Þegar Guð reddaði mér 15. mars 2007 00:01 Nú er hátíð í bæ hjá prestum og verslunarfólki. Akkorð. Enda heill árgangur á leið í ,,fullorðinna manna tölu". Þrátt fyrir áfangann munu krakkarnir hanga lengi enn á Hótel Mömmu, vel nærðir og ánægðir með fermingaruppskeruna, að lágmarki 5000 kall á hvern ættingja, en mun meira frá náskyldum. Öll menningarsvæði eru með manndómsvígslur. Íslenska fermingaveislan fölnar í samanburði við það sem sum samfélög leggja á krakkana: margra daga leyndardómsfullar serímóníur með kvalafullum líkamsskreytingum og mannraunum. Hvert samfélag speglar sig í manndómsvígslunni og því er augljóst af hverju við leggjum svona mikið upp úr gjöfunum. Við vitum sem er að peningar eru mátturinn og dýrðin að eilífu amen og eins gott að kenna krökkunum þetta strax. Aumingja fermingakrakkarnir eru á versta hugsanlega aldri til að standa í þessu. Mitt á milli barns og fullorðins, óöruggar hálfverur. Ég var að minnsta kosti með í maganum vikum saman fyrir mína fermingarveislu. Að allt þetta fólk ætlaði að koma bara út af mér - það var hræðilega ógnvænleg hugmynd að ég ætti að vera miðpunktur athyglinnar. Ég hefði feginn skipt á veislunni og vikulangri útlegð í Heiðmörk, þar sem ég hefði getað reikað um á lindarskýlu og fundið mitt andlega sjálf í leiðslu af berserkjasveppum. En það var ekki aftur snúið. Kvöldið fyrir ferminguna lá ég á bæn og bað þann sem ég var að fara að frelsast til um að redda þessu. Og Guð hlustaði á mig enda engin flóð eða hungursneyðar á dagskránni þann daginn. Um morguninn var ég kominn með rauðu hundana, bullandi hita og óráð. Ekki þótti ráð að drösla mér í kirkjuna en ekki var aftur snúið með veisluna, hnallþórur og majonestertur fyrir 60 manns biðu alskapaðar fyrir gestina sem ekki var tími til að afboða. Ég var uppi í rúmi á meðan gestirnir gæddu sér á kræsingum í vandræðalegri þögn. Þeim var hleypt inn til mín í hollum með gjafirnar. Í svitakófi í náttfötunum talaði ég tungum undir sæng ófermdur en sæll í hjarta. Í gegnum hitaóráðið gat ég ekki betur greint en ég hefði grætt 107 þúsund kall - gamlar - plús vasatölvu og fyrstu plötu HLH-flokksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dr. Gunni Mest lesið Verstu kennarar í heimi Gígja Bjargardóttir Skoðun Óheiðarlegur óskalisti Sjálfstæðisflokksins Finnur Ricart Andrason Skoðun Hinir vondu fjármagnseigendur! Guðmundur Ragnarsson Skoðun Vertu réttu megin við línuna Benedikta Guðrún Svavarsdóttir Skoðun Um hvað snýst yfirvofandi læknaverkfall - hvað ber eiginlega á milli samningsaðila? Theódór Skúli Sigurðsson Skoðun Gaslýsum almenning Elínrós Erlingsdóttir Skoðun Hægriflokkarnir boða ójöfnuð fyrir íslenska skóla Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Er húsið tómt? Bjarni Benediktsson Skoðun „Að ganga á bak orða sinna“ – Hvað þýðir það eiginlega? Ragnheiður Stephensen Skoðun Hvatning um stuðning við strandveiðar Örn Pálsson Skoðun
Nú er hátíð í bæ hjá prestum og verslunarfólki. Akkorð. Enda heill árgangur á leið í ,,fullorðinna manna tölu". Þrátt fyrir áfangann munu krakkarnir hanga lengi enn á Hótel Mömmu, vel nærðir og ánægðir með fermingaruppskeruna, að lágmarki 5000 kall á hvern ættingja, en mun meira frá náskyldum. Öll menningarsvæði eru með manndómsvígslur. Íslenska fermingaveislan fölnar í samanburði við það sem sum samfélög leggja á krakkana: margra daga leyndardómsfullar serímóníur með kvalafullum líkamsskreytingum og mannraunum. Hvert samfélag speglar sig í manndómsvígslunni og því er augljóst af hverju við leggjum svona mikið upp úr gjöfunum. Við vitum sem er að peningar eru mátturinn og dýrðin að eilífu amen og eins gott að kenna krökkunum þetta strax. Aumingja fermingakrakkarnir eru á versta hugsanlega aldri til að standa í þessu. Mitt á milli barns og fullorðins, óöruggar hálfverur. Ég var að minnsta kosti með í maganum vikum saman fyrir mína fermingarveislu. Að allt þetta fólk ætlaði að koma bara út af mér - það var hræðilega ógnvænleg hugmynd að ég ætti að vera miðpunktur athyglinnar. Ég hefði feginn skipt á veislunni og vikulangri útlegð í Heiðmörk, þar sem ég hefði getað reikað um á lindarskýlu og fundið mitt andlega sjálf í leiðslu af berserkjasveppum. En það var ekki aftur snúið. Kvöldið fyrir ferminguna lá ég á bæn og bað þann sem ég var að fara að frelsast til um að redda þessu. Og Guð hlustaði á mig enda engin flóð eða hungursneyðar á dagskránni þann daginn. Um morguninn var ég kominn með rauðu hundana, bullandi hita og óráð. Ekki þótti ráð að drösla mér í kirkjuna en ekki var aftur snúið með veisluna, hnallþórur og majonestertur fyrir 60 manns biðu alskapaðar fyrir gestina sem ekki var tími til að afboða. Ég var uppi í rúmi á meðan gestirnir gæddu sér á kræsingum í vandræðalegri þögn. Þeim var hleypt inn til mín í hollum með gjafirnar. Í svitakófi í náttfötunum talaði ég tungum undir sæng ófermdur en sæll í hjarta. Í gegnum hitaóráðið gat ég ekki betur greint en ég hefði grætt 107 þúsund kall - gamlar - plús vasatölvu og fyrstu plötu HLH-flokksins.
Um hvað snýst yfirvofandi læknaverkfall - hvað ber eiginlega á milli samningsaðila? Theódór Skúli Sigurðsson Skoðun
Um hvað snýst yfirvofandi læknaverkfall - hvað ber eiginlega á milli samningsaðila? Theódór Skúli Sigurðsson Skoðun