Þegar síðasta eggið fellur 23. júní 2004 00:01 Svanborg Sigmarsdóttir pælir í breytingum og barneignum Ég var að lesa breskt blað um daginn, þar sem var verið að fjalla um nýja þjónustu. Konum ytra býðst nú víst að fara til læknis sem telur hjá þeim hversu mörg egg þær eiga eftir í eggjastokkunum og út frá því er reiknað út hvenær þær munu komast á breytingaraldurinn. Megininntakið í greininni var að þetta væri byltingarkennd þjónusta fyrir konur, sem gætu nú komist að því hvenær þær kæmust af barneignaraldri og því ættu þær ekki lengur á hættu með að bíða með barneignir þangað til það er orðið of seint. Samkvæmt greininni virðist þetta vera heilmikið vandamál þarna úti. Konur fara síðar í fast samband en áður, auk þess sem þær leggja nú meiri áherslu á frama sinn og því geyma þær allar hugmyndir um litlar trítlandi táslur fram að fertugu, sem gæti þá verið orðið of seint. Það var rætt við nokkrar konur vegna þessarar nýjungar og voru þær ekki á eitt sáttar. Það sem sló mig mest, fyrir utan að hvergi var minnst á feður í þessari umfjöllun, líkt og þeir komi málinu bara ekkert við, var hversu margar konur sem rætt var við töldu að þær gætu beðið með barneignir alveg fram að breytingaskeiðinu, án nokkurra vandkvæða. Einhvers staðar virðist líffræðikennslan hafa farið úrskeiðis, fyrst svo er. En greinin fjallaði einnig um málið eins og það að vita dagsetninguna á breytingaskeiðinu væri lausnin til að skipuleggja barneignir, þannig að greinarhöfundur hefur greinilega ekki heldur vitað betur. Af þeim konum sem spurðar voru að því hvort þær gætu hugsað sér að láta telja í sér eggin fannst mér svar einnar þeirra skara fram úr. Hún spurði bara, til hvers? Til að geta talið dagana þangað til ég vakna upp í svitabaði og hormónarnir fara allir af stað? Það var greinilegt að í hennar huga var þetta ekki jafn spennandi tilhugsun og að bíða eftir jólunum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Stuð milli stríða Mest lesið Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun Halldór 07.06.2025 Halldór Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun
Svanborg Sigmarsdóttir pælir í breytingum og barneignum Ég var að lesa breskt blað um daginn, þar sem var verið að fjalla um nýja þjónustu. Konum ytra býðst nú víst að fara til læknis sem telur hjá þeim hversu mörg egg þær eiga eftir í eggjastokkunum og út frá því er reiknað út hvenær þær munu komast á breytingaraldurinn. Megininntakið í greininni var að þetta væri byltingarkennd þjónusta fyrir konur, sem gætu nú komist að því hvenær þær kæmust af barneignaraldri og því ættu þær ekki lengur á hættu með að bíða með barneignir þangað til það er orðið of seint. Samkvæmt greininni virðist þetta vera heilmikið vandamál þarna úti. Konur fara síðar í fast samband en áður, auk þess sem þær leggja nú meiri áherslu á frama sinn og því geyma þær allar hugmyndir um litlar trítlandi táslur fram að fertugu, sem gæti þá verið orðið of seint. Það var rætt við nokkrar konur vegna þessarar nýjungar og voru þær ekki á eitt sáttar. Það sem sló mig mest, fyrir utan að hvergi var minnst á feður í þessari umfjöllun, líkt og þeir komi málinu bara ekkert við, var hversu margar konur sem rætt var við töldu að þær gætu beðið með barneignir alveg fram að breytingaskeiðinu, án nokkurra vandkvæða. Einhvers staðar virðist líffræðikennslan hafa farið úrskeiðis, fyrst svo er. En greinin fjallaði einnig um málið eins og það að vita dagsetninguna á breytingaskeiðinu væri lausnin til að skipuleggja barneignir, þannig að greinarhöfundur hefur greinilega ekki heldur vitað betur. Af þeim konum sem spurðar voru að því hvort þær gætu hugsað sér að láta telja í sér eggin fannst mér svar einnar þeirra skara fram úr. Hún spurði bara, til hvers? Til að geta talið dagana þangað til ég vakna upp í svitabaði og hormónarnir fara allir af stað? Það var greinilegt að í hennar huga var þetta ekki jafn spennandi tilhugsun og að bíða eftir jólunum.
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun