Tryggjum umferðaröryggi um Óshlíð 23. september 2005 00:01 Það er undarlegt hvernig stjórnmálamenn ákveða stundum fjárframlög til framkvæmda í almannaþágu. Stundum er eins og þröng kjördæmasjónarmið ráði þar í einu og öllu og bæði stjórn og stjórnarandstaða fallast í faðma í einstökum málum. Í öðrum málum er eins og þeir sem fara með framkvæmda- og fjárveitingavaldið muni hreinlega ekki eftir því hvar skórinn kreppir eða þá að þeir halda að málin verði þeim ekki til framdráttar á vettvangi stjórnmálanna. Undanfarna daga hafa fjölmiðlar ítrekað skýrt frá hættulegu grjóthruni í Óshlíð á veginn milli Hnífsdals og Bolungarvíkur. Það er mikil mildi að þarna skuli ekki hafa orðið fleiri stórslys á undanförnum árum en raun ber vitni. Þetta vandamál er ekkert nýtt af nálinni, því auk þess sem þarna hefur oft hrunið úr veggstálinu hafa oft fallið snjóflóð á veginn um Óshlíð. Í Fréttablaðinu í gær var rætt við nokkra Bolvíkinga um ástandið og þar kom fram að aðeins jarðgöng muni leysa þetta vandamál til framtíðar. Jafnframt kom fram að menn virtust ekki á einu máli um hvar göngin ættu að vera, en nokkrir staðir kæmu til greina í þeim efnum. Bolvíkingar og aðrir sem hlut eiga að máli mega auðvitað ekki láta karp um legu ganganna á frumstigi tefja undirbúning og framkvæmdir, þar hljóta að koma til fagleg og fjárhagsleg sjónarmið þeirra sem stjórna vegamálum. Kostnaður er mismunandi mikill eftir því hvaða leið verður valin, en svo virðist við fyrstu sýn sem hann sé langt frá því að vera óyfirstíganlegur, miðað við margar aðrar framkvæmdir sem eru í gangi í þjóðfélaginu. Vöxtunum af innstæðu íslenska ríkisins í Seðlabankanum vegna Símapeningina væri vel varið í þessa framkvæmd, og hefja þarf undirbúning að henni sem allra fyrst. Talið er að 600 til 700 bílar fari um Óshlíð á hverjum degi miðað við eðlilegar aðstæður. Í skyndikönnun sem gerð var meðal vegfarenda sem fóru um veginn einn dag fyrir rúmu ári sagðist einn þrijði aðspurðra vera óöruggur við akstur um veginn, en tveir þriðju að þeir væru öruggir, eins og það var orðað í niðurstöðum könnunarinnar. Á undanförnum árum hafa verið gerðar ýmiss konar endurbætur á veginum um Óshlíð, svo sem með uppsetningu öryggisgirðinga og vegskálum. Það er eins og menn hafi ekki haft dug í sér til að stíga skrefið til fulls með því að þrýsta á um jarðgöng, svo eftir yrði tekið. Nú er það svo að úr Bolungarvík koma tveir öflugir þingmenn úr stjórn og stjórnarandstöðu, auk þess sem Óshlíðin er nú í kjördæmi sjálfs samgönguráðherrans. Í næstu viku er von á stefnumörkun yfirvalda í þessu máli og það er vonandi að þar verði teknar skynsanlegar ákvarðanir og þær verði ekki látnar bíða von úr viti. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fastir pennar Kári Jónasson Mest lesið RÚV og litla vandamálið Ásgeir Sigurðsson Skoðun ESB aðild eða fylki í USA, eða bara gamla Ísland og blessuð krónan? Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Það tapa allir á orkuskortinum Guðríður Eldey Arnardóttir Skoðun Undirgefni, trúleysi og tómarúm Einar Baldvin Árnason Skoðun Reistu hamingjunni heimili Árni Sigurðsson Skoðun Takk Björgvin Njáll, eða þannig Ólafur Þór Ólafsson Skoðun Sertral eða sálfræðimeðferð Hugrún Sigurjónsdóttir Skoðun Heilbrigðiskerfi framtíðarinnar Victor Guðmundsson Skoðun Aðför að réttindum verkafólks Aðalsteinn Árni Baldursson Skoðun Er sjávarútvegur einkamál kvótakónga? Finnbjörn A. Hermannsson Skoðun
Það er undarlegt hvernig stjórnmálamenn ákveða stundum fjárframlög til framkvæmda í almannaþágu. Stundum er eins og þröng kjördæmasjónarmið ráði þar í einu og öllu og bæði stjórn og stjórnarandstaða fallast í faðma í einstökum málum. Í öðrum málum er eins og þeir sem fara með framkvæmda- og fjárveitingavaldið muni hreinlega ekki eftir því hvar skórinn kreppir eða þá að þeir halda að málin verði þeim ekki til framdráttar á vettvangi stjórnmálanna. Undanfarna daga hafa fjölmiðlar ítrekað skýrt frá hættulegu grjóthruni í Óshlíð á veginn milli Hnífsdals og Bolungarvíkur. Það er mikil mildi að þarna skuli ekki hafa orðið fleiri stórslys á undanförnum árum en raun ber vitni. Þetta vandamál er ekkert nýtt af nálinni, því auk þess sem þarna hefur oft hrunið úr veggstálinu hafa oft fallið snjóflóð á veginn um Óshlíð. Í Fréttablaðinu í gær var rætt við nokkra Bolvíkinga um ástandið og þar kom fram að aðeins jarðgöng muni leysa þetta vandamál til framtíðar. Jafnframt kom fram að menn virtust ekki á einu máli um hvar göngin ættu að vera, en nokkrir staðir kæmu til greina í þeim efnum. Bolvíkingar og aðrir sem hlut eiga að máli mega auðvitað ekki láta karp um legu ganganna á frumstigi tefja undirbúning og framkvæmdir, þar hljóta að koma til fagleg og fjárhagsleg sjónarmið þeirra sem stjórna vegamálum. Kostnaður er mismunandi mikill eftir því hvaða leið verður valin, en svo virðist við fyrstu sýn sem hann sé langt frá því að vera óyfirstíganlegur, miðað við margar aðrar framkvæmdir sem eru í gangi í þjóðfélaginu. Vöxtunum af innstæðu íslenska ríkisins í Seðlabankanum vegna Símapeningina væri vel varið í þessa framkvæmd, og hefja þarf undirbúning að henni sem allra fyrst. Talið er að 600 til 700 bílar fari um Óshlíð á hverjum degi miðað við eðlilegar aðstæður. Í skyndikönnun sem gerð var meðal vegfarenda sem fóru um veginn einn dag fyrir rúmu ári sagðist einn þrijði aðspurðra vera óöruggur við akstur um veginn, en tveir þriðju að þeir væru öruggir, eins og það var orðað í niðurstöðum könnunarinnar. Á undanförnum árum hafa verið gerðar ýmiss konar endurbætur á veginum um Óshlíð, svo sem með uppsetningu öryggisgirðinga og vegskálum. Það er eins og menn hafi ekki haft dug í sér til að stíga skrefið til fulls með því að þrýsta á um jarðgöng, svo eftir yrði tekið. Nú er það svo að úr Bolungarvík koma tveir öflugir þingmenn úr stjórn og stjórnarandstöðu, auk þess sem Óshlíðin er nú í kjördæmi sjálfs samgönguráðherrans. Í næstu viku er von á stefnumörkun yfirvalda í þessu máli og það er vonandi að þar verði teknar skynsanlegar ákvarðanir og þær verði ekki látnar bíða von úr viti.