Milljarðamæringaávarpið 30. júlí 2007 05:30 Þótt Reykjavík sé að mörgu leyti ágæt skortir hér töluvert upp á boðlega aðstöðu fyrir milljarðamæringa. Til dæmis vantar almennilegar hallir. Eina höllin sem stendur undir nafni er Sundhöllin og hún er notuð handa skítugum almenningi að baða sig. Við endann á Aðalstræti er reyndar lægsti skýjakljúfur heims sem hlaut nafnið Morgunblaðshöllin. Það var vegna þess að þegar hún var reist höfðu Íslendingar aldrei séð hallir og vissu ekki hvernig slíkar byggingar litu út. FYRIR milljarðamæring í húsnæðishraki er fátt um fína drætti í Reykjavík. Til marks um það má nefna að einn slíkur ætlar að gera sér það að góðu að kúldrast í gamla Bæjarbókasafninu við Grundarstíg sem er innan við fimmhundruð fermetrar á stærð. PRAKTÍSKARA hefði verið fyrir milljarðamæring sem langaði til að búa í gömlu almenningsbókasafni að kaupa Þjóðarbókhlöðuna og innrétta hana upp á nýtt. Þar eru nóg bílastæði, aðstaða fyrir kastalasíki með vindubrú og pláss fyrir þyrlupall og stutt niður á flugvöll í einkaþotuna. ÞAÐ er kominn tími til að hætta sífelldu sífri um að eitthvað þurfi að gera fyrir gamalmenni, öryrkja og alls konar lúsera sem kallast einu nafni „jaðarfólk". Það eru manneskjur sem ekkert mark er takandi á en hafa samt atkvæðisrétt. Vissulega þarf að leysa hin örsmáu vandamál fátæklinga en meira aðkallandi er þó að snúa sér að hinum stóru vandamálum ríka fólksins. ÞÓTT hin nýja stétt milljarðamæringa sé minnihlutahópur enn sem komið er ber að taka tillit til þeirra sérþarfa sem auðnum fylgja. Við eigum ekki að spyrja hvað milljarðamæringarnir geti gert fyrir okkur heldur hvað við getum fleira gert fyrir milljarðamæringana. Hér þarf að einkavæða þær fáu stórbyggingar sem þjóðin státar af og væru boðleg húsakynni fyrir þetta fólk. Ekki mundi heldur kosta mikið að fletta malbikinu af helstu götum borgarinnar svo að raunveruleg þörf verði fyrir alla Porsche- og Hummer-jeppana og torfærutröllin sem hin nýja stétt hefur fjárfest í. Jafnrétti er ekki bara réttlætiskrafa fátæklinga heldur líka hinna nýríku. Milljarðamæringar allra landa sameinist! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þráinn Bertelsson Mest lesið Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir Skoðun Vill Sjálfstæðisflokkurinn láta taka sig alvarlega? Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson Skoðun Hví borgar útgerðin – ekki malarnáman? Guðmundur Edgarsson Skoðun Hverjir eiga Ísland? Jón Baldvin Hannibalsson Skoðun Í nafni „sanngirni“ brenndi ríkisstjórn 230 milljörðum – lífeyrir landsmanna fór á bálið Elliði Vignisson Skoðun Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir Skoðun Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald Skoðun Ómeðvituð vörn í orðræðu – þegar vald ver sjálft sig Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun
Þótt Reykjavík sé að mörgu leyti ágæt skortir hér töluvert upp á boðlega aðstöðu fyrir milljarðamæringa. Til dæmis vantar almennilegar hallir. Eina höllin sem stendur undir nafni er Sundhöllin og hún er notuð handa skítugum almenningi að baða sig. Við endann á Aðalstræti er reyndar lægsti skýjakljúfur heims sem hlaut nafnið Morgunblaðshöllin. Það var vegna þess að þegar hún var reist höfðu Íslendingar aldrei séð hallir og vissu ekki hvernig slíkar byggingar litu út. FYRIR milljarðamæring í húsnæðishraki er fátt um fína drætti í Reykjavík. Til marks um það má nefna að einn slíkur ætlar að gera sér það að góðu að kúldrast í gamla Bæjarbókasafninu við Grundarstíg sem er innan við fimmhundruð fermetrar á stærð. PRAKTÍSKARA hefði verið fyrir milljarðamæring sem langaði til að búa í gömlu almenningsbókasafni að kaupa Þjóðarbókhlöðuna og innrétta hana upp á nýtt. Þar eru nóg bílastæði, aðstaða fyrir kastalasíki með vindubrú og pláss fyrir þyrlupall og stutt niður á flugvöll í einkaþotuna. ÞAÐ er kominn tími til að hætta sífelldu sífri um að eitthvað þurfi að gera fyrir gamalmenni, öryrkja og alls konar lúsera sem kallast einu nafni „jaðarfólk". Það eru manneskjur sem ekkert mark er takandi á en hafa samt atkvæðisrétt. Vissulega þarf að leysa hin örsmáu vandamál fátæklinga en meira aðkallandi er þó að snúa sér að hinum stóru vandamálum ríka fólksins. ÞÓTT hin nýja stétt milljarðamæringa sé minnihlutahópur enn sem komið er ber að taka tillit til þeirra sérþarfa sem auðnum fylgja. Við eigum ekki að spyrja hvað milljarðamæringarnir geti gert fyrir okkur heldur hvað við getum fleira gert fyrir milljarðamæringana. Hér þarf að einkavæða þær fáu stórbyggingar sem þjóðin státar af og væru boðleg húsakynni fyrir þetta fólk. Ekki mundi heldur kosta mikið að fletta malbikinu af helstu götum borgarinnar svo að raunveruleg þörf verði fyrir alla Porsche- og Hummer-jeppana og torfærutröllin sem hin nýja stétt hefur fjárfest í. Jafnrétti er ekki bara réttlætiskrafa fátæklinga heldur líka hinna nýríku. Milljarðamæringar allra landa sameinist!
Í nafni „sanngirni“ brenndi ríkisstjórn 230 milljörðum – lífeyrir landsmanna fór á bálið Elliði Vignisson Skoðun
Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir Skoðun
Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun
Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald Skoðun
Í nafni „sanngirni“ brenndi ríkisstjórn 230 milljörðum – lífeyrir landsmanna fór á bálið Elliði Vignisson Skoðun
Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir Skoðun
Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun
Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald Skoðun