Billjónsdagbók 4.11. Jón Örn Marínósson skrifar 4. nóvember 2007 00:01 OMXI15 var 8.001,60, þegar síminn vakti mig skelþunnan í eksklúsífu svítunni á Hôtel Hermitage í Mónakó, og Dow Jones var 13.930,01 þegar ég heyrði í gegnum höfuðkvalirnar að Iwaunt Moore var að hringja frá útrásarstöðinni sem við fengum Össur til að opna í Sungaipakning gegn því að við redduðum samruna á milli Össurar og Susilo Bambang Yudhoyono yfir bolla af te. Mér leið eins og verðkönnunarkjöti; mér var svo flökurt í símanum. Iwaunt Moore bað mig að skila kveðju til mísster Skarpjenson frá Susilo Bambang Yudhoyono og þakka fyrir myndirnar sem mísster tók í partíinu og sendi á meilnum. Susilo segði að míníster Ossúr væri talandi dæmi um markaðsvænan hugmyndafræðilegan samruna. Íslenskt prívatkapítal þyrfti ekki að hafa áhyggjur út af dsjíóþörmal proffitt á meðan það hefði orkubolta eins og Skarpjensson til að selja útrásarfélög sem væru ekki til. Mestu skipti að þær væru til, Indónesía og Sudurnesía. Ég var að fá upp í háls af Bambang og Skarpjenson þegar Iwaunt kom sér loks að efninu: „And.. gess vott?!!" hvíslaði hann. Ég missti alkaseltserinn. Var þessi Svandís að hóta einhverju?! Nei - Iwaunt Moore tilkynnti að þotan mín, MÍN PRÆVEIT PÖRSONAL DSJETT, yrði tilbúin til afhendingar klukkan 11:30 grínítsj míntæm á London Sittí Erport 16. dí sember. Ég gleymdi strax bæði þynnkunni og Svandísi. Ég hef ekki fundið svona upphafningu síðan ég náði í Sjálfsmínbanka. Verst að ég þekki engan á Hôtel Hermitage til að fagna með mér. Það hefði til dæmis verið munur að hafa Óla og Dorritt til að skála með sér fyrir nýju þotunni í Krug Clos du Mesnil sem er ágætt til heimabrúks. En því miður. Óli, sem segir að megi aldrei slaka á í sjálfstæðisbaráttunni og er að berjast fyrir sjálfstæðinu í eksklúsívu svítunni við hliðina á mér, varð að fara út í snekkju að hitta ólígarka. Ég ætla samt að hringja á rúm sörvis. Ég sad áðan einn í gvöldröggrinu údá svulum. Ég er orðin hálfullur av Krú Kló. É var a horfa yvir Skver Bómar sí o immitt a huxa hva mar orðinn gasalega al.. al... alþjóleur o av háum standard. Skál, þodukall! Ísland evrum skori!! É vill... é fæ... þig... Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Örn Marinósson Mest lesið Sjö staðreyndir í útlendingamálum Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Við stöndum þeim næst en fáum ekki rödd Svava Bjarnadóttir Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir Skoðun Árásir á ferðaþjónustu skaða allt samfélagið Jóhannes Þór Skúlason Skoðun Hvar eru konurnar í byggingariðnaði? Aron Leví Beck Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon Skoðun Sjálfstæðisstefnan og frelsið Helgi Áss Grétarsson Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Til ritstjóra DV Ívar Halldórsson Skoðun Ert þú með þráhyggju? Sóley Dröfn Davíðsdóttir Skoðun
OMXI15 var 8.001,60, þegar síminn vakti mig skelþunnan í eksklúsífu svítunni á Hôtel Hermitage í Mónakó, og Dow Jones var 13.930,01 þegar ég heyrði í gegnum höfuðkvalirnar að Iwaunt Moore var að hringja frá útrásarstöðinni sem við fengum Össur til að opna í Sungaipakning gegn því að við redduðum samruna á milli Össurar og Susilo Bambang Yudhoyono yfir bolla af te. Mér leið eins og verðkönnunarkjöti; mér var svo flökurt í símanum. Iwaunt Moore bað mig að skila kveðju til mísster Skarpjenson frá Susilo Bambang Yudhoyono og þakka fyrir myndirnar sem mísster tók í partíinu og sendi á meilnum. Susilo segði að míníster Ossúr væri talandi dæmi um markaðsvænan hugmyndafræðilegan samruna. Íslenskt prívatkapítal þyrfti ekki að hafa áhyggjur út af dsjíóþörmal proffitt á meðan það hefði orkubolta eins og Skarpjensson til að selja útrásarfélög sem væru ekki til. Mestu skipti að þær væru til, Indónesía og Sudurnesía. Ég var að fá upp í háls af Bambang og Skarpjenson þegar Iwaunt kom sér loks að efninu: „And.. gess vott?!!" hvíslaði hann. Ég missti alkaseltserinn. Var þessi Svandís að hóta einhverju?! Nei - Iwaunt Moore tilkynnti að þotan mín, MÍN PRÆVEIT PÖRSONAL DSJETT, yrði tilbúin til afhendingar klukkan 11:30 grínítsj míntæm á London Sittí Erport 16. dí sember. Ég gleymdi strax bæði þynnkunni og Svandísi. Ég hef ekki fundið svona upphafningu síðan ég náði í Sjálfsmínbanka. Verst að ég þekki engan á Hôtel Hermitage til að fagna með mér. Það hefði til dæmis verið munur að hafa Óla og Dorritt til að skála með sér fyrir nýju þotunni í Krug Clos du Mesnil sem er ágætt til heimabrúks. En því miður. Óli, sem segir að megi aldrei slaka á í sjálfstæðisbaráttunni og er að berjast fyrir sjálfstæðinu í eksklúsívu svítunni við hliðina á mér, varð að fara út í snekkju að hitta ólígarka. Ég ætla samt að hringja á rúm sörvis. Ég sad áðan einn í gvöldröggrinu údá svulum. Ég er orðin hálfullur av Krú Kló. É var a horfa yvir Skver Bómar sí o immitt a huxa hva mar orðinn gasalega al.. al... alþjóleur o av háum standard. Skál, þodukall! Ísland evrum skori!! É vill... é fæ... þig...