Með rakstri skal borg bæta Bergsteinn Sigurðsson skrifar 8. ágúst 2008 06:00 Fyrir nokkrum mánuðum tók við völdum borgarstjóri sem gustaði af. Áður en langt um leið sótti hann enn frekar í sig veðrið og hvítur stormsveipur reið yfir stræti og torg. En illu heilli hélt stormurinn áfram að bæta í sig. Hvíta stormsveitin lét sér ekki nægja að mála útkrotaða veggi í almannaeigu leirgráa heldur tók að ryðjast inn á afgirtar einkalóðir, taka þar myndir og hóta íbúðareigendum þvingunaraðgerðum ef þeir gerðu ekki úrbætur innan þriggja mánaða - í einu tilfelli var um að ræða fólk sem hafði staðið í stappi við borgaryfirvöld í tvö ár til að fá byggingarleyfi. Nú er engu líkara en að það stefni í fárviðri í formi stjórnsýslu. Framan af klifaði Ólafur F. Magnússon á því að hann léti verkin tala; nú er mantran orðin sú að hann meini það sem hann segi. Það á eflaust eftir að stigmagnast í: „Mér er alvara!" og þaðan í: „Gerðu eins og ég segi þér!" Eftir aðeins nokkra mánuði í embætti var staðfestan og vaskleg framganga farin að baka borgarstjóra óvinsældir; sumir voru jafnvel farnir að hvísla um geðþótta. Borgarstjóri var ekki lengi að koma auga á að rót vanda hans fólst í aðstoðarmanni hans, sem var rekinn með það sama, og framkvæmdastjóra miðborgarinnar falið það vandasama verk að bæta ímynd borgarstjórans í fjölmiðlum. Sá var ekki lengi að greina ímyndarvanda borgarstjórans og rakaði hann af. Til að taka öll tvímæli endanlega af um að hann væri ekki geðþóttafullur ákvað skegglaus borgarstjóri nú að víkja fyrrverandi aðstoðarmanni sínum skyndilega úr skipulagsráði fyrir meintan trúnaðarbrest. Ekki verður reyndar betur skilið en að sá trúnaðarbrestur hafi falist í því að taka ekki óhikað undir afdráttarlausar yfirlýsingar borgarstjórans um Listaháskóla Íslands áður en málið yrði tekið fyrir á viðeigandi vettvangi. Nú var borgarstóranum sléttrakaða ekki aðeins legið á hálsi fyrir geðþótta heldur bættist líka hroki við F-listann. Einhverja hef ég líka heyrt saka borgarstjórann um kaldlyndi. Það held ég að sé ekki rétt, eins og sást eftir þennan alræmda Kastljósþátt um daginn þar sem hann sýndi sjálfum sér djúpa og hjartnæma samúð. Það var líka greinilegt að þáttastjórnandinn vildi ekkert ræða málefnin heldur bara rífast um keisarans skegg. Sá hann ekki að það var búið að raka það af? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bergsteinn Sigurðsson Mest lesið Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson Skoðun Það sem Njáll sagði ykkur ekki Inga Lind Karlsdóttir Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Fyrir nokkrum mánuðum tók við völdum borgarstjóri sem gustaði af. Áður en langt um leið sótti hann enn frekar í sig veðrið og hvítur stormsveipur reið yfir stræti og torg. En illu heilli hélt stormurinn áfram að bæta í sig. Hvíta stormsveitin lét sér ekki nægja að mála útkrotaða veggi í almannaeigu leirgráa heldur tók að ryðjast inn á afgirtar einkalóðir, taka þar myndir og hóta íbúðareigendum þvingunaraðgerðum ef þeir gerðu ekki úrbætur innan þriggja mánaða - í einu tilfelli var um að ræða fólk sem hafði staðið í stappi við borgaryfirvöld í tvö ár til að fá byggingarleyfi. Nú er engu líkara en að það stefni í fárviðri í formi stjórnsýslu. Framan af klifaði Ólafur F. Magnússon á því að hann léti verkin tala; nú er mantran orðin sú að hann meini það sem hann segi. Það á eflaust eftir að stigmagnast í: „Mér er alvara!" og þaðan í: „Gerðu eins og ég segi þér!" Eftir aðeins nokkra mánuði í embætti var staðfestan og vaskleg framganga farin að baka borgarstjóra óvinsældir; sumir voru jafnvel farnir að hvísla um geðþótta. Borgarstjóri var ekki lengi að koma auga á að rót vanda hans fólst í aðstoðarmanni hans, sem var rekinn með það sama, og framkvæmdastjóra miðborgarinnar falið það vandasama verk að bæta ímynd borgarstjórans í fjölmiðlum. Sá var ekki lengi að greina ímyndarvanda borgarstjórans og rakaði hann af. Til að taka öll tvímæli endanlega af um að hann væri ekki geðþóttafullur ákvað skegglaus borgarstjóri nú að víkja fyrrverandi aðstoðarmanni sínum skyndilega úr skipulagsráði fyrir meintan trúnaðarbrest. Ekki verður reyndar betur skilið en að sá trúnaðarbrestur hafi falist í því að taka ekki óhikað undir afdráttarlausar yfirlýsingar borgarstjórans um Listaháskóla Íslands áður en málið yrði tekið fyrir á viðeigandi vettvangi. Nú var borgarstóranum sléttrakaða ekki aðeins legið á hálsi fyrir geðþótta heldur bættist líka hroki við F-listann. Einhverja hef ég líka heyrt saka borgarstjórann um kaldlyndi. Það held ég að sé ekki rétt, eins og sást eftir þennan alræmda Kastljósþátt um daginn þar sem hann sýndi sjálfum sér djúpa og hjartnæma samúð. Það var líka greinilegt að þáttastjórnandinn vildi ekkert ræða málefnin heldur bara rífast um keisarans skegg. Sá hann ekki að það var búið að raka það af?
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun