Vannýtt auðlind Þórhildur Elín Elínardóttir skrifar 24. nóvember 2008 08:59 Hin alltumlykjandi kreppa hefur nú eitrað tilveruna í margar vikur. Hvarvetna getur að líta sökudólga sem eiga það helst sameiginlegt að vera steinhissa á alls kyns ásökunum því tilgangur þeirra hafi svo sannarlega verið góður. Þeir vilji öllum vel og finnst ómaklega að sér vegið. Það sem orkaði tvímælis í viðskiptaháttum hafi annaðhvort verið helber tilviljun eða allavega gert af góðum hug. Ef ég væri ekki svona harðsvíruð þætti mér vitnisburðurinn oft á tíðum mjög sannfærandi. Þegar ógnin um skort á lífsnauðsynjum er jafn nálægt fjölda fólks og nú, er hætt við að önnur aðkallandi verkefni þjóðfélagsins verði undir. Mikilvæg mál eins og jafnrétti kynjanna og barnavernd sem í góðæri áttu undir högg að sækja lenda nú enn þá aftar á forgangslista umræðunnar. Þó eru það þessi mál sem fremur skilgreina þroskastig þjóðar en flest önnur. Málþingi um jafnrétti sem halda átti í byrjun nóvember var frestað fram yfir áramót undir því yfirskini að málefnið væri svo þýðingarmikið að ekki mætti hætta á að það lenti undir í umræðu um efnahagsmál. Ef jafnrétti kynjanna er mikilvægt í raun og veru en ekki bara til uppfyllingar þegar ekki er um neitt annað að tala, hefði auðvitað átt að hampa því enn frekar. Fyrir utan sérlega baráttuhópa hefur almenn umræða um jafnréttismál verið lítil og lin. Oftsinnis endar hún á þeirri gömlu staðhæfingu að í raun snúist þetta alls ekkert um kyn. Konur séu svo sannarlega ekkert betri en karlar. Því til sönnunar hafi kona ein þegið laglega upphæð við starfslok í stórfyrirtæki fyrir nokkrum árum og önnur sé í vandræðum vegna hlutabréfakaupa í bankanum sem hún nú stýrir. Reyndar er ég sammála því að konur eru ekki sjálfkrafa betri en karlar. Ef kynjaskipting í ábyrgðarstöðum þjóðfélagsins væri sérlegur hæfniskvarði mætti hins vegar draga þá ályktun að þær væru mun verri. Þau okkar sem hneigjast til jafnréttis geta því væntanlega verið sammála um að þetta snúist nefnilega um kyn. Einmitt núna er þjóðinni mikilvægt að leita í eigin kjarna að nýjum gildum, viðhorfum og lífsreynslu til að efla okkur og finna lausnir. Skyldleikaræktun framagosa er fullreynd, við þurfum á kröftum beggja kynja að halda. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Elín Elínardóttir Mest lesið Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson Skoðun „Fáum við einkunn fyrir þetta?“ Hulda Dögg Proppé Skoðun Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson Skoðun Sakar aðra um það sem hún gerir sjálf Sigurjón Þórðarson Skoðun Hrossakjöt, hroki og hleypidómar Kristján Logason Skoðun „Þú verður aldrei nóg“ - Ástæður þess að kerfið bregst innflytjendum Ian McDonald Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Að byggja upp á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason Skoðun
Hin alltumlykjandi kreppa hefur nú eitrað tilveruna í margar vikur. Hvarvetna getur að líta sökudólga sem eiga það helst sameiginlegt að vera steinhissa á alls kyns ásökunum því tilgangur þeirra hafi svo sannarlega verið góður. Þeir vilji öllum vel og finnst ómaklega að sér vegið. Það sem orkaði tvímælis í viðskiptaháttum hafi annaðhvort verið helber tilviljun eða allavega gert af góðum hug. Ef ég væri ekki svona harðsvíruð þætti mér vitnisburðurinn oft á tíðum mjög sannfærandi. Þegar ógnin um skort á lífsnauðsynjum er jafn nálægt fjölda fólks og nú, er hætt við að önnur aðkallandi verkefni þjóðfélagsins verði undir. Mikilvæg mál eins og jafnrétti kynjanna og barnavernd sem í góðæri áttu undir högg að sækja lenda nú enn þá aftar á forgangslista umræðunnar. Þó eru það þessi mál sem fremur skilgreina þroskastig þjóðar en flest önnur. Málþingi um jafnrétti sem halda átti í byrjun nóvember var frestað fram yfir áramót undir því yfirskini að málefnið væri svo þýðingarmikið að ekki mætti hætta á að það lenti undir í umræðu um efnahagsmál. Ef jafnrétti kynjanna er mikilvægt í raun og veru en ekki bara til uppfyllingar þegar ekki er um neitt annað að tala, hefði auðvitað átt að hampa því enn frekar. Fyrir utan sérlega baráttuhópa hefur almenn umræða um jafnréttismál verið lítil og lin. Oftsinnis endar hún á þeirri gömlu staðhæfingu að í raun snúist þetta alls ekkert um kyn. Konur séu svo sannarlega ekkert betri en karlar. Því til sönnunar hafi kona ein þegið laglega upphæð við starfslok í stórfyrirtæki fyrir nokkrum árum og önnur sé í vandræðum vegna hlutabréfakaupa í bankanum sem hún nú stýrir. Reyndar er ég sammála því að konur eru ekki sjálfkrafa betri en karlar. Ef kynjaskipting í ábyrgðarstöðum þjóðfélagsins væri sérlegur hæfniskvarði mætti hins vegar draga þá ályktun að þær væru mun verri. Þau okkar sem hneigjast til jafnréttis geta því væntanlega verið sammála um að þetta snúist nefnilega um kyn. Einmitt núna er þjóðinni mikilvægt að leita í eigin kjarna að nýjum gildum, viðhorfum og lífsreynslu til að efla okkur og finna lausnir. Skyldleikaræktun framagosa er fullreynd, við þurfum á kröftum beggja kynja að halda.
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun