Fríríkið Ísland Þórhildur Elín Elínardóttir. skrifar 23. mars 2009 06:00 Enginn þeirra fjármálaspekúlanta sem hérlendis gegndu hæstu stöðum þar til fyrir skemmstu, hafði ímyndunarafl til að forða frá hruni stofnunum og fyrirtækjum sem þeim var trúað fyrir. Fram á þennan dag hanga þeir í kenningum um heilagleika hins frjálsa markaðar. Þrátt fyrir allt. Gjaldþrotið var eiginlega bara óheppni, engum að kenna nema þá einna helst hinum sameiginlega óvini, ríkinu. Einstaklingsframtakið er þó ekki dautt. Síðustu daga hefur hugmyndaflugið og framtakssemin verið til sýnis í fréttatímum þar sem heilu verksmiðjurnar sem næstum enginn vissi af hafa komið í ljós. Hér er enginn framleiðslukvóti á kannabis. Hin græna orka hefur þó augljóslega fundið sér ábatasaman farveg í innanlandsframleiðslu á þessu dópi sem landlæknir telur að geti stundum gert nokkurt gagn. Gamalt kínverskt máltæki segir eitthvað á þessa leið: Ef þú vilt vera hamingjusamur í einn dag skaltu elda gómsæta máltíð. Viljirðu vera hamingjusamur í viku skaltu giftast. En þráirðu hamingju allt lífið skaltu fá þér garð. Nú hefur ekki komið fram hvort fólkið sem ræktaði garðinn sinn í iðnaðarhúsnæði á Kjalarnesi og í íbúðum víðs vegar er hamingjusamara en við hin, eða kannski bara fégráðugt og óheiðarlegt. Það er hins vegar athyglisvert að eftir margra mánaða upphrópanir um svakalegt rannsóknastarf á kerfinu í heild, allt verði uppi á borðum og öllum steinum skuli velt við, hafi bókstaflega ekkert komið upp úr kafinu nema heiftarleg kannabisræktun. Eftir allt gramsið hefur engum fjárglæframanni verið stungið í steininn, heldur bara útsjónarsömum dópsölum sem komu tómu húsnæði í gagnið. Miðað við fjölda auðra fermetra á landinu er ekki ólíklegt að mörg fleiri gróðurhús standi nú í fullum blóma. Einmitt á meðan sérlega heimildarlaus saksóknari snýr þumlum. Við gætum náttúrulega ákveðið að hætta þessu hálfkáki bara. Gert Ísland að fríríki og ræktað kannabis í öllum tómu húskofunum. Mokað inn túristum með vasana fulla af kræsilegum gjaldeyri sem vilja bara fá að reykja sitt gras í friði. Svo getum við látið eins og árið 2007 hafi aldrei verið til og reynt að gleyma þessu öllu saman yfir friðarpípunni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Elín Elínardóttir Mest lesið Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson Skoðun „Fáum við einkunn fyrir þetta?“ Hulda Dögg Proppé Skoðun Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Sakar aðra um það sem hún gerir sjálf Sigurjón Þórðarson Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson Skoðun Hrossakjöt, hroki og hleypidómar Kristján Logason Skoðun „Þú verður aldrei nóg“ - Ástæður þess að kerfið bregst innflytjendum Ian McDonald Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Að byggja upp á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason Skoðun
Enginn þeirra fjármálaspekúlanta sem hérlendis gegndu hæstu stöðum þar til fyrir skemmstu, hafði ímyndunarafl til að forða frá hruni stofnunum og fyrirtækjum sem þeim var trúað fyrir. Fram á þennan dag hanga þeir í kenningum um heilagleika hins frjálsa markaðar. Þrátt fyrir allt. Gjaldþrotið var eiginlega bara óheppni, engum að kenna nema þá einna helst hinum sameiginlega óvini, ríkinu. Einstaklingsframtakið er þó ekki dautt. Síðustu daga hefur hugmyndaflugið og framtakssemin verið til sýnis í fréttatímum þar sem heilu verksmiðjurnar sem næstum enginn vissi af hafa komið í ljós. Hér er enginn framleiðslukvóti á kannabis. Hin græna orka hefur þó augljóslega fundið sér ábatasaman farveg í innanlandsframleiðslu á þessu dópi sem landlæknir telur að geti stundum gert nokkurt gagn. Gamalt kínverskt máltæki segir eitthvað á þessa leið: Ef þú vilt vera hamingjusamur í einn dag skaltu elda gómsæta máltíð. Viljirðu vera hamingjusamur í viku skaltu giftast. En þráirðu hamingju allt lífið skaltu fá þér garð. Nú hefur ekki komið fram hvort fólkið sem ræktaði garðinn sinn í iðnaðarhúsnæði á Kjalarnesi og í íbúðum víðs vegar er hamingjusamara en við hin, eða kannski bara fégráðugt og óheiðarlegt. Það er hins vegar athyglisvert að eftir margra mánaða upphrópanir um svakalegt rannsóknastarf á kerfinu í heild, allt verði uppi á borðum og öllum steinum skuli velt við, hafi bókstaflega ekkert komið upp úr kafinu nema heiftarleg kannabisræktun. Eftir allt gramsið hefur engum fjárglæframanni verið stungið í steininn, heldur bara útsjónarsömum dópsölum sem komu tómu húsnæði í gagnið. Miðað við fjölda auðra fermetra á landinu er ekki ólíklegt að mörg fleiri gróðurhús standi nú í fullum blóma. Einmitt á meðan sérlega heimildarlaus saksóknari snýr þumlum. Við gætum náttúrulega ákveðið að hætta þessu hálfkáki bara. Gert Ísland að fríríki og ræktað kannabis í öllum tómu húskofunum. Mokað inn túristum með vasana fulla af kræsilegum gjaldeyri sem vilja bara fá að reykja sitt gras í friði. Svo getum við látið eins og árið 2007 hafi aldrei verið til og reynt að gleyma þessu öllu saman yfir friðarpípunni.
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun