Ef að væri Brynhildur Björnsdóttir skrifar 14. ágúst 2009 00:01 Ísland í dag er í viðtengingarhætti. Fréttatímar hefjast gjarna á orðinu „Ef" og síðan koma langar vangaveltur um hvað gæti gerst ef eitthvað annað gerist eða gerist ekki fyrst. Ef Icesave-samningurinn verður samþykktur, ef það eru til einhverjir peningar til að borga skuldirnar, ef loftslagsbreytingar halda áfram með sama hraða, ef Íslendingar fá að ganga í Evrópusambandið, ef þeir vilja það svo ekki, ef það verður kosið núna, virkjað á hálendinu, jarðskjálfti, súld á miðum... Ef er þó enn verra í þátíð. Ef einhverjir hefðu ekki sagt það sem þeir sögðu eða gert það sem þeir gerðu, ef við hefðum ekki kosið eins og við kusum og svallað eins og við svölluðum þá værum við miklu betur stödd í dag. Eins og sú vitneskja breyti einhverju. Ef-fréttirnar eru best til þess fallnar að valda kvíða. Þar sem enginn veit hvað framtíðin ber í skauti sér eru möguleikarnir óteljandi. Hver sérfræðingurinn af öðrum kemur með sína skoðun á því sem gerðist og sína túlkun á því sem koma skal. Fyrst voru það hagfræðingar, nú lögfræðingar. Og engir tveir eru sammála. Á þetta höfum við svo hlustað í næstum því heilt ár án þess að skilja upp eða niður og án þess að vera miklu nær. Er kreppan búin að ná botninum? Hvað þurfum við að herða sultarólina mikið fastar? Kemst ég einhvern tíma aftur til útlanda? Verða til bananar hér á næsta ári? Fá börnin mín almennilega menntun? Í óvissunni miðri er léttir þegar öruggar og efalausar staðreyndir eru bornar á borð. Hinn áttunda ágúst var þetta helst í fréttum: „Formaður Rannsóknarnefndar Alþingis um bankahrunið segir að nefndin færi þjóðinni líklega verri fréttir en nokkur nefnd hafi áður þurft að gera. Nefndin birtir niðurstöður sínar 1. nóvember." Það er gott að vita hvað er fram undan. Þá er hægt að kvíða fyrir raunverulegum atburðum í staðinn fyrir að liggja andvaka milli vonar og ótta um hvort allt fer á besta eða versta veg. Það hefði til dæmis verið frábært í ágúst í fyrra að vita hvað yrði helst í fréttum í nóvember. Við hefðum öll sofið svo miklu betur. Í öllum efasemdunum sem gegnsýra samfélagið þessa dagana er eitt alveg pottþétt. Hinn fyrsta nóvember fæ ég verri fréttir en nokkur nefnd hefur nokkurn tíma fært nokkrum Íslendingi fyrr og síðar. Ég hlakka til. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Brynhildur Björnsdóttir Mest lesið Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir Skoðun Það sem Njáll sagði ykkur ekki Inga Lind Karlsdóttir Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson Skoðun
Ísland í dag er í viðtengingarhætti. Fréttatímar hefjast gjarna á orðinu „Ef" og síðan koma langar vangaveltur um hvað gæti gerst ef eitthvað annað gerist eða gerist ekki fyrst. Ef Icesave-samningurinn verður samþykktur, ef það eru til einhverjir peningar til að borga skuldirnar, ef loftslagsbreytingar halda áfram með sama hraða, ef Íslendingar fá að ganga í Evrópusambandið, ef þeir vilja það svo ekki, ef það verður kosið núna, virkjað á hálendinu, jarðskjálfti, súld á miðum... Ef er þó enn verra í þátíð. Ef einhverjir hefðu ekki sagt það sem þeir sögðu eða gert það sem þeir gerðu, ef við hefðum ekki kosið eins og við kusum og svallað eins og við svölluðum þá værum við miklu betur stödd í dag. Eins og sú vitneskja breyti einhverju. Ef-fréttirnar eru best til þess fallnar að valda kvíða. Þar sem enginn veit hvað framtíðin ber í skauti sér eru möguleikarnir óteljandi. Hver sérfræðingurinn af öðrum kemur með sína skoðun á því sem gerðist og sína túlkun á því sem koma skal. Fyrst voru það hagfræðingar, nú lögfræðingar. Og engir tveir eru sammála. Á þetta höfum við svo hlustað í næstum því heilt ár án þess að skilja upp eða niður og án þess að vera miklu nær. Er kreppan búin að ná botninum? Hvað þurfum við að herða sultarólina mikið fastar? Kemst ég einhvern tíma aftur til útlanda? Verða til bananar hér á næsta ári? Fá börnin mín almennilega menntun? Í óvissunni miðri er léttir þegar öruggar og efalausar staðreyndir eru bornar á borð. Hinn áttunda ágúst var þetta helst í fréttum: „Formaður Rannsóknarnefndar Alþingis um bankahrunið segir að nefndin færi þjóðinni líklega verri fréttir en nokkur nefnd hafi áður þurft að gera. Nefndin birtir niðurstöður sínar 1. nóvember." Það er gott að vita hvað er fram undan. Þá er hægt að kvíða fyrir raunverulegum atburðum í staðinn fyrir að liggja andvaka milli vonar og ótta um hvort allt fer á besta eða versta veg. Það hefði til dæmis verið frábært í ágúst í fyrra að vita hvað yrði helst í fréttum í nóvember. Við hefðum öll sofið svo miklu betur. Í öllum efasemdunum sem gegnsýra samfélagið þessa dagana er eitt alveg pottþétt. Hinn fyrsta nóvember fæ ég verri fréttir en nokkur nefnd hefur nokkurn tíma fært nokkrum Íslendingi fyrr og síðar. Ég hlakka til.
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun