Reykjavík Beirút Brynhildur Björnsdóttir skrifar 15. janúar 2010 06:00 Ég elska flugelda. Mér finnst fátt hátíðlegra en að horfa á ljósblóm springa út í marglitri dýrð, eins og einhver bregði pensli á svartan næturhimin með öllum regnbogans litum, sletti listaverkum út í heiminn sem glitra í kapp við stjörnurnar í smástund og hverfa svo sporlaust og lifa hvergi nema í minningunni. Ég fæ ekki oft að sjá flugelda. Það er einna helst á menningarnótt sem þeir baða næturhimininn birtu sinni, viðeigandi endapunktur hátíðahalda sem marka upphaf haustsins með öllum sínum breytingum og spennandi upphafsreitum. Ég sé ekki flugelda á gamlárskvöld og hef ekki gert í mörg ár. Ég sé rústrautt mengunarský leggjast yfir borgina og fela tunglið, sem á ekki séns í samkeppninni jafnvel þó að það sé fullt. Ég sé eldglæringar inni í þessu skýi, stundum helrauðan bjarma sem ætlar aldrei að slokkna. Það er ekki séns að sjá flugelda fyrir flugeldum á gamlárskvöld. En þó að ég sjái ekki flugeldana heyri ég þeim mun betur í þeim. Gamlárskvöld í Reykjavík lætur eins og besta Beirút eða Bagdad í eyrum, á miðnætti eru sprengjudrunurnar slíkar að gæludýrum er gefið róandi og ekki er nokkur von til að heyra brandarana í skaupinu ef ætlunin er að horfa á það á plúsnum. Og þó að áramótin séu liðin, já og þrettándinn líka, er enn verið að sprengja flugelda. Jafnvel þótt það sé stranglega bannað samkvæmt lögreglusamþykktum að skjóta upp flugeldum milli þrettándans og 28. desember. Um allt land eru flugeldar sem eftir er að skjóta upp og eigendurnir geta gert það klukkan fjögur aðfaranótt næsta miðvikudags ef þeim sýnist. Eða dundað sér við að búa til úr þeim sprengiefni til að ná af sér enn fleiri augum og fingrum. Ég lét mig hafa það að nöldra ekki yfir þessu á meðan björgunarsveitirnar fengu allan arðinn af flugeldasölu á landinu en ef þær ná rétt upp í kostnað vegna samkeppni frá einkaaðilum er mál til komið að hefta ótakmarkað aðgengi að sprengiefni, sama hvað túristum þykir þetta skemmtilegt. Finnum leið til þess að hægt sé að horfa á flugelda á gamlárskvöld í stað þess að heyra bara í þeim og kafna úr mengun. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Brynhildur Björnsdóttir Mest lesið Hlíðarendi – hverfið mitt Freyr Snorrason Skoðun Framtíð löggæslu fínpússuð í tilraunastofunni Gaza Kristján Þór Sigurðsson Skoðun Raddir, kyn og kassar Linda Björk Markúsardóttir Skoðun Leiðtogi nýrra tíma Auður Kjartansdóttir,Bjarnveig Guðbrandsdóttir,Brynhildur Einarsdóttir,Guðrún Ingadóttir,G. Sirrý Ágústsdóttir,Hafdís Gunnarsdóttir,Jónas Kári Eiríksson,Júlíus Guðni Antonsson,Ragnhildur Eva Jónsdóttir,Róbert Smári Gunnarsson Skoðun Alþjóðaflugvöllurinn á Akureyri: Hvar er Icelandair? Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Magnús Karl sem næsta rektor Háskóla Íslands Sólveig Ásta Sigurðardóttir,Stefanía Benónísdóttir Skoðun Herleysið er okkar vörn Dr. Ólína Kjerúlf Þorvarðardóttir Skoðun Wybory/Election/Kosningar Mateusz Gabríel K. Róbertsson Skoðun Lukka Sjálfstæðisflokksins Inga María Hlíðar Thorsteinson Skoðun Heilbrigðisyfirvöld með í samtali um hugvíkkandi meðferðir Sara María Júlíudóttir Skoðun
Ég elska flugelda. Mér finnst fátt hátíðlegra en að horfa á ljósblóm springa út í marglitri dýrð, eins og einhver bregði pensli á svartan næturhimin með öllum regnbogans litum, sletti listaverkum út í heiminn sem glitra í kapp við stjörnurnar í smástund og hverfa svo sporlaust og lifa hvergi nema í minningunni. Ég fæ ekki oft að sjá flugelda. Það er einna helst á menningarnótt sem þeir baða næturhimininn birtu sinni, viðeigandi endapunktur hátíðahalda sem marka upphaf haustsins með öllum sínum breytingum og spennandi upphafsreitum. Ég sé ekki flugelda á gamlárskvöld og hef ekki gert í mörg ár. Ég sé rústrautt mengunarský leggjast yfir borgina og fela tunglið, sem á ekki séns í samkeppninni jafnvel þó að það sé fullt. Ég sé eldglæringar inni í þessu skýi, stundum helrauðan bjarma sem ætlar aldrei að slokkna. Það er ekki séns að sjá flugelda fyrir flugeldum á gamlárskvöld. En þó að ég sjái ekki flugeldana heyri ég þeim mun betur í þeim. Gamlárskvöld í Reykjavík lætur eins og besta Beirút eða Bagdad í eyrum, á miðnætti eru sprengjudrunurnar slíkar að gæludýrum er gefið róandi og ekki er nokkur von til að heyra brandarana í skaupinu ef ætlunin er að horfa á það á plúsnum. Og þó að áramótin séu liðin, já og þrettándinn líka, er enn verið að sprengja flugelda. Jafnvel þótt það sé stranglega bannað samkvæmt lögreglusamþykktum að skjóta upp flugeldum milli þrettándans og 28. desember. Um allt land eru flugeldar sem eftir er að skjóta upp og eigendurnir geta gert það klukkan fjögur aðfaranótt næsta miðvikudags ef þeim sýnist. Eða dundað sér við að búa til úr þeim sprengiefni til að ná af sér enn fleiri augum og fingrum. Ég lét mig hafa það að nöldra ekki yfir þessu á meðan björgunarsveitirnar fengu allan arðinn af flugeldasölu á landinu en ef þær ná rétt upp í kostnað vegna samkeppni frá einkaaðilum er mál til komið að hefta ótakmarkað aðgengi að sprengiefni, sama hvað túristum þykir þetta skemmtilegt. Finnum leið til þess að hægt sé að horfa á flugelda á gamlárskvöld í stað þess að heyra bara í þeim og kafna úr mengun.
Leiðtogi nýrra tíma Auður Kjartansdóttir,Bjarnveig Guðbrandsdóttir,Brynhildur Einarsdóttir,Guðrún Ingadóttir,G. Sirrý Ágústsdóttir,Hafdís Gunnarsdóttir,Jónas Kári Eiríksson,Júlíus Guðni Antonsson,Ragnhildur Eva Jónsdóttir,Róbert Smári Gunnarsson Skoðun
Magnús Karl sem næsta rektor Háskóla Íslands Sólveig Ásta Sigurðardóttir,Stefanía Benónísdóttir Skoðun
Leiðtogi nýrra tíma Auður Kjartansdóttir,Bjarnveig Guðbrandsdóttir,Brynhildur Einarsdóttir,Guðrún Ingadóttir,G. Sirrý Ágústsdóttir,Hafdís Gunnarsdóttir,Jónas Kári Eiríksson,Júlíus Guðni Antonsson,Ragnhildur Eva Jónsdóttir,Róbert Smári Gunnarsson Skoðun
Magnús Karl sem næsta rektor Háskóla Íslands Sólveig Ásta Sigurðardóttir,Stefanía Benónísdóttir Skoðun