Skítuga kvöldið í Kópavogi Atli Fannar Bjarkason skrifar 19. nóvember 2011 11:00 Í einfeldni minni hef ég stundum talið að eitthvað geti ekki gerst á Íslandi. Að þetta skrítna sem gerist úti í heimi geti ekki átt sér stað hér á landi. Þetta er auðvitað þvæla. Fólk er alls staðar fólk og Íslendingar geta gert alveg jafn rækilega í buxurnar og útlendingar. Kvöldskemmtun í Kópavogi undir yfirskriftinni Dirty Night fór fram í síðustu viku. Myndband á netinu, sem auglýsti teitið, olli talsverðum taugatitringi og varð meðal annars til þess að forsprakkinn var kærður. Fyrir hvað er ennþá á reiki, en ljóst er væri smekkleysi ólöglegt ættu ófáir yfir höfði sér ákæru. Í myndbandinu sjást draugfullir unglingar fækka fötum og nudda sér upp við hver annan, á meðan þeir baða sig í sviðsljósinu frá myndavélunum. Myndbandið er í besta falli hrollvekjandi uppljóstrun, en í versta falli spegill á heila kynslóð sem hefur villst illilega af leið (og fær mann í fyrrnefndri einfeldni til að efast um þjóðerni sitt). En forsprakki kvöldskemmtunarinnar gerir lítið úr áhyggjum fólks og segir engin lög brotin. Nú má vel vera að þessir krakkar komi fram á nærfötunum af einskærum áhuga á nærfötum. Að með því að spranga um hálfnakinn á sveittum bar í Kópavogi séu þeir að vinna óeigingjarnt hugsjónastarf í þágu efnislítilla undirfata. Allt er til. Og ég ætla ekki að gera lítið úr því að fólkið í umræddu myndbandi er eflaust flest sjálfráða og því treystandi til að taka sjálfstæðar ákvarðanir um líf sitt. En það hræðir mig hins vegar að skyn þessa fólks á smekkleysi sé jafn útbreitt og geirfuglinn. Skítugu kvöldin eru samt hluti af stærra vandamáli. Vandamáli sem hlýtur að skrifast á andvaraleysi foreldra, sem bera framar öðrum ábyrgð á siðferðislegu uppeldi barnanna sinna. Heil kynslóð af klámóðum unglingum verður ekki til á einni nóttu þótt sólbrúnn strákur frá Keflavík haldi partí í Kópavogi. Jafnvel þótt hann bjóði fólki vinnu við að láta sveitta perverta sleikja salt af mögunum og lepja tekíla úr nöflunum. Jafnvel þótt starfslýsingin feli í sér að viðkomandi sprangi um á nærfötum á meðan pervertarnir hrína eins og vergjarnir geltir og meira að segja þótt hann skaffi búr undir skemmtikraftana. Eitthvað fór úrskeiðis og það verður ekki leiðrétt með því að skjóta sendiboðann. Hann útvegar vissulega húsnæði, undirföt og áfengi í liðið ásamt því að hagnast á öllu saman, en rót vandans liggur dýpra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Atli Fannar Bjarkason Mest lesið Dóttir mín – uppgjör eineltis Ragnheiður Harpa Sveinsdóttir Skoðun RÚV og litla vandamálið Ásgeir Sigurðsson Skoðun Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir Skoðun Er sjávarútvegur einkamál kvótakónga? Finnbjörn A. Hermannsson Skoðun Undirgefni, trúleysi og tómarúm Einar Baldvin Árnason Skoðun ESB aðild eða fylki í USA, eða bara gamla Ísland og blessuð krónan? Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Ísland er ekki stjórntækt með verðtryggingu? Örn Karlsson Skoðun Styrkjum stöðu sjúkraliða fyrir betri heilbrigðisþjónustu Sandra B. Franks Skoðun Takk Björgvin Njáll, eða þannig Ólafur Þór Ólafsson Skoðun Vilja Ísland í evrópskt sambandsríki Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun
Í einfeldni minni hef ég stundum talið að eitthvað geti ekki gerst á Íslandi. Að þetta skrítna sem gerist úti í heimi geti ekki átt sér stað hér á landi. Þetta er auðvitað þvæla. Fólk er alls staðar fólk og Íslendingar geta gert alveg jafn rækilega í buxurnar og útlendingar. Kvöldskemmtun í Kópavogi undir yfirskriftinni Dirty Night fór fram í síðustu viku. Myndband á netinu, sem auglýsti teitið, olli talsverðum taugatitringi og varð meðal annars til þess að forsprakkinn var kærður. Fyrir hvað er ennþá á reiki, en ljóst er væri smekkleysi ólöglegt ættu ófáir yfir höfði sér ákæru. Í myndbandinu sjást draugfullir unglingar fækka fötum og nudda sér upp við hver annan, á meðan þeir baða sig í sviðsljósinu frá myndavélunum. Myndbandið er í besta falli hrollvekjandi uppljóstrun, en í versta falli spegill á heila kynslóð sem hefur villst illilega af leið (og fær mann í fyrrnefndri einfeldni til að efast um þjóðerni sitt). En forsprakki kvöldskemmtunarinnar gerir lítið úr áhyggjum fólks og segir engin lög brotin. Nú má vel vera að þessir krakkar komi fram á nærfötunum af einskærum áhuga á nærfötum. Að með því að spranga um hálfnakinn á sveittum bar í Kópavogi séu þeir að vinna óeigingjarnt hugsjónastarf í þágu efnislítilla undirfata. Allt er til. Og ég ætla ekki að gera lítið úr því að fólkið í umræddu myndbandi er eflaust flest sjálfráða og því treystandi til að taka sjálfstæðar ákvarðanir um líf sitt. En það hræðir mig hins vegar að skyn þessa fólks á smekkleysi sé jafn útbreitt og geirfuglinn. Skítugu kvöldin eru samt hluti af stærra vandamáli. Vandamáli sem hlýtur að skrifast á andvaraleysi foreldra, sem bera framar öðrum ábyrgð á siðferðislegu uppeldi barnanna sinna. Heil kynslóð af klámóðum unglingum verður ekki til á einni nóttu þótt sólbrúnn strákur frá Keflavík haldi partí í Kópavogi. Jafnvel þótt hann bjóði fólki vinnu við að láta sveitta perverta sleikja salt af mögunum og lepja tekíla úr nöflunum. Jafnvel þótt starfslýsingin feli í sér að viðkomandi sprangi um á nærfötum á meðan pervertarnir hrína eins og vergjarnir geltir og meira að segja þótt hann skaffi búr undir skemmtikraftana. Eitthvað fór úrskeiðis og það verður ekki leiðrétt með því að skjóta sendiboðann. Hann útvegar vissulega húsnæði, undirföt og áfengi í liðið ásamt því að hagnast á öllu saman, en rót vandans liggur dýpra.
Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir Skoðun
Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir Skoðun