Erlend yfirráð? Ólafur Þ. Stephensen skrifar 26. nóvember 2011 09:00 Með ákvörðun sinni um að synja félagi Huangs Nubo um leyfi til að kaupa meirihluta í Grímsstöðum á Fjöllum sendir Ögmundur Jónasson innanríkisráðherra alþjóðlegum fjárfestum enn ein bandvitlaus skilaboð af stjórnarheimilinu. Ísland er lokað og athafnamenn með áform um atvinnuuppbyggingu eru óvelkomnir. Þegar þetta bætist við hótanir um ógildingu löglegra samninga og þjóðnýtingu í Magma-málinu, andstöðu við fyrirtæki sem hyggjast stunda rekstur sem fellur ekki að vinstri grænni hugmyndafræði og hringlandann í skattamálum atvinnulífsins er ekki að furða að hinir frjálslyndari í þingliði Samfylkingarinnar séu farnir að ókyrrast í ríkisstjórn sem hafði í upphafi að markmiði að auka erlenda fjárfestingu. Rökstuðningurinn fyrir því að veita Huang ekki undanþágu fyrir kaupunum er ekki merkilegur. Í tilkynningu innanríkisráðuneytisins er tíundað að félag Huangs uppfylli ekki skilyrði um íslenzkt eignarhald, stjórnarmenn og þar fram eftir götunum. Náttúrlega ekki. Þess vegna er beðið um undanþágu frá lögunum. Hana hafa að minnsta kosti 25 önnur fyrirtæki og einstaklingar fengið á síðustu árum. Eini rökstuðningurinn er í raun að landið sem Huang vill kaupa sé svo stórt. Ráðuneytið segir að „engin fordæmi [séu] fyrir því að jafnstórt landsvæði á Íslandi hafi verið fært undir erlend yfirráð“. Vísað er til þess að bannið við fjárfestingum útlendinga eigi að „standa vörð um sjálfstæði eða fullveldi landsins og möguleika Íslendinga til að njóta sjálfir arðs af auðlindum sínum“. Ef Huang Nubo væri til dæmis rúmenskur eða grískur ríkisborgari mætti hann kaupa Grímsstaðalandið umyrðalaust og málið hefði ekki einu sinni lent á borði Ögmundar Jónassonar. Sennilega gæti Huang farið þá leið að stofna fyrirtæki í einhverju aðildarríki Evrópska efnahagssvæðisins til að halda utan um kaupin. Undir þann leka vill Ögmundur Jónasson setja; hann segir í Fréttablaðinu í dag að hann vilji þrengja heimildir EES-borgara til að eignast hér fasteignir! En Huang er sjálfsagt orðinn leiður á þessu bulli og fer með peningana sína annað – eins og fleiri fjárfestar. Setningin um „erlend yfirráð“ í rökstuðningi ráðuneytisins er kostuleg. Auðvitað fara öræfin á Fjöllum ekki undir erlend yfirráð þótt útlendur maður eignist þau. Um Grímsstaðalandið myndu áfram gilda íslenzk lög og skipulagsreglur. Ríkið yrði meðeigandi Huangs að jörðinni og yrði að gefa samþykki sitt fyrir því sem þar væri gert. Huang hefur engan áhuga á vatnsréttindum (sem Ögmundur hafði í upphafi áhyggjur af að hann ásældist) og er reiðubúinn að semja þau af sér. Hver er hættan fyrir sjálfstæði, fullveldi og auðlindir Íslands? Það er í raun sorglegt að stjórnmálamenn hafi ekki meiri trú á íslenzkri löggjöf og stjórnsýslu en þetta. Ákvörðun Ögmundar endurspeglar vanmetakennd og útlendingaótta. Það er vont veganesti þegar verið er að reyna að endurbyggja íslenzkt efnahagslíf, meðal annars með erlendum fjárfestingum í atvinnurekstri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Stephensen Mest lesið Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir Skoðun
Með ákvörðun sinni um að synja félagi Huangs Nubo um leyfi til að kaupa meirihluta í Grímsstöðum á Fjöllum sendir Ögmundur Jónasson innanríkisráðherra alþjóðlegum fjárfestum enn ein bandvitlaus skilaboð af stjórnarheimilinu. Ísland er lokað og athafnamenn með áform um atvinnuuppbyggingu eru óvelkomnir. Þegar þetta bætist við hótanir um ógildingu löglegra samninga og þjóðnýtingu í Magma-málinu, andstöðu við fyrirtæki sem hyggjast stunda rekstur sem fellur ekki að vinstri grænni hugmyndafræði og hringlandann í skattamálum atvinnulífsins er ekki að furða að hinir frjálslyndari í þingliði Samfylkingarinnar séu farnir að ókyrrast í ríkisstjórn sem hafði í upphafi að markmiði að auka erlenda fjárfestingu. Rökstuðningurinn fyrir því að veita Huang ekki undanþágu fyrir kaupunum er ekki merkilegur. Í tilkynningu innanríkisráðuneytisins er tíundað að félag Huangs uppfylli ekki skilyrði um íslenzkt eignarhald, stjórnarmenn og þar fram eftir götunum. Náttúrlega ekki. Þess vegna er beðið um undanþágu frá lögunum. Hana hafa að minnsta kosti 25 önnur fyrirtæki og einstaklingar fengið á síðustu árum. Eini rökstuðningurinn er í raun að landið sem Huang vill kaupa sé svo stórt. Ráðuneytið segir að „engin fordæmi [séu] fyrir því að jafnstórt landsvæði á Íslandi hafi verið fært undir erlend yfirráð“. Vísað er til þess að bannið við fjárfestingum útlendinga eigi að „standa vörð um sjálfstæði eða fullveldi landsins og möguleika Íslendinga til að njóta sjálfir arðs af auðlindum sínum“. Ef Huang Nubo væri til dæmis rúmenskur eða grískur ríkisborgari mætti hann kaupa Grímsstaðalandið umyrðalaust og málið hefði ekki einu sinni lent á borði Ögmundar Jónassonar. Sennilega gæti Huang farið þá leið að stofna fyrirtæki í einhverju aðildarríki Evrópska efnahagssvæðisins til að halda utan um kaupin. Undir þann leka vill Ögmundur Jónasson setja; hann segir í Fréttablaðinu í dag að hann vilji þrengja heimildir EES-borgara til að eignast hér fasteignir! En Huang er sjálfsagt orðinn leiður á þessu bulli og fer með peningana sína annað – eins og fleiri fjárfestar. Setningin um „erlend yfirráð“ í rökstuðningi ráðuneytisins er kostuleg. Auðvitað fara öræfin á Fjöllum ekki undir erlend yfirráð þótt útlendur maður eignist þau. Um Grímsstaðalandið myndu áfram gilda íslenzk lög og skipulagsreglur. Ríkið yrði meðeigandi Huangs að jörðinni og yrði að gefa samþykki sitt fyrir því sem þar væri gert. Huang hefur engan áhuga á vatnsréttindum (sem Ögmundur hafði í upphafi áhyggjur af að hann ásældist) og er reiðubúinn að semja þau af sér. Hver er hættan fyrir sjálfstæði, fullveldi og auðlindir Íslands? Það er í raun sorglegt að stjórnmálamenn hafi ekki meiri trú á íslenzkri löggjöf og stjórnsýslu en þetta. Ákvörðun Ögmundar endurspeglar vanmetakennd og útlendingaótta. Það er vont veganesti þegar verið er að reyna að endurbyggja íslenzkt efnahagslíf, meðal annars með erlendum fjárfestingum í atvinnurekstri.
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun