Dauði, skattar og jólin koma Sif Sigmarsdóttir skrifar 23. desember 2011 06:00 Jæja. Þá er runnin upp blessuð Þorláksmessan. Þau okkar sem þekkja daginn betur undir heitinu „ég-veit-að-jólainnkaupin-eru-formlega-orðin-sein-hjá-mér-svo-viltu-ekki-yfir-mér-messa" vitum hvað bíður okkar: Leit að bílastæði, tómar hillur, panikk-kast og loks stöðumælasekt. Þau sem keyptu jólagjafirnar á sumarútsölunum og pökkuðu þeim inn undir berum himni í garðinum með vitin full af angan af nýslegnu grasi og grillpinnum spyrja vafalaust hvers vegna við huguðum ekki að þessu fyrr. Það er jú ekkert öruggt í þessu lífi annað en dauðinn, skattar og að jólin koma. Einhverjir kunna að svara því til að ástæðan sé skipulagsleysi, skortur á framsýni, jafnvel almenn leti. Ekki ég. Ástæða þess að ég mun slást um dreggjar jólaverslunarinnar í dag með olnbogana að vopni er einföld. Ég er ásótt af anda rusls liðinna jóla. Geymslur um land allt eru fullar af varningi sem ein jól allir þurftu að eignast. En litskrúðugur gjafapappírinn utan af herlegheitunum hafði ekki fyrr blandast í ruslafötunni kalkúnahræinu og rauðkálinu sem enginn vildi en í ljós kom að notagildið var ekkert. Óttinn við að íþyngja þannig geymsluplássi fólks veldur því að ég skelf við tilhugsunina um jólagjafakaup og ýti þeim á undan mér alveg þar til kæfandi skötufnykurinn verður til þess að afneitunin snöggrennur af mér. Sumum kann að þykja þetta aum afsökun. Eftirfarandi eru dæmi um hvernig jólagjafakaupin geta farið úrskeiðis. Ég skora á þig, lesandi góður, að fyllast ekki lamandi ótta við upptalninguna.Sundlaugarbláa fótanuddtækið frá danska raftækjaframleiðandanum Clairol seldist í 14.000 eintökum fyrir jólin 1982 í Radíóbúðinni sálugu. Á mínu heimili hefur það æ síðan geymt grifflur og legghlífar sömu jóla.Síðar sama áratug bar Radíóbúðin ábyrgð á háværustu jólum sítt að aftan tímabilsins þegar allir drengir fengu Lazer-Tag byssur í jólagjöf. Skaðræðisvælið er kvað við í hvert sinn sem skotið var í mark varð til þess að gefandinn fékk þrálátan hiksta.Óþarft er að fjölyrða um hið mikla fjaðrafok kringum ævisögu Hannesar Hólmsteins Gissurarsonar um Halldór Laxness frá 2003. Þar sem ég skemmti mér yfir lesningunni tók háskólaprófið mitt í sagnfræði að visna á köntunum svo bókin var færð niður í geymslu af öryggisástæðum.Sem kornabarn fékk ég í jólagjöf flúrað skjal. Um var að ræða hlut í óskabarni þjóðarinnar, Eimskipafélagi Íslands. Þrjátíu árum síðar var táknrænn pappírssnepillinn meira virði en það sem hann stóð fyrir. Sjáumst í búðunum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sif Sigmarsdóttir Mest lesið Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson Skoðun Það sem Njáll sagði ykkur ekki Inga Lind Karlsdóttir Skoðun
Jæja. Þá er runnin upp blessuð Þorláksmessan. Þau okkar sem þekkja daginn betur undir heitinu „ég-veit-að-jólainnkaupin-eru-formlega-orðin-sein-hjá-mér-svo-viltu-ekki-yfir-mér-messa" vitum hvað bíður okkar: Leit að bílastæði, tómar hillur, panikk-kast og loks stöðumælasekt. Þau sem keyptu jólagjafirnar á sumarútsölunum og pökkuðu þeim inn undir berum himni í garðinum með vitin full af angan af nýslegnu grasi og grillpinnum spyrja vafalaust hvers vegna við huguðum ekki að þessu fyrr. Það er jú ekkert öruggt í þessu lífi annað en dauðinn, skattar og að jólin koma. Einhverjir kunna að svara því til að ástæðan sé skipulagsleysi, skortur á framsýni, jafnvel almenn leti. Ekki ég. Ástæða þess að ég mun slást um dreggjar jólaverslunarinnar í dag með olnbogana að vopni er einföld. Ég er ásótt af anda rusls liðinna jóla. Geymslur um land allt eru fullar af varningi sem ein jól allir þurftu að eignast. En litskrúðugur gjafapappírinn utan af herlegheitunum hafði ekki fyrr blandast í ruslafötunni kalkúnahræinu og rauðkálinu sem enginn vildi en í ljós kom að notagildið var ekkert. Óttinn við að íþyngja þannig geymsluplássi fólks veldur því að ég skelf við tilhugsunina um jólagjafakaup og ýti þeim á undan mér alveg þar til kæfandi skötufnykurinn verður til þess að afneitunin snöggrennur af mér. Sumum kann að þykja þetta aum afsökun. Eftirfarandi eru dæmi um hvernig jólagjafakaupin geta farið úrskeiðis. Ég skora á þig, lesandi góður, að fyllast ekki lamandi ótta við upptalninguna.Sundlaugarbláa fótanuddtækið frá danska raftækjaframleiðandanum Clairol seldist í 14.000 eintökum fyrir jólin 1982 í Radíóbúðinni sálugu. Á mínu heimili hefur það æ síðan geymt grifflur og legghlífar sömu jóla.Síðar sama áratug bar Radíóbúðin ábyrgð á háværustu jólum sítt að aftan tímabilsins þegar allir drengir fengu Lazer-Tag byssur í jólagjöf. Skaðræðisvælið er kvað við í hvert sinn sem skotið var í mark varð til þess að gefandinn fékk þrálátan hiksta.Óþarft er að fjölyrða um hið mikla fjaðrafok kringum ævisögu Hannesar Hólmsteins Gissurarsonar um Halldór Laxness frá 2003. Þar sem ég skemmti mér yfir lesningunni tók háskólaprófið mitt í sagnfræði að visna á köntunum svo bókin var færð niður í geymslu af öryggisástæðum.Sem kornabarn fékk ég í jólagjöf flúrað skjal. Um var að ræða hlut í óskabarni þjóðarinnar, Eimskipafélagi Íslands. Þrjátíu árum síðar var táknrænn pappírssnepillinn meira virði en það sem hann stóð fyrir. Sjáumst í búðunum.
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun