Dagur í Undralandi Friðrika Benónýsdóttir skrifar 17. maí 2012 06:00 Með stírurnar í augunum staulast ég fram í eldhús til að búa til fyrsta dagskammtinn af kaffi. Á leiðinni pikka ég upp blaðið á dyramottunni og á forsíðunni blasir við mér mynd af konu að mata álfa á hunangi. Á bak við hana glittir í einn af þingmönnum þjóðarinnar, skelmisglottandi og áhugasaman. Konan reynist vera sjáandi í álfagarði og þingmaðurinn hefur fengið hana til liðs við sig við að flytja álfafjölskyldu til heimkynna sinna. Álfarnir eru ánægðir með flutningana að sögn sjáandans og gera ekki aðrar kröfur um nýju heimkynnin en að þar sé sjávarsýn og beitiland fyrir kindur. Bróðir utanríkisráðherra lýsir hins vegar yfir þungum áhyggjum af þessu athæfi þingmannsins þar sem álfar kunni illa að meta flutninga og muni án efa leita leiða til að hefna sín. Ég fletti blaðinu í ofboði en á síðu tvö tekur lítið betra við. Maður sem sakaður er um að hafa planlagt og stjórnað hrottalegri líkamsárás og nauðgun telur sig eiga fjárkröfu á hendur ríkinu, þar sem lögreglan hafi leitað leiða til að rannsaka glæpastarfsemi hans. Ég gefst upp á blaðalestri, tek kaffibollann með mér inn í herbergi og sest við tölvuna. Einhvers staðar hljóta að finnast fréttir sem meika sens. Á fréttasíðunum fer einna mest fyrir fréttum af forsetanum gullinhærða sem virðist hafa ákveðið að komandi kosningar snúist um það að þjóðin velji milli hans og Alþingis og ríkisstjórnar. Ég hafði í fávisku minni ekki gert mér grein fyrir því að búið væri að sameina alþingis- og forsetakosningar en það er sjálfsagt ágætis sparnaðarráðstöfun í kreppunni. Ætli Jóhanna viti af þessu? Á Facebook verður vart þverfótað fyrir upphrópunum að vanda. Þessi er skítseiði og hinn er aumingi og það er alveg á hreinu að svissneskir ferðamenn munu sko ekki heimsækja landið ef Ernst Stavro Blofeld, vondi kallinn úr Bond-myndunum, fær að kaupa hálendi Íslands, enda verður þá ekkert fyrir ferðamenn að skoða á Íslandi. Og talandi um vonda kallinn þá er Jón stóri víst orðinn andlit tónlistarhátíðar í Reykjavík góða fólkinu á Facebook til mikillar hneykslunar og armæðu. Það er kattafár í Svarfaðardal og gras í Garðabæ og Sölvi Blöndal er kominn úr jakkafötunum. Sjómannsfjölskylda í Grindavík sætir einelti vegna myndbirtingar í auglýsingu stéttarfélags og málfarsbloggarinn ógurlegi er hættur að skrifa um málfar og farinn að skrifa um pólitík. Hlýt að vera stödd í miðjum þætti af Twilight Zone. Eina flóttaleiðin er að slökkva á tölvunni, skríða aftur undir sæng og óska sér þess að vakna í öðru landi á morgun. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Friðrika Benónýsdóttir Mest lesið Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir Skoðun Það sem Njáll sagði ykkur ekki Inga Lind Karlsdóttir Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson Skoðun
Með stírurnar í augunum staulast ég fram í eldhús til að búa til fyrsta dagskammtinn af kaffi. Á leiðinni pikka ég upp blaðið á dyramottunni og á forsíðunni blasir við mér mynd af konu að mata álfa á hunangi. Á bak við hana glittir í einn af þingmönnum þjóðarinnar, skelmisglottandi og áhugasaman. Konan reynist vera sjáandi í álfagarði og þingmaðurinn hefur fengið hana til liðs við sig við að flytja álfafjölskyldu til heimkynna sinna. Álfarnir eru ánægðir með flutningana að sögn sjáandans og gera ekki aðrar kröfur um nýju heimkynnin en að þar sé sjávarsýn og beitiland fyrir kindur. Bróðir utanríkisráðherra lýsir hins vegar yfir þungum áhyggjum af þessu athæfi þingmannsins þar sem álfar kunni illa að meta flutninga og muni án efa leita leiða til að hefna sín. Ég fletti blaðinu í ofboði en á síðu tvö tekur lítið betra við. Maður sem sakaður er um að hafa planlagt og stjórnað hrottalegri líkamsárás og nauðgun telur sig eiga fjárkröfu á hendur ríkinu, þar sem lögreglan hafi leitað leiða til að rannsaka glæpastarfsemi hans. Ég gefst upp á blaðalestri, tek kaffibollann með mér inn í herbergi og sest við tölvuna. Einhvers staðar hljóta að finnast fréttir sem meika sens. Á fréttasíðunum fer einna mest fyrir fréttum af forsetanum gullinhærða sem virðist hafa ákveðið að komandi kosningar snúist um það að þjóðin velji milli hans og Alþingis og ríkisstjórnar. Ég hafði í fávisku minni ekki gert mér grein fyrir því að búið væri að sameina alþingis- og forsetakosningar en það er sjálfsagt ágætis sparnaðarráðstöfun í kreppunni. Ætli Jóhanna viti af þessu? Á Facebook verður vart þverfótað fyrir upphrópunum að vanda. Þessi er skítseiði og hinn er aumingi og það er alveg á hreinu að svissneskir ferðamenn munu sko ekki heimsækja landið ef Ernst Stavro Blofeld, vondi kallinn úr Bond-myndunum, fær að kaupa hálendi Íslands, enda verður þá ekkert fyrir ferðamenn að skoða á Íslandi. Og talandi um vonda kallinn þá er Jón stóri víst orðinn andlit tónlistarhátíðar í Reykjavík góða fólkinu á Facebook til mikillar hneykslunar og armæðu. Það er kattafár í Svarfaðardal og gras í Garðabæ og Sölvi Blöndal er kominn úr jakkafötunum. Sjómannsfjölskylda í Grindavík sætir einelti vegna myndbirtingar í auglýsingu stéttarfélags og málfarsbloggarinn ógurlegi er hættur að skrifa um málfar og farinn að skrifa um pólitík. Hlýt að vera stödd í miðjum þætti af Twilight Zone. Eina flóttaleiðin er að slökkva á tölvunni, skríða aftur undir sæng og óska sér þess að vakna í öðru landi á morgun.
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun