Þroskaheft femínista- hlussa gekk inn á bar… Saga Garðarsdóttir skrifar 13. maí 2013 07:00 Tjáningarfrelsi er töff og ég vil hafa rétt á því að segja hvað sem mér sýnist hvenær sem mér sýnist en ég er líka meðvituð um að það sem ég segi hefur áhrif og því fylgir ábyrgð. Á sama tíma og ég hef rétt á að segja hvað sem er hefur þú rétt á að móðgast. Grín sem særir er því miður oft skrifað á húmorsleysi þeirra sem fyrir því verða. Femínistar sem hlæja ekki að nauðgunarbröndurum eru húmorslausir og fatlaða sem lolla ekki þegar þeir eru sýndir sem slefandi lúðar skortir bara húmor og æðruleysi fyrir sjálfum sér. Ég hef oft gerst sek um meiðandi brandara og þótt erfitt að heyra það, því fyrstu viðbrögð við gagnrýni eru yfirleitt að fara í vörn og berjast af alefli við að halda í gefna hugmynd. Lukkulega er þó til einföld leið út úr þessari hallærislegu klemmu, sem er hið forna sport að hugsa sig tvisvar um. Næst þegar ég er við það að segja eða skrifa brandara, komment eða auglýsingu sem gæti verið særandi ætla ég að staldra við og gefa mér þann möguleika að efasemdaraddirnar hafi eitthvað til síns máls. Og þótt það sé ekki nema 5% rétt, spyrja mig hvað það kosti mig að sleppa því. Sennilega er það engin raunveruleg fórn og eflaust dettur mér eitthvað fyndnara í hug. Hængurinn er þó sá að um leið og mér er bannað að grínast með eitthvað verður það óhjákvæmilega fyndnara og hertar reglur um viðeigandi húmor öskra beinlínis á að farið sé á skjön við þær. Lausnin felst því aldrei í reglum eða takmörkunum heldur í mannasiðum, því flest erum við sammála um að það er langtum leiðinlegra að særa fólk með orðum en fá það til að hlæja. Og hversu fyndinn þarf brandari að vera til að það borgi sig að ganga á rétt annarra? Er ekki betra og fyndnara að segja bara annan brandara? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Saga Garðarsdóttir Mest lesið Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Halldór 4.10.2025 Halldór Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Að búa til aðalsmenn Kolbrún Baldursdóttir Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun
Tjáningarfrelsi er töff og ég vil hafa rétt á því að segja hvað sem mér sýnist hvenær sem mér sýnist en ég er líka meðvituð um að það sem ég segi hefur áhrif og því fylgir ábyrgð. Á sama tíma og ég hef rétt á að segja hvað sem er hefur þú rétt á að móðgast. Grín sem særir er því miður oft skrifað á húmorsleysi þeirra sem fyrir því verða. Femínistar sem hlæja ekki að nauðgunarbröndurum eru húmorslausir og fatlaða sem lolla ekki þegar þeir eru sýndir sem slefandi lúðar skortir bara húmor og æðruleysi fyrir sjálfum sér. Ég hef oft gerst sek um meiðandi brandara og þótt erfitt að heyra það, því fyrstu viðbrögð við gagnrýni eru yfirleitt að fara í vörn og berjast af alefli við að halda í gefna hugmynd. Lukkulega er þó til einföld leið út úr þessari hallærislegu klemmu, sem er hið forna sport að hugsa sig tvisvar um. Næst þegar ég er við það að segja eða skrifa brandara, komment eða auglýsingu sem gæti verið særandi ætla ég að staldra við og gefa mér þann möguleika að efasemdaraddirnar hafi eitthvað til síns máls. Og þótt það sé ekki nema 5% rétt, spyrja mig hvað það kosti mig að sleppa því. Sennilega er það engin raunveruleg fórn og eflaust dettur mér eitthvað fyndnara í hug. Hængurinn er þó sá að um leið og mér er bannað að grínast með eitthvað verður það óhjákvæmilega fyndnara og hertar reglur um viðeigandi húmor öskra beinlínis á að farið sé á skjön við þær. Lausnin felst því aldrei í reglum eða takmörkunum heldur í mannasiðum, því flest erum við sammála um að það er langtum leiðinlegra að særa fólk með orðum en fá það til að hlæja. Og hversu fyndinn þarf brandari að vera til að það borgi sig að ganga á rétt annarra? Er ekki betra og fyndnara að segja bara annan brandara?
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun