Ágætur ofsahagnaður Ólafur Þ. Stephensen skrifar 6. september 2013 07:00 Þegar fréttir bárust af því í síðustu viku að samanlagður hagnaður endurreistu viðskiptabankanna þriggja á fyrri helmingi ársins næmi tæplega 33 milljörðum króna stóð ekki á hneykslunarandvörpunum og fyrirsögnunum um „ofsahagnað“ bankanna. Og gamalkunnugum röksemdum um að eitthvað af þessum peningum hefði nú frekar átt að verða eftir hjá viðskiptavinunum. Vissulega eru 33 milljarðar miklir peningar. En þegar vel er skoðað er ekkert óeðlilegt við hagnað bankanna; um það voru sérfræðingar í fjármálamörkuðum sem Fréttablaðið ræddi við sammála. Hagnaðartölurnar eru háar, en bankarnir eru líka með stærstu fyrirtækjum á landinu, eigið fé mikið og arðsemin er engan veginn umfram það sem telja má eðlilega ávöxtunarkröfu. Afkoma bankanna markast enn af afleiðingum hrunsins að einhverju leyti og hluti hagnaðarins er til kominn vegna endurmats á eignasöfnum til hækkunar. Það eru góðar fréttir; fleiri viðskiptavinir bankanna geta þá borgað lánin sín til baka en áður var talið. Það er til marks um að efnahagslífið sé að rétta úr kútnum. Um leið þýðir þetta að bankarnir þurfa að gera betur til lengri tíma litið og lækka hjá sér rekstrarkostnað til að halda viðunandi arðsemi. Í úttektum Bankasýslu ríkisins hefur ítrekað komið fram að þrátt fyrir að bankarnir hafi dregið saman seglin eftir hrun séu þeir of dýrir í rekstri, með of mörg útibú og of margt starfsfólk miðað við banka í nágrannalöndunum. Röksemdina um að bankarnir hefðu átt að skilja meiri peninga eftir hjá viðskiptavinunum og hagnast minna má gjarnan setja í samhengi núverandi eignarhalds á bönkunum. Það eru nefnilega ekki bara vondir útlendir vogunarsjóðir sem græða á íslenzkum almúga. Landsbankinn á mest í samanlögðum hagnaði bankanna á fyrri helmingi ársins, rúma fimmtán milljarða. Stærsti eigandi bankans með nærri 98 prósenta hlut er íslenzkir skattgreiðendur. Það er þeirra hagur að afkoma bankans sé góð. Sama á við um hina bankana og af sömu ástæðu, því að við eigum saman 13 prósent í Arion-banka og fimm prósent í Íslandsbanka. Eins og fram kom í Fréttablaðinu í gær eiga íslenzkir skattgreiðendur hlutfallslega meira undir í bönkum en almenningur í nágrannalöndum á borð við Bretland og Holland. Á meðan skattgreiðendur eiga þessa hluti er mikilvægt að rekstur bankanna skili arði. Eigi að fást gott verð fyrir þá við sölu, sem er á dagskrá stjórnvalda, þarf arðsemin líka að vera viðunandi. Sterkt fjármálakerfi er ein af forsendum endurreisnar efnahagslífsins á Íslandi og tiltrúar umheimsins á því. Það er hagur okkar allra að arðsemi bankanna sé viðunandi. Það á reyndar við um öll fyrirtæki; við hljótum fyrir löngu að vera vaxin upp úr því að hneykslast á að atvinnurekstur skili eigendum sínum viðunandi arði. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Stephensen Mest lesið Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson Skoðun
Þegar fréttir bárust af því í síðustu viku að samanlagður hagnaður endurreistu viðskiptabankanna þriggja á fyrri helmingi ársins næmi tæplega 33 milljörðum króna stóð ekki á hneykslunarandvörpunum og fyrirsögnunum um „ofsahagnað“ bankanna. Og gamalkunnugum röksemdum um að eitthvað af þessum peningum hefði nú frekar átt að verða eftir hjá viðskiptavinunum. Vissulega eru 33 milljarðar miklir peningar. En þegar vel er skoðað er ekkert óeðlilegt við hagnað bankanna; um það voru sérfræðingar í fjármálamörkuðum sem Fréttablaðið ræddi við sammála. Hagnaðartölurnar eru háar, en bankarnir eru líka með stærstu fyrirtækjum á landinu, eigið fé mikið og arðsemin er engan veginn umfram það sem telja má eðlilega ávöxtunarkröfu. Afkoma bankanna markast enn af afleiðingum hrunsins að einhverju leyti og hluti hagnaðarins er til kominn vegna endurmats á eignasöfnum til hækkunar. Það eru góðar fréttir; fleiri viðskiptavinir bankanna geta þá borgað lánin sín til baka en áður var talið. Það er til marks um að efnahagslífið sé að rétta úr kútnum. Um leið þýðir þetta að bankarnir þurfa að gera betur til lengri tíma litið og lækka hjá sér rekstrarkostnað til að halda viðunandi arðsemi. Í úttektum Bankasýslu ríkisins hefur ítrekað komið fram að þrátt fyrir að bankarnir hafi dregið saman seglin eftir hrun séu þeir of dýrir í rekstri, með of mörg útibú og of margt starfsfólk miðað við banka í nágrannalöndunum. Röksemdina um að bankarnir hefðu átt að skilja meiri peninga eftir hjá viðskiptavinunum og hagnast minna má gjarnan setja í samhengi núverandi eignarhalds á bönkunum. Það eru nefnilega ekki bara vondir útlendir vogunarsjóðir sem græða á íslenzkum almúga. Landsbankinn á mest í samanlögðum hagnaði bankanna á fyrri helmingi ársins, rúma fimmtán milljarða. Stærsti eigandi bankans með nærri 98 prósenta hlut er íslenzkir skattgreiðendur. Það er þeirra hagur að afkoma bankans sé góð. Sama á við um hina bankana og af sömu ástæðu, því að við eigum saman 13 prósent í Arion-banka og fimm prósent í Íslandsbanka. Eins og fram kom í Fréttablaðinu í gær eiga íslenzkir skattgreiðendur hlutfallslega meira undir í bönkum en almenningur í nágrannalöndum á borð við Bretland og Holland. Á meðan skattgreiðendur eiga þessa hluti er mikilvægt að rekstur bankanna skili arði. Eigi að fást gott verð fyrir þá við sölu, sem er á dagskrá stjórnvalda, þarf arðsemin líka að vera viðunandi. Sterkt fjármálakerfi er ein af forsendum endurreisnar efnahagslífsins á Íslandi og tiltrúar umheimsins á því. Það er hagur okkar allra að arðsemi bankanna sé viðunandi. Það á reyndar við um öll fyrirtæki; við hljótum fyrir löngu að vera vaxin upp úr því að hneykslast á að atvinnurekstur skili eigendum sínum viðunandi arði.
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun