Engin tíðindi eru góð tíðindi Sara McMahon skrifar 5. ágúst 2014 07:00 Þá er verslunarmannahelgin yfirstaðin. Ein mesta ferðahelgi ársins.Líkt og landsmanna er siður lagði ég land undir fót og hélt út í sveit. Þar naut ég kyrrðarinnar, andaði að mér fersku sjávarlofti, tíndi sveppi og ber og naut þess að vera í algjöru tíma- og netsambandsleysi. Og svo, líkt og hendi væri veifað, var helgin búin. Þegar heim var komið var mitt fyrsta verk að renna í gegnum íslensku netmiðlana og lesa fréttir helgarinnar. Ég settist í sófann með fartölvuna í kjöltunni og bjó mig undir hið versta: Fréttir af slagsmálum, nauðgunum og skemmdarverkum. En sem betur fer var lítið um slíkt. Landsmenn virtust hafa notið samverunnar í mesta bróðerni í ár. Sólin skein á mannskapinn sem mætt hafði á Síldarævintýrið í Siglufirði. Keppendur í Mýrarboltanum á Ísafirði skemmtu sér „drulluvel“ að venju. Vallarmet var sett á Unglingalandsmóti UMFÍ sem fram fór á Sauðárkróki og tíu þúsund manns fylgdust dolfallin með er smábátaeigendur á Akureyri röðuðu sér upp á Pollinum og tendruðu blys að stórtónleikum loknum. Lögreglan í Vestmannaeyjum lagði að vísu hald á svolítið magn fíkniefna og þar fuku einnig nokkur tjöld aðfaranótt mánudags. Nokkrir ældu í Herjólfi á leiðinni upp á land, en það er sossum ekki fréttnæmt, og einhverjir voru teknir fyrir ölvunarakstur hér og þar um landið. (Við skulum ekki eyða orðum í þennan eina hrotta á Akureyri sem gisti fangageymslur eftir að hafa ráðist á annan mann og veitt honum alvarlega áverka. Hann er ekki þess virði.) Vonandier „tíðindaleysið“ í ár ekki einsdæmi heldur það sem koma skal. Vonandi hafa landsmenn loks lært að hópa sig saman án þess að berja, nauðga og skemma fyrir samborgurum sínum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sara McMahon Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir Skoðun
Þá er verslunarmannahelgin yfirstaðin. Ein mesta ferðahelgi ársins.Líkt og landsmanna er siður lagði ég land undir fót og hélt út í sveit. Þar naut ég kyrrðarinnar, andaði að mér fersku sjávarlofti, tíndi sveppi og ber og naut þess að vera í algjöru tíma- og netsambandsleysi. Og svo, líkt og hendi væri veifað, var helgin búin. Þegar heim var komið var mitt fyrsta verk að renna í gegnum íslensku netmiðlana og lesa fréttir helgarinnar. Ég settist í sófann með fartölvuna í kjöltunni og bjó mig undir hið versta: Fréttir af slagsmálum, nauðgunum og skemmdarverkum. En sem betur fer var lítið um slíkt. Landsmenn virtust hafa notið samverunnar í mesta bróðerni í ár. Sólin skein á mannskapinn sem mætt hafði á Síldarævintýrið í Siglufirði. Keppendur í Mýrarboltanum á Ísafirði skemmtu sér „drulluvel“ að venju. Vallarmet var sett á Unglingalandsmóti UMFÍ sem fram fór á Sauðárkróki og tíu þúsund manns fylgdust dolfallin með er smábátaeigendur á Akureyri röðuðu sér upp á Pollinum og tendruðu blys að stórtónleikum loknum. Lögreglan í Vestmannaeyjum lagði að vísu hald á svolítið magn fíkniefna og þar fuku einnig nokkur tjöld aðfaranótt mánudags. Nokkrir ældu í Herjólfi á leiðinni upp á land, en það er sossum ekki fréttnæmt, og einhverjir voru teknir fyrir ölvunarakstur hér og þar um landið. (Við skulum ekki eyða orðum í þennan eina hrotta á Akureyri sem gisti fangageymslur eftir að hafa ráðist á annan mann og veitt honum alvarlega áverka. Hann er ekki þess virði.) Vonandier „tíðindaleysið“ í ár ekki einsdæmi heldur það sem koma skal. Vonandi hafa landsmenn loks lært að hópa sig saman án þess að berja, nauðga og skemma fyrir samborgurum sínum.