Dunkin' Dónar Atli Fannar Bjarkason skrifar 20. ágúst 2015 07:00 Nú segi ég stopp. Ekki nóg með að trjáfaðmandi hjólahippar séu að reyna að eyðileggja miðbæinn með því að banna mér að rúnta niður Laugaveginn, heldur á nú að troða bandarískum kleinuhringjasjoppum á hvert einasta götuhorn. Dunkin' Donuts var opnað á Laugavegi á dögunum sem þýðir að maður þarf að stíga út úr bílnum ef maður hefur áhuga á því að troða í andlitið á sér fjöldaframleiddum bandarískum kaloríubombum. Skorturinn á bílalúgum kristallast í því að það er búin að vera röð af fólki fyrir utan staðinn frá því að hann var opnaður. Innreið Dunkin' Donuts er til marks um gjaldþrot menningar okkar. Hvað varð um að kveikja á Kanaútvarpinu, reykja eina Winston og láta sig dreyma um Wendy's-borgara í herstöðinni á Keflavíkurflugvelli? Ég man enn þá hvar ég var þegar innreið kleinuhringjanna hófst. Það var árla morguns og Cocoa Puffsið var rétt byrjað að mýkjast ofan í skálinni. Ég sat við IKEA-skrifborðið mitt og vafraði um internetið í Macbook-fartölvunni minni þegar ég sá mynd af röðinni fyrir utan staðinn á Facebook. Eða var það Twitter? Mér var svo misboðið að ég frussaði morgunmatnum á skjáinn og fékk hóstakast sem hætti ekki fyrr en ég hellti ofan í mig stóru glasi af kóki. Röðin er til marks um hnignun samfélagsins og ég var óvinnufær af sorg. Ég tók iPhone-inn úr hleðslu, hringdi mig inn veikan, kveikti á Netflix og horfði á átta klukkustundir af Breaking Bad til að ná áttum. „Bandarískir kleinuhringir. Þvlíkt hneyksli,“ hugsaði ég og ég lét mig dreyma um KFC í kvöldmat. Ég er ekki einn um þessa skoðun. Stelpan sem kom með Dominos-pitsuna virtist alveg sammála, þó að hún hafi reyndar haft meiri áhuga á því að rukka mig en spjalla. Kortinu mínu var að vísu synjað þannig að ég setti þetta bara á VISA. Annars verð ég að fara að minnka pitsuátið – fæ mér Subway á morgun. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Atli Fannar Bjarkason Mest lesið Halldór 4.10.2025 Halldór Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson Skoðun
Nú segi ég stopp. Ekki nóg með að trjáfaðmandi hjólahippar séu að reyna að eyðileggja miðbæinn með því að banna mér að rúnta niður Laugaveginn, heldur á nú að troða bandarískum kleinuhringjasjoppum á hvert einasta götuhorn. Dunkin' Donuts var opnað á Laugavegi á dögunum sem þýðir að maður þarf að stíga út úr bílnum ef maður hefur áhuga á því að troða í andlitið á sér fjöldaframleiddum bandarískum kaloríubombum. Skorturinn á bílalúgum kristallast í því að það er búin að vera röð af fólki fyrir utan staðinn frá því að hann var opnaður. Innreið Dunkin' Donuts er til marks um gjaldþrot menningar okkar. Hvað varð um að kveikja á Kanaútvarpinu, reykja eina Winston og láta sig dreyma um Wendy's-borgara í herstöðinni á Keflavíkurflugvelli? Ég man enn þá hvar ég var þegar innreið kleinuhringjanna hófst. Það var árla morguns og Cocoa Puffsið var rétt byrjað að mýkjast ofan í skálinni. Ég sat við IKEA-skrifborðið mitt og vafraði um internetið í Macbook-fartölvunni minni þegar ég sá mynd af röðinni fyrir utan staðinn á Facebook. Eða var það Twitter? Mér var svo misboðið að ég frussaði morgunmatnum á skjáinn og fékk hóstakast sem hætti ekki fyrr en ég hellti ofan í mig stóru glasi af kóki. Röðin er til marks um hnignun samfélagsins og ég var óvinnufær af sorg. Ég tók iPhone-inn úr hleðslu, hringdi mig inn veikan, kveikti á Netflix og horfði á átta klukkustundir af Breaking Bad til að ná áttum. „Bandarískir kleinuhringir. Þvlíkt hneyksli,“ hugsaði ég og ég lét mig dreyma um KFC í kvöldmat. Ég er ekki einn um þessa skoðun. Stelpan sem kom með Dominos-pitsuna virtist alveg sammála, þó að hún hafi reyndar haft meiri áhuga á því að rukka mig en spjalla. Kortinu mínu var að vísu synjað þannig að ég setti þetta bara á VISA. Annars verð ég að fara að minnka pitsuátið – fæ mér Subway á morgun.
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun