Meistarakokkur inn við bein Viktoría Hermannsdóttir skrifar 14. október 2015 00:00 Ég hef fyrir löngu áttað mig á því að hæfileikar mínir liggja annars staðar en í matargerð. Í gegnum tíðina hef ég gert margar heiðarlegar tilraunir til þess að reyna að virkja þennan hæfileika en þær enda yfirleitt á einn hátt, með algjörlega óætum mat. Í þessum tilraunum mínum hafa litið dagsins ljós ýmsir misgirnilegir réttir. Það gerist gjarnan í þessari tilraunamennsku minni að ég ofmetnast og freistast til þess að fara út fyrir hið hefðbundna form uppskrifta, gerist villt og bæti hinu og þessu í réttinn. Oftast með skelfilegum afleiðingum. Til dæmis hef ég prófað að bæta hnetusmjöri út í eggjahræru, það bragðast eins og æla ef einhver er að hugsa um að prófa. Ég myndi ekki segja að ég gráti þetta mikið en vissulega hamlar þetta mér að einhverju leyti í lífinu. Það er til dæmis ekki vinsælt að ég mæti með heimabakað í vinkonuhitting eftir að ég bauð upp á köku með smá eggjaskurn í um árið. Né legg ég yfirleitt í það að bjóða fólki heim í mat nema hann sé pantaður. Þetta er sérlega erfitt þegar fólk býður mér í matarboð vegna þess að þegar kemur að því að endurgjalda greiðann þá get ég eiginlega ekki gert það nema mér sé illa við fólkið. Ég væri fyrir löngu búin að sætta mig alfarið við þetta ef ekki væri fyrir alla þessa matreiðsluþætti þar sem allt virðist svo einfalt. Steininn tók úr um daginn þegar ég sat í mestu makindum fyrir framan sjónvarpið og datt inn í þáttinn Masterchef Junior. Þar voru 10 ára krakkar að töfra fram rétti sem ég gæti ekki einu sinni borið fram nafnið á. 10 ára! Þetta var svo sjokkerandi að núna hef ég ákveðið að leggja allt mitt í það að ná að elda eins og þessi börn. Ef þau geta það, þá hlýt ég að geta það. Ég held það hljóti að leynast meistarakokkur þarna innst inni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Viktoría Hermannsdóttir Mest lesið Hvernig spyr ég gervigreind til að fá besta svarið? Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson Skoðun Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson Skoðun Ertu bitur? Björn Leví Gunnarsson Skoðun Af hverju varð heimsókn framkvæmdastjóra ESB að NATO-fundi? Helen Ólafsdóttir Skoðun Herra, má ég fá meiri graut? Magnús Þór Jónsson Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Er hægt að læra af draumum? Sigurður Árni Reynisson Skoðun Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir Skoðun
Ég hef fyrir löngu áttað mig á því að hæfileikar mínir liggja annars staðar en í matargerð. Í gegnum tíðina hef ég gert margar heiðarlegar tilraunir til þess að reyna að virkja þennan hæfileika en þær enda yfirleitt á einn hátt, með algjörlega óætum mat. Í þessum tilraunum mínum hafa litið dagsins ljós ýmsir misgirnilegir réttir. Það gerist gjarnan í þessari tilraunamennsku minni að ég ofmetnast og freistast til þess að fara út fyrir hið hefðbundna form uppskrifta, gerist villt og bæti hinu og þessu í réttinn. Oftast með skelfilegum afleiðingum. Til dæmis hef ég prófað að bæta hnetusmjöri út í eggjahræru, það bragðast eins og æla ef einhver er að hugsa um að prófa. Ég myndi ekki segja að ég gráti þetta mikið en vissulega hamlar þetta mér að einhverju leyti í lífinu. Það er til dæmis ekki vinsælt að ég mæti með heimabakað í vinkonuhitting eftir að ég bauð upp á köku með smá eggjaskurn í um árið. Né legg ég yfirleitt í það að bjóða fólki heim í mat nema hann sé pantaður. Þetta er sérlega erfitt þegar fólk býður mér í matarboð vegna þess að þegar kemur að því að endurgjalda greiðann þá get ég eiginlega ekki gert það nema mér sé illa við fólkið. Ég væri fyrir löngu búin að sætta mig alfarið við þetta ef ekki væri fyrir alla þessa matreiðsluþætti þar sem allt virðist svo einfalt. Steininn tók úr um daginn þegar ég sat í mestu makindum fyrir framan sjónvarpið og datt inn í þáttinn Masterchef Junior. Þar voru 10 ára krakkar að töfra fram rétti sem ég gæti ekki einu sinni borið fram nafnið á. 10 ára! Þetta var svo sjokkerandi að núna hef ég ákveðið að leggja allt mitt í það að ná að elda eins og þessi börn. Ef þau geta það, þá hlýt ég að geta það. Ég held það hljóti að leynast meistarakokkur þarna innst inni.
Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir Skoðun
Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir Skoðun