Tölvuleikir Óttar Guðmundsson skrifar 8. apríl 2017 07:00 Ódælir og athafnasamir ungir menn eins og Grettir Ásmundsson hafa alltaf verið hluti af veruleika þjóðarinnar. Testósterón gelgjunnar fyllti þá ævintýraþrá og löngun eftir því að gera sig gildandi. Þeir voru eins og ótamdir graðfolar sem stöðugt koma á óvart með uppátækjum sínum. Þetta hefur nú gjörbreyst. Framleiðendur tölvuleikja hafa nefnilega hannað leiki með þennan markhóp í huga. Iðkandinn fer af einu borði á annað í leit sinni að nýjum ævintýrum. Leikurinn er eins og vísindaskáldsaga þar sem alls konar karakterar og furðuverur skjóta upp kollinum. Margir leikir einkennast af ofbeldi og grófu kynlífi. Leikandinn tekur áhættu, drepur, nauðgar og stelur og kemur sér undan á hættulegum flótta. Tölvuleikurinn verður eins og raðfullnæging þar sem öllum þörfum og löngunum fyrir spennu, trylling og ævintýri er sinnt. Af einhverjum ástæðum hafa ungar konur ekki sama áhuga á tölvuleikjum og ungir karlmenn svo að sennilega er um testósterónáhrif að ræða. Í starfi mínu hef ég haft afskipti af fjölmörgum strákum sem voru algjörlega týndir í þessari furðuveröld. Ungir menn sem áður vildu kanna heiminn og leita nýrra ævintýra, sitja nú bergnumdir fyrir framan tölvuskjáinn. Þetta hefur haft margs konar samfélagsleg áhrif. Ungar stúlkur blómstra sem aldrei fyrr í skóla og starfi enda þurfa þær ekki að óttast samkeppni frá tölvuleikjafíklunum. Margir strákar fara ekki lengur úr húsi nema til að leika sér í tölvuleiknum Pokemon-Go. Nú þarf ekki lengur að hafa áhyggjur af óróanum í blóði þessara ungu manna. Ótemjurnar sitja stilltar og prúðar í tölvuleik eins og geltir góðhestar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Óttar Guðmundsson Mest lesið Sjö staðreyndir í útlendingamálum Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir Skoðun Sjálfstæðisstefnan og frelsið Helgi Áss Grétarsson Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir Skoðun Við stöndum þeim næst en fáum ekki rödd Svava Bjarnadóttir Skoðun
Ódælir og athafnasamir ungir menn eins og Grettir Ásmundsson hafa alltaf verið hluti af veruleika þjóðarinnar. Testósterón gelgjunnar fyllti þá ævintýraþrá og löngun eftir því að gera sig gildandi. Þeir voru eins og ótamdir graðfolar sem stöðugt koma á óvart með uppátækjum sínum. Þetta hefur nú gjörbreyst. Framleiðendur tölvuleikja hafa nefnilega hannað leiki með þennan markhóp í huga. Iðkandinn fer af einu borði á annað í leit sinni að nýjum ævintýrum. Leikurinn er eins og vísindaskáldsaga þar sem alls konar karakterar og furðuverur skjóta upp kollinum. Margir leikir einkennast af ofbeldi og grófu kynlífi. Leikandinn tekur áhættu, drepur, nauðgar og stelur og kemur sér undan á hættulegum flótta. Tölvuleikurinn verður eins og raðfullnæging þar sem öllum þörfum og löngunum fyrir spennu, trylling og ævintýri er sinnt. Af einhverjum ástæðum hafa ungar konur ekki sama áhuga á tölvuleikjum og ungir karlmenn svo að sennilega er um testósterónáhrif að ræða. Í starfi mínu hef ég haft afskipti af fjölmörgum strákum sem voru algjörlega týndir í þessari furðuveröld. Ungir menn sem áður vildu kanna heiminn og leita nýrra ævintýra, sitja nú bergnumdir fyrir framan tölvuskjáinn. Þetta hefur haft margs konar samfélagsleg áhrif. Ungar stúlkur blómstra sem aldrei fyrr í skóla og starfi enda þurfa þær ekki að óttast samkeppni frá tölvuleikjafíklunum. Margir strákar fara ekki lengur úr húsi nema til að leika sér í tölvuleiknum Pokemon-Go. Nú þarf ekki lengur að hafa áhyggjur af óróanum í blóði þessara ungu manna. Ótemjurnar sitja stilltar og prúðar í tölvuleik eins og geltir góðhestar.