Myndir eru fengnar á Facebook-síðu sem Einar hélt úti fyrir gönguna og eru fengnar þaðan með góðfúslegu leyfi hans.
„Þetta er náttúrlega búið að vera svolítið mikið álag. Ég er búinn að vera með 22 kíló á bakinu. Ég er með allt tjald, svefnpoka, dýnu og prímus. Ellefu dagar í röð þetta eru einhverjir 26 kílómetrar á dag að meðaltali.“
Fjalla-Bensi á 21. öldinni
Leiðin hófst á fyrsta í aðventu síðastliðinn á Seyðisfirði og var einhverjir 280 kílómetrar. Leiðin sem hann gekk er svokölluð þjóðleið eða gamla póstleiðin frá Seyðisfirði til Akureyrar. Á morgun mun hann svo ganga með jólakort og jólakveðjur til fólks og fyrirtækja en öll sala á kortunum rennur óskipt til Krabbameinsfélagsins á Akureyri.
„Ég búinn að vera að fara alls konar vegleysur. Ég reyndi að forðast þjóðveginn eins og hægt var og fara bara gamlar leiðir. Þetta er búið að vera mjög fjölbreytt,“ segir Einar.
Á undan áætlun
Gangan var ekkert spaug en það kom honum þó á óvart hvað honum tókst að vera snöggur á ferðinni. Veðrið lék ekki beinlínis við hann en hefði þó getað verið töluvert verra.
„Ég gerði ekki ráð fyrir því að klára á ellefu dögum. Ég hélt þetta yrðu svona tólf til sautján dagar því ég bjóst við því að eitthvað myndi bregða út af í veðrinu. En svo hefur þetta verið bara frekar mikið jafnvægi þangað til í gær eða í dag. Þá fór veðrið að breytast,“ segir Einar ánægður að vera við það að komast á áfangastað og þurfa ekki að þreyta óveðrið um helgina.
„Lægðirnar eru að koma og það var mjög hvasst í dag. Það var svo mikið logn fyrstu vikuna en frostið bara yfirleitt tveggja stiga tala. Þannig það var kalt en stillt veður. Það var mjög fallegt,“ segir hann.
Boðinn næturstaður og heimareykt hangikjöt
Einar þurfti þó ekki að húka í köldu tjaldi allar nætur ferðarinnar vopnaður engu nema prímus. Honum var nefnilega boðin gisting á leiðinni þar sem enn er byggt.
„Ótrúleg gestrisni hjá fólki. Það var alveg frábært. Ég gisti í Möðrudal og Grímsstöðum og Jökuldal. Fólk hafði samband og þetta fréttist bara af mér, held ég,“ segir Einar.
Hann var alveg sérstaklega ánægður með vist sína á Grímsstöðum þar sem borið var fram heimareykt hangikjöt, bjúgu og alls konar gott. Hann segir það hafa verið gríðarlega athyglisvert að prófa svona og segist átta sig betur á hvað fólk var að hugsa á slíkum göngum í gamla daga. Þá var þetta fjölfarin leið og það að ganga hana ekkert tiltökumál.
„Maður sér vörðurnar ennþá sem voru hlaðnar fyrir rúmum hundrað árum. Reyndar sums staðar hafa þær verið að hrynja og það þarf að fara að halda þeim betur við. En þær eru þarna og maður getur enn fylgt þeim. Það er alveg svakalega flott og mikil saga á þessum leiðum. Þær voru í notkun allar þessar aldir þangað til að bíllinn kom. Þetta voru alfaraleiðir,“ segir Einar.
Fagnað yfir kvöldverði
Botninn var sleginn í ferðina með kvöldverði ásamt stjórn Krabbameinsfélagsins á Akureyri og svo var honum boðið að gista á Berjaya-hótelinu á Akureyri. Hann bendir á að enn sé hægt að styrkja Krabbameinsfélagið þó að ekki sé lengur hægt að panta heimsend kort.
Jólakortið, sem sýnir útlínur Herðubreiðar, er hannað af listakonunni Lindu Guðlaugsdóttur og er það hennar framlag til söfnunarinnar. Á vefsíðu Krabbameinsfélags Akureyrar og nágrennis eru allar nánari upplýsingar um pöntun á jólakortum.
„Þetta eru mörg lítil skref. Þetta er eins og ef maður ætlar að borða fíl þá er það bara einn biti í einu. Það er það sama með skrefin, þá getur maður komist langt,“ segir Einar kaldur og kátur.
