Förumenn í góðæri 3. desember 2007 00:01 Við, Jón Kalman Stefánsson, Kristín Svava Tómasdóttir, Pétur Blöndal, Vigdís Grímsdóttir og yfirritaður, erum fimm á ferð um Norðausturland í Landkrúser frá bílaleigu sem heitir Hertz. Á kvöldin lesum við upp fyrir áheyrendur, fólk sem tekur það framyfir aðra afþreyingu að fá að sjá og heyra íslenska rithöfunda. Á hverjum stað bíða okkur hlýjar móttökur hjá fólki sem þykir vænt um bækur. Við erum förumenn bókaþjóðar. Á LEIÐINNI milli staða ræðum við mannlíf og atvinnuástand á svæðinu, og við ræðum líka okkar líf, atvinnu og afkomu. Þeir rithöfundar sem eru svo passlegir að finna náð fyrir augum úthlutunarnefndar starfslauna fá um 230 þúsund krónur á mánuði. Þeir sem njóta heiðurslauna frá Alþingi fá 125 þúsund krónur á mánuði. Fyrir hvert selt eintak af bók sem kostar um fjögur þúsund krónur fær höfundurinn um 500 kall. Þúsund seld eintök gera þá hálfa milljón. Ljóðskáld og barnabókahöfundar sem skrifa ódýrari bækur fá auðvitað minna sem því nemur. STUNDUM þegar ég hitti sjómenn, bændur, bankastjóra eða stjórnmálamenn segja þeir mér í trúnaði að helst hefðu þeir viljað verða rithöfundar og skáld og lifa lífinu í unaðssemdum fagurra lista, djúpra hugsana og áhyggjulausri heiðríkju hugans. Það finnst mér dásamlegt að heyra og sannfærir mig um að innst inni langar okkur flestöll til að vera góðar manneskjur. SJÁLFUR kann ég ekki við að vera svona nærgöngull og spyr sjómanninn ekki hvort honum sé ljúft að láta hafölduna vagga sér og finna saltan ilm sjávarins. Ég spyr bóndann ekki að því hvort honum þyki lömb falleg. Bankastjórann spyr ég ekki að því hvort konan á fimmþúsundkallinum höfði til hans kynferðislega og stjórnmálamanninn spyr ég ekki að því hvort gáfulegra sé að hafa hvítvoðunga í bleiku eða bláu. FYRIR að rúnta um fjöll og dali á Landkrúsernum fáum við fimmmenningarnir ókeypis mat og húsaskjól og 15 þúsund kall á mann fyrir hvert upplestrarkvöld. Mórallinn í þessari ferðasögu er að listin er löng en lífið stutt, jafnvel í bullandi góðæri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir Skoðun Það sem Njáll sagði ykkur ekki Inga Lind Karlsdóttir Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego Skoðun
Við, Jón Kalman Stefánsson, Kristín Svava Tómasdóttir, Pétur Blöndal, Vigdís Grímsdóttir og yfirritaður, erum fimm á ferð um Norðausturland í Landkrúser frá bílaleigu sem heitir Hertz. Á kvöldin lesum við upp fyrir áheyrendur, fólk sem tekur það framyfir aðra afþreyingu að fá að sjá og heyra íslenska rithöfunda. Á hverjum stað bíða okkur hlýjar móttökur hjá fólki sem þykir vænt um bækur. Við erum förumenn bókaþjóðar. Á LEIÐINNI milli staða ræðum við mannlíf og atvinnuástand á svæðinu, og við ræðum líka okkar líf, atvinnu og afkomu. Þeir rithöfundar sem eru svo passlegir að finna náð fyrir augum úthlutunarnefndar starfslauna fá um 230 þúsund krónur á mánuði. Þeir sem njóta heiðurslauna frá Alþingi fá 125 þúsund krónur á mánuði. Fyrir hvert selt eintak af bók sem kostar um fjögur þúsund krónur fær höfundurinn um 500 kall. Þúsund seld eintök gera þá hálfa milljón. Ljóðskáld og barnabókahöfundar sem skrifa ódýrari bækur fá auðvitað minna sem því nemur. STUNDUM þegar ég hitti sjómenn, bændur, bankastjóra eða stjórnmálamenn segja þeir mér í trúnaði að helst hefðu þeir viljað verða rithöfundar og skáld og lifa lífinu í unaðssemdum fagurra lista, djúpra hugsana og áhyggjulausri heiðríkju hugans. Það finnst mér dásamlegt að heyra og sannfærir mig um að innst inni langar okkur flestöll til að vera góðar manneskjur. SJÁLFUR kann ég ekki við að vera svona nærgöngull og spyr sjómanninn ekki hvort honum sé ljúft að láta hafölduna vagga sér og finna saltan ilm sjávarins. Ég spyr bóndann ekki að því hvort honum þyki lömb falleg. Bankastjórann spyr ég ekki að því hvort konan á fimmþúsundkallinum höfði til hans kynferðislega og stjórnmálamanninn spyr ég ekki að því hvort gáfulegra sé að hafa hvítvoðunga í bleiku eða bláu. FYRIR að rúnta um fjöll og dali á Landkrúsernum fáum við fimmmenningarnir ókeypis mat og húsaskjól og 15 þúsund kall á mann fyrir hvert upplestrarkvöld. Mórallinn í þessari ferðasögu er að listin er löng en lífið stutt, jafnvel í bullandi góðæri.
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun