Gjörið svo vel Bergsteinn Sigurðsson skrifar 3. október 2008 06:30 Hingað til hefur verið um það þegjandi sátt að Seðlabanki Íslands sé hinn pólitíski súr sem fullnýttir stjórnmálamenn eru lagðir í og geymdir aftast í búrinu. Nú hefur hins vegar einn sláturkeppurinn í troginu talið sér trú um að hann sé jafn ferskur og meyr lund af nýslátruðu ungnauti, ýtt norska hamborgarhryggnum til hliðar og sett sjálfan sig efst á matseðil íslenskra stjórnmála. Nýjasti rétturinn á seðlinum er eldsteikt hagkerfi. Uppskriftin er einföld. Takið knippi af lítt þroskuðum kaupsýslumönnum og setjið í stórt fat. Þótt kjötið sé siðferðislega rýrt - og þar af leiðandi ekki of sætt - er það hins vegar nokkuð ofalið og feitt. Berjið það hraustlega með kjöthamri þar til útblásið stoltið er orðið hæfilega marið. Ausið nokkrum vel völdum, beiskum ummælum yfir kjötið. Látið það liggja í leginum í dágóða stund, áður en þið veltið því upp úr niðurrifnum krónuspæni. Til að steikingin heppnist sem best er mikilvægt að ná öllum safa úr kjötinu. Hækkið því stýrivexti upp úr öllu valdi, þannig það hitni rækilega undir fleskinu, og látið malla þar til eigið fé seytlar úr hverri útrás og gufar upp. Stráið maldon-salti í góðærissárin og þjóðnýtið. Athugið að besta kjötið er af skrokkum sem er búið að berja þar til þeir verða bláir. Tilvalið að stinga rauðu epli í munn þeirra - sérstaklega ef þeir eru með eitthvert múður - og ekki verra ef hægt er verða sér úti um vinstri grænar baunir og Brúnastaðasósu til að hella yfir. Leggið á borð fyrir fimm manna þjóðstjórn. Skerið kjötið í þykkar sneiðar. Ekki hirða um óþarfa prjál á borð við hnífapör, afsakið samtíninginn og takið til matar ykkar með berum höndum. Graðgið í ykkur þessa dýrustu flottræflakrás sem borin hefur verið fram; leifið engu, bryðjið bæði sinar og bein; kýlið út vömbina eins og þetta sé ykkar síðasta máltíð; sleikið diskinn þegar þið eruð búin og látið meltingarkerfinu eftir framhaldið. Flytjið ykkur yfir í betri stofuna, stangið úr tönnunum og fáið ykkur kaffi og koníak. Gefið ykkur tíma til að láta sjatna í ykkur, hallið ykkur aftur í sófanum, hneppið frá efstu buxnatölunni og setjið fætur upp á borð. Slakið á. Almenningur sér um uppvaskið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bergsteinn Sigurðsson Mest lesið Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson Skoðun Það sem Njáll sagði ykkur ekki Inga Lind Karlsdóttir Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Hingað til hefur verið um það þegjandi sátt að Seðlabanki Íslands sé hinn pólitíski súr sem fullnýttir stjórnmálamenn eru lagðir í og geymdir aftast í búrinu. Nú hefur hins vegar einn sláturkeppurinn í troginu talið sér trú um að hann sé jafn ferskur og meyr lund af nýslátruðu ungnauti, ýtt norska hamborgarhryggnum til hliðar og sett sjálfan sig efst á matseðil íslenskra stjórnmála. Nýjasti rétturinn á seðlinum er eldsteikt hagkerfi. Uppskriftin er einföld. Takið knippi af lítt þroskuðum kaupsýslumönnum og setjið í stórt fat. Þótt kjötið sé siðferðislega rýrt - og þar af leiðandi ekki of sætt - er það hins vegar nokkuð ofalið og feitt. Berjið það hraustlega með kjöthamri þar til útblásið stoltið er orðið hæfilega marið. Ausið nokkrum vel völdum, beiskum ummælum yfir kjötið. Látið það liggja í leginum í dágóða stund, áður en þið veltið því upp úr niðurrifnum krónuspæni. Til að steikingin heppnist sem best er mikilvægt að ná öllum safa úr kjötinu. Hækkið því stýrivexti upp úr öllu valdi, þannig það hitni rækilega undir fleskinu, og látið malla þar til eigið fé seytlar úr hverri útrás og gufar upp. Stráið maldon-salti í góðærissárin og þjóðnýtið. Athugið að besta kjötið er af skrokkum sem er búið að berja þar til þeir verða bláir. Tilvalið að stinga rauðu epli í munn þeirra - sérstaklega ef þeir eru með eitthvert múður - og ekki verra ef hægt er verða sér úti um vinstri grænar baunir og Brúnastaðasósu til að hella yfir. Leggið á borð fyrir fimm manna þjóðstjórn. Skerið kjötið í þykkar sneiðar. Ekki hirða um óþarfa prjál á borð við hnífapör, afsakið samtíninginn og takið til matar ykkar með berum höndum. Graðgið í ykkur þessa dýrustu flottræflakrás sem borin hefur verið fram; leifið engu, bryðjið bæði sinar og bein; kýlið út vömbina eins og þetta sé ykkar síðasta máltíð; sleikið diskinn þegar þið eruð búin og látið meltingarkerfinu eftir framhaldið. Flytjið ykkur yfir í betri stofuna, stangið úr tönnunum og fáið ykkur kaffi og koníak. Gefið ykkur tíma til að láta sjatna í ykkur, hallið ykkur aftur í sófanum, hneppið frá efstu buxnatölunni og setjið fætur upp á borð. Slakið á. Almenningur sér um uppvaskið.
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun