Nauðsynlegar „viðbragðsáætlanir“ Þráinn Bertelsson skrifar 9. júní 2008 06:00 Nú er í mörg horn að líta hjá yfirvöldum. Meðal annars þarf að setja upp „viðbragðsáætlun" við innrás hungraðra hvítabjarna, heimskautarefa, rostunga og jafnvel vaxtahækkana og verðbólgu í landið. „Viðbragðsáætlanir" felast í því hvernig „viðbragð" sé best að taka þegar eitthvað gerist sem ekki á að gerast. Sumar „viðbragðsáætlanir" hafa gefið afbragðsgóða raun. Til dæmis þegar glæpasamsteypur eins og „Hells Angels" taka upp á því að senda fulltrúa sína til Íslands til að innvígja nýja fáráðlinga í selskapinn. Þá fer löggan til Keflavíkur og snýr hinum óvelkomnu gestum aftur heim til sín í sollinn. Þetta sýnir að til eru skynsamlegar „viðbragðsáætlanir" og slíkum áætlunum mætti fjölga til muna. Til dæmis mundi ekki kosta mikið að setja upp „siðferðis-viðbragðsáætlun" fyrir stjórnvöld. Sem tæki af öll tvímæli um þau „verkferli" sem færu af stað í hvert sinn sem einhver ráðherra eða stjórnin í heild ofbýður siðferðiskennd þjóðarinnar. „Siðferðis-viðbragðsáætlun" gæti til dæmis fært sér í nyt venjur nágrannaþjóða um að sá ráðherra taki pokann sinn sem ofbýður siðferðisvitund almennings, til dæmis með siðlausum embættaveitingum, blautlegum hermennskudraumum í friðsömu landi eða hamslausri fíkn og misnotkun á opinberu afli og fjármunum. Þar sem engin „siðferðis-viðbragðsáætlun" er til í landinu virðast ráðherrar ekki enn þá hafa áttað sig á að taka þurfi tillit til þess að siðferðisvitund sé til meðal þjóðarinnar. Það er skiljanlegt í þeirri fjarlægð sem fjölmiðlum hefur tekist að koma á milli þeirra sem eiga og eiga ekki í þessu kalda landi. Þegar stjórnmálamenn hafa sett upp „siðferðis-viðbragðsáætlun" fyrir sjálfa sig er kominn grundvöllur fyrir því að takast á við siðleysingja sem hafa svo gott sem eyðilagt samkennd og samstöðu þjóðarinnar og leyst upp það félagslega lím sem heldur þjóðinni saman. Svo sem hina lífshættulegu berserki í bönkum og stórfyrirtækjum sem háma í sig milljónir og milljónatugi og milljónahundruð af einskærri græðgi í stað þess að gera sér að góðu hugguleg laun og mannsæmandi líf. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þráinn Bertelsson Mest lesið Sjö staðreyndir í útlendingamálum Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir Skoðun Við stöndum þeim næst en fáum ekki rödd Svava Bjarnadóttir Skoðun Sjálfstæðisstefnan og frelsið Helgi Áss Grétarsson Skoðun Hinsegin í vinnunni Halla Gunnarsdóttir Skoðun Endurhæfing skiptir öllu máli í Parkinson Helga G Halldórsdóttir Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Sýnum þeim frelsið Þorbjörg Þorvaldsdóttir Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason Skoðun
Nú er í mörg horn að líta hjá yfirvöldum. Meðal annars þarf að setja upp „viðbragðsáætlun" við innrás hungraðra hvítabjarna, heimskautarefa, rostunga og jafnvel vaxtahækkana og verðbólgu í landið. „Viðbragðsáætlanir" felast í því hvernig „viðbragð" sé best að taka þegar eitthvað gerist sem ekki á að gerast. Sumar „viðbragðsáætlanir" hafa gefið afbragðsgóða raun. Til dæmis þegar glæpasamsteypur eins og „Hells Angels" taka upp á því að senda fulltrúa sína til Íslands til að innvígja nýja fáráðlinga í selskapinn. Þá fer löggan til Keflavíkur og snýr hinum óvelkomnu gestum aftur heim til sín í sollinn. Þetta sýnir að til eru skynsamlegar „viðbragðsáætlanir" og slíkum áætlunum mætti fjölga til muna. Til dæmis mundi ekki kosta mikið að setja upp „siðferðis-viðbragðsáætlun" fyrir stjórnvöld. Sem tæki af öll tvímæli um þau „verkferli" sem færu af stað í hvert sinn sem einhver ráðherra eða stjórnin í heild ofbýður siðferðiskennd þjóðarinnar. „Siðferðis-viðbragðsáætlun" gæti til dæmis fært sér í nyt venjur nágrannaþjóða um að sá ráðherra taki pokann sinn sem ofbýður siðferðisvitund almennings, til dæmis með siðlausum embættaveitingum, blautlegum hermennskudraumum í friðsömu landi eða hamslausri fíkn og misnotkun á opinberu afli og fjármunum. Þar sem engin „siðferðis-viðbragðsáætlun" er til í landinu virðast ráðherrar ekki enn þá hafa áttað sig á að taka þurfi tillit til þess að siðferðisvitund sé til meðal þjóðarinnar. Það er skiljanlegt í þeirri fjarlægð sem fjölmiðlum hefur tekist að koma á milli þeirra sem eiga og eiga ekki í þessu kalda landi. Þegar stjórnmálamenn hafa sett upp „siðferðis-viðbragðsáætlun" fyrir sjálfa sig er kominn grundvöllur fyrir því að takast á við siðleysingja sem hafa svo gott sem eyðilagt samkennd og samstöðu þjóðarinnar og leyst upp það félagslega lím sem heldur þjóðinni saman. Svo sem hina lífshættulegu berserki í bönkum og stórfyrirtækjum sem háma í sig milljónir og milljónatugi og milljónahundruð af einskærri græðgi í stað þess að gera sér að góðu hugguleg laun og mannsæmandi líf.