Stúkumennirnir Bergsteinn Sigurðsson skrifar 13. nóvember 2009 06:00 Sæll Geir, varstu að leita að mér?" „Já, blessaður, Pálmi minn, takk fyrir að líta við. Manstu eftir ferðinni þarna til Sviss um daginn?" „Hvort ég man, gimmí fæv!" „Við vorum að fá kreditkortareikning upp á 3,2 milljónir sem ég á frekar erfitt með að botna í." „Nú?" „Já, hér er til dæmis ein færsla frá Rauðu myllunni upp á nokkur þúsund franka. Kannastu eitthvað við það?" „Öh... ja, það er séns ég hafi kíkt þar inn." „Er þetta bakarí eða eitthvað svoleiðis?" „Nei, þetta er hérna svona sko veitingastaður. Í Rauða hverfinu." „Ókei, það útskýrir þetta kampavín á reikningnum." „Það sko var ekki handa mér, ég drekk ekki einu sinni kampavín. Það voru þarna þrjár stelpur, greinilega ógeðslega fátækar því þær áttu ekki einu sinni fyrir fötum, og þær spurðu hvort ég gæti ekki boðið þeim í glas. Ég eiginlega kunni ekki við að segja nei." „Já, þarna er þér rétt lýst, Pálmi minn, þú hefur alltaf verið ákaflega brjóstgóður maður. En svo er hér fullt af einhverjum öðrum færslum sem ég botna lítið í." „Já, hvað heldurðu að hafi gerst, kortinu var ábyggilega bara stolið." „Hvað ertu að segja? Geta menn ekki einu sinni gengið um Rauða hverfið án þess að vera féflettir? Vissu þeir að þú ert forkólfur í æskulýðsstarfi? Og skiluðu þeir kortinu svo aftur?" „Ja, ég hef bara ábyggilega sofnað eða eitthvað." „Sofnað? Ja hérna, er svona helvíti mikið álag á þér, kallinn? Ég gerði mér ekki grein fyrir því. Úr því þarf að bæta. En skratti hafa þeir náð að strauja kortið á ekki lengri tíma. Ekki nema von að þeir séu svona flinkir í úrverkinu." „Já, svissneska skipulagið, þeim er ekki fisjað saman. En Geir, heldurðu að það verði einhver eftirmál af þessu?" „Pálmi minn, ég er búinn að þekkja þig síðan við vorum litlir. Ég hef spilað fótbolta með þér og veit að þú ert algjörlega flekklaus." „Takk, Geir. Þú ert æði. En hvað heldurðu að þau hin í stjórninni segi?" „Pálmi minn, það er nú alveg óþarfi að vera að íþyngja þeim með svona leiðindum. Þetta gerist á bestu bæjum. Ég er hér með búinn að taka á málinu. En það er reyndar eitt í viðbót. Stúkan sem við erum að byggja í Laugardalnum, ég sé ekki betur en að hún sé komin um 300 milljónir fram úr áætlunum. Veistu eitthvað um það?" „Sko, Geir, ég kíkti hérna aðeins á veitingahús í Kópavogi um daginn og þú trúir ekki í hverju ég lenti…" Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bergsteinn Sigurðsson Mest lesið Lögfræðingurinn sem gleymdi tilgangi laga Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Munu Ísraelsmenn sprengja bifreið páfa í loft upp? Einar Baldvin Árnason Skoðun Þétting byggðar – nokkur mistök gjaldfella ekki stefnuna Samúel Torfi Pétursson Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson Skoðun Stærð er ekki mæld í sentimetrum Sigmar Guðmundsson Skoðun Áður en íslenskan leysist upp Gamithra Marga Skoðun Að eiga sæti við borðið Grímur Grímsson Skoðun Hverjum þjónar nýsköpunin? Halldóra Mogensen Skoðun Íþróttir eru lykilinn Willum Þór Þórsson Skoðun
Sæll Geir, varstu að leita að mér?" „Já, blessaður, Pálmi minn, takk fyrir að líta við. Manstu eftir ferðinni þarna til Sviss um daginn?" „Hvort ég man, gimmí fæv!" „Við vorum að fá kreditkortareikning upp á 3,2 milljónir sem ég á frekar erfitt með að botna í." „Nú?" „Já, hér er til dæmis ein færsla frá Rauðu myllunni upp á nokkur þúsund franka. Kannastu eitthvað við það?" „Öh... ja, það er séns ég hafi kíkt þar inn." „Er þetta bakarí eða eitthvað svoleiðis?" „Nei, þetta er hérna svona sko veitingastaður. Í Rauða hverfinu." „Ókei, það útskýrir þetta kampavín á reikningnum." „Það sko var ekki handa mér, ég drekk ekki einu sinni kampavín. Það voru þarna þrjár stelpur, greinilega ógeðslega fátækar því þær áttu ekki einu sinni fyrir fötum, og þær spurðu hvort ég gæti ekki boðið þeim í glas. Ég eiginlega kunni ekki við að segja nei." „Já, þarna er þér rétt lýst, Pálmi minn, þú hefur alltaf verið ákaflega brjóstgóður maður. En svo er hér fullt af einhverjum öðrum færslum sem ég botna lítið í." „Já, hvað heldurðu að hafi gerst, kortinu var ábyggilega bara stolið." „Hvað ertu að segja? Geta menn ekki einu sinni gengið um Rauða hverfið án þess að vera féflettir? Vissu þeir að þú ert forkólfur í æskulýðsstarfi? Og skiluðu þeir kortinu svo aftur?" „Ja, ég hef bara ábyggilega sofnað eða eitthvað." „Sofnað? Ja hérna, er svona helvíti mikið álag á þér, kallinn? Ég gerði mér ekki grein fyrir því. Úr því þarf að bæta. En skratti hafa þeir náð að strauja kortið á ekki lengri tíma. Ekki nema von að þeir séu svona flinkir í úrverkinu." „Já, svissneska skipulagið, þeim er ekki fisjað saman. En Geir, heldurðu að það verði einhver eftirmál af þessu?" „Pálmi minn, ég er búinn að þekkja þig síðan við vorum litlir. Ég hef spilað fótbolta með þér og veit að þú ert algjörlega flekklaus." „Takk, Geir. Þú ert æði. En hvað heldurðu að þau hin í stjórninni segi?" „Pálmi minn, það er nú alveg óþarfi að vera að íþyngja þeim með svona leiðindum. Þetta gerist á bestu bæjum. Ég er hér með búinn að taka á málinu. En það er reyndar eitt í viðbót. Stúkan sem við erum að byggja í Laugardalnum, ég sé ekki betur en að hún sé komin um 300 milljónir fram úr áætlunum. Veistu eitthvað um það?" „Sko, Geir, ég kíkti hérna aðeins á veitingahús í Kópavogi um daginn og þú trúir ekki í hverju ég lenti…"
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun