Er vændi auglýst í Fréttablaðinu? Hildur Sverrisdóttir skrifar 30. september 2011 06:00 Yfirmaður kynferðisbrotadeildar lögreglunnar sagði í fréttum RÚV 28. september sl. að enginn vafi léki á því að vændi sé auglýst í smáauglýsingum Fréttablaðsins undir yfirskini nuddauglýsinga. Hann sagði jafnframt að í rannsókn væri hvort þarna væri um milligöngu vændis að ræða, og staðfesti síðar í viðtali að þar hefði hann átt við milligöngu Fréttablaðsins. Gera verður athugasemdir við þessi vinnubrögð af hálfu lögreglu, þar sem þessi ummæli mætti túlka sem ásakanir um refsiverð brot, þótt þær séu í þessu tilviki ekki vel rökstuddar. Í ljósi þessara ummæla er ástæða til að skýra stöðuna eins og hún snýr að útgáfufélagi Fréttablaðsins, 365 miðlum. Ólögleg starfsemi ekki auglýstÍ nýjum fjölmiðlalögum er kveðið skýrt á um að hérlendur auglýsandi beri ábyrgð á auglýsingu sem keypt er til birtingar. Útgefendur auglýsingamiðla starfa því eftir skýrum lagaramma þar sem eru gerð skil á milli ritstjórna og auglýsenda og lagt á auglýsendur að bera ábyrgð á því frelsi sem þeim er gefið til að til auglýsa vörur sínar og þjónustu. Því til grundvallar liggja málefnalegar forsendur sem snúa að þeim sjálfsagða rétti auglýsenda að útgefendur geti ekki stýrt því hvað sé auglýst og hvað ekki. Fréttablaðið hefur hins vegar að sjálfsögðu engan áhuga á að vera skjól fyrir ólöglega starfsemi af nokkru tagi. Auglýsingadeild blaðsins hefur því gengið eins og langt og hún hefur talið sig geta með að setja sér þá vinnureglu að birta ekki auglýsingar ef rök liggja fyrir um að auglýsingin beri með sér að um sé að ræða ólöglega starfsemi. Í því ljósi hefur Fréttablaðið ítrekað hafnað birtingu auglýsinga þar sem orðalag gefur til kynna að eitthvað annað og meira en nuddþjónusta væri í boði. Eftir stendur að í smáauglýsingum Fréttablaðsins er auglýst nudd. Það er ekkert ólöglegt við að auglýsa nudd og ekki heldur þó að um heilnudd eða brasilískt nudd sé að ræða eða að auglýsingin sé á ensku. Þau rök yfirmanns kynferðisbrotadeildar lögreglu um að augljóst sé að um sé að ræða auglýsingar um vændi standast því ekki skoðun. Ef lögregla veit meira um starfsemi þeirra sem auglýsa í Fréttablaðinu þá hafa þær upplýsingar ekki borist blaðinu og mjög hæpið er að halda því fram að auglýsingin sjálf beri með sér að um sé að ræða ólöglegt athæfi. Er fjölmiðill lögregla?Ef auglýsing kveður á um löglega þjónustu er ekki hægt að leggja á útgefendur að rannsaka hvað annað gæti mögulega staðið að baki auglýsingu, þ.e. hvort hún sé í raun yfirvarp. Það er í raun sjálfsögð krafa að fjölmiðlar fari ekki í slíka ritskoðun án málefnalegra raka. Útgefandinn hefur ekki leyfi til að gera upp á milli auglýsenda sinna og getur ekki gengið á rétt aðila til að koma löglegri þjónustu á framfæri með auglýsingu. Yfirmaður kynferðisbrotadeildar lögreglunnar á að vita að vilji Fréttablaðsins til að sporna gegn afbrotum á borð við vændiskaup hefur aldrei farið á milli mála. Fréttablaðið hefur unnið með lögreglunni í öll þau skipti sem grunur hefur vaknað um að auglýsing beri eitthvað vafasamt í för með sér. Fréttablaðið hefur einnig fylgt eftir slíkum beiðnum og haft samband við lögreglu til að fá upplýsingar um hvort rannsókn hafi skilað árangri og hvort lögreglan hafi upplýsingar um auglýsendur sem rök eru fyrir að banna að auglýsa í blaðinu. Slíkum fyrirspurnum Fréttablaðsins hefur ekki verið svarað af hálfu lögreglu. Í ljósi samskipta og að öðru leyti ágæts samstarfs Fréttablaðsins og kynferðisbrotadeildar lögreglu kom því óneitanlega leiðinlega á óvart að heyra ásakanir yfirmanns deildarinnar um að auglýsingar um vændi sé án vafa að finna í Fréttablaðinu og að það sé rannsakað sem möguleg milliganga um vændi þar sem ekkert slíkt hefur fyrr verið gefið í skyn. Það er vert að taka fram að leiðbeiningar um hvaða auglýsingar skuli banna geta ekki komið frá fjölmiðli ef hann á að virða þá aðgreiningu milli ritstjórnarefnis og auglýsinga sem ítrekuð er í nýju löggjöfinni. Stjórnvöld verða því að skoða hvort vilji sé til að aðrar forsendur verði veigameiri en sjálfstæði og ábyrgð auglýsenda og gefa út leiðbeinandi reglur þar að lútandi. Til að skapa slíkar forsendur verður til dæmis að beina slíkum beiðnum til nýrrar fjölmiðlanefndar sem fer með stjórnsýslu fjölmiðlalaganna. Án slíkra vísireglna frá til þess bærum stjórnvöldum er ekki hægt að gera aðrar kröfur til útgefenda fjölmiðla en að gæta að jafnræði gagnvart auglýsendum og bera virðingu fyrir rétti þeirra til að auglýsa. Fréttablaðið hefur því ekki talið sig geta hafnað birtingu auglýsinga nema fyrir liggi skýrar reglur um hvernig slíkt mat geti farið málefnalega fram. Útgáfufélagið mun hins vegar verða fyrst til að fagna því að slíkar vísireglur verði settar af til þess bærum stjórnvöldum. Fréttablaðið hefur því þegar haft frumkvæði að því að settar verði skýrari línur varðandi regluramma slíkra auglýsingabirtinga. Leitað hefur verið eftir samstarfi bæði við lögregluna á höfuðborgarsvæðinu og Stígamót og mun kynferðisbrotadeild lögreglunnar kalla saman fund þessara aðila. Æskilegast væri að fjölmiðlanefnd kæmi einnig að þeirri vinnu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hildur Sverrisdóttir Mest lesið Þegar við ætluðum að hitta Farage - Á Ísland að ganga í ESB? Sveinn Ólafsson Skoðun Íþróttir eru lykilinn Willum Þór Þórsson Skoðun Sama steypan Ingólfur Sverrisson Skoðun Lögfræðingurinn sem gleymdi tilgangi laga Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Ofbeldi gagnvart eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Að skapa framtíð úr fortíð Anna Hildur Hildibrandsdóttir Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson Skoðun Þétting byggðar – nokkur mistök gjaldfella ekki stefnuna Samúel Torfi Pétursson Skoðun Munu Ísraelsmenn sprengja bifreið páfa í loft upp? Einar Baldvin Árnason Skoðun Skoðun Skoðun Þegar við ætluðum að hitta Farage - Á Ísland að ganga í ESB? Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun Sama steypan Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Ofbeldi gagnvart eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Að taka ekki mark á sjálfum sér Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri borg Alexandra Briem skrifar Skoðun Að eiga sæti við borðið Grímur Grímsson skrifar Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Íþróttir eru lykilinn Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Framtíð safna í ferðaþjónustu Guðrún D. Whitehead skrifar Skoðun Munu Ísraelsmenn sprengja bifreið páfa í loft upp? Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Að skapa framtíð úr fortíð Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Tími til umbóta í byggingareftirliti Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Stærð er ekki mæld í sentimetrum Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Áður en íslenskan leysist upp Gamithra Marga skrifar Skoðun Lögfræðingurinn sem gleymdi tilgangi laga Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þétting byggðar – nokkur mistök gjaldfella ekki stefnuna Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Hverjum þjónar nýsköpunin? Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Heilbrigðisráðherra og stjórn VIRK hafa brugðist okkur Eden Frost Kjartansbur skrifar Skoðun Þegar ríkið fer á sjóinn Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Íbúðarhúsnæði sem heimili fólks Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar Skoðun Leiðrétting veiðigjalda og varðstaðan um sérhagsmuni Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Þjóðminjasafn án fornleifafræðinga Snædís Sunna Thorlacius,Ingibjörg Áskelsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnmálafólks um málefni Palestínu og Ísraels Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Í lífshættu eftir ofbeldi Jokka G Birnudóttir skrifar Skoðun Verið er að umbreyta borginni en hvað viljum við? Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Gróður, einmanaleiki og samfélagsleg samheldni Auður Kjartansdóttir skrifar Sjá meira
Yfirmaður kynferðisbrotadeildar lögreglunnar sagði í fréttum RÚV 28. september sl. að enginn vafi léki á því að vændi sé auglýst í smáauglýsingum Fréttablaðsins undir yfirskini nuddauglýsinga. Hann sagði jafnframt að í rannsókn væri hvort þarna væri um milligöngu vændis að ræða, og staðfesti síðar í viðtali að þar hefði hann átt við milligöngu Fréttablaðsins. Gera verður athugasemdir við þessi vinnubrögð af hálfu lögreglu, þar sem þessi ummæli mætti túlka sem ásakanir um refsiverð brot, þótt þær séu í þessu tilviki ekki vel rökstuddar. Í ljósi þessara ummæla er ástæða til að skýra stöðuna eins og hún snýr að útgáfufélagi Fréttablaðsins, 365 miðlum. Ólögleg starfsemi ekki auglýstÍ nýjum fjölmiðlalögum er kveðið skýrt á um að hérlendur auglýsandi beri ábyrgð á auglýsingu sem keypt er til birtingar. Útgefendur auglýsingamiðla starfa því eftir skýrum lagaramma þar sem eru gerð skil á milli ritstjórna og auglýsenda og lagt á auglýsendur að bera ábyrgð á því frelsi sem þeim er gefið til að til auglýsa vörur sínar og þjónustu. Því til grundvallar liggja málefnalegar forsendur sem snúa að þeim sjálfsagða rétti auglýsenda að útgefendur geti ekki stýrt því hvað sé auglýst og hvað ekki. Fréttablaðið hefur hins vegar að sjálfsögðu engan áhuga á að vera skjól fyrir ólöglega starfsemi af nokkru tagi. Auglýsingadeild blaðsins hefur því gengið eins og langt og hún hefur talið sig geta með að setja sér þá vinnureglu að birta ekki auglýsingar ef rök liggja fyrir um að auglýsingin beri með sér að um sé að ræða ólöglega starfsemi. Í því ljósi hefur Fréttablaðið ítrekað hafnað birtingu auglýsinga þar sem orðalag gefur til kynna að eitthvað annað og meira en nuddþjónusta væri í boði. Eftir stendur að í smáauglýsingum Fréttablaðsins er auglýst nudd. Það er ekkert ólöglegt við að auglýsa nudd og ekki heldur þó að um heilnudd eða brasilískt nudd sé að ræða eða að auglýsingin sé á ensku. Þau rök yfirmanns kynferðisbrotadeildar lögreglu um að augljóst sé að um sé að ræða auglýsingar um vændi standast því ekki skoðun. Ef lögregla veit meira um starfsemi þeirra sem auglýsa í Fréttablaðinu þá hafa þær upplýsingar ekki borist blaðinu og mjög hæpið er að halda því fram að auglýsingin sjálf beri með sér að um sé að ræða ólöglegt athæfi. Er fjölmiðill lögregla?Ef auglýsing kveður á um löglega þjónustu er ekki hægt að leggja á útgefendur að rannsaka hvað annað gæti mögulega staðið að baki auglýsingu, þ.e. hvort hún sé í raun yfirvarp. Það er í raun sjálfsögð krafa að fjölmiðlar fari ekki í slíka ritskoðun án málefnalegra raka. Útgefandinn hefur ekki leyfi til að gera upp á milli auglýsenda sinna og getur ekki gengið á rétt aðila til að koma löglegri þjónustu á framfæri með auglýsingu. Yfirmaður kynferðisbrotadeildar lögreglunnar á að vita að vilji Fréttablaðsins til að sporna gegn afbrotum á borð við vændiskaup hefur aldrei farið á milli mála. Fréttablaðið hefur unnið með lögreglunni í öll þau skipti sem grunur hefur vaknað um að auglýsing beri eitthvað vafasamt í för með sér. Fréttablaðið hefur einnig fylgt eftir slíkum beiðnum og haft samband við lögreglu til að fá upplýsingar um hvort rannsókn hafi skilað árangri og hvort lögreglan hafi upplýsingar um auglýsendur sem rök eru fyrir að banna að auglýsa í blaðinu. Slíkum fyrirspurnum Fréttablaðsins hefur ekki verið svarað af hálfu lögreglu. Í ljósi samskipta og að öðru leyti ágæts samstarfs Fréttablaðsins og kynferðisbrotadeildar lögreglu kom því óneitanlega leiðinlega á óvart að heyra ásakanir yfirmanns deildarinnar um að auglýsingar um vændi sé án vafa að finna í Fréttablaðinu og að það sé rannsakað sem möguleg milliganga um vændi þar sem ekkert slíkt hefur fyrr verið gefið í skyn. Það er vert að taka fram að leiðbeiningar um hvaða auglýsingar skuli banna geta ekki komið frá fjölmiðli ef hann á að virða þá aðgreiningu milli ritstjórnarefnis og auglýsinga sem ítrekuð er í nýju löggjöfinni. Stjórnvöld verða því að skoða hvort vilji sé til að aðrar forsendur verði veigameiri en sjálfstæði og ábyrgð auglýsenda og gefa út leiðbeinandi reglur þar að lútandi. Til að skapa slíkar forsendur verður til dæmis að beina slíkum beiðnum til nýrrar fjölmiðlanefndar sem fer með stjórnsýslu fjölmiðlalaganna. Án slíkra vísireglna frá til þess bærum stjórnvöldum er ekki hægt að gera aðrar kröfur til útgefenda fjölmiðla en að gæta að jafnræði gagnvart auglýsendum og bera virðingu fyrir rétti þeirra til að auglýsa. Fréttablaðið hefur því ekki talið sig geta hafnað birtingu auglýsinga nema fyrir liggi skýrar reglur um hvernig slíkt mat geti farið málefnalega fram. Útgáfufélagið mun hins vegar verða fyrst til að fagna því að slíkar vísireglur verði settar af til þess bærum stjórnvöldum. Fréttablaðið hefur því þegar haft frumkvæði að því að settar verði skýrari línur varðandi regluramma slíkra auglýsingabirtinga. Leitað hefur verið eftir samstarfi bæði við lögregluna á höfuðborgarsvæðinu og Stígamót og mun kynferðisbrotadeild lögreglunnar kalla saman fund þessara aðila. Æskilegast væri að fjölmiðlanefnd kæmi einnig að þeirri vinnu.
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun
Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson skrifar
Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar
Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun