Meiri dirfsku, takk Jónas Sen skrifar 5. desember 2013 12:00 La Poesie kammertónlist eftir Þórð Magnússon. Fréttablaðið/Hörður Tónlist: La Poesie Kammertónlist eftir Þórð Magnússon Smekkleysa Besta tónsmíð Þórðar Magnússonar á þessum geisladiski er Rapsódía fyrir kontrabassa og píanó. Hún er flutt af Þóri Jóhannssyni og Sólveigu Önnu Jónsdóttur. Þar hefur ímyndunarafl tónskáldsins fengið að njóta sín óheft. Rapsódía er einmitt slíkt tónlistarform, mjög frjálslegt, nánast spunakennt. Kontrabassi og píanó er þar að auki óvanaleg samsetning. Samspil hljóðfæraleikaranna á geisladiskinum er svo dínamískt og magnað að unaður er á að hlýða. Frumleiki skáldskaparins í tónlistinni er mergjaður. Maður hefði viljað hafa meira svona; hin verkin eru ekki eins spennandi. Tveir kvartettar, annar fyrir píanó, selló, fiðlu og klarinettu, hinn fyrir saxófóna, eru reyndar stílhreinir og snyrtilegir, en ekkert sérstaklega aðlaðandi. Ljóðrænir kaflar koma vissulega fyrir, en þó er hvergi nein laglína sem er reglulega grípandi. Fyrir bragðið virkar tónlistin eins og stílæfing. Tónskáldinu virðist ekki liggja neitt á hjarta með henni. Enn síðri er „Það mótlæti þankinn ber“ sem er upphaflega fyrir hljómsveit en er hér í umritun fyrir tvö píanó. Þau Anna Guðný Guðmundsdóttir og Snorri Sigfús Birgisson leika prýðilega, en klisjur úr píanótónlist frá fyrri hluta 20. aldarinnar (Stravinskí sérstaklega) eru svo áberandi að það er hálf bagalegt. Þórður er greinilega efnilegt tónskáld, en hann mætti slaka meira á og leyfa sér að vera djarfur og skemmtilegur. Rapsódían fyrir kontrabassann og píanóið sannar að hann getur það.Niðurstaða: Fagmannlega unnin tónlist, en vantar oft sjarma. Gagnrýni Mest lesið Skapandi sumarstarf varð að þætti á laugardagskvöldum á RÚV Bíó og sjónvarp „Þetta kom mér jafnmikið á óvart eins og öðrum“ Tíska og hönnun Sonur Rögnu og Árna fæddur Lífið Krakkatían: Leikhópurinn Lotta, fótboltamót og sumarsólstöður Lífið Næsti Bond undir þrítugu og þrír efstir á blaði Bíó og sjónvarp Skordýrabrúðkaup í Laugardalslaug Lífið Einn með fyrsta vinning og vann tæpar 54 milljónir Lífið Rúrik mætti með kærustuna í brúðkaupið Lífið Lilja Sif Pétursdóttir krýnd Miss Supranational Europe og talin myndfríðust Lífið Áslaug selur glæsiíbúð í Reykjavík Lífið Fleiri fréttir Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta KK og Sinfó: Clint Eastwood mætti í Eldborg Carmina Burana sem maður vill helst gleyma – hvað fór úrskeiðis í Hörpu? Klækir, prettir og kardínálaklíkur í páfakjöri Sjá meira
Tónlist: La Poesie Kammertónlist eftir Þórð Magnússon Smekkleysa Besta tónsmíð Þórðar Magnússonar á þessum geisladiski er Rapsódía fyrir kontrabassa og píanó. Hún er flutt af Þóri Jóhannssyni og Sólveigu Önnu Jónsdóttur. Þar hefur ímyndunarafl tónskáldsins fengið að njóta sín óheft. Rapsódía er einmitt slíkt tónlistarform, mjög frjálslegt, nánast spunakennt. Kontrabassi og píanó er þar að auki óvanaleg samsetning. Samspil hljóðfæraleikaranna á geisladiskinum er svo dínamískt og magnað að unaður er á að hlýða. Frumleiki skáldskaparins í tónlistinni er mergjaður. Maður hefði viljað hafa meira svona; hin verkin eru ekki eins spennandi. Tveir kvartettar, annar fyrir píanó, selló, fiðlu og klarinettu, hinn fyrir saxófóna, eru reyndar stílhreinir og snyrtilegir, en ekkert sérstaklega aðlaðandi. Ljóðrænir kaflar koma vissulega fyrir, en þó er hvergi nein laglína sem er reglulega grípandi. Fyrir bragðið virkar tónlistin eins og stílæfing. Tónskáldinu virðist ekki liggja neitt á hjarta með henni. Enn síðri er „Það mótlæti þankinn ber“ sem er upphaflega fyrir hljómsveit en er hér í umritun fyrir tvö píanó. Þau Anna Guðný Guðmundsdóttir og Snorri Sigfús Birgisson leika prýðilega, en klisjur úr píanótónlist frá fyrri hluta 20. aldarinnar (Stravinskí sérstaklega) eru svo áberandi að það er hálf bagalegt. Þórður er greinilega efnilegt tónskáld, en hann mætti slaka meira á og leyfa sér að vera djarfur og skemmtilegur. Rapsódían fyrir kontrabassann og píanóið sannar að hann getur það.Niðurstaða: Fagmannlega unnin tónlist, en vantar oft sjarma.
Gagnrýni Mest lesið Skapandi sumarstarf varð að þætti á laugardagskvöldum á RÚV Bíó og sjónvarp „Þetta kom mér jafnmikið á óvart eins og öðrum“ Tíska og hönnun Sonur Rögnu og Árna fæddur Lífið Krakkatían: Leikhópurinn Lotta, fótboltamót og sumarsólstöður Lífið Næsti Bond undir þrítugu og þrír efstir á blaði Bíó og sjónvarp Skordýrabrúðkaup í Laugardalslaug Lífið Einn með fyrsta vinning og vann tæpar 54 milljónir Lífið Rúrik mætti með kærustuna í brúðkaupið Lífið Lilja Sif Pétursdóttir krýnd Miss Supranational Europe og talin myndfríðust Lífið Áslaug selur glæsiíbúð í Reykjavík Lífið Fleiri fréttir Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta KK og Sinfó: Clint Eastwood mætti í Eldborg Carmina Burana sem maður vill helst gleyma – hvað fór úrskeiðis í Hörpu? Klækir, prettir og kardínálaklíkur í páfakjöri Sjá meira