Fágað indí-popp Björn Teitsson skrifar 22. desember 2015 10:00 Tónlist Dikta Easy St. Sena, 2015 Easy St. er fimmta breiðskífa Garðbæinganna í Diktu og sú fyrsta í fjögur ár. Hljómsveitin hefur notið stöðugra vinsælda á Íslandi í rúman áratug og líklega hefur ríkt talsverð eftirvænting fyrir plötunni. Á heimasíðu sveitarinnar kemur fram að vinna við hana hafi staðið yfir undanfarin tvö ár en skífan var að mestu tekin upp í Þýskalandi með þarlendum upptökustjóra, Sky van Hoff – sem hefur meðal annars reynslu við tónlistarstjórn efnilegra hljómsveita í þýsku útgáfunni af þættinum X-Factor. Það er á hreinu að mikið er lagt í hljóminn og alla úrvinnslu þeirra 11 laga sem prýða plötuna. Þetta er einhvers konar indí-popp, sem einkennist af hægri og látlausri laglínu uns viðlagið skellur á þegar allt fer á fullt. Textarnir fjalla mikið um vináttu og ástina, já, aðallega ástina og hvernig hún glataðist en hve mikilvægt það er að berjast fyrir henni samt sem áður. Angurværðin svífur sannarlega yfir vötnum en fáir eru betri að tjá þá stemningu en Haukur Heiðar, sem hefur algerlega röddina í dæmið – brothætt en traust í senn. Nú þegar hafa lögin We’ll Meet Again og Sink or Swim fengið talsverða spilun í útvarpi en bæði lögin eru einkennandi fyrir lagasmíðar Diktu. Sándið er mjög poppað en líklega einmitt það sem þessi tónlist krefst, fágað indí-popp af sama meiði og bresku hljómsveitirnar Keane eða jafnvel Coldplay. Gallinn er sá að öll lögin renna meira og minna saman í eitt, ef undan eru skildar ballöðurnar Out Of Breath, Anonymous og I Miss You. Jú, Hope For the Best gæti reyndar reynst óvæntur smellur. En þótt það sé eflaust ótrúlega skemmtilegt að starfa sem ljósameistari á tónleikum sveitarinnar þá vantar ef til vill eftirminnilegri brýr og eftirminnilegri melódíur í viðlögunum til að heildarmyndin gangi jafn vel upp og hún gengur jafnan hjá Diktu.Niðurstaða: Fimmta breiðskífa Diktu er unnin af mikilli fagmennsku. Aðdáendur verða ekki fyrir vonbrigðum. Menning Tónlist Mest lesið Brynjar Morthens leikur Bubba Morthens Bíó og sjónvarp Lifa hægara lífi í New York en á Íslandi Lífið Bein útsending: Vikulöng þrekraun Einars Lífið Nammimaðurinn er allur Lífið Krakkatía vikunnar: Handbolti, eldgos og Alþingi Lífið Niðurgangurinn á Þingvöllum þaggaður niður Lífið Fagnar átta árum án hugbreytandi efna Lífið Glæsileg folaldasýning í Skálakoti undir Eyjafjöllum Lífið Rómantík í loftinu hjá Sveindísi Jane Lífið „Sigmundur Davíð gerði ekki shit þegar hann var forsætisráðherra“ Lífið Fleiri fréttir Efni sem veldur uppköstum, yfirliðum og eilífri æsku The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Kælt niður í byrjun og svo búmm! DIMMA var flott en einhæf Sjá meira
Tónlist Dikta Easy St. Sena, 2015 Easy St. er fimmta breiðskífa Garðbæinganna í Diktu og sú fyrsta í fjögur ár. Hljómsveitin hefur notið stöðugra vinsælda á Íslandi í rúman áratug og líklega hefur ríkt talsverð eftirvænting fyrir plötunni. Á heimasíðu sveitarinnar kemur fram að vinna við hana hafi staðið yfir undanfarin tvö ár en skífan var að mestu tekin upp í Þýskalandi með þarlendum upptökustjóra, Sky van Hoff – sem hefur meðal annars reynslu við tónlistarstjórn efnilegra hljómsveita í þýsku útgáfunni af þættinum X-Factor. Það er á hreinu að mikið er lagt í hljóminn og alla úrvinnslu þeirra 11 laga sem prýða plötuna. Þetta er einhvers konar indí-popp, sem einkennist af hægri og látlausri laglínu uns viðlagið skellur á þegar allt fer á fullt. Textarnir fjalla mikið um vináttu og ástina, já, aðallega ástina og hvernig hún glataðist en hve mikilvægt það er að berjast fyrir henni samt sem áður. Angurværðin svífur sannarlega yfir vötnum en fáir eru betri að tjá þá stemningu en Haukur Heiðar, sem hefur algerlega röddina í dæmið – brothætt en traust í senn. Nú þegar hafa lögin We’ll Meet Again og Sink or Swim fengið talsverða spilun í útvarpi en bæði lögin eru einkennandi fyrir lagasmíðar Diktu. Sándið er mjög poppað en líklega einmitt það sem þessi tónlist krefst, fágað indí-popp af sama meiði og bresku hljómsveitirnar Keane eða jafnvel Coldplay. Gallinn er sá að öll lögin renna meira og minna saman í eitt, ef undan eru skildar ballöðurnar Out Of Breath, Anonymous og I Miss You. Jú, Hope For the Best gæti reyndar reynst óvæntur smellur. En þótt það sé eflaust ótrúlega skemmtilegt að starfa sem ljósameistari á tónleikum sveitarinnar þá vantar ef til vill eftirminnilegri brýr og eftirminnilegri melódíur í viðlögunum til að heildarmyndin gangi jafn vel upp og hún gengur jafnan hjá Diktu.Niðurstaða: Fimmta breiðskífa Diktu er unnin af mikilli fagmennsku. Aðdáendur verða ekki fyrir vonbrigðum.
Menning Tónlist Mest lesið Brynjar Morthens leikur Bubba Morthens Bíó og sjónvarp Lifa hægara lífi í New York en á Íslandi Lífið Bein útsending: Vikulöng þrekraun Einars Lífið Nammimaðurinn er allur Lífið Krakkatía vikunnar: Handbolti, eldgos og Alþingi Lífið Niðurgangurinn á Þingvöllum þaggaður niður Lífið Fagnar átta árum án hugbreytandi efna Lífið Glæsileg folaldasýning í Skálakoti undir Eyjafjöllum Lífið Rómantík í loftinu hjá Sveindísi Jane Lífið „Sigmundur Davíð gerði ekki shit þegar hann var forsætisráðherra“ Lífið Fleiri fréttir Efni sem veldur uppköstum, yfirliðum og eilífri æsku The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Kælt niður í byrjun og svo búmm! DIMMA var flott en einhæf Sjá meira