Allt í plati Sigrún Berglind Grétarsdóttir skrifar 27. október 2017 16:30 Flestir komast í gegnum lífið án þess að verða það veikir af völdum slysa eða sjúkdóma, hvort það sé af líkamlegum eða andlegum toga þannig að starfsgetan verði lítil eða engin í kjölfarið og með takmörkunum til tekjuauka. Það getur gerst hvenær sem er á lífsleiðinni og hvar sem einstaklingarnir standa í þjóðfélagsstiganum og fjárhagsstaðan því mismunandi. Það velur enginn að verða öryrki, að missa heilsuna er mikið áfall og veldur fjárhagslegum áhyggjum ásamt skerðingu í samfélagslegri þáttöku bæði í leik og starfi, í gegnum tíðina hefur umræðan oft litast af fordómum í garð örorkulífeyrisþega. Ef hlustað er eftir röddum umrædds hóps koma ýmis orð upp í hugann, fjandsamlegt bótakerfi, lifað við fátækramörk, húsnæðisvandi, skerðingar og að fá að lifa með reisn svo eitthvað sé nefnt. Samhliða breyttu lífsmynstri þarf einstaklingurinn að takast á við mjög svo flókið og fjandsamlegt refsikerfi almannatrygginga sem ætti að sýna meiri skilning í stað þess að þreyta viðkomandi við að sækja sinn rétt, í von um að þeir gefist upp. Rætt er um starfsgetumat en er vitað hvort vinnumarkaðurinn sé tilbúinn í það verkefni að taka við einstaklingum með mismunandi starfsgetu, er það leið stjórnvalda til að verja minna fé í bótagreiðslur, að færri verði gjaldgengir til stuðnings? Heilbrigðiskerfið er talið af mörgum vanfjármagnað og svifaseint sem telja má að búi til veikari einstaklinga og verður dýrara fyrir samfélagið þegar upp er staðið. Tíðrætt hefur verið um skort á úrræðum í geðheilbrigðismálum og einnig fjölgun öryrkja á síðastliðnum árum, fjöldi öryrkja á Íslandi er 18.787 á þessu ári samkvæmt frétt á vísir.is 23. ágúst síðastliðinn í viðtali við heilbrigðisráðherra. Orðræða stjórnmálamanna um hagsæld, góðæri og aukinn kaupmátt hefur ekki skilað sér til örorkulífeyrisþega því margir þeirra búa við kröpp kjör og miklar tekjuskerðingar og fátækt er staðreynd hér á landi, þótt mismunandi séu skoðanirnar og segja má að sitt sýnist hverjum í þeim efnum. Fyrirsagnir í fjölmiðlum fyrir ári síðan voru á þá leið að ríkið hefði aldrei varið meiru til almannatryggingakerfisins, en af hverju heyrast æ fleiri raddir þeirra sem telja að ekki sé rétt gefið. Ómaklegar eru einnig bótasviksumræður sem loða vill í tengslum við örorkulífeyrisþega, en það ýtir undir staðalmyndir þeirra sem svindlara og byrði. Bætt kjör öryrkja hafa verið sett fram í kosningabaráttum ýmissa flokka þeim til fylgisauka en hvar eru efndirnar, vonum að nú verði það ekki eina ferðina enn, bara allt í plati. Ekki skal gleyma því að þingmenn fengu ríflega kauphækkun degi eftir úrslit síðustu kosninga sem námu tugum prósenta og hvort svo verði raunin á ný er ekki vitað. Eru það skilaboðin, eitt fyrir mig en annað fyrir þig? Komið hefur fram í fjölmiðlum að í skýrslu hagdeildar ASÍ um skattbyrði launafólks á árunum 1998 til 2016 hafi skattbyrði aukist í öllum tekjuhópum á tímabilinu frá 1998 til 2016 og mest hjá þeim tekjulægstu en megin-ástæðurnar fyrir aukinni skattbyrði eru, samkvæmt skýrslunni, þær að persónuafsláttur hefur ekki fylgt launaþróun sem hefur aukið skattbyrði lægri launa mest. Gleymum ekki að ráðstöfunartekjurnar duga vart til framfærslu þar sem hár hluti þeirra fer í greiðslu húsnæðis og sérstaklega á erfiðum leigumarkaði. Málefni öryrkja eiga að hljóta hljómgrunn hjá stjórnvöldum og samfélaginu í heild, ekki líta undan og þykjast ekki sjá hvernig málum er háttað. Við vitum aldrei hvað er handan við hornið, hver sem er getur bæst í þeirra raðir. Flokkur fólksins vill að öryrkjum verði tryggð mannsæmandi afkoma svo að þeir geti lifað með reisn. Kjósum X F. Höfundur er í 8. sæti á lista Flokks fólksins í Suðurkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kosningar 2017 Mest lesið Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun Halldór 07.06.2025 Halldór Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Sjá meira
Flestir komast í gegnum lífið án þess að verða það veikir af völdum slysa eða sjúkdóma, hvort það sé af líkamlegum eða andlegum toga þannig að starfsgetan verði lítil eða engin í kjölfarið og með takmörkunum til tekjuauka. Það getur gerst hvenær sem er á lífsleiðinni og hvar sem einstaklingarnir standa í þjóðfélagsstiganum og fjárhagsstaðan því mismunandi. Það velur enginn að verða öryrki, að missa heilsuna er mikið áfall og veldur fjárhagslegum áhyggjum ásamt skerðingu í samfélagslegri þáttöku bæði í leik og starfi, í gegnum tíðina hefur umræðan oft litast af fordómum í garð örorkulífeyrisþega. Ef hlustað er eftir röddum umrædds hóps koma ýmis orð upp í hugann, fjandsamlegt bótakerfi, lifað við fátækramörk, húsnæðisvandi, skerðingar og að fá að lifa með reisn svo eitthvað sé nefnt. Samhliða breyttu lífsmynstri þarf einstaklingurinn að takast á við mjög svo flókið og fjandsamlegt refsikerfi almannatrygginga sem ætti að sýna meiri skilning í stað þess að þreyta viðkomandi við að sækja sinn rétt, í von um að þeir gefist upp. Rætt er um starfsgetumat en er vitað hvort vinnumarkaðurinn sé tilbúinn í það verkefni að taka við einstaklingum með mismunandi starfsgetu, er það leið stjórnvalda til að verja minna fé í bótagreiðslur, að færri verði gjaldgengir til stuðnings? Heilbrigðiskerfið er talið af mörgum vanfjármagnað og svifaseint sem telja má að búi til veikari einstaklinga og verður dýrara fyrir samfélagið þegar upp er staðið. Tíðrætt hefur verið um skort á úrræðum í geðheilbrigðismálum og einnig fjölgun öryrkja á síðastliðnum árum, fjöldi öryrkja á Íslandi er 18.787 á þessu ári samkvæmt frétt á vísir.is 23. ágúst síðastliðinn í viðtali við heilbrigðisráðherra. Orðræða stjórnmálamanna um hagsæld, góðæri og aukinn kaupmátt hefur ekki skilað sér til örorkulífeyrisþega því margir þeirra búa við kröpp kjör og miklar tekjuskerðingar og fátækt er staðreynd hér á landi, þótt mismunandi séu skoðanirnar og segja má að sitt sýnist hverjum í þeim efnum. Fyrirsagnir í fjölmiðlum fyrir ári síðan voru á þá leið að ríkið hefði aldrei varið meiru til almannatryggingakerfisins, en af hverju heyrast æ fleiri raddir þeirra sem telja að ekki sé rétt gefið. Ómaklegar eru einnig bótasviksumræður sem loða vill í tengslum við örorkulífeyrisþega, en það ýtir undir staðalmyndir þeirra sem svindlara og byrði. Bætt kjör öryrkja hafa verið sett fram í kosningabaráttum ýmissa flokka þeim til fylgisauka en hvar eru efndirnar, vonum að nú verði það ekki eina ferðina enn, bara allt í plati. Ekki skal gleyma því að þingmenn fengu ríflega kauphækkun degi eftir úrslit síðustu kosninga sem námu tugum prósenta og hvort svo verði raunin á ný er ekki vitað. Eru það skilaboðin, eitt fyrir mig en annað fyrir þig? Komið hefur fram í fjölmiðlum að í skýrslu hagdeildar ASÍ um skattbyrði launafólks á árunum 1998 til 2016 hafi skattbyrði aukist í öllum tekjuhópum á tímabilinu frá 1998 til 2016 og mest hjá þeim tekjulægstu en megin-ástæðurnar fyrir aukinni skattbyrði eru, samkvæmt skýrslunni, þær að persónuafsláttur hefur ekki fylgt launaþróun sem hefur aukið skattbyrði lægri launa mest. Gleymum ekki að ráðstöfunartekjurnar duga vart til framfærslu þar sem hár hluti þeirra fer í greiðslu húsnæðis og sérstaklega á erfiðum leigumarkaði. Málefni öryrkja eiga að hljóta hljómgrunn hjá stjórnvöldum og samfélaginu í heild, ekki líta undan og þykjast ekki sjá hvernig málum er háttað. Við vitum aldrei hvað er handan við hornið, hver sem er getur bæst í þeirra raðir. Flokkur fólksins vill að öryrkjum verði tryggð mannsæmandi afkoma svo að þeir geti lifað með reisn. Kjósum X F. Höfundur er í 8. sæti á lista Flokks fólksins í Suðurkjördæmi.
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun