Minningarorð um Reykjavík Júlíus Viggó Ólafsson skrifar 19. febrúar 2024 07:31 Útför Reykjavíkur var haldin hátíðleg í Tjarnarbíó laugardaginn 17. febrúar. Eftirfarandi er ræða sem formaður Heimdallar flutti í athöfninni: Kæru gestir, verið innilega velkomnir í útför Reykjavíkur í Tjarnarbíó. Þessi viðburður er haldinn af Heimdalli, félagi ungra sjálfstæðismanna í Reykjavík til minningar um ástkæru borgina okkar, sem eftir áraraðir af vanrækslu er nú látin. Við bjóðum ykkur að minnast hennar með okkur á þessari stundu og minnum jafnframt á að samveran og gleðin sigrar alltaf að endingu. Ég vil nota tækifærið og rifja upp falleg orð Jóhanns Helgasonar: Ætíð mun ég elska þig bæði ár og síð og ef þú vilt eiga mig glöð ég gjarnan bíð Lífið kemur lífið fer veldur gleði og sorg heit af ástum ein ég er í Reykjavíkurborg (Staldrað við um stund) Koma tímar koma ráð, segir máltækið Þá ég bara bíða má í Reykjavíkurborg Ó, ef ég fengi falið þér mína miklu ást oki yrði létt af mér ég þyrfti ei meira að þjást ég þyrfti ekki að líða þrá og bera út á torg mína einu sönnu ást í Reykjavíkurborg Koma tímar koma ráð segir máltækið á meðan ein ég bíða má í Reykjavíkurborg Komdu til mín komdu fljótt beðið get ég ei árin líða svo undur skjótt segðu ekki nei Hvort ástin láti bjóða sér allt og hvað sem er er nú orðin eilífleg spurn á vörum mér Einn þú hefur svarið við minni ástarsorg Löng er orðin þessi bið í Reykjavíkurborg Orð í tíma töluð. Reykjavík fæddist árið 874 og varð því næstum 1150 ára gömul. Á löngu og viðburðaríku æviskeiði hennar hefur hún skipað sér sess djúpt í hjörtum landsmanna. Við minnumst hennar eins og hún var, við munum það fallega en einnig það sem var miður. Saga hennar var saga framfara, þrautseigju, og sköpunargleði. Ímynd hennar var ávallt varlega framsett, þótt undir yfirborðinu hafi leynst erfiðleikar. Reykjavík var ekki án vandamála, ekkert okkar er það. Hún var þjökuð af óábyrgri hagstjórn, óstundvísari sorphirðu, óaðgengilegum húsnæðismarkaði, og óendanlega löngum biðlistum eftir leikskólaplássi.Reykjavík þótti alltaf mjög vænt um miðsvæðið sitt, og sótti bæði einkaþjálfun hjá Gumma Emil og hnykkingar hjá Gumma Kíró til að miðsvæðið væri í góðu ásigkomulagi. Og það verður bara að viðurkennast að Reykjavíkurborg leit vel út um miðsvæðið þegar hún dó. En það skiptir meira máli en bara miðsvæðið.Og það skiptir engu máli hvernig þú lítur út ef þú ert dauðvona. Ef þú ert með ónýtt miðtaugakerfi, krónískan niðurgang, og heilaskaða, þá deyrðu alltaf á endanum.En falleg var hún, víkin sú.Oft er talað um hina fjólubláu drauma sem útsýni hennar var, Akrafjall og Skarðsheiði.Hún var svo sannarlega falleg.Gleði alltaf gaf hún minni sál, gamla borgin tendrar ástarbál.En hvað stendur eftir kæra fólk? Og við skulum aldrei leyfa okkur að gleyma því góða sem Reykjavík gaf okkur. Perlufestin sem Davíð gaf Reykjavík þegar ástarsamband þeirra stóð sem hæst er þarna enn, og er okkur minnisvarði um það sem hægt er að gera þegar hugsjónir fá að lifa.Við Tjörnina stendur heimili Reykjavíkur enn, og þó formenn húsfélagsins þar eru einskis nýtir mun það aldrei vera tekið af Reykjavík að eitt sinn var hún stórfengleg. Eitt sinn var hún borg draumanna. Fjólublárra drauma.Borgin hefur aldrei verið eins, og þú hefur ekkert breyst. Ég hef ekkert breyst. Reykjavík er mín. Sátum hér í gær. Ástin aldrei verið nær.Það er á stundum sem þessum þar sem mikilvægt er að elska og muna hvað Reykjavík hafði að geyma. Og stundirnar sem við áttum með Reykjavík og þeim sem við elskum:“Reykjavíkurnætur minna mig ennþá á þig (Ég ætla dansa, gleyma þér og dansa) Í rauðum kjól í röð á staðnum sem við hittumst fyrst (Ég ætla dansa, gleyma þér og dansa)” - Sigga Ózk Já kæri söfnuður.Á stundum sem þessum er gott að muna það góða. Og það eru góðu stundirnar hérna inni (bent á hausinn) sem koma okkur í gegnum þær slæmu sem við eigum hérna inni (bent á hjartað). Kæru gestir við bjóðum ykkur að minnast hennar, þiggja veitingar, og hlusta á ljúfa tónlist með okkur í kvöld. Að viðburði loknum biðjum við ykkur að taka þátt í kertaathöfn til minningar um Reykjavík, síðan hvetjum við gesti til að halda út í nóttina og minnast hennar með sínum eigin hætti. Höfundur er formaður Heimdallar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halldór 21.09.2024 Halldór Alzheimer - mennska og mildi Ragnheiður Ríkharðsdóttir Skoðun Látum þá hlæja því þeir tapa hvort sem er Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Lýðheilsa bætt um 64 milljarða Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Er krónan að valda átökum á milli kynslóða? Guðmundur Ragnarsson Skoðun Að hengja prest fyrir biskup, að hengja manneskju fyrir stofnun Hödd Vilhjálmsdóttir Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Bóf-ar(ion)? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Skoðun Skoðun Látum þá hlæja því þeir tapa hvort sem er Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Alzheimer - mennska og mildi Ragnheiður Ríkharðsdóttir skrifar Skoðun Lýðheilsa bætt um 64 milljarða Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er krónan að valda átökum á milli kynslóða? Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Varhugaverð þróun í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Bóf-ar(ion)? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Þetta er ekki allt að koma með fjárlagafrumvarpinu Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Ómarktæk skoðanakönnun Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Viðskiptaþvinganir gegn Ísrael Steinunn Þóra Árnadóttir skrifar Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Snúum hjólunum áfram Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Búðu til pláss – fyrir öll börn Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Sjá meira
Útför Reykjavíkur var haldin hátíðleg í Tjarnarbíó laugardaginn 17. febrúar. Eftirfarandi er ræða sem formaður Heimdallar flutti í athöfninni: Kæru gestir, verið innilega velkomnir í útför Reykjavíkur í Tjarnarbíó. Þessi viðburður er haldinn af Heimdalli, félagi ungra sjálfstæðismanna í Reykjavík til minningar um ástkæru borgina okkar, sem eftir áraraðir af vanrækslu er nú látin. Við bjóðum ykkur að minnast hennar með okkur á þessari stundu og minnum jafnframt á að samveran og gleðin sigrar alltaf að endingu. Ég vil nota tækifærið og rifja upp falleg orð Jóhanns Helgasonar: Ætíð mun ég elska þig bæði ár og síð og ef þú vilt eiga mig glöð ég gjarnan bíð Lífið kemur lífið fer veldur gleði og sorg heit af ástum ein ég er í Reykjavíkurborg (Staldrað við um stund) Koma tímar koma ráð, segir máltækið Þá ég bara bíða má í Reykjavíkurborg Ó, ef ég fengi falið þér mína miklu ást oki yrði létt af mér ég þyrfti ei meira að þjást ég þyrfti ekki að líða þrá og bera út á torg mína einu sönnu ást í Reykjavíkurborg Koma tímar koma ráð segir máltækið á meðan ein ég bíða má í Reykjavíkurborg Komdu til mín komdu fljótt beðið get ég ei árin líða svo undur skjótt segðu ekki nei Hvort ástin láti bjóða sér allt og hvað sem er er nú orðin eilífleg spurn á vörum mér Einn þú hefur svarið við minni ástarsorg Löng er orðin þessi bið í Reykjavíkurborg Orð í tíma töluð. Reykjavík fæddist árið 874 og varð því næstum 1150 ára gömul. Á löngu og viðburðaríku æviskeiði hennar hefur hún skipað sér sess djúpt í hjörtum landsmanna. Við minnumst hennar eins og hún var, við munum það fallega en einnig það sem var miður. Saga hennar var saga framfara, þrautseigju, og sköpunargleði. Ímynd hennar var ávallt varlega framsett, þótt undir yfirborðinu hafi leynst erfiðleikar. Reykjavík var ekki án vandamála, ekkert okkar er það. Hún var þjökuð af óábyrgri hagstjórn, óstundvísari sorphirðu, óaðgengilegum húsnæðismarkaði, og óendanlega löngum biðlistum eftir leikskólaplássi.Reykjavík þótti alltaf mjög vænt um miðsvæðið sitt, og sótti bæði einkaþjálfun hjá Gumma Emil og hnykkingar hjá Gumma Kíró til að miðsvæðið væri í góðu ásigkomulagi. Og það verður bara að viðurkennast að Reykjavíkurborg leit vel út um miðsvæðið þegar hún dó. En það skiptir meira máli en bara miðsvæðið.Og það skiptir engu máli hvernig þú lítur út ef þú ert dauðvona. Ef þú ert með ónýtt miðtaugakerfi, krónískan niðurgang, og heilaskaða, þá deyrðu alltaf á endanum.En falleg var hún, víkin sú.Oft er talað um hina fjólubláu drauma sem útsýni hennar var, Akrafjall og Skarðsheiði.Hún var svo sannarlega falleg.Gleði alltaf gaf hún minni sál, gamla borgin tendrar ástarbál.En hvað stendur eftir kæra fólk? Og við skulum aldrei leyfa okkur að gleyma því góða sem Reykjavík gaf okkur. Perlufestin sem Davíð gaf Reykjavík þegar ástarsamband þeirra stóð sem hæst er þarna enn, og er okkur minnisvarði um það sem hægt er að gera þegar hugsjónir fá að lifa.Við Tjörnina stendur heimili Reykjavíkur enn, og þó formenn húsfélagsins þar eru einskis nýtir mun það aldrei vera tekið af Reykjavík að eitt sinn var hún stórfengleg. Eitt sinn var hún borg draumanna. Fjólublárra drauma.Borgin hefur aldrei verið eins, og þú hefur ekkert breyst. Ég hef ekkert breyst. Reykjavík er mín. Sátum hér í gær. Ástin aldrei verið nær.Það er á stundum sem þessum þar sem mikilvægt er að elska og muna hvað Reykjavík hafði að geyma. Og stundirnar sem við áttum með Reykjavík og þeim sem við elskum:“Reykjavíkurnætur minna mig ennþá á þig (Ég ætla dansa, gleyma þér og dansa) Í rauðum kjól í röð á staðnum sem við hittumst fyrst (Ég ætla dansa, gleyma þér og dansa)” - Sigga Ózk Já kæri söfnuður.Á stundum sem þessum er gott að muna það góða. Og það eru góðu stundirnar hérna inni (bent á hausinn) sem koma okkur í gegnum þær slæmu sem við eigum hérna inni (bent á hjartað). Kæru gestir við bjóðum ykkur að minnast hennar, þiggja veitingar, og hlusta á ljúfa tónlist með okkur í kvöld. Að viðburði loknum biðjum við ykkur að taka þátt í kertaathöfn til minningar um Reykjavík, síðan hvetjum við gesti til að halda út í nóttina og minnast hennar með sínum eigin hætti. Höfundur er formaður Heimdallar.
Skoðun Varhugaverð þróun í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar