Opið bréf til umhverfis- og samgöngusviðs Reykjavíkur Jóhann G. Gunnarsson skrifar 3. september 2011 06:00 Umhverfis- og samgöngusvið Reykjavíkurborgar. Hr. Karl Sigurðsson formaður Sæll vertu Karl og aðrir kjörnir fulltrúar í umhverfis- og samgöngusviði Reykjavíkurborgar. Við hér í fyrirmyndarhúsfélaginu Dalseli 38, 109 Reykjavík, finnum okkur knúin til að senda þér/ykkur þessar línur, þar sem okkur finnst við ekki hafa fengið viðeigandi svör við bréfi okkar, dagsettu þann 19.4.2011 síðastliðinn, varðandi sorphirðu og svokallaða 15 metra reglu. Satt að segja, þá erum við svolítið hissa á því, að umræddu bréfi hefur ekki verið svarað. Það var sent í gegnum netsíðu ykkar. Í fyrirmyndarhúsfélagi eins og okkar, og það er ekkert grín, við eigum hér upp á vegg viðurkenningu frá hverfaráði borgarinnar, þar sem okkur er úthlutað þessum titli af ykkar hálfu, þar sem við sjálf höfum fyrir þó nokkru tekið flokkun sorps alvarlega og fækkað svörtum tunnum úr sjö í fjórar og tekið inn bláa tunnu, þá finnst okkur þið flokka okkur sem annars flokks þegna í Reykjavík. Þið megið alveg vita það líka, að við höfum margoft slegið gras á opinberum blett borgarinnar í næsta nágrenni, þar sem okkur hefur blöskrað aðgerðarleysi á þeim vettvangi og er til háborinnar skammar, svo ekki sé meira sagt. Höfum líklega eytt hærri fjárhæð í bensín á sláttuvélina en þið ætlist nú til að við greiðum ykkur fyrir sorplosun. Ykkar orð í bréfi nýverið til okkar, þar sem tilkynnt er um einhliða skattlagningu af ykkar hálfu eru: „Með því að flokka meira það sem til fellur á þínu heimili, stendur þú vörð um umhverfið og sparar borginni fjármuni. Því minna sorp sem fer til urðunar því meira sparar þú fyrir þig og samborgara þína“. Það vill nú svo til, eins og áður kom fram, að við erum fyrir þó nokkru búin að stíga mikið gæfu-, heilla- og sparnaðarspor fyrir okkur og Reykjavíkurborg. Þetta gerðum við sjálf án ykkar aðstoðar og vandséð hvernig þið hafið ákveðið að launa okkur, eða hvað? Við höfum meira pláss fyrir viðurkenningar á veggjum húsfélagsins! Eins og við höfum reynt að fá svör við, fyrr á þessu ári, er ekki hægt að sjá sanngirni í þessari gjaldheimtu, né hvernig ætlunin er að leysa þau vandamál sem við stöndum frammi fyrir vegna ykkar undarlegu og óskiljanlegu gjörða. Í umræddum pósti, frá ykkur um breytta sorphirðu, stendur einnig: „Reykvíkingar sem eiga þess kost að færa sjálfir sorpílát sín innan 15 metra frá götu á sorplosunardögum geta afþakkað þessa viðbótarþjónustu. Þá þarf hins vegar að gæta þess að ílátin komist vel fyrir, hindri ekki umferð og fjúki ekki af stað í vindi.“ Og það besta við umrætt bréf frá ykkur, er að ykkur er alvara! En hvað með þá sem eiga þess ekki kost að færa sorpílát umrædda 15 metra frá götu, af ýmsum ástæðum, sem engin ástæða er til að telja upp? Segjum að við kjósum svo, að færa tunnurnar að götunni, hvar í ósköpunum eigum við að tjóðra þær fastar? Ekki megum við raða niður bryggjupollum á göngustígum borgarinnar eða hvað? Hver ber ábyrgð, ef innihald ílátanna verður tæmt á göngustíga og eða slett á bifreiðar eða aðra veraldlega hluti í eigu annarra en borgarinnar? Hvernig ætlið þið að leysa fyrir okkur niðurstöðu húsfundar hér í fyrirmyndarhúsfélaginu, þar sem fimm eigendur vilja ekki greiða uppsettan skatt ykkar, en tveir eru tilbúnir til þess að greiða hann? Ég minni á að hér eru fjórar svartar tunnur og ein blá sameiginleg fyrir alla. Þetta gæti orðið forvitnilegt! Væri okkur heimilt að fá lánaða aðstöðu í nágrannahúsfélaginu, sem er reyndar sama húsið og við búum í, en þar eru þau svo heppin að þau eru innan umræddra 15 metra, og setja okkar tunnur yfir til þeirra á losunardögum? Við myndum væntanlega launa þeim greiðann með vægu gjaldi sem ekki tekur að tala um. Nú ætti ykkur að vera ljóst að það er mikil andstaða í fyrirmyndarhúsfélaginu við umrædda skattlagningu. Og það besta við þetta allt saman, er sú staðreynd að þetta snýst, af okkar hálfu, ekki um upphæðina sem þið ætlið að rukka, þetta er bara eitt það vitlausasta og ósanngjarnasta sem við flest höfum orðið vitni að í opinberri stjórnsýslu og höfum við, á öllum aldri, ýmislegt séð í gegnum misvitra pólítíkusa, sem hafa farið skrítnar leiðir til árangurs… eða ekki! Það er okkur einnig afar hulin ráðgáta, hvers vegna þessari undarlegu skattlagningu hefur ekki verið mótmælt meira og kröftugar. Þar eigum við kannski aðallega við þá sem kjörnir hafa verið til starfa, en eru kannski í minnihluta, því það er jú meirihlutinn sem tekur svona gáfulegar ákvarðanir. Til að sýna fram á fáránleika þessara aðgerða, þá væri t.d. mjög sanngjarnt að þeir íbúar borgarinnar sem þurfa að ganga lengra en t.d. 15 metra að biðstöð strætisvagna, fái frítt í vagninn. Nú eða þeir sem brjóta upp gulrauðu litasamsetningu vagnanna með fatnaði í öðrum litum, skuli greiða aukagjald. Nú eða þeir sem synda hægar í sundlaugum borgarinnar, greiði sérstakt aukagjald vegna lengri viðveru í lauginni en sá sem kemst hraðar og fer fyrr upp úr. Nú eða við barasta hættum að flokka draslið, fáum 10 tunnur og borgum lítilfjörlegt skattgjald og allur fyrirmyndarsparnaðurinn er fokinn út í veður og vind. Þetta er jú engin andsk… upphæð eða hvað? Varla neitt til að vera að röfla yfir! Til þess að við getum tekið endanlega ákvörðun um framhald þessa máls og ekki síst afstöðu í næstu kosningum, er það okkur hér í Dalseli 38, Reykjavík, mikilvægt að fá svör við framangreindum spurningum. Það er niðurlægjandi fyrir okkur sem fullgilda íbúa að vera ekki virt viðlits, þó svo það sé tilfinning okkar að þið lítið á bréfin okkar sem eitthvert grín. En það er stór misskilningur, við erum ekki að grínast, en trúðum því statt og stöðugt að umhverfis- og samgönguráð Reykjavíkur væri að því, þar til okkur barst umrædd tilkynning um að sorphirðugjaldið hefði verið lagt á frá og með 1. ágúst. Við væntum svara fyrr en síðar… þó ekki væri nema af kurteisisástæðum. Virðingarfyllst f.h. hússtjórnar Dalseli 38, Reykjavík Jóhann G. Gunnarsson ritari Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Falið heimsveldi Al Thani-fjölskyldunnar Finnur Th. Eiríksson Skoðun Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare Skoðun Þetta þarftu að vita: 12 atriði Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Krónan er akkeri hagkerfisins! Erna Bjarnadóttir Skoðun Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Samfélag sem týnir sjálfu sér Viðar Halldórsson Skoðun Hið landlæga fúsk Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Óvandaður og einhliða fréttaflutningur RÚV af stríðinu á Gaza Birgir Finnsson Skoðun Óeðlileg völd og áhrif stórra útgerðarfyrirtækja Oddný G. Harðardóttir Skoðun Nýsamþykkt aðgerðaáætlun í krabbameinsmálum – aldrei mikilvægari en nú Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Framtíð íslensks menntakerfis – lærum af Buffalo og leiðandi háskólum heims Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Öryggismenning – hjartað í ábyrgri ferðaþjónustu Ólína Laxdal,Sólveig Nikulásdóttir skrifar Skoðun Nýsamþykkt aðgerðaáætlun í krabbameinsmálum – aldrei mikilvægari en nú Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Falið heimsveldi Al Thani-fjölskyldunnar Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare skrifar Skoðun Hið landlæga fúsk Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Þetta þarftu að vita: 12 atriði Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Ég frétti af konu Gunnhildur Sveinsdóttir skrifar Skoðun Rangfærslur ESB-sinna leiðréttar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Eineltið endaði með örkumlun Davíð Bergmann skrifar Skoðun Akademísk kurteisi á tímum þjóðarmorðs Finnur Ulf Dellsén skrifar Skoðun Við megum ekki tapa leiknum utan vallar Eysteinn Pétur Lárusson skrifar Skoðun Börnin heyra bara sprengjugnýinn Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar Skoðun Allt mun fara vel Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Normið á ekki síðasta orðið Katrín Íris Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ég er eins og ég er, hvernig á ég að vera eitthvað annað? Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Við lifum á tíma fasisma Una Margrét Jónsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hinir miklu lýðræðissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Kolefnishlutleysi eftir 15 ár? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson skrifar Sjá meira
Umhverfis- og samgöngusvið Reykjavíkurborgar. Hr. Karl Sigurðsson formaður Sæll vertu Karl og aðrir kjörnir fulltrúar í umhverfis- og samgöngusviði Reykjavíkurborgar. Við hér í fyrirmyndarhúsfélaginu Dalseli 38, 109 Reykjavík, finnum okkur knúin til að senda þér/ykkur þessar línur, þar sem okkur finnst við ekki hafa fengið viðeigandi svör við bréfi okkar, dagsettu þann 19.4.2011 síðastliðinn, varðandi sorphirðu og svokallaða 15 metra reglu. Satt að segja, þá erum við svolítið hissa á því, að umræddu bréfi hefur ekki verið svarað. Það var sent í gegnum netsíðu ykkar. Í fyrirmyndarhúsfélagi eins og okkar, og það er ekkert grín, við eigum hér upp á vegg viðurkenningu frá hverfaráði borgarinnar, þar sem okkur er úthlutað þessum titli af ykkar hálfu, þar sem við sjálf höfum fyrir þó nokkru tekið flokkun sorps alvarlega og fækkað svörtum tunnum úr sjö í fjórar og tekið inn bláa tunnu, þá finnst okkur þið flokka okkur sem annars flokks þegna í Reykjavík. Þið megið alveg vita það líka, að við höfum margoft slegið gras á opinberum blett borgarinnar í næsta nágrenni, þar sem okkur hefur blöskrað aðgerðarleysi á þeim vettvangi og er til háborinnar skammar, svo ekki sé meira sagt. Höfum líklega eytt hærri fjárhæð í bensín á sláttuvélina en þið ætlist nú til að við greiðum ykkur fyrir sorplosun. Ykkar orð í bréfi nýverið til okkar, þar sem tilkynnt er um einhliða skattlagningu af ykkar hálfu eru: „Með því að flokka meira það sem til fellur á þínu heimili, stendur þú vörð um umhverfið og sparar borginni fjármuni. Því minna sorp sem fer til urðunar því meira sparar þú fyrir þig og samborgara þína“. Það vill nú svo til, eins og áður kom fram, að við erum fyrir þó nokkru búin að stíga mikið gæfu-, heilla- og sparnaðarspor fyrir okkur og Reykjavíkurborg. Þetta gerðum við sjálf án ykkar aðstoðar og vandséð hvernig þið hafið ákveðið að launa okkur, eða hvað? Við höfum meira pláss fyrir viðurkenningar á veggjum húsfélagsins! Eins og við höfum reynt að fá svör við, fyrr á þessu ári, er ekki hægt að sjá sanngirni í þessari gjaldheimtu, né hvernig ætlunin er að leysa þau vandamál sem við stöndum frammi fyrir vegna ykkar undarlegu og óskiljanlegu gjörða. Í umræddum pósti, frá ykkur um breytta sorphirðu, stendur einnig: „Reykvíkingar sem eiga þess kost að færa sjálfir sorpílát sín innan 15 metra frá götu á sorplosunardögum geta afþakkað þessa viðbótarþjónustu. Þá þarf hins vegar að gæta þess að ílátin komist vel fyrir, hindri ekki umferð og fjúki ekki af stað í vindi.“ Og það besta við umrætt bréf frá ykkur, er að ykkur er alvara! En hvað með þá sem eiga þess ekki kost að færa sorpílát umrædda 15 metra frá götu, af ýmsum ástæðum, sem engin ástæða er til að telja upp? Segjum að við kjósum svo, að færa tunnurnar að götunni, hvar í ósköpunum eigum við að tjóðra þær fastar? Ekki megum við raða niður bryggjupollum á göngustígum borgarinnar eða hvað? Hver ber ábyrgð, ef innihald ílátanna verður tæmt á göngustíga og eða slett á bifreiðar eða aðra veraldlega hluti í eigu annarra en borgarinnar? Hvernig ætlið þið að leysa fyrir okkur niðurstöðu húsfundar hér í fyrirmyndarhúsfélaginu, þar sem fimm eigendur vilja ekki greiða uppsettan skatt ykkar, en tveir eru tilbúnir til þess að greiða hann? Ég minni á að hér eru fjórar svartar tunnur og ein blá sameiginleg fyrir alla. Þetta gæti orðið forvitnilegt! Væri okkur heimilt að fá lánaða aðstöðu í nágrannahúsfélaginu, sem er reyndar sama húsið og við búum í, en þar eru þau svo heppin að þau eru innan umræddra 15 metra, og setja okkar tunnur yfir til þeirra á losunardögum? Við myndum væntanlega launa þeim greiðann með vægu gjaldi sem ekki tekur að tala um. Nú ætti ykkur að vera ljóst að það er mikil andstaða í fyrirmyndarhúsfélaginu við umrædda skattlagningu. Og það besta við þetta allt saman, er sú staðreynd að þetta snýst, af okkar hálfu, ekki um upphæðina sem þið ætlið að rukka, þetta er bara eitt það vitlausasta og ósanngjarnasta sem við flest höfum orðið vitni að í opinberri stjórnsýslu og höfum við, á öllum aldri, ýmislegt séð í gegnum misvitra pólítíkusa, sem hafa farið skrítnar leiðir til árangurs… eða ekki! Það er okkur einnig afar hulin ráðgáta, hvers vegna þessari undarlegu skattlagningu hefur ekki verið mótmælt meira og kröftugar. Þar eigum við kannski aðallega við þá sem kjörnir hafa verið til starfa, en eru kannski í minnihluta, því það er jú meirihlutinn sem tekur svona gáfulegar ákvarðanir. Til að sýna fram á fáránleika þessara aðgerða, þá væri t.d. mjög sanngjarnt að þeir íbúar borgarinnar sem þurfa að ganga lengra en t.d. 15 metra að biðstöð strætisvagna, fái frítt í vagninn. Nú eða þeir sem brjóta upp gulrauðu litasamsetningu vagnanna með fatnaði í öðrum litum, skuli greiða aukagjald. Nú eða þeir sem synda hægar í sundlaugum borgarinnar, greiði sérstakt aukagjald vegna lengri viðveru í lauginni en sá sem kemst hraðar og fer fyrr upp úr. Nú eða við barasta hættum að flokka draslið, fáum 10 tunnur og borgum lítilfjörlegt skattgjald og allur fyrirmyndarsparnaðurinn er fokinn út í veður og vind. Þetta er jú engin andsk… upphæð eða hvað? Varla neitt til að vera að röfla yfir! Til þess að við getum tekið endanlega ákvörðun um framhald þessa máls og ekki síst afstöðu í næstu kosningum, er það okkur hér í Dalseli 38, Reykjavík, mikilvægt að fá svör við framangreindum spurningum. Það er niðurlægjandi fyrir okkur sem fullgilda íbúa að vera ekki virt viðlits, þó svo það sé tilfinning okkar að þið lítið á bréfin okkar sem eitthvert grín. En það er stór misskilningur, við erum ekki að grínast, en trúðum því statt og stöðugt að umhverfis- og samgönguráð Reykjavíkur væri að því, þar til okkur barst umrædd tilkynning um að sorphirðugjaldið hefði verið lagt á frá og með 1. ágúst. Við væntum svara fyrr en síðar… þó ekki væri nema af kurteisisástæðum. Virðingarfyllst f.h. hússtjórnar Dalseli 38, Reykjavík Jóhann G. Gunnarsson ritari
Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare Skoðun
Nýsamþykkt aðgerðaáætlun í krabbameinsmálum – aldrei mikilvægari en nú Halla Þorvaldsdóttir Skoðun
Skoðun Framtíð íslensks menntakerfis – lærum af Buffalo og leiðandi háskólum heims Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Öryggismenning – hjartað í ábyrgri ferðaþjónustu Ólína Laxdal,Sólveig Nikulásdóttir skrifar
Skoðun Nýsamþykkt aðgerðaáætlun í krabbameinsmálum – aldrei mikilvægari en nú Halla Þorvaldsdóttir skrifar
Skoðun Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare skrifar
Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar
Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar
Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare Skoðun
Nýsamþykkt aðgerðaáætlun í krabbameinsmálum – aldrei mikilvægari en nú Halla Þorvaldsdóttir Skoðun