Stórskipahöfn í Vestmannaeyjum 20. desember 2012 06:00 Stjórnmálamenn tala sífellt um það að skapa störf og þegnarnir spyrja þá, hvaða störf ætlið þið að skapa. Það virðist vera einhver misskilningur hjá stjórnmálamönnum að hið opinbera skapar ekki störf til að hleypa blóði í atvinnulífið. Hið opinbera getur hins vegar skapað aðstæður sem örva arðsemi og tekjur einstaklinga og fyrirtækja. Lægri skattar geta t.d. aukið hagnað og fjölgað atvinnutækifærum, en ekki öfugt. Þegar stjórnvöld ætla að hleypa lífi í atvinnulífið, þá gerist það ekki með aukinni skattheimtu. Ýmis þjónusta og mannvirki sem rekin eru af ríki og sveitarfélögum geta með réttu hugarfari orðið þess valdandi að ýmis tækifæri skapist fyrir einstaklinga og fyrirtæki, en það getur líka orðið til að draga úr frumkvæði einstaklinga. Mikilvægt er að skoða þessar opinberu fjárfestingar út frá því hvort þær skapi eingöngu sameiginlegan kostnað þ.e.a.s. eftir því sem eftirspurnin eykst eftir þjónustunni, því meiri kostnaður er það fyrir samfélagið. Eða á hinn veginn, að eftir því sem eftirspurnin eykst aflar það meiri tekna, örvar atvinnu og skatttekjur, og þar af leiðandi er minni kostnaður fyrir samfélagið. Margar opinberar stofnanir kosta t.d. meira fyrir samfélagið ef álagið eykst. Í sumum tilfellum getur verið erfitt að meta þennan kostnað eða tekjur, því hann liggur ekki alltaf augljóslega fyrir. Heilbrigðis- og menntakerfið er t.d. erfitt að meta, því meiri kostnaður getur þýtt meiri tekjur fyrir samfélagið t.d. í formi heilbrigðara fólks eða betur menntaðra einstaklinga sem skila sér í hærri launum og þar af leiðandi í meiri skatttekjum fyrir samfélagið. Atvinnuuppbygging Stórskipahöfn í Vestmannaeyjum er eitt af þeim verkefnum sem gætu skapað verulegar tekjur, aukin störf og fjölgun íbúa. Ýmsar hugmyndir hafa verið í gangi um þessa stórskipahöfn sl. áratug. En sú hugmynd sem ég og félagi minn Valgeir Jónasson, smiður í Eyjum, höfum útfært, hefur nokkra hagræðingarkosti og eykur möguleika á atvinnuuppbyggingu, ekki bara í Vestmannaeyjum heldur líka á Suðurlandi. Það virðist vera ansi vinsæl upphrópun í dag að sveitarfélög og ríki megi ekki fara í neinar framkvæmdir þar sem taka þarf lán. Aðrir eru á móti því að lífeyrissjóðir séu að fjárfesta í samfélagslegum verkefnum o.s.frv. En ef verkefni skila góðum arði og geta borgað til baka þær skuldbindingar sem lagt er út í, þá skiptir litlu máli hvaðan peningarnir eru teknir að láni. Aðalatriðið er að slík verkefni séu sjálfbær þ.e.a.s. geti staðið undir sér og skapað atvinnu og skatttekjur bæði fyrir sveitarfélagið og samfélagið í heild. Fjölmannvirki Hugmynd okkar Valgeirs gekk út á það að búa til fjölfjárfestingu, þar sem í einu mannvirki væru nokkur mannvirki sett saman í eitt. Nokkurs konar fjölmannvirki þ.e.a.s. hafnarmannvirki, skolpmannvirki, skipaþró og þurrkví. Gert er ráð fyrir að allra stærstu flutninga- og skemmtiferðaskip geti lagst að bryggju, eða í þurrkví. Þessi þurrkví myndi leysa af hólmi skipalyftuna sem er löngu orðin úrelt, barn síns tíma, og getur ekki sinnt lengur þjónustu við stærri skip útgerðarflota Eyjamanna. Tekjur hafnarinnar myndu margfaldast því öll skemmtiferðaskip sem koma til landsins geta lagst að bryggju og hægt væri með Herjólfi eða minni skipum að sigla með farþegana til Landeyjahafnar og þaðan um Suðurlandið í dagsferðir. Höfnin myndi nýtast stórum flutningaskipum sem þurfa á leið sinni yfir Norður-Íshafið að taka vistir, skipta um áhafnir og sinna ýmsu viðhaldi. Þetta myndi skapa fjölda afleiddra starfa í Eyjum. Hafnargarðurinn myndi nýtast sem skolpræsisstokkur og myndi ná allt að 500 metra út í sjó og hægt væri að hafa þró í enda hans. Metnaðarfull og áhrifarík stefna Hægri grænir er stjórnmálaflokkur sem leggur áherslu á atvinnuuppbyggingu á landsbyggðinni, með raunhæfri stefnu í atvinnumálum. Stórskipahöfn í Vestmannaeyjum og Þorlákshöfn er eitt af þeim mörgu verkefnum sem flokkurinn telur að geti aukið atvinnutækifæri og tekjur á landsbyggðinni. Einhæft atvinnulíf hefur verið Akkilesarhæll landsbyggðarinnar og léleg stjórnun sjávarútvegsmála hefur á sumum stöðum orðið til þess að atvinnulífið hefur beinlínis þróast frá því að vera einhæft yfir í það að vera ekki neitt. Þeir stjórnmálaflokkar sem setið hafa við völd undanfarna áratugi hafa stuðlað að þessari þróun annaðhvort með röngum aðferðum eða aðgerðaleysi. Þjóðin vill ekki slíka þróun og hún er engum til hagsbóta. Ég skora á sem flesta að kynna sér stefnuskrá Hægri grænna á vefnum www.xg.is og taka þátt í að efla mannlíf og uppbyggingu heilbrigðara samfélags á Íslandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit Skoðun Verði þitt val, svo á jörðu sem á himni Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Grípum tækifærin og sköpum bjartari framtíð Ísak Leon Júlíusson Skoðun Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Halldór 9.11.2024 Halldór Frelsi til að búa þar sem þú vilt Sæunn Gísladóttir Skoðun Það sem má alls ekki tala um... Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Frelsi til að búa þar sem þú vilt Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit skrifar Skoðun Grípum tækifærin og sköpum bjartari framtíð Ísak Leon Júlíusson skrifar Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar Skoðun Niðurskurðarhnífnum beitt á skólana Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Verði þitt val, svo á jörðu sem á himni Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Öryggis annarra vegna… Ingunn Björnsdóttir skrifar Skoðun Verðmæti leikskólans Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Vítahringur ofbeldis og áfalla Paola Cardenas skrifar Skoðun Heilbrigð sál í hraustum líkama Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Að segja bara eitthvað Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Litlu fyrirtækin – kerfishyggja og skattlagning Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Reiknileikni Sambandsins Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Vegurinn heim Tinna Rún Snorradóttir skrifar Skoðun Framsókn setur heimilin í fyrsta sæti Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Allt mannanna verk - orkuöryggi á Íslandi Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvert er planið? Þorleifur Hallbjörn Ingólfsson skrifar Skoðun Íslenskan heldur velli Stefán Atli Rúnarsson,Jóhann F K Arinbjarnarson skrifar Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Ný gömul menntastefna Thelma Rut Haukdal Magnúsdóttir skrifar Skoðun Krafa um árangur í atvinnu- og samgöngumálum Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Viðreisn fjölskyldunnar Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Píratar standa með fólki í vímuefnavanda Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Lenda menn í fangelsi eftir misheppnaða skólagöngu? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun Andlát ungrar manneskju hefur gáruáhrif á allt samfélagið Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Báknið burt - hvaða bákn? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Íþróttir fyrir öll börn! Gunnhildur Jakobsdóttir ,Kolbrún Kristínardóttir skrifar Sjá meira
Stjórnmálamenn tala sífellt um það að skapa störf og þegnarnir spyrja þá, hvaða störf ætlið þið að skapa. Það virðist vera einhver misskilningur hjá stjórnmálamönnum að hið opinbera skapar ekki störf til að hleypa blóði í atvinnulífið. Hið opinbera getur hins vegar skapað aðstæður sem örva arðsemi og tekjur einstaklinga og fyrirtækja. Lægri skattar geta t.d. aukið hagnað og fjölgað atvinnutækifærum, en ekki öfugt. Þegar stjórnvöld ætla að hleypa lífi í atvinnulífið, þá gerist það ekki með aukinni skattheimtu. Ýmis þjónusta og mannvirki sem rekin eru af ríki og sveitarfélögum geta með réttu hugarfari orðið þess valdandi að ýmis tækifæri skapist fyrir einstaklinga og fyrirtæki, en það getur líka orðið til að draga úr frumkvæði einstaklinga. Mikilvægt er að skoða þessar opinberu fjárfestingar út frá því hvort þær skapi eingöngu sameiginlegan kostnað þ.e.a.s. eftir því sem eftirspurnin eykst eftir þjónustunni, því meiri kostnaður er það fyrir samfélagið. Eða á hinn veginn, að eftir því sem eftirspurnin eykst aflar það meiri tekna, örvar atvinnu og skatttekjur, og þar af leiðandi er minni kostnaður fyrir samfélagið. Margar opinberar stofnanir kosta t.d. meira fyrir samfélagið ef álagið eykst. Í sumum tilfellum getur verið erfitt að meta þennan kostnað eða tekjur, því hann liggur ekki alltaf augljóslega fyrir. Heilbrigðis- og menntakerfið er t.d. erfitt að meta, því meiri kostnaður getur þýtt meiri tekjur fyrir samfélagið t.d. í formi heilbrigðara fólks eða betur menntaðra einstaklinga sem skila sér í hærri launum og þar af leiðandi í meiri skatttekjum fyrir samfélagið. Atvinnuuppbygging Stórskipahöfn í Vestmannaeyjum er eitt af þeim verkefnum sem gætu skapað verulegar tekjur, aukin störf og fjölgun íbúa. Ýmsar hugmyndir hafa verið í gangi um þessa stórskipahöfn sl. áratug. En sú hugmynd sem ég og félagi minn Valgeir Jónasson, smiður í Eyjum, höfum útfært, hefur nokkra hagræðingarkosti og eykur möguleika á atvinnuuppbyggingu, ekki bara í Vestmannaeyjum heldur líka á Suðurlandi. Það virðist vera ansi vinsæl upphrópun í dag að sveitarfélög og ríki megi ekki fara í neinar framkvæmdir þar sem taka þarf lán. Aðrir eru á móti því að lífeyrissjóðir séu að fjárfesta í samfélagslegum verkefnum o.s.frv. En ef verkefni skila góðum arði og geta borgað til baka þær skuldbindingar sem lagt er út í, þá skiptir litlu máli hvaðan peningarnir eru teknir að láni. Aðalatriðið er að slík verkefni séu sjálfbær þ.e.a.s. geti staðið undir sér og skapað atvinnu og skatttekjur bæði fyrir sveitarfélagið og samfélagið í heild. Fjölmannvirki Hugmynd okkar Valgeirs gekk út á það að búa til fjölfjárfestingu, þar sem í einu mannvirki væru nokkur mannvirki sett saman í eitt. Nokkurs konar fjölmannvirki þ.e.a.s. hafnarmannvirki, skolpmannvirki, skipaþró og þurrkví. Gert er ráð fyrir að allra stærstu flutninga- og skemmtiferðaskip geti lagst að bryggju, eða í þurrkví. Þessi þurrkví myndi leysa af hólmi skipalyftuna sem er löngu orðin úrelt, barn síns tíma, og getur ekki sinnt lengur þjónustu við stærri skip útgerðarflota Eyjamanna. Tekjur hafnarinnar myndu margfaldast því öll skemmtiferðaskip sem koma til landsins geta lagst að bryggju og hægt væri með Herjólfi eða minni skipum að sigla með farþegana til Landeyjahafnar og þaðan um Suðurlandið í dagsferðir. Höfnin myndi nýtast stórum flutningaskipum sem þurfa á leið sinni yfir Norður-Íshafið að taka vistir, skipta um áhafnir og sinna ýmsu viðhaldi. Þetta myndi skapa fjölda afleiddra starfa í Eyjum. Hafnargarðurinn myndi nýtast sem skolpræsisstokkur og myndi ná allt að 500 metra út í sjó og hægt væri að hafa þró í enda hans. Metnaðarfull og áhrifarík stefna Hægri grænir er stjórnmálaflokkur sem leggur áherslu á atvinnuuppbyggingu á landsbyggðinni, með raunhæfri stefnu í atvinnumálum. Stórskipahöfn í Vestmannaeyjum og Þorlákshöfn er eitt af þeim mörgu verkefnum sem flokkurinn telur að geti aukið atvinnutækifæri og tekjur á landsbyggðinni. Einhæft atvinnulíf hefur verið Akkilesarhæll landsbyggðarinnar og léleg stjórnun sjávarútvegsmála hefur á sumum stöðum orðið til þess að atvinnulífið hefur beinlínis þróast frá því að vera einhæft yfir í það að vera ekki neitt. Þeir stjórnmálaflokkar sem setið hafa við völd undanfarna áratugi hafa stuðlað að þessari þróun annaðhvort með röngum aðferðum eða aðgerðaleysi. Þjóðin vill ekki slíka þróun og hún er engum til hagsbóta. Ég skora á sem flesta að kynna sér stefnuskrá Hægri grænna á vefnum www.xg.is og taka þátt í að efla mannlíf og uppbyggingu heilbrigðara samfélags á Íslandi.
Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar
Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar