Tilefnislaus dagdrykkja Ólöf Skaftadóttir skrifar 21. maí 2014 11:00 20 tilefni til dagdrykkju 20 tilefni til dagdrykkju Tobba Marínós Forlagið 20 tilefni til dagdrykkju er þriðja bók Tobbu Marínós. Bókin er einhvers konar ævisaga og segir frá uppvexti Tobbu, minningum af æskuheimilinu í Kópavogi, ferlinum í blaðamennsku og röð misheppnaðra sambanda, svo nokkuð sé nefnt. Þá fjallar seinni hlutinn að miklu leyti um kokteila, tengslamyndun, Ölstofu og þjóðþekkta karlmenn. Bókin kann að vera áhugaverð fyrir þá sem þekkja Tobbu, en fyrir þau okkar sem aðeins þekkja hana úr fréttum fjölmiðla er bókin hvorki fugl né fiskur. Líf Tobbu er einfaldlega ekki í frásögur færandi því að söguhetjan vinnur fátt annað sér til afreka en að vaxa úr grasi og vera gamansöm. Sennilega er sögunni ætlað að vera í einhverjum skilningi þroskasaga en í hana vantar öll átök og lesandinn fær á tilfinninguna að Tobba ritskoði sjálfa sig hressilega. Á einhvern hátt minnir textinn á gamansamar færslur í gestabókum í sumarbústöðum, hálfkveðnar vísur um það sem fram fór. Hitt er svo annað mál að Tobba er ágætlega ritfær, kemst oft skemmtilega að orði og vill öllum í borginni vel. Meinið er bara það að það vantar tíðindin í þessa sögu og þar vegur þyngst að Tobbu tekst aldrei að setja sig í spor þess barns og þess unglings sem hún eitt sinn var, sýna okkur inn í huga sjálfrar sín á æskuárum. Hún horfir á sjálfa sig úr fjarska, án þess að gerast nokkurn tíma nærgöngul, og því stendur fátt eftir nema frekar almenn frásögn af ævi millistéttarstúlku úr Kópavogi. Víst á Tobba Marinós skemmtilega spretti í frásögn og stíl í þessari bók sinni og vera má að hún skemmti ýmsum. En hún geldur fyrir tíðindaleysið, það er lítið kjöt á beinum í þessari ævisögu. Ekki efast ég um að gaman geti verið að sitja að dagdrykkju með Tobbu en að lesa um hana er öllu síðra.Niðurstaða: Bókin kann að vera áhugaverð fyrir þá sem þekkja Tobbu, en fyrir þau okkar sem aðeins þekkja hana úr fréttum fjölmiðla er bókin hvorki fugl né fiskur. Gagnrýni Mest lesið „Ekkert gengið að casha út á pabba“ Menning Þjóðhátíð um raunveruleikaþátt Brynjars: „Það er ekkert í boði“ Lífið Hélt við konu besta vinar síns Lífið Vala Kristín og Hilmir Snær búin að eiga Lífið Fréttatía vikunnar: Trump, Parkinson og fótbolti Lífið Selur íbúð með náttúruparadís í bakgarðinum Lífið Laufey Lín og Barbra Streisand leiða saman hesta sína Lífið Stuð og stemning á „árshátíð íslenskra þungarokkara“ í Stykkishólmi Lífið Heldur sér við efnið og burt frá efnunum Tónlist Einn heppinn vinnur frítt flug í heilt ár með PLAY Lífið samstarf Fleiri fréttir Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta KK og Sinfó: Clint Eastwood mætti í Eldborg Carmina Burana sem maður vill helst gleyma – hvað fór úrskeiðis í Hörpu? Klækir, prettir og kardínálaklíkur í páfakjöri Sjá meira
20 tilefni til dagdrykkju Tobba Marínós Forlagið 20 tilefni til dagdrykkju er þriðja bók Tobbu Marínós. Bókin er einhvers konar ævisaga og segir frá uppvexti Tobbu, minningum af æskuheimilinu í Kópavogi, ferlinum í blaðamennsku og röð misheppnaðra sambanda, svo nokkuð sé nefnt. Þá fjallar seinni hlutinn að miklu leyti um kokteila, tengslamyndun, Ölstofu og þjóðþekkta karlmenn. Bókin kann að vera áhugaverð fyrir þá sem þekkja Tobbu, en fyrir þau okkar sem aðeins þekkja hana úr fréttum fjölmiðla er bókin hvorki fugl né fiskur. Líf Tobbu er einfaldlega ekki í frásögur færandi því að söguhetjan vinnur fátt annað sér til afreka en að vaxa úr grasi og vera gamansöm. Sennilega er sögunni ætlað að vera í einhverjum skilningi þroskasaga en í hana vantar öll átök og lesandinn fær á tilfinninguna að Tobba ritskoði sjálfa sig hressilega. Á einhvern hátt minnir textinn á gamansamar færslur í gestabókum í sumarbústöðum, hálfkveðnar vísur um það sem fram fór. Hitt er svo annað mál að Tobba er ágætlega ritfær, kemst oft skemmtilega að orði og vill öllum í borginni vel. Meinið er bara það að það vantar tíðindin í þessa sögu og þar vegur þyngst að Tobbu tekst aldrei að setja sig í spor þess barns og þess unglings sem hún eitt sinn var, sýna okkur inn í huga sjálfrar sín á æskuárum. Hún horfir á sjálfa sig úr fjarska, án þess að gerast nokkurn tíma nærgöngul, og því stendur fátt eftir nema frekar almenn frásögn af ævi millistéttarstúlku úr Kópavogi. Víst á Tobba Marinós skemmtilega spretti í frásögn og stíl í þessari bók sinni og vera má að hún skemmti ýmsum. En hún geldur fyrir tíðindaleysið, það er lítið kjöt á beinum í þessari ævisögu. Ekki efast ég um að gaman geti verið að sitja að dagdrykkju með Tobbu en að lesa um hana er öllu síðra.Niðurstaða: Bókin kann að vera áhugaverð fyrir þá sem þekkja Tobbu, en fyrir þau okkar sem aðeins þekkja hana úr fréttum fjölmiðla er bókin hvorki fugl né fiskur.
Gagnrýni Mest lesið „Ekkert gengið að casha út á pabba“ Menning Þjóðhátíð um raunveruleikaþátt Brynjars: „Það er ekkert í boði“ Lífið Hélt við konu besta vinar síns Lífið Vala Kristín og Hilmir Snær búin að eiga Lífið Fréttatía vikunnar: Trump, Parkinson og fótbolti Lífið Selur íbúð með náttúruparadís í bakgarðinum Lífið Laufey Lín og Barbra Streisand leiða saman hesta sína Lífið Stuð og stemning á „árshátíð íslenskra þungarokkara“ í Stykkishólmi Lífið Heldur sér við efnið og burt frá efnunum Tónlist Einn heppinn vinnur frítt flug í heilt ár með PLAY Lífið samstarf Fleiri fréttir Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta KK og Sinfó: Clint Eastwood mætti í Eldborg Carmina Burana sem maður vill helst gleyma – hvað fór úrskeiðis í Hörpu? Klækir, prettir og kardínálaklíkur í páfakjöri Sjá meira