Spuni út frá orðum áhorfenda Sigríður Jónsdóttir skrifar 1. september 2014 13:30 "Fyndnustu atriði kvöldsins spruttu fram á sjónarsviðið þegar leikararnir voru óhræddir við að gera grín að sjálfum sér,“ segir í dómnum. Fréttablaðið/Andri Marinó Spunaverk: Haraldurinn í Tjarnarbíói Hluti af leiklistarhátíðinni Lókal Spunaformið er aftur að hasla sér völl á Íslandi eftir töluverða lægð á síðustu árum. Á meðan Íslandsmót í spuna er haldið í Frystiklefanum á Snæfellsnesi þá sýnir spunahópurinn Haraldurinn afrakstur vinnu sinnar í Tjarnabíói á alþjóðlegu sviðslistahátíðinni Lókal. Haraldurinn er ekki einungis nafnið á hópnum, sem mætti endurskoða til að einfalda hlutina, heldur einnig nafnið á spunaaðferðinni sem leikararnir notast við. Formið (The Harold á ensku) á sér rætur Bandaríkjunum, aðallega í Chicago og New York, og er svokallaður langspuni þar sem hópurinn notar eitt orð frá áhorfendum til að spinna 30 - 40 mínútna atriði. Hópurinn sem sýndi á föstudaginn samanstóð af tólf einstaklingum sem hafa æft spuna af þessu tagi undir handleiðslu leikkonunnar Dóru Jóhannsdóttur síðustu mánuði. Þeir sýndu opinberlega í fyrsta skipti á Menningarnótt þannig að hópurinn er að taka sín fyrstu skref fyrir framan áhorfendur. Hann á hrós skilið fyrir þor og frumkvæði. Grínspuni er nefnilega flóknara fyrirbæri en virðist vera í fyrstu. Uppbygging atriðanna skiptir gríðarlega miklu máli og ekki er nóg að stóla á dónalega brandara né rembast við að leita að sniðugri lokalínu. Gullna reglan um að sýna ekki en segja frá á sérstaklega vel við þetta tiltekna form. Eins og gott uppistand þá verður sviðslistafólkið að vera á tánum, tilbúið að taka áhættu og fagna mistökum. Fyndnustu atriði kvöldsins spruttu fram á sjónarsviðið þegar leikararnir voru óhræddir við að gera grín að sjálfum sér eða settu fram snjöll tilboð sem auðvelt var að nota í skemmtilega senu. Sýningin verður ekki metin út frá stjörnugjöf þar sem þessi skemmtilegi hópur er tiltölulega nýbyrjaður í þjálfun. Þrátt fyrir nokkra veika punkta voru mörg atriði alveg sprenghlægileg. Frekari leikreynsla, áhættumeiri tilraunir og fleiri mistök munu gera þennan hóp enn þá betri.Niðurstaða: Áhugavert leikhúsform sem vert er að fylgjast með og hópurinn á frábæra spretti þegar vel tekst til. Gagnrýni Mest lesið Lifa hægara lífi í New York en á Íslandi Lífið Þrjár íslenskar kvikmyndir hlutu verðlaun í Þýskalandi Lífið Brynjar Morthens leikur Bubba Morthens Bíó og sjónvarp Bein útsending: Vikulöng þrekraun Einars Lífið Krakkatía vikunnar: Handbolti, eldgos og Alþingi Lífið Nammimaðurinn er allur Lífið Niðurgangurinn á Þingvöllum þaggaður niður Lífið Fagnar átta árum án hugbreytandi efna Lífið Rómantík í loftinu hjá Sveindísi Jane Lífið Glæsileg folaldasýning í Skálakoti undir Eyjafjöllum Lífið Fleiri fréttir Efni sem veldur uppköstum, yfirliðum og eilífri æsku The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Kælt niður í byrjun og svo búmm! DIMMA var flott en einhæf Sjá meira
Spunaverk: Haraldurinn í Tjarnarbíói Hluti af leiklistarhátíðinni Lókal Spunaformið er aftur að hasla sér völl á Íslandi eftir töluverða lægð á síðustu árum. Á meðan Íslandsmót í spuna er haldið í Frystiklefanum á Snæfellsnesi þá sýnir spunahópurinn Haraldurinn afrakstur vinnu sinnar í Tjarnabíói á alþjóðlegu sviðslistahátíðinni Lókal. Haraldurinn er ekki einungis nafnið á hópnum, sem mætti endurskoða til að einfalda hlutina, heldur einnig nafnið á spunaaðferðinni sem leikararnir notast við. Formið (The Harold á ensku) á sér rætur Bandaríkjunum, aðallega í Chicago og New York, og er svokallaður langspuni þar sem hópurinn notar eitt orð frá áhorfendum til að spinna 30 - 40 mínútna atriði. Hópurinn sem sýndi á föstudaginn samanstóð af tólf einstaklingum sem hafa æft spuna af þessu tagi undir handleiðslu leikkonunnar Dóru Jóhannsdóttur síðustu mánuði. Þeir sýndu opinberlega í fyrsta skipti á Menningarnótt þannig að hópurinn er að taka sín fyrstu skref fyrir framan áhorfendur. Hann á hrós skilið fyrir þor og frumkvæði. Grínspuni er nefnilega flóknara fyrirbæri en virðist vera í fyrstu. Uppbygging atriðanna skiptir gríðarlega miklu máli og ekki er nóg að stóla á dónalega brandara né rembast við að leita að sniðugri lokalínu. Gullna reglan um að sýna ekki en segja frá á sérstaklega vel við þetta tiltekna form. Eins og gott uppistand þá verður sviðslistafólkið að vera á tánum, tilbúið að taka áhættu og fagna mistökum. Fyndnustu atriði kvöldsins spruttu fram á sjónarsviðið þegar leikararnir voru óhræddir við að gera grín að sjálfum sér eða settu fram snjöll tilboð sem auðvelt var að nota í skemmtilega senu. Sýningin verður ekki metin út frá stjörnugjöf þar sem þessi skemmtilegi hópur er tiltölulega nýbyrjaður í þjálfun. Þrátt fyrir nokkra veika punkta voru mörg atriði alveg sprenghlægileg. Frekari leikreynsla, áhættumeiri tilraunir og fleiri mistök munu gera þennan hóp enn þá betri.Niðurstaða: Áhugavert leikhúsform sem vert er að fylgjast með og hópurinn á frábæra spretti þegar vel tekst til.
Gagnrýni Mest lesið Lifa hægara lífi í New York en á Íslandi Lífið Þrjár íslenskar kvikmyndir hlutu verðlaun í Þýskalandi Lífið Brynjar Morthens leikur Bubba Morthens Bíó og sjónvarp Bein útsending: Vikulöng þrekraun Einars Lífið Krakkatía vikunnar: Handbolti, eldgos og Alþingi Lífið Nammimaðurinn er allur Lífið Niðurgangurinn á Þingvöllum þaggaður niður Lífið Fagnar átta árum án hugbreytandi efna Lífið Rómantík í loftinu hjá Sveindísi Jane Lífið Glæsileg folaldasýning í Skálakoti undir Eyjafjöllum Lífið Fleiri fréttir Efni sem veldur uppköstum, yfirliðum og eilífri æsku The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Kælt niður í byrjun og svo búmm! DIMMA var flott en einhæf Sjá meira