Án drauma Magnús Guðmundsson skrifar 21. nóvember 2016 07:00 Dáið er allt án drauma / og dapur heimurinn“, segir í Barni náttúrunnar eftir Halldór Laxness. Það er bók uppfull af sannindum og speki eins og títt er með góðar bækur sem bera með sér aflið til þess að gera okkur að betri manneskjum. Vonandi vilja allir verða betri manneskjur. Það er gott og göfugt markmið í lífinu. Í síðasta helgarblaði Fréttablaðsins var viðtal, eftir Kristjönu Guðbrandsdóttur blaðakonu, við konu sem er án efa góð manneskja. Hún heitir Vilborg Oddsdóttir, félagsráðgjafi og þroskaþjálfi, starfar hjá Hjálparstofnun kirkjunnar en er af mörgum kölluð „naglinn“ vegna þess að hún er stöðugt að brjóta sér nýjar leiðir til þess að aðstoða fólk við að losa sig úr fátæktargildrunni. Í kjallara við Grensásveginn tekur hún á móti fólki sem er við það að missa vonina um betra líf og byggir það upp til að sigrast á erfiðleikum sínum og rjúfa vítahring fátæktargildrunnar. „Dáið er allt án drauma / og dapur heimurinn.“ Þessi orð komu upp í hugann við það að lesa um nálgun Vilborgar fyrir skjólstæðinga sína. Hennar nálgun gengur nefnilega út á að vera með einstaklingsmiðaða þjónustu og hlusta eftir draumum þeirra sem leita til samtakanna eftir aðstoð. Blása lífi í drauma fólks og vonir, byggja það upp til þess að gera því kleift að skapa sér betra líf og rjúfa vítahring fátæktarinnar. Þegar vel tekst til er ávinningurinn gríðarlegur og ekki einvörðungu bundinn af þeirri manneskju sem eignast betra líf, þó slíkt sé auðvitað markmiðið, og fullnægjandi áfangi í sjálfu sér. Árangurinn skilar sér líka til samfélagsins í formi skattgreiðslna og að viðkomandi einstaklingur og mögulega fjölskyldur þeirra eru ekki lengur háð hinu opinbera um framfærslu og skammtímalausnir með umtalsverðum kostnaði. „Hér er ég ekki bundin af kerfinu,“ segir Vilborg um það að starfa fremur innan Hjálparstofnunar kirkjunnar en á vegum hins opinbera eða borgarinnar og hún bætir við: „Ég get hjálpað fólki með víðtækari úrræðum. Ég get gert meira.“ Þetta er umhugsunarefni fyrir okkur öll því þetta felur það í sér að innan kerfisins getur hún ekki gert nóg. Það segir okkur að við sem stöndum að baki því kerfi sem er svo stjórnað af stjórnmála- og embættismönnum þurfum að gera betur. Það þarf að leita leiða til þess að vinna með einstaklinga fremur en vandamál og byggja fólk upp til lengri tíma fremur en að fleyta því yfir versta hjallann hverju sinni. Innan kerfisins starfar fjöldinn allur af góðum manneskjum en því miður virðist staðan vera þannig að þetta góða fólk er bundið af takmörkunum kerfisins. Takmörkuðu fjármagni, takmörkuðum tíma og takmörkunum reglugerða og skammtímahugsunar. Því væri óskandi að samfélagið og stjórnmálin legðu hlustir við því sem Vilborg hefur að segja, því það er mikilvægt. Því þeim mun fleiri einstaklinga sem við byggjum upp til betra lífs fyrir tilstilli drauma þeirra, þeim mun betra samfélag munum við öll eiga og þá verður vonandi ekki dapur heimurinn hjá nokkurri manneskju í litlu en efnuðu landi.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 21. nóvember. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Magnús Guðmundsson Mest lesið Vantraust Flokks fólksins á Viðreisn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun 48 daga blekking: Loforð sem leiðir til lögbrota? Svanur Guðmundsson Skoðun Ómeðvituð vörn í orðræðu – þegar vald ver sjálft sig Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Ertu nú alveg viss um að hafa læst hurðinni? Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald Skoðun Hverjir eiga Ísland? Jón Baldvin Hannibalsson Skoðun Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun Verið öll hjartanlega velkomin á Unglingalandsmót á Egilsstöðum Jónína Brynjólfsdóttir Skoðun Úrsúla og öryggismálin - Stöndum gegn vígvæðingu Guttormur Þorsteinsson Skoðun Í nafni „sanngirni“ brenndi ríkisstjórn 230 milljörðum – lífeyrir landsmanna fór á bálið Elliði Vignisson Skoðun
Dáið er allt án drauma / og dapur heimurinn“, segir í Barni náttúrunnar eftir Halldór Laxness. Það er bók uppfull af sannindum og speki eins og títt er með góðar bækur sem bera með sér aflið til þess að gera okkur að betri manneskjum. Vonandi vilja allir verða betri manneskjur. Það er gott og göfugt markmið í lífinu. Í síðasta helgarblaði Fréttablaðsins var viðtal, eftir Kristjönu Guðbrandsdóttur blaðakonu, við konu sem er án efa góð manneskja. Hún heitir Vilborg Oddsdóttir, félagsráðgjafi og þroskaþjálfi, starfar hjá Hjálparstofnun kirkjunnar en er af mörgum kölluð „naglinn“ vegna þess að hún er stöðugt að brjóta sér nýjar leiðir til þess að aðstoða fólk við að losa sig úr fátæktargildrunni. Í kjallara við Grensásveginn tekur hún á móti fólki sem er við það að missa vonina um betra líf og byggir það upp til að sigrast á erfiðleikum sínum og rjúfa vítahring fátæktargildrunnar. „Dáið er allt án drauma / og dapur heimurinn.“ Þessi orð komu upp í hugann við það að lesa um nálgun Vilborgar fyrir skjólstæðinga sína. Hennar nálgun gengur nefnilega út á að vera með einstaklingsmiðaða þjónustu og hlusta eftir draumum þeirra sem leita til samtakanna eftir aðstoð. Blása lífi í drauma fólks og vonir, byggja það upp til þess að gera því kleift að skapa sér betra líf og rjúfa vítahring fátæktarinnar. Þegar vel tekst til er ávinningurinn gríðarlegur og ekki einvörðungu bundinn af þeirri manneskju sem eignast betra líf, þó slíkt sé auðvitað markmiðið, og fullnægjandi áfangi í sjálfu sér. Árangurinn skilar sér líka til samfélagsins í formi skattgreiðslna og að viðkomandi einstaklingur og mögulega fjölskyldur þeirra eru ekki lengur háð hinu opinbera um framfærslu og skammtímalausnir með umtalsverðum kostnaði. „Hér er ég ekki bundin af kerfinu,“ segir Vilborg um það að starfa fremur innan Hjálparstofnunar kirkjunnar en á vegum hins opinbera eða borgarinnar og hún bætir við: „Ég get hjálpað fólki með víðtækari úrræðum. Ég get gert meira.“ Þetta er umhugsunarefni fyrir okkur öll því þetta felur það í sér að innan kerfisins getur hún ekki gert nóg. Það segir okkur að við sem stöndum að baki því kerfi sem er svo stjórnað af stjórnmála- og embættismönnum þurfum að gera betur. Það þarf að leita leiða til þess að vinna með einstaklinga fremur en vandamál og byggja fólk upp til lengri tíma fremur en að fleyta því yfir versta hjallann hverju sinni. Innan kerfisins starfar fjöldinn allur af góðum manneskjum en því miður virðist staðan vera þannig að þetta góða fólk er bundið af takmörkunum kerfisins. Takmörkuðu fjármagni, takmörkuðum tíma og takmörkunum reglugerða og skammtímahugsunar. Því væri óskandi að samfélagið og stjórnmálin legðu hlustir við því sem Vilborg hefur að segja, því það er mikilvægt. Því þeim mun fleiri einstaklinga sem við byggjum upp til betra lífs fyrir tilstilli drauma þeirra, þeim mun betra samfélag munum við öll eiga og þá verður vonandi ekki dapur heimurinn hjá nokkurri manneskju í litlu en efnuðu landi.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 21. nóvember.
Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald Skoðun
Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun
Í nafni „sanngirni“ brenndi ríkisstjórn 230 milljörðum – lífeyrir landsmanna fór á bálið Elliði Vignisson Skoðun
Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald Skoðun
Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun
Í nafni „sanngirni“ brenndi ríkisstjórn 230 milljörðum – lífeyrir landsmanna fór á bálið Elliði Vignisson Skoðun