Flökkuatkvæði réttir upp hönd Telma Tómasson skrifar 31. október 2017 07:00 Það er margt sem mótar skoðanir, skapar hugsandi manneskju. Lífið í nútíð, fortíð, langliðinni tíð, umhverfi, samferðarfólk, fjölskylda, alls konar. Þá seytlast syndir og sigrar feðranna inn í genamengi hugans. Hér kemur lítil saga. Við upphaf síðustu aldar fæddist drengur í Hollandi. Hann var einbirni. Foreldrar hans skildu og síðar svipti móðir hans sig lífi. Vonda stjúpan kom og vildi drenginn út af heimilinu. Honum var komið fyrir á kaþólskri heimavist og gleymdist þar um árabil. Fáum sögum fer af meðferð í strangtrúuðum skóla, utan að piltur mátti ekki sjá kroppinn sinn, var gert að þvo sér klæddur mussu sem náði vel niður fyrir hné. Um leið og drengurinn hafði aldur til, kvaddi hann þessa þrautavist. Og talaði sjaldnast um hana. Tíminn leið, strákur varð að manni, maðurinn kvæntist. Hann gerði margt í lífinu, varð faðir tveggja stúlkna, fór huldu höfði í heimsstyrjöld, var hagleikssmiður og kunni að sigla, var almennt góður og dugmikill einstaklingur. Þessi maður var afi minn. Á hippatímanum gengum við hönd í hönd um stræti Amsterdam. Lítil hnáta og aldraður herra virtu fyrir sér litadýrð og margbreytileika mannlífs. Og samtalið mótaði. Í ljósi hrollvekjandi æsku í kristilegum kulda kenndi afinn barninu að trúarbrögð væru húmbúkk. Því varð stúlkan fríþenkjari eins og hann, mildari útgáfa þó og víðsýnni. Með tímanum smitaðist fríþankinn yfir í aðra kima manneskju hennar. Hún skildi sem dæmi aldrei sértrúnað stjórnmálaafla. Kaus jafnan fólk, ekki flokka. Og svo dreymdi hana um nýja hugsun við stjórnarmyndun á míkrókosmosinu Íslandi byggða á jafnrétti, gæsku, sátt og samtali. Fyrir framtíðina. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Swuayda blæðir: Hróp sem heimurinn heyrir ekki Mouna Nasr Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Óður til hneykslunar Arnar Sveinn Geirsson Skoðun Sjálfstæðisflokkurinn, the party of hungry children Ian McDonald Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson Skoðun Halldór 19.07.2025 Halldór Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir Skoðun Ekki sprengja börn! Ellen Calmon Skoðun Vill Sjálfstæðisflokkurinn láta taka sig alvarlega? Dagbjört Hákonardóttir Skoðun
Það er margt sem mótar skoðanir, skapar hugsandi manneskju. Lífið í nútíð, fortíð, langliðinni tíð, umhverfi, samferðarfólk, fjölskylda, alls konar. Þá seytlast syndir og sigrar feðranna inn í genamengi hugans. Hér kemur lítil saga. Við upphaf síðustu aldar fæddist drengur í Hollandi. Hann var einbirni. Foreldrar hans skildu og síðar svipti móðir hans sig lífi. Vonda stjúpan kom og vildi drenginn út af heimilinu. Honum var komið fyrir á kaþólskri heimavist og gleymdist þar um árabil. Fáum sögum fer af meðferð í strangtrúuðum skóla, utan að piltur mátti ekki sjá kroppinn sinn, var gert að þvo sér klæddur mussu sem náði vel niður fyrir hné. Um leið og drengurinn hafði aldur til, kvaddi hann þessa þrautavist. Og talaði sjaldnast um hana. Tíminn leið, strákur varð að manni, maðurinn kvæntist. Hann gerði margt í lífinu, varð faðir tveggja stúlkna, fór huldu höfði í heimsstyrjöld, var hagleikssmiður og kunni að sigla, var almennt góður og dugmikill einstaklingur. Þessi maður var afi minn. Á hippatímanum gengum við hönd í hönd um stræti Amsterdam. Lítil hnáta og aldraður herra virtu fyrir sér litadýrð og margbreytileika mannlífs. Og samtalið mótaði. Í ljósi hrollvekjandi æsku í kristilegum kulda kenndi afinn barninu að trúarbrögð væru húmbúkk. Því varð stúlkan fríþenkjari eins og hann, mildari útgáfa þó og víðsýnni. Með tímanum smitaðist fríþankinn yfir í aðra kima manneskju hennar. Hún skildi sem dæmi aldrei sértrúnað stjórnmálaafla. Kaus jafnan fólk, ekki flokka. Og svo dreymdi hana um nýja hugsun við stjórnarmyndun á míkrókosmosinu Íslandi byggða á jafnrétti, gæsku, sátt og samtali. Fyrir framtíðina.