Samfélagið vill að Steindi starfi í banka Þórlindur Kjartansson skrifar 8. júní 2018 07:00 Á hverju ári þegar tekjublöðin svokölluðu koma út þá dettur mér ekki í hug að kaupa þau, enda hef ég megnustu skömm á þeirri endemis hnýsni í einkamálefni fólks. Þess í stað bíð ég eftir því að einhver annar kaupi blaðið og beri ósómann inn á heimilið. Þá get ég laumast í það þegar enginn sér til. Þannig komst ég í nýjasta hefti Frjálsrar verslunar. Það fylgir gamalli og þaulkunnugri forskrift. Og þegar ég fletti í gegnum blaðið fyllist ég nákvæmlega sömu tilfinningum ár eftir ár.Forstjórinn og frumkvöðullinn Fyrst er farið yfir forstjórana. Ég verð almennt hvorki reiður eða öfundsjúkur út í þá. Flestir þeirra eru örugglega að leggja mjög mikið á sig til þess að skapa verðmæti, þeir bera mikla ábyrgð og fá góð laun því það er rétt og sanngjarnt að þeir fái mjög vel greitt fyrir framlag sitt. Þeir búa líka margir við frekar takmarkað starfsöryggi og þurfa að safna góðum forða til þess að geta lifað mögru árin í sambærilegum lystisemdum og samfélagsstaða þeirra mælir fyrir um. Reyndar fara laun sumra forstjóra í taugarnar á mér; til dæmis þeirra sem hefur augljóslega verið plantað til að stýra einokunarbatteríum (oft hálfríkisreknum) eða fyrirtækjum þar sem augljóst er að hvaða órangútani sem er gæti ekki haft minnstu raunverulegu áhrif á gengi félagsins. En á hinn bóginn er á forstjóralistanum að finna stóran hóp af fólki sem alþjóð veit að hefur byggt upp af dugnaði og harðfylgi frábær fyrirtæki, en greiðir sér engu að síður laun sem myndu ekki duga til þess að ráða bæjarstjóra nokkurra hundraða manna þorps úti á landi. Það er reyndar nokkurs konar regla að hinir raunverulegu frumkvöðlar í forstjórastétt raða sér í allra neðstu sætin á launalistanum ár hvert. Ýmsi maðurinn Tekjublað Frjálsrar verslunar skoðar svo sérstaklega starfsmenn fjármálafyrirtækja og þar er nokkurra hundraða manna listi af vel snyrtu og greindu fólki sem enginn veit almennilega hvað gerir—nema að það er mjög mikilvægt og felur í sér mikla notkun á tölvupósti, töflureiknum og laxveiðistöngum. Ég hef sjálfur verið starfsmaður í fjármálafyrirtæki og get ekki leyft mér mikla hneykslan yfir laununum þar, en þau vekja samt upp ákveðnar spurningar. Því næst kemur mjög áhugaverður flokkur sem heitir „Næstráðendur og fleiri“. Þarna er gjarnan að finna samansafn fólks sem er einhvers konar „stjörnur“ í atvinnulífinu. Þetta er líka mjög snyrtilegt fólk (en þó ekki eins) sem kann að tala mjög flókið og reikna mjög einfalt; og hefur alla kosti sem prýtt gætu forstjóra stórs fyrirtækis, en er nógu skynsamt til þess að nenna ekki að standa í því. Þar á eftir kemur svo allra skemmtilegasti og skrýtnasti hópurinn: „Ýmsir menn úr atvinnulífinu“ en þar er að finna alls konar safn fyrrverandi forstjóra og sjálfstætt starfandi sérfræðinga, skilanefndarfursta, fjárfesta og ráðgjafa. Þessir ýmsu menn hafa það líklega best af öllum í hvítflibbastétt; því þeir þurfa hvorki að ráða yfir öðru fólki eða sæta því að aðrir ráði yfir þeim. Mér hefur alltaf þótt þetta vera mjög spennandi flokkur, og el með mér þann draum að geta einhvern tímann skráð starfstitil minn í símaskránni sem „Ýmis maður úr atvinnulífinu“. Tekjublaðið birtir líka yfirlit yfir laun í stéttum fólks sem vinnur það sem kallast mætti „alvöru vinna“; til dæmis flugfólks, presta, lækna, sjómanna og blaðamanna. Ég verð aldrei reiður eða öfundsjúkur þegar ég les um að fólk í þessum hópum fái góð laun; og reyndar fyndist mér að margir þar mættu fá mun betur borgað. Svo sést það líka í tekjublöðunum að þeir sem taka að sér að sinna ýmiss konar hugsjónastarfi; til dæmis fyrir atvinnurekendur eða launþega, eða sem þingmenn og sveitarstjórar, passa vel upp á að gleyma ekki sjálfum sér alveg í allri fórnfýsinni. Og vissulega er það uppörvandi fyrir mig persónulega að sjá að í hópi pistlahöfunda fái að minnsta kosti einn almennileg forstjóralaun. Það er nefnilega ekki rétt, sem margir halda, að það sé geggjaður peningur í pistlahöfundabransanum. Það er til dæmis miklu meira upp úr því að hafa fyrir mig persónulega að sitja á fundum og steinþegja heilu og hálfu dagana heldur en að kreista út svona pistla einu sinni í viku. Steindi sterkur Engu að síður má slá því föstu að síðasta ár hafi verið býsna gott fyrir leikarann, tónlistarmanninn og skemmtikraftinn Steinþór Hróar Steinþórsson—Steinda jr. Hann lék líka í fjölmörgum kvikmyndum, sjónvarpsþáttum og sló í gegn úti um allan heim bæði í bíómyndum og auglýsingum. Þessi miklu afrek skiluðu honum í annað sæti á lista Frjálsrar verslunar yfir tekjuhæstu listamenn landsins, sá eini sem var fyrir ofan hann var metsöluhöfundur sem vinnur í banka. Það heyrist yfirleitt enginn hneykslast á þeim örfáu skiptum sem íslenskir tónlistarmenn, rithöfundar og aðrir listamenn bera vel úr býtum. Þeir hafa ekki farið í neins konar snúninga til þess að ná til sín verðmætum heldur hafa þeir búið til úr engu eitthvað nýtt sem aðrir voru tilbúnir að borga fyrir. Við bara gleðjumst með þeim. Það segir líka margt um velgengni Steinda jr. að í tekjublaði Frjálsrar verslunar voru ekki nema 118 starfsmenn fjármálafyrirtækja sagðir hafa verið með hærri laun á síðasta ári. Þannig að þegar öllu er á botninn hvolft þá myndi maður sem hefur jafnaugljósar gáfur, hæfileika, dugnað og persónutöfra og Steindi jr. hafa það miklum mun betra ef hann sérhæfði sig í núvirðisútreikningi frjáls sjóðflæðis heldur en að halda áfram í þessu listamannaharki. Það væri líka miklu betra fyrir samfélagið, hlýtur það ekki að vera? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Kjaramál Þórlindur Kjartansson Mest lesið Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson Skoðun Ávinningur af endurhæfingu – aukum lífsgæðin Ólafur H. Jóhannsson Skoðun Skoðun Skoðun Ávinningur af endurhæfingu – aukum lífsgæðin Ólafur H. Jóhannsson skrifar Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson skrifar Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason skrifar Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson skrifar Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Sótt að réttindum kvenna — núna Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson skrifar Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson skrifar Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Fjórði hver vinnur í verslun og þjónustu Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego skrifar Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Sjá meira
Á hverju ári þegar tekjublöðin svokölluðu koma út þá dettur mér ekki í hug að kaupa þau, enda hef ég megnustu skömm á þeirri endemis hnýsni í einkamálefni fólks. Þess í stað bíð ég eftir því að einhver annar kaupi blaðið og beri ósómann inn á heimilið. Þá get ég laumast í það þegar enginn sér til. Þannig komst ég í nýjasta hefti Frjálsrar verslunar. Það fylgir gamalli og þaulkunnugri forskrift. Og þegar ég fletti í gegnum blaðið fyllist ég nákvæmlega sömu tilfinningum ár eftir ár.Forstjórinn og frumkvöðullinn Fyrst er farið yfir forstjórana. Ég verð almennt hvorki reiður eða öfundsjúkur út í þá. Flestir þeirra eru örugglega að leggja mjög mikið á sig til þess að skapa verðmæti, þeir bera mikla ábyrgð og fá góð laun því það er rétt og sanngjarnt að þeir fái mjög vel greitt fyrir framlag sitt. Þeir búa líka margir við frekar takmarkað starfsöryggi og þurfa að safna góðum forða til þess að geta lifað mögru árin í sambærilegum lystisemdum og samfélagsstaða þeirra mælir fyrir um. Reyndar fara laun sumra forstjóra í taugarnar á mér; til dæmis þeirra sem hefur augljóslega verið plantað til að stýra einokunarbatteríum (oft hálfríkisreknum) eða fyrirtækjum þar sem augljóst er að hvaða órangútani sem er gæti ekki haft minnstu raunverulegu áhrif á gengi félagsins. En á hinn bóginn er á forstjóralistanum að finna stóran hóp af fólki sem alþjóð veit að hefur byggt upp af dugnaði og harðfylgi frábær fyrirtæki, en greiðir sér engu að síður laun sem myndu ekki duga til þess að ráða bæjarstjóra nokkurra hundraða manna þorps úti á landi. Það er reyndar nokkurs konar regla að hinir raunverulegu frumkvöðlar í forstjórastétt raða sér í allra neðstu sætin á launalistanum ár hvert. Ýmsi maðurinn Tekjublað Frjálsrar verslunar skoðar svo sérstaklega starfsmenn fjármálafyrirtækja og þar er nokkurra hundraða manna listi af vel snyrtu og greindu fólki sem enginn veit almennilega hvað gerir—nema að það er mjög mikilvægt og felur í sér mikla notkun á tölvupósti, töflureiknum og laxveiðistöngum. Ég hef sjálfur verið starfsmaður í fjármálafyrirtæki og get ekki leyft mér mikla hneykslan yfir laununum þar, en þau vekja samt upp ákveðnar spurningar. Því næst kemur mjög áhugaverður flokkur sem heitir „Næstráðendur og fleiri“. Þarna er gjarnan að finna samansafn fólks sem er einhvers konar „stjörnur“ í atvinnulífinu. Þetta er líka mjög snyrtilegt fólk (en þó ekki eins) sem kann að tala mjög flókið og reikna mjög einfalt; og hefur alla kosti sem prýtt gætu forstjóra stórs fyrirtækis, en er nógu skynsamt til þess að nenna ekki að standa í því. Þar á eftir kemur svo allra skemmtilegasti og skrýtnasti hópurinn: „Ýmsir menn úr atvinnulífinu“ en þar er að finna alls konar safn fyrrverandi forstjóra og sjálfstætt starfandi sérfræðinga, skilanefndarfursta, fjárfesta og ráðgjafa. Þessir ýmsu menn hafa það líklega best af öllum í hvítflibbastétt; því þeir þurfa hvorki að ráða yfir öðru fólki eða sæta því að aðrir ráði yfir þeim. Mér hefur alltaf þótt þetta vera mjög spennandi flokkur, og el með mér þann draum að geta einhvern tímann skráð starfstitil minn í símaskránni sem „Ýmis maður úr atvinnulífinu“. Tekjublaðið birtir líka yfirlit yfir laun í stéttum fólks sem vinnur það sem kallast mætti „alvöru vinna“; til dæmis flugfólks, presta, lækna, sjómanna og blaðamanna. Ég verð aldrei reiður eða öfundsjúkur þegar ég les um að fólk í þessum hópum fái góð laun; og reyndar fyndist mér að margir þar mættu fá mun betur borgað. Svo sést það líka í tekjublöðunum að þeir sem taka að sér að sinna ýmiss konar hugsjónastarfi; til dæmis fyrir atvinnurekendur eða launþega, eða sem þingmenn og sveitarstjórar, passa vel upp á að gleyma ekki sjálfum sér alveg í allri fórnfýsinni. Og vissulega er það uppörvandi fyrir mig persónulega að sjá að í hópi pistlahöfunda fái að minnsta kosti einn almennileg forstjóralaun. Það er nefnilega ekki rétt, sem margir halda, að það sé geggjaður peningur í pistlahöfundabransanum. Það er til dæmis miklu meira upp úr því að hafa fyrir mig persónulega að sitja á fundum og steinþegja heilu og hálfu dagana heldur en að kreista út svona pistla einu sinni í viku. Steindi sterkur Engu að síður má slá því föstu að síðasta ár hafi verið býsna gott fyrir leikarann, tónlistarmanninn og skemmtikraftinn Steinþór Hróar Steinþórsson—Steinda jr. Hann lék líka í fjölmörgum kvikmyndum, sjónvarpsþáttum og sló í gegn úti um allan heim bæði í bíómyndum og auglýsingum. Þessi miklu afrek skiluðu honum í annað sæti á lista Frjálsrar verslunar yfir tekjuhæstu listamenn landsins, sá eini sem var fyrir ofan hann var metsöluhöfundur sem vinnur í banka. Það heyrist yfirleitt enginn hneykslast á þeim örfáu skiptum sem íslenskir tónlistarmenn, rithöfundar og aðrir listamenn bera vel úr býtum. Þeir hafa ekki farið í neins konar snúninga til þess að ná til sín verðmætum heldur hafa þeir búið til úr engu eitthvað nýtt sem aðrir voru tilbúnir að borga fyrir. Við bara gleðjumst með þeim. Það segir líka margt um velgengni Steinda jr. að í tekjublaði Frjálsrar verslunar voru ekki nema 118 starfsmenn fjármálafyrirtækja sagðir hafa verið með hærri laun á síðasta ári. Þannig að þegar öllu er á botninn hvolft þá myndi maður sem hefur jafnaugljósar gáfur, hæfileika, dugnað og persónutöfra og Steindi jr. hafa það miklum mun betra ef hann sérhæfði sig í núvirðisútreikningi frjáls sjóðflæðis heldur en að halda áfram í þessu listamannaharki. Það væri líka miklu betra fyrir samfélagið, hlýtur það ekki að vera?
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar
Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar
Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar
Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar
Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar
Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar
Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun