Mosfellsbær – Meistaravellir Kolbrún G. Þorsteinsdóttir skrifar 13. desember 2021 15:00 Ríkið og sveitarfélögin á höfuðborgarsvæðinu, hafa undirritað tímamótasamkomulag um metnaðarfulla uppbyggingu á samgönguinnviðum og almenningssamgöngum á höfuðborgarsvæðinu til fimmtán ára. Það snýst um uppbyggingu vega, stíga og að bæta strætókerfið með svokallaðri Borgarlínu. Þetta er mikilvægur áfangi og ekki síst fyrir sveitarfélag eins og Mosfellsbæ sem er á jaðri höfuðborgarsvæðisins. Ég er ekki sérfræðingur í samgöngum heldur íbúi og bæjarfulltrúi í sveitarfélagi sem treystir á gott flæði umferðar og öruggar almenningssamgöngur Þess vegna greiddi ég atkvæði með þessu samkomulagi í bæjarstjórn, það felur í sér mikilvægt átak framkvæmdum við stofnvegi fyrir einkabílinn og tímamóta breytingar í almenningssamgöngum. Ég ætla ekki að selja neinum ágæti Borgarlínunnar heldur að segja frá mikilvægi góðra samgangna fyrir okkur Mosfellinga líkt og alla aðra. En fyrst stutt saga. Á puttanum Árið er 1980 og mikil fjölgun íbúa hefur átt sér stað í Mosfellssveit. Við vinkonurnar erum komnar á unglingsaldur og veröldin að stækka. Til að komast í höfuðborgina og skoða fermingarkjóla þurfti að treysta á góðvild bíleiganda eða „taka rútuna í bæinn“ eins og það hét. Rútuna tókum við en ferðir ekki tíðar. Í þá daga var ekkert sjálfsagðara en að „fara á puttanum„ til og frá höfuðborginni. Þá var gengið upp á Vesturlandsveg með viðkomu í Svanssjoppu og tekinn sprettur upp á veg ef bíll var að nálgast. Á heimleið var strætó tekinn frá Hlemmi að Selás og við sveitastúlkurnar úr Mosfellssveit fórum heim á puttanum frá Höfðabakkanum. Svona var tilveran og má fullyrða að engir foreldrar myndu taka þetta í mál í dag. En svo breyttist allt einn daginn. Ég man hvar ég stóð Svo liðu árin og bílprófið veitti okkur það frelsi sem við þráðum. Enn fleiri ár liðu og einn sumardag var ég stödd í miðbæ Reykjavíkur þegar ég sé strætó merktan Mosfellsbær – Meistaravellir, leið 15. Ég stóð og starði og hugsaði með mér hvað sveitin mín væri orðin stór og sterk. Eitt stykki strætó að ferja Mosfellinga alla leið vestur í bæ og til baka. Það var ekki lítið. Fram að þessu var Mosfellsbær ekki hluti af strætisvagnakerfi höfuðborgarsvæðisins en með tilkomu Strætó bs. vorum við orðin hluti af stórborginni. Í dag eru samgöngumál stærri og mikilvægari málaflokkur en nokkru sinni áður. Samgöngumál eru umhverfismál, jafnréttismál og varða lífsgæði fólks. Hugum að framtíð Í dag er ungt fólk meðvitaðra um umhverfi sitt og kýs að búa nálægt þjónustu eins og leikskólum, verslunum og stoppustöðvum. Tíminn er mestu lífsgæði fólks og samveran með fjölskyldunni er dýrmætari en allt annað. Allar spár segja að íbúum á höfuðborgarsvæðinu mun fjölga mjög mikið á næstu árum og er það hlutverk okkar stjórnmálafólks að hugsa til framtíðar, því fortíðin er liðin. Fólk hefur ekki áhuga á að sitja fast í umferðarteppu næstu árin jafnvel þó góð hlaðvörp séu í boði. Við miðaldra fólkið verðum að skilja að tímarnir hafa breyst og eru greiðar samgöngur hluti af þróun og þroska höfuðborgarsvæðisins. Við verðum að hugsa fyrir fjölbreyttum samgöngumátum í fjölbreyttum íbúðahverfum þar sem alls konar fjölskyldur búa. Að bæta kerfið En af hverju að efla almenningssamgöngur þegar svo fáir taka strætó? Í dag situr strætó fastur í umferðinni og koma dagar þar sem erfitt reynist að halda tímaáætlun. Með því að bæta þjónustuna verður Borgarlínan og strætó valkostur fyrir alla. Þannig er hægt að greiða úr umferðarhnútum og standa við samkomulag um verndun umhverfisins. Bætt almenningssamgöngukerfi er engin „aðför að einkabílnum“ því einkabíllinn mun lifa áfram góðu lífi á götum borgarinnar en staldrar styttra við á umferðarljósum. Í samgöngusáttmálinum eru gert ráð fyrir að 50 milljarðar verði settir að bæta stofnvegi til að gera umferð einkabílsins greiðari. Atvinnulífið ætti líka að gleðjast því tími er peningar og dýrt að vera fastur í umferðinni. Góðar samgöngur er lýðheilsumál Í dag eru almenningssamgöngur jafn mikilvægar og sjálfsagðar og hver önnur þjónusta sem ríki og sveitarfélög veita. Eitt mikilvægasta lýðheilsuverkefni sveitarfélaga er að skipuleggja hverfi þar sem hugað er að samgöngum líkt og annarri þjónustu. Nútíminn krefst innviða sem tryggja virka samgöngumáta samhliða annarri umferð. Þannig verða samgöngur greiðari, umferðaröryggi eykst og kolefnisfótspor minnkar. Við viljum samfélag sem setur lýðheilsu í forgang og þróast líkt og borgir og bæir heims þar sem lífsgæðin eru mest. Höfundur er bæjarfulltrúi og frambjóðandi í 1. sæti í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins í Mosfellsbæ. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mosfellsbær Skoðun: Kosningar 2022 Borgarlína Samgöngur Mest lesið Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Úthaf efnahagsmála – fjárlög 2026 Halla Hrund Logadóttir Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei Skoðun Skoðun Skoðun Sjálfgefin íslenska – Hvernig? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vonbrigði í Vaxtamáli Breki Karlsson skrifar Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson skrifar Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann skrifar Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Aðgerðarleysi er það sem kostar ungt fólk Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Að gera eða vera? Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Skattablæti sem bitnar harðast á landsbyggðinni Þorgrímur Sigmundsson skrifar Skoðun Málfrelsi ungu kynslóðarinnar – og ábyrgðin sem bíður okkar Jóhann Ingi Óskarsson skrifar Skoðun „Við skulum syngja lítið lag...“ Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Ísland: Meistari orkuþríþrautarinnar – sem stendur Jónas Hlynur Hallgrímsson skrifar Skoðun Úthaf efnahagsmála – fjárlög 2026 Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Þegar líf liggur við Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Til stuðnings Fjarðarheiðargöngum Glúmur Björnsson skrifar Skoðun Út með slæma vana, inn með gleði og frið Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Markaðsmál eru ekki aukaatriði – þau eru grunnstoð Garðar Ingi Leifsson skrifar Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál er maraþon, ekki spretthlaup Ólafur G. Skúlason skrifar Skoðun Mannréttindi í mótvindi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Passaðu púlsinn í desember Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei skrifar Skoðun Jöfn tækifæri fyrir börn í borginni Stein Olav Romslo skrifar Sjá meira
Ríkið og sveitarfélögin á höfuðborgarsvæðinu, hafa undirritað tímamótasamkomulag um metnaðarfulla uppbyggingu á samgönguinnviðum og almenningssamgöngum á höfuðborgarsvæðinu til fimmtán ára. Það snýst um uppbyggingu vega, stíga og að bæta strætókerfið með svokallaðri Borgarlínu. Þetta er mikilvægur áfangi og ekki síst fyrir sveitarfélag eins og Mosfellsbæ sem er á jaðri höfuðborgarsvæðisins. Ég er ekki sérfræðingur í samgöngum heldur íbúi og bæjarfulltrúi í sveitarfélagi sem treystir á gott flæði umferðar og öruggar almenningssamgöngur Þess vegna greiddi ég atkvæði með þessu samkomulagi í bæjarstjórn, það felur í sér mikilvægt átak framkvæmdum við stofnvegi fyrir einkabílinn og tímamóta breytingar í almenningssamgöngum. Ég ætla ekki að selja neinum ágæti Borgarlínunnar heldur að segja frá mikilvægi góðra samgangna fyrir okkur Mosfellinga líkt og alla aðra. En fyrst stutt saga. Á puttanum Árið er 1980 og mikil fjölgun íbúa hefur átt sér stað í Mosfellssveit. Við vinkonurnar erum komnar á unglingsaldur og veröldin að stækka. Til að komast í höfuðborgina og skoða fermingarkjóla þurfti að treysta á góðvild bíleiganda eða „taka rútuna í bæinn“ eins og það hét. Rútuna tókum við en ferðir ekki tíðar. Í þá daga var ekkert sjálfsagðara en að „fara á puttanum„ til og frá höfuðborginni. Þá var gengið upp á Vesturlandsveg með viðkomu í Svanssjoppu og tekinn sprettur upp á veg ef bíll var að nálgast. Á heimleið var strætó tekinn frá Hlemmi að Selás og við sveitastúlkurnar úr Mosfellssveit fórum heim á puttanum frá Höfðabakkanum. Svona var tilveran og má fullyrða að engir foreldrar myndu taka þetta í mál í dag. En svo breyttist allt einn daginn. Ég man hvar ég stóð Svo liðu árin og bílprófið veitti okkur það frelsi sem við þráðum. Enn fleiri ár liðu og einn sumardag var ég stödd í miðbæ Reykjavíkur þegar ég sé strætó merktan Mosfellsbær – Meistaravellir, leið 15. Ég stóð og starði og hugsaði með mér hvað sveitin mín væri orðin stór og sterk. Eitt stykki strætó að ferja Mosfellinga alla leið vestur í bæ og til baka. Það var ekki lítið. Fram að þessu var Mosfellsbær ekki hluti af strætisvagnakerfi höfuðborgarsvæðisins en með tilkomu Strætó bs. vorum við orðin hluti af stórborginni. Í dag eru samgöngumál stærri og mikilvægari málaflokkur en nokkru sinni áður. Samgöngumál eru umhverfismál, jafnréttismál og varða lífsgæði fólks. Hugum að framtíð Í dag er ungt fólk meðvitaðra um umhverfi sitt og kýs að búa nálægt þjónustu eins og leikskólum, verslunum og stoppustöðvum. Tíminn er mestu lífsgæði fólks og samveran með fjölskyldunni er dýrmætari en allt annað. Allar spár segja að íbúum á höfuðborgarsvæðinu mun fjölga mjög mikið á næstu árum og er það hlutverk okkar stjórnmálafólks að hugsa til framtíðar, því fortíðin er liðin. Fólk hefur ekki áhuga á að sitja fast í umferðarteppu næstu árin jafnvel þó góð hlaðvörp séu í boði. Við miðaldra fólkið verðum að skilja að tímarnir hafa breyst og eru greiðar samgöngur hluti af þróun og þroska höfuðborgarsvæðisins. Við verðum að hugsa fyrir fjölbreyttum samgöngumátum í fjölbreyttum íbúðahverfum þar sem alls konar fjölskyldur búa. Að bæta kerfið En af hverju að efla almenningssamgöngur þegar svo fáir taka strætó? Í dag situr strætó fastur í umferðinni og koma dagar þar sem erfitt reynist að halda tímaáætlun. Með því að bæta þjónustuna verður Borgarlínan og strætó valkostur fyrir alla. Þannig er hægt að greiða úr umferðarhnútum og standa við samkomulag um verndun umhverfisins. Bætt almenningssamgöngukerfi er engin „aðför að einkabílnum“ því einkabíllinn mun lifa áfram góðu lífi á götum borgarinnar en staldrar styttra við á umferðarljósum. Í samgöngusáttmálinum eru gert ráð fyrir að 50 milljarðar verði settir að bæta stofnvegi til að gera umferð einkabílsins greiðari. Atvinnulífið ætti líka að gleðjast því tími er peningar og dýrt að vera fastur í umferðinni. Góðar samgöngur er lýðheilsumál Í dag eru almenningssamgöngur jafn mikilvægar og sjálfsagðar og hver önnur þjónusta sem ríki og sveitarfélög veita. Eitt mikilvægasta lýðheilsuverkefni sveitarfélaga er að skipuleggja hverfi þar sem hugað er að samgöngum líkt og annarri þjónustu. Nútíminn krefst innviða sem tryggja virka samgöngumáta samhliða annarri umferð. Þannig verða samgöngur greiðari, umferðaröryggi eykst og kolefnisfótspor minnkar. Við viljum samfélag sem setur lýðheilsu í forgang og þróast líkt og borgir og bæir heims þar sem lífsgæðin eru mest. Höfundur er bæjarfulltrúi og frambjóðandi í 1. sæti í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins í Mosfellsbæ.
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun
Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar
Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar
Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar
Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar
Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar
Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun