Tekjuhæstu þjóð veraldar haldið frá góðærinu með fölsun a verðgildi krónunnar Ólafur Örn Jónsson skrifar 15. desember 2021 10:31 Með alfarið fordæmalausum hætti sem aldrei hefur átt sér stað í islenskri efnahagsstjórnun áður notar fjármálaráðherra Seðlabankann til að kaupa upp gjaldeyri og koma þannig í veg fyrir eðlilega hækkun á gengi krónunnar eftir hrunið sem útgerðin olli. Þessi skollaleikur sem staðið hefur frá 2014 hefur nú kostað launafólk og lífeyrisþega 35 til 40% kaupmáttarskerðingu á sama tíma og útgerðin dregur til sín 50% óáunnar tekjur og útgerðarmenn sem í hruninu sátu uppi með 650 milljarða kvótaskuldir þvo nú illa fenginn stolinn óðagróða sinn með því að kaupa upp nánast allt atvinnulíf landsins. Já við erum að lifa það að með skipulagðri starfsemi eru stórútgerðirnar að nota sín pólitísku völd og spillingu til að taka risa margra tuga milljarða snúning á þjóðinni ósmurðri. Með þessu lága gengi af manna völdum búum við við vaxandi verðbólgu sem komin er út fyrir öll mörk. Laun og lífeyrisþegar búa við 35 til 40% skertan kaupmátt. Heilbrigðiskerfið er í molum vegna fjárskorts og hjúkrunarfræðingar og lögreglumenn eru launalega sveltir í þeirri viðleitni fjármálaráðherra að koma í veg fyrir að þessir nauðsynlegu en dýru innviðir ásamt eldriborgurum ÍÞYNGI ATVINNULÍFINU. Hvað lesum við út úr því? Við sitjum uppi með viðbjóðslegustu svikamyllu sem nokkur vestræn þjóð hefur mátt horfa uppá af hendi spilltra stjórmálamanna og rotins atvinnulífs SA. Hér eru útgerðamenn að nota sín sterku pólitísku tengsl til að stjórna gengi krónunnar sér í hag á kostnað afkomu almennings og samfélagsins sem engist í fádæma fjársvelti þrátt fyrir ríkidæmi þjóðarinnar. Sannarlega verið að koma í veg fyrir að þjóðin njóti góðærisins sem gífurlegar hækkanir á heimsmarkaðsverði hafa fært okkur og aukinn túrismi. Útgerðarmenn og leppar þeirra þreytast ekki á að halda því fram að það sé þeirra „einstaka færni“ (lygi sem hófst 1990) sem skapað hafa hækkanirnar á heimsmarkaði sem er hrein lygi því staðreyndin er að einokun kvótakerfisins hefur stór skert það dýmætast sem við áttum markaðshlutdeildina sem komin er í hendur Noðmanna sem eru fararbroddi á öllum þorskmörkuðum þar sem fólk þekkir nú norskan fisk en veit ekkert um íslenskan fisk. Svona er lygin notuð til að blekkja og svíkja og verja einokun og fákeppni. Við sem þjóð megum ekki sætta okkur við svona viðbjóðslega og fordæmalausa græðgi sem varin er með pólitískri spillingu sem á sér hvergi fordæmi í upplýstum heimi enda ekkert þjóðþing veraldar jafn rotið og það íslenska þar sem hagsmunaöflin í þjóðfélaginu eiga stóran meirihluta á þinginu og ráða ríkisstjórnum. Staðreyndin sem við horfum á í dag er sú að gengi krónunnar sem á að fljóta er alfarið handstýrt í þágu útgerðarinnar sem eru að komast upp með að halda genginu í hrunástandi Evran 150 kr með þeim erfiðu aðstæðum sem við sjáum á meðan verð á Evrunni ætti að vera 80 til 90 krónur með minnst 40% hærri kaupmætti launa og lífeyris og sambærilegri styrkingu ríkissjóðs og þar með styrkingu innviða. Við erum í dag vesæl þjóð sem situr uppi með risa spillingu og sora í stjórmálum og í efnahagslífinu þar sem græðgin ræður ríkjum og spillt stjórkerfi fiskveiðanna hefur skapað hirð fólks sem í stað þess að þakka fyrir sín óáunnu forréttindi gerir allt til að arðræna samfélagið sem elur þau inn að beini. Þið fyrirgefið mér hvað sannleikurinn er sár en hann er fyrir löngu orðin okkur allt of dýr. Ég varaði við nákvæmlega þessu ástandi í blaðagrein í Mogganum 1995 og missti reyndar vinnuna en sannleikann má ekki þagga niður. Nú er það okkar verk að taka landið okkar og ríkidæmi til baka úr höndum þjófa og lærum af þessu að maður kastar ekki perlum fyrir svín. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Örn Jónsson Mest lesið Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Ráðherra gengur fram án laga Svanur Guðmundsson Skoðun Fjögurra daga vinnuvika – nýr veruleiki? Sigvaldi Einarsson Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson Skoðun Grafarvogur framtíðar verður til Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Sumargjöf Þórunn Sigurðardóttir Skoðun Hagkvæmur kostur utan friðlands Jóna Bjarnadóttir Skoðun Ágætu fyrrum samstarfsaðilar á Þjóðminjasafni Íslands Uggi Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir skrifar Skoðun Fjögurra daga vinnuvika – nýr veruleiki? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Ráðherra gengur fram án laga Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hagkvæmur kostur utan friðlands Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Gagnsæi og inntak Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Sumargjöf Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hannað fyrir miklu stærri markaði Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Grafarvogur framtíðar verður til Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Menntastefna 2030 Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Ágætu fyrrum samstarfsaðilar á Þjóðminjasafni Íslands Uggi Jónsson skrifar Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Sjá meira
Með alfarið fordæmalausum hætti sem aldrei hefur átt sér stað í islenskri efnahagsstjórnun áður notar fjármálaráðherra Seðlabankann til að kaupa upp gjaldeyri og koma þannig í veg fyrir eðlilega hækkun á gengi krónunnar eftir hrunið sem útgerðin olli. Þessi skollaleikur sem staðið hefur frá 2014 hefur nú kostað launafólk og lífeyrisþega 35 til 40% kaupmáttarskerðingu á sama tíma og útgerðin dregur til sín 50% óáunnar tekjur og útgerðarmenn sem í hruninu sátu uppi með 650 milljarða kvótaskuldir þvo nú illa fenginn stolinn óðagróða sinn með því að kaupa upp nánast allt atvinnulíf landsins. Já við erum að lifa það að með skipulagðri starfsemi eru stórútgerðirnar að nota sín pólitísku völd og spillingu til að taka risa margra tuga milljarða snúning á þjóðinni ósmurðri. Með þessu lága gengi af manna völdum búum við við vaxandi verðbólgu sem komin er út fyrir öll mörk. Laun og lífeyrisþegar búa við 35 til 40% skertan kaupmátt. Heilbrigðiskerfið er í molum vegna fjárskorts og hjúkrunarfræðingar og lögreglumenn eru launalega sveltir í þeirri viðleitni fjármálaráðherra að koma í veg fyrir að þessir nauðsynlegu en dýru innviðir ásamt eldriborgurum ÍÞYNGI ATVINNULÍFINU. Hvað lesum við út úr því? Við sitjum uppi með viðbjóðslegustu svikamyllu sem nokkur vestræn þjóð hefur mátt horfa uppá af hendi spilltra stjórmálamanna og rotins atvinnulífs SA. Hér eru útgerðamenn að nota sín sterku pólitísku tengsl til að stjórna gengi krónunnar sér í hag á kostnað afkomu almennings og samfélagsins sem engist í fádæma fjársvelti þrátt fyrir ríkidæmi þjóðarinnar. Sannarlega verið að koma í veg fyrir að þjóðin njóti góðærisins sem gífurlegar hækkanir á heimsmarkaðsverði hafa fært okkur og aukinn túrismi. Útgerðarmenn og leppar þeirra þreytast ekki á að halda því fram að það sé þeirra „einstaka færni“ (lygi sem hófst 1990) sem skapað hafa hækkanirnar á heimsmarkaði sem er hrein lygi því staðreyndin er að einokun kvótakerfisins hefur stór skert það dýmætast sem við áttum markaðshlutdeildina sem komin er í hendur Noðmanna sem eru fararbroddi á öllum þorskmörkuðum þar sem fólk þekkir nú norskan fisk en veit ekkert um íslenskan fisk. Svona er lygin notuð til að blekkja og svíkja og verja einokun og fákeppni. Við sem þjóð megum ekki sætta okkur við svona viðbjóðslega og fordæmalausa græðgi sem varin er með pólitískri spillingu sem á sér hvergi fordæmi í upplýstum heimi enda ekkert þjóðþing veraldar jafn rotið og það íslenska þar sem hagsmunaöflin í þjóðfélaginu eiga stóran meirihluta á þinginu og ráða ríkisstjórnum. Staðreyndin sem við horfum á í dag er sú að gengi krónunnar sem á að fljóta er alfarið handstýrt í þágu útgerðarinnar sem eru að komast upp með að halda genginu í hrunástandi Evran 150 kr með þeim erfiðu aðstæðum sem við sjáum á meðan verð á Evrunni ætti að vera 80 til 90 krónur með minnst 40% hærri kaupmætti launa og lífeyris og sambærilegri styrkingu ríkissjóðs og þar með styrkingu innviða. Við erum í dag vesæl þjóð sem situr uppi með risa spillingu og sora í stjórmálum og í efnahagslífinu þar sem græðgin ræður ríkjum og spillt stjórkerfi fiskveiðanna hefur skapað hirð fólks sem í stað þess að þakka fyrir sín óáunnu forréttindi gerir allt til að arðræna samfélagið sem elur þau inn að beini. Þið fyrirgefið mér hvað sannleikurinn er sár en hann er fyrir löngu orðin okkur allt of dýr. Ég varaði við nákvæmlega þessu ástandi í blaðagrein í Mogganum 1995 og missti reyndar vinnuna en sannleikann má ekki þagga niður. Nú er það okkar verk að taka landið okkar og ríkidæmi til baka úr höndum þjófa og lærum af þessu að maður kastar ekki perlum fyrir svín. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri.
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun