Handstýring á gengi krónu er óréttlætanleg og eingöngu til að auka tekjur útgerðanna á kostnað laun og lífeyisþega Ólafur Örn Jónsson skrifar 6. janúar 2022 09:31 Eins og komið hefur fram hóf Seðlabankinn undir stjórn fjármálaráðherra Bjarna Benediktsonar fordæmalaus uppkaup á gjaldeyrir í þeim eina tilgangi að halda aftur af eðlilegri hækkun á genginu með auknum tekjum þjóðarbúsins og betri efnahagsafkomu. Fram að því hafði allt sem hægt var verið gert til að koma í veg fyrir hækkun/leiðréttingu á gengi krónunnar. Skera niður allan kostnað og borga upp erlendar „þægilegar“ lágvaxta skuldir í stað þess að fara í framkvæmdir og nauðsynlega uppbyggingu. Nú þegar uppkaup á gjaldeyri hófst brást tilkynningarskylda Seðlabankans sem átti að búa við „fljótandi“ gengi síðan löngu fyrir hrun en tilkynnti nú ekki að hafin væru fordæmalaus uppkaup á gjaldeyrir án þess að það væri tilkynnt eins og reglur Bankans kváðu til um. Þetta var gert af því að þetta var kolólöglegt og hreinn glæpur þar sem kaupmáttur launa og lífeyrisþega var með þessu lækkaður miðað við efnahagsástandið. (Hvað lífeyrir varðaði hreinn þjófnaður). En takið eftir því að á sama tíma viðhélst óáunninn hrungróði útgerðarinnar sem var nú búin að græða rosalega á yfir 60% gengishækkun afurða plús yfir 11% hækkun á heimsmarkaðsverði þorsks. Hvað er ráðherrann sem er formaður flokks útgerðarmanna (skoðið hverjir hafa mannað atvinnumálanefnd flokksins síðan kosningarnar vorið 1995) að gera með þessu? Með því að hleypa ekki gengi krónunnar upp í það sama og það var fyrir hrun er verið að verðfella allan almenning og þjóðfélgið allt með útþynntri krónu sem er aðeins 2/3 ju af því sem hún ætti að vera og allt þjóðfélagið eins og t.d. lífeyrir og laun gefa til kynna. Það að ákvörðunin að hér skuli viðhöfð Ísl Króna gefur mönnum útí bæ ekki rétt til að grípa inní og handstýra gengi krónunnar sér í hag á kostnað annarra. Við þjóðin getum ekki boðið komandi kynslóðum uppá það að þessi viðbjóðslegi þjófnaður sé látinn viðgangast og Seðlabankinn í höndum óheiðarlegra manna (hagfræðinga) sem voga sér að skrumskæla allt efnahagskerfið. Hér erum við látin horfa á að gengið sé falsað lágt á meðan við þykjumst vera að ná tökum á verðbólgu til að fá alvöru stöðugleika. Hérna vogar Seðlabankastjóri sér að segja að honum hafi ekkert litist á kaupmátt Lífskjarasamningana og þess vegna lét hann krónuna súnnka í kovidinu fyrir 20 mánuðum í stað þess að nota hluta af 900 milljarða gjaldeyrisvarasjóð til að bjarga ástandinu með sölu á gjaldeyri. Gjaldeyri stolið af laun og lífeyrisþegum sem hefur ekki verið neinum til góðs öðrum en útgerðinni. Hér sést hvernig Seðlabankinn var notaður til að kaupa upp gjaldeyrir til að koma í veg fyrir að gengi krónunnar hækkaði eins og eðlilegt var í fljótandi gengi. Ég ásamt minni kynslóð lifði verðbólguárin fyrir 1990 þegar hraðinn í þjóðfélaginu var svo mikill að við skildum útgerðina hvað eftir annað eftir þar til allt var að sigla í strand vegna skulda og of hás gengis. Já vegna hækkandi launa og aukinna umsvifa við uppbyggingu innviða var þörf þjóðfélagsins fyrir gjaldeyrir gífurleg. En þetta ástand þá átti ekkert skilið við það sem verið er að gera núna. Hér kom hrun sem kvótalánin ollu án þess að neitt væri gert fyrir útgerðirnar heldur fóru peningarnir í eyðlsu útgerðamanna í óskildum greinum. Kvótalánin ódýru peningarnir sem aldrei átti að greiða felldu að lokum efnahagskerfið. Nei núna er farin fölsk og undirförul leið með handstýringu á genginu gagngert til að koma í veg fyrir að gengið hækki og þjóðin fari aftur að njóta ávaxta auðlindarinnar sem hefur aldrei verið dýrari en núna. Úgerðarmenn eru sannarlega að svívirða okkur almenning eigendur auðlindarinnar með því að nota sín pólitísku tengsl til að halda hér fordæmalausu lágu gengi krónunnar til að ausa til sín óáunnum þvílíkum óðagróða að við höfum aldrei séð annað eins og allt á okkar kostnað. Nú verðum við að stöðva þetta og hér verður skilyrðilaust að leiðrétta gengið til að við getum endur hafið uppbyggingu velferðar þjóðfélags fyrir alla eins og vera ber hjá tekju hæstu þjóð veraldar. Við eigum ekki að láta ríkisstjórnina segja okkur að fjölgun eldriborgara og velferðarkerfið megi ekki ÍÞYNGJA atvinnuvegunum á sama tíma og allir vita að það er nóg tíl fyrir alla. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Örn Jónsson Mest lesið Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Ráðherra gengur fram án laga Svanur Guðmundsson Skoðun Fjögurra daga vinnuvika – nýr veruleiki? Sigvaldi Einarsson Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson Skoðun „Oft er flagð undir fögru skinni“ Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Grafarvogur framtíðar verður til Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Sumargjöf Þórunn Sigurðardóttir Skoðun Hagkvæmur kostur utan friðlands Jóna Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun „Oft er flagð undir fögru skinni“ Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir skrifar Skoðun Fjögurra daga vinnuvika – nýr veruleiki? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Ráðherra gengur fram án laga Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hagkvæmur kostur utan friðlands Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Gagnsæi og inntak Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Sumargjöf Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hannað fyrir miklu stærri markaði Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Grafarvogur framtíðar verður til Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Menntastefna 2030 Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Ágætu fyrrum samstarfsaðilar á Þjóðminjasafni Íslands Uggi Jónsson skrifar Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson skrifar Sjá meira
Eins og komið hefur fram hóf Seðlabankinn undir stjórn fjármálaráðherra Bjarna Benediktsonar fordæmalaus uppkaup á gjaldeyrir í þeim eina tilgangi að halda aftur af eðlilegri hækkun á genginu með auknum tekjum þjóðarbúsins og betri efnahagsafkomu. Fram að því hafði allt sem hægt var verið gert til að koma í veg fyrir hækkun/leiðréttingu á gengi krónunnar. Skera niður allan kostnað og borga upp erlendar „þægilegar“ lágvaxta skuldir í stað þess að fara í framkvæmdir og nauðsynlega uppbyggingu. Nú þegar uppkaup á gjaldeyri hófst brást tilkynningarskylda Seðlabankans sem átti að búa við „fljótandi“ gengi síðan löngu fyrir hrun en tilkynnti nú ekki að hafin væru fordæmalaus uppkaup á gjaldeyrir án þess að það væri tilkynnt eins og reglur Bankans kváðu til um. Þetta var gert af því að þetta var kolólöglegt og hreinn glæpur þar sem kaupmáttur launa og lífeyrisþega var með þessu lækkaður miðað við efnahagsástandið. (Hvað lífeyrir varðaði hreinn þjófnaður). En takið eftir því að á sama tíma viðhélst óáunninn hrungróði útgerðarinnar sem var nú búin að græða rosalega á yfir 60% gengishækkun afurða plús yfir 11% hækkun á heimsmarkaðsverði þorsks. Hvað er ráðherrann sem er formaður flokks útgerðarmanna (skoðið hverjir hafa mannað atvinnumálanefnd flokksins síðan kosningarnar vorið 1995) að gera með þessu? Með því að hleypa ekki gengi krónunnar upp í það sama og það var fyrir hrun er verið að verðfella allan almenning og þjóðfélgið allt með útþynntri krónu sem er aðeins 2/3 ju af því sem hún ætti að vera og allt þjóðfélagið eins og t.d. lífeyrir og laun gefa til kynna. Það að ákvörðunin að hér skuli viðhöfð Ísl Króna gefur mönnum útí bæ ekki rétt til að grípa inní og handstýra gengi krónunnar sér í hag á kostnað annarra. Við þjóðin getum ekki boðið komandi kynslóðum uppá það að þessi viðbjóðslegi þjófnaður sé látinn viðgangast og Seðlabankinn í höndum óheiðarlegra manna (hagfræðinga) sem voga sér að skrumskæla allt efnahagskerfið. Hér erum við látin horfa á að gengið sé falsað lágt á meðan við þykjumst vera að ná tökum á verðbólgu til að fá alvöru stöðugleika. Hérna vogar Seðlabankastjóri sér að segja að honum hafi ekkert litist á kaupmátt Lífskjarasamningana og þess vegna lét hann krónuna súnnka í kovidinu fyrir 20 mánuðum í stað þess að nota hluta af 900 milljarða gjaldeyrisvarasjóð til að bjarga ástandinu með sölu á gjaldeyri. Gjaldeyri stolið af laun og lífeyrisþegum sem hefur ekki verið neinum til góðs öðrum en útgerðinni. Hér sést hvernig Seðlabankinn var notaður til að kaupa upp gjaldeyrir til að koma í veg fyrir að gengi krónunnar hækkaði eins og eðlilegt var í fljótandi gengi. Ég ásamt minni kynslóð lifði verðbólguárin fyrir 1990 þegar hraðinn í þjóðfélaginu var svo mikill að við skildum útgerðina hvað eftir annað eftir þar til allt var að sigla í strand vegna skulda og of hás gengis. Já vegna hækkandi launa og aukinna umsvifa við uppbyggingu innviða var þörf þjóðfélagsins fyrir gjaldeyrir gífurleg. En þetta ástand þá átti ekkert skilið við það sem verið er að gera núna. Hér kom hrun sem kvótalánin ollu án þess að neitt væri gert fyrir útgerðirnar heldur fóru peningarnir í eyðlsu útgerðamanna í óskildum greinum. Kvótalánin ódýru peningarnir sem aldrei átti að greiða felldu að lokum efnahagskerfið. Nei núna er farin fölsk og undirförul leið með handstýringu á genginu gagngert til að koma í veg fyrir að gengið hækki og þjóðin fari aftur að njóta ávaxta auðlindarinnar sem hefur aldrei verið dýrari en núna. Úgerðarmenn eru sannarlega að svívirða okkur almenning eigendur auðlindarinnar með því að nota sín pólitísku tengsl til að halda hér fordæmalausu lágu gengi krónunnar til að ausa til sín óáunnum þvílíkum óðagróða að við höfum aldrei séð annað eins og allt á okkar kostnað. Nú verðum við að stöðva þetta og hér verður skilyrðilaust að leiðrétta gengið til að við getum endur hafið uppbyggingu velferðar þjóðfélags fyrir alla eins og vera ber hjá tekju hæstu þjóð veraldar. Við eigum ekki að láta ríkisstjórnina segja okkur að fjölgun eldriborgara og velferðarkerfið megi ekki ÍÞYNGJA atvinnuvegunum á sama tíma og allir vita að það er nóg tíl fyrir alla. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri.
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun