Opna sýninguna Lífsleikni: „Lítum aftur á þessi augnablik sem höfðu svo gríðarlega mikil áhrif á mörg okkar“

Innblástur sýningarinnar fannst í skólastofunni, gömlum stílabókum og barnabókmenntum. Á sýningunni lítur Dýrfinna til baka á æskuna og tilfinningarnar sem fylgja því að sitja fastur í skólakerfi, dagdreyma og þrá frelsi.

„Við fylgjum samt kerfinu og bíðum spennt eftir sumarfríinu, frelsinu, en eftir skólann tekur við ískaldur raunveruleikinn sem jafnast ekki á við ævintýralegu dagdraumana. Við lítum aftur á þessi augnablik sem höfðu svo gríðarlega mikil áhrif á mörg okkar.“

Gestir fá að vera þátttakendur

Með verkum sínum hleypir Dýrfinna sýningargestum inn í draumkennda minningu þar sem kunnuglegir hlutir taka á sig skringilegri mynd. Hugmyndir Dýrfinnu hlutgerast í málverk, teikningar og skúlptúra úr stáli og við. Gestir sýningarinnar eru þátttakendur og geta speglað minningar sínar í verkunum og mögulega séð sitt eigið ferðalag í nýju ljósi.

Útskriftarverk úr Listaháskólanum

Ásamt Dýrfinnu komu Björk Hrafnsdóttir og Steinarr Ingólfsson að undirbúningi sýningarinnar, Björk sem sýningarstjóri og Steinarr í listrænu samstarfi við Dýrfinnu, auk þess að vera grafískur hönnuður. 

„Þessi sýning er útskriftarverkefnið mitt frá Listaháskóla Íslands þar sem ég hef verið í meistaranámi í sýningargerð,“ segir Björk en hún er einnig með bakgrunn í listfræði og hafði verið að vinna í kringum myndlist og tónlist í smá tíma.

„Í útskriftarverkefninu mínu ákvað ég að vinna með einum listamanni að sýningu með nýjum verkum. Listrænt ferli listamannsins og möguleikinn að vera partur af því ferli er það sem heillar mig mest. Ég túlka líka curation mjög bókstaflega, en það tengist beint hugtökunum care / care-taking (umhyggja). Ég spurði Dýrfinnu hvort hún vildi vinna að nýrri sýningu með mér og þrátt fyrir að vera mjög upptekin sagði hún já!“

Náið samstarf og mikilvæg samtöl

Björk segir ástæðuna fyrir áhuga hennar á samstarfi með Dýrfinnu meðal annars hafi verið hversu líkar og ólíkar þær eru. „Ég vissi að ég gæti lært mikið af henni. Við vildum fá grafískan hönnuð með okkur í lið og þá stakk Dýrfinna strax upp á Steinari sem hún hefur unnið mikið með og er góður vinur hennar. Síðan þá hafa átt sér stað ótal samtöl og sýningin þróaðist smátt og smátt í sýninguna sem mun opna á laugardaginn.“

Ásamt því að vera öflug innan myndlistarsenunnar starfar Dýrfinna einnig sem tónlistarkona og gengur þá undir listamannsnafninu Countess Malaise. Hún og Steinarr hafa unnið náið saman að því verkefni og hafa í kjölfarið fylgst með hvort öðru blómstra á sínum sviðum. 

„Þegar ég byrjaði að búa til tónlist þá var ég svo heppin að eiga Steinarr að, því hann byrjaði það ferðalag með mér sem grafískur hönnuður Countess Malaise. Hann hjálpaði mér að byggja Countess Malaise og studdi við bakið á mér og gerir en þann í dag,“ segir Dýrfinna og bætir við: „Steinarr er einn af mínum bestu vinum og ég elska og dái hann og hans listaverk.“

Reynsla og upplifun af skólakerfinu

Björk segir samstarfið hafa gengið gríðarlega vel og samtölin haft mikil áhrif á það.

„Dýrfinna byrjaði snemma að tala um skólakerfið og hennar reynslu af því. Þrátt fyrir að hafa mjög ólíka reynslu af skólanum þá þótti okkur báðum skemmtilegast í smíði og myndmennt en með tímanum á meðan ég fór að efast um myndlistar hæfileika mína (mögulega skynsamlegar efasemdir en hver veit) og byrjaði að fókusa á bóklegt nám þá fann Dýrfinna sig meira í myndlistinni.“

„Bækurnar, stílabækurnar og fleiri hlutir voru fullir af teikningum og kroti. Ég vildi ekki gera neitt annað en teikna og krota. 

Kannski er það út af því að ég var léleg í námi, kannski út af því ég er með ADHD eða kannski út af því að ég er born to make art,“ 

segir Dýrfinna.

Lífið kemur sífellt á óvart

Sýningin stendur til fyrsta maí og fer fram í sýningarrými Listvals að Hólmaslóð 6. Að lokum segist Björk telja að margir muni geta tengt við þessa sýningu. 

„Mér finnst svolítið skemmtilegt að setja upp sýningu sem fjallar að hluta til um grunnskóla sem útskriftarverkefni í meistaranámi. Ég fór að rifja upp hvernig ég hélt að líf mitt yrði þegar ég var í grunnskóla og hvort það sé eitthvað sambærilegt lífi mínu í dag. Shocker! Það er það alls ekki, haha. 

Mér finnst líka áhugavert að við erum öll þrjú alveg að verða þrítug. Kannski er þetta sona tri-life crisis. Ég er allavega ennþá að ákveða hvað ég ætla að verða þegar ég verð stór. Í augnablikinu er það sýningarstjóri.“