17,7 kíló af skilyrðislausri ást og gleði Anna Lilja Þórisdóttir skrifar 12. ágúst 2022 12:01 Úr stórum hvolpahópi þótti okkur einn bera af og við völdum hann. Það var ekki þú. Fórum heim og efuðumst um valið. Hafði ekki einn hvolpanna haft sig sérlega mikið í frammi? Þessi sem reyndi ítrekað að hoppa upp í fangið á mér? Var hann ekki krúttlega i ágengur og dólgslegur? Við endurskoðuðum valið og völdum ágenga dólginn. Það varst þú Kátur minn. En við höfðum ekkert um þetta að segja - þú valdir okkur. Þegar þú varst orðinn nógu gamall til að skipta um heimili, sóttum við þig. Tvær litlar stelpur æptu af gleði og fóru í hundanáttföt þér til heiðurs. Þú sprangaðir gleiðgosalega um heimilið, lagðir blessun þína yfir aðstæður og lagðist til svefns. Svo sætur, svo ósköp sætur. Litlu stelpurnar sungu um þig lag: Karamellufeldur, súkkulaðiaugu, lakkrísnebbi og brjóstsykurshjarta. Nú voru fimm í fjölskyldunni. Lífið leið. Stelpurnar stækkuðu, urðu unglingar sem hefðu aldrei látið sjá sig í hundanáttfötum. Kláruðu grunnskóla, menntaskóla, fóru í háskóla. Urðu fullorðnar. Fullorðna fólkið varð enn fullorðnara. Gleði, sorgir, hlátur, grátur. Alls konar áfangar. Eins og gengur og gerist. Kátur. Þú varst alltaf til staðar. Tveggja ára gamall varstu óbærilegur. Hlýddir engu og snerir upp á þig eins og þóttafullt enskt hefðarmenni frá 18. öld þegar átti að siða þig til. En þú þroskaðist í sannkallaðan fyrirmyndarhund. Ótal leyndarmálum var hvíslað í sperrt þríhyrningseyru. Mjúkur feldur tók endalaust við tárum. Alla daga tókstu á móti okkur, fögnuðurinn alltaf jafn sannur og mikill eins og stórfenglegustu hátíðahöld allra tíma stæðu fyrir dyrum. Hjá þér voru jól, páskar og stórafmæli á hverjum degi, hver dagur ævintýri sem beið þess að gerast. Alltaf til í allt, alltaf glaður, alltaf kátur. Elsku Kátur. Sámur, sá vitri hundur sem varaði Gunnar á Hlíðarenda við óvinum hans, nafni hans, forsetahundur Ólafs Ragnars og Dorritar og svo Samson arftaki hans. Plútó hans Mikka, Tobbi hans Tinna og Tinkerbell hennar Parisar Hilton. Ég man ekki eftir fleiri frægum hundum í svipinn. Kannski verða fáir hundar frægir vegna þess að þeirra stærsti eiginleiki verður okkur mannfólkinu að öllu jöfnu ekki til frægðar: skilyrðislaus hollusta. Þú dvaldir löngum í stofuglugganum og fylgdist grannt með því sem fyrir augu bar í þessari frekar tíðindalausu úthverfagötu. Vei þeim ketti og svei þeim hundi sem dirfðist að leggja leið sína um götuna þína án þess að þú hefðir lagt blessun þína yfir ferðir þeirra. Þá var gelt hraustlega. Lofthelgin yfir húsinu var einnig á þína ábyrgð og krummi, mávur og annar fiðurfénaður fékk rækilega að heyra það ef farið var inn á umráðasvæði þitt. Fullorðinn, síðan gamall. Þú varðst veikur Kátur minn. Óskaplega veikur. Rannsóknir sýndu krabbamein. Tvö krabbamein. Og meira til. Með hjálp góðu dýralæknanna varðstu býsna brattur. Um tíma. Svo fór þér aftur að líða illa. Fallega skottið þitt var hætt að dillast. Fjörlega geltið heyrðist sjaldan. Þér leið svo illa. Eftir allt sem þú hafðir gert fyrir okkur var að taka ákvörðun. Það var það minnsta sem við gátum gert fyrir þig. Mikið óskaplega var það sárt. Áður en við fórum að heiman í síðasta skiptið vigtaði ég þig svo dýralæknirinn vissi hvað þú þyrftir stóran skammt. Þú varst 17,7 kíló. 17,7 kíló af skilyrðislausri ást og gleði. Við fylgdum þér síðustu skrefin. Strukum feldinn sem hafði aldrei verið jafn mjúkur og dökknaði og blotnaði af tárunum okkar. Þakkartár fyrir það liðna. Og sorgartár vegna þess óliðna. Sem er líf án þín. Dökkbrúnu augunum deplað í síðasta sinn. Og svo kvaddirðu okkur. Sumir segja að menn og dýr fari í sumarlandið þegar þau deyja. Aðrir tala um að dýr fari yfir regnbogabrúna þegar þau kveðja þennan heim. Einhverjir segja að hundar fari til hundaguðs. Ég veit ekki hvar þú ert eða hvernig þú komst þangað. En ég sé þig fyrir mér valhoppa fjörlega yfir regnbogabrú yfir í sumarlandið. Allir verkir farnir, þú sérð og heyrir og skynjar eins og unghundur. Þér eru allir vegir færir. Karamellufeldur glitrar í sólskini. Súkkulaðiaugu sindra. Lakkrísnebbi hnusar af grænu grasi og ilmandi litríkum blómum. Og brjóstsykurshjarta slær kraftmikil slög af gleði og hamingju. Takk fyrir allt elsku góði hundurinn minn. Kátur 5.3.2009 - 11.8.2022. Höfundur er fréttamaður á RÚV. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dýr Gæludýr Mest lesið Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir Skoðun Má berja blaðamenn? Sigríður Dögg Auðunsdóttir Skoðun Vonir um vopnahlé eins og hálmstrá Sveinn Rúnar Hauksson Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Hvers vegna hatar SFS smábáta? Svarið tengist veiðigjöldum Kjartan Páll Sveinsson Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun „Oft er flagð undir fögru skinni“ Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Samfélagið innan samfélagsins Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Til hamingju Íslendingar með nýja Óperu Andri Björn Róbertsson Skoðun Skoðun Skoðun Má berja blaðamenn? Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Vonir um vopnahlé eins og hálmstrá Sveinn Rúnar Hauksson skrifar Skoðun Samfélagið innan samfélagsins Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Til hamingju Íslendingar með nýja Óperu Andri Björn Róbertsson skrifar Skoðun Hvers vegna hatar SFS smábáta? Svarið tengist veiðigjöldum Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun „Oft er flagð undir fögru skinni“ Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir skrifar Skoðun Fjögurra daga vinnuvika – nýr veruleiki? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Ráðherra gengur fram án laga Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hagkvæmur kostur utan friðlands Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Gagnsæi og inntak Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Sumargjöf Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hannað fyrir miklu stærri markaði Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Grafarvogur framtíðar verður til Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Menntastefna 2030 Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Ágætu fyrrum samstarfsaðilar á Þjóðminjasafni Íslands Uggi Jónsson skrifar Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Sjá meira
Úr stórum hvolpahópi þótti okkur einn bera af og við völdum hann. Það var ekki þú. Fórum heim og efuðumst um valið. Hafði ekki einn hvolpanna haft sig sérlega mikið í frammi? Þessi sem reyndi ítrekað að hoppa upp í fangið á mér? Var hann ekki krúttlega i ágengur og dólgslegur? Við endurskoðuðum valið og völdum ágenga dólginn. Það varst þú Kátur minn. En við höfðum ekkert um þetta að segja - þú valdir okkur. Þegar þú varst orðinn nógu gamall til að skipta um heimili, sóttum við þig. Tvær litlar stelpur æptu af gleði og fóru í hundanáttföt þér til heiðurs. Þú sprangaðir gleiðgosalega um heimilið, lagðir blessun þína yfir aðstæður og lagðist til svefns. Svo sætur, svo ósköp sætur. Litlu stelpurnar sungu um þig lag: Karamellufeldur, súkkulaðiaugu, lakkrísnebbi og brjóstsykurshjarta. Nú voru fimm í fjölskyldunni. Lífið leið. Stelpurnar stækkuðu, urðu unglingar sem hefðu aldrei látið sjá sig í hundanáttfötum. Kláruðu grunnskóla, menntaskóla, fóru í háskóla. Urðu fullorðnar. Fullorðna fólkið varð enn fullorðnara. Gleði, sorgir, hlátur, grátur. Alls konar áfangar. Eins og gengur og gerist. Kátur. Þú varst alltaf til staðar. Tveggja ára gamall varstu óbærilegur. Hlýddir engu og snerir upp á þig eins og þóttafullt enskt hefðarmenni frá 18. öld þegar átti að siða þig til. En þú þroskaðist í sannkallaðan fyrirmyndarhund. Ótal leyndarmálum var hvíslað í sperrt þríhyrningseyru. Mjúkur feldur tók endalaust við tárum. Alla daga tókstu á móti okkur, fögnuðurinn alltaf jafn sannur og mikill eins og stórfenglegustu hátíðahöld allra tíma stæðu fyrir dyrum. Hjá þér voru jól, páskar og stórafmæli á hverjum degi, hver dagur ævintýri sem beið þess að gerast. Alltaf til í allt, alltaf glaður, alltaf kátur. Elsku Kátur. Sámur, sá vitri hundur sem varaði Gunnar á Hlíðarenda við óvinum hans, nafni hans, forsetahundur Ólafs Ragnars og Dorritar og svo Samson arftaki hans. Plútó hans Mikka, Tobbi hans Tinna og Tinkerbell hennar Parisar Hilton. Ég man ekki eftir fleiri frægum hundum í svipinn. Kannski verða fáir hundar frægir vegna þess að þeirra stærsti eiginleiki verður okkur mannfólkinu að öllu jöfnu ekki til frægðar: skilyrðislaus hollusta. Þú dvaldir löngum í stofuglugganum og fylgdist grannt með því sem fyrir augu bar í þessari frekar tíðindalausu úthverfagötu. Vei þeim ketti og svei þeim hundi sem dirfðist að leggja leið sína um götuna þína án þess að þú hefðir lagt blessun þína yfir ferðir þeirra. Þá var gelt hraustlega. Lofthelgin yfir húsinu var einnig á þína ábyrgð og krummi, mávur og annar fiðurfénaður fékk rækilega að heyra það ef farið var inn á umráðasvæði þitt. Fullorðinn, síðan gamall. Þú varðst veikur Kátur minn. Óskaplega veikur. Rannsóknir sýndu krabbamein. Tvö krabbamein. Og meira til. Með hjálp góðu dýralæknanna varðstu býsna brattur. Um tíma. Svo fór þér aftur að líða illa. Fallega skottið þitt var hætt að dillast. Fjörlega geltið heyrðist sjaldan. Þér leið svo illa. Eftir allt sem þú hafðir gert fyrir okkur var að taka ákvörðun. Það var það minnsta sem við gátum gert fyrir þig. Mikið óskaplega var það sárt. Áður en við fórum að heiman í síðasta skiptið vigtaði ég þig svo dýralæknirinn vissi hvað þú þyrftir stóran skammt. Þú varst 17,7 kíló. 17,7 kíló af skilyrðislausri ást og gleði. Við fylgdum þér síðustu skrefin. Strukum feldinn sem hafði aldrei verið jafn mjúkur og dökknaði og blotnaði af tárunum okkar. Þakkartár fyrir það liðna. Og sorgartár vegna þess óliðna. Sem er líf án þín. Dökkbrúnu augunum deplað í síðasta sinn. Og svo kvaddirðu okkur. Sumir segja að menn og dýr fari í sumarlandið þegar þau deyja. Aðrir tala um að dýr fari yfir regnbogabrúna þegar þau kveðja þennan heim. Einhverjir segja að hundar fari til hundaguðs. Ég veit ekki hvar þú ert eða hvernig þú komst þangað. En ég sé þig fyrir mér valhoppa fjörlega yfir regnbogabrú yfir í sumarlandið. Allir verkir farnir, þú sérð og heyrir og skynjar eins og unghundur. Þér eru allir vegir færir. Karamellufeldur glitrar í sólskini. Súkkulaðiaugu sindra. Lakkrísnebbi hnusar af grænu grasi og ilmandi litríkum blómum. Og brjóstsykurshjarta slær kraftmikil slög af gleði og hamingju. Takk fyrir allt elsku góði hundurinn minn. Kátur 5.3.2009 - 11.8.2022. Höfundur er fréttamaður á RÚV.
Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir Skoðun
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
Skoðun Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir skrifar
Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir Skoðun
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun