Sumarið er tíminn Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar 20. júlí 2023 08:01 Íslenska sumarið er sannarlega töfrum líkast. Bjartar sumarnætur fá okkur til að gleyma stað og stund og þegar sólin lætur sjá sig og jafnvel lognið líka, þá er hvergi betra að vera. Vitaskuld eigum að njóta þessa tímabils því það er hvorki langt né sérlega áreiðanlegt. Stjórnmálin eru engin undantekning þegar það kemur að áhrifum íslenska sumarsins. Fá mikilvæg mál ná flugi og við viljum flest frekar stressa okkur á því að ná sem mestu út úr fágætum sumardögum en að hugsa um hvers vegna verðbólga og vaxtastig hjá okkur er margfalt hærri en annars staðar. Eða hvers vegna stór þjóðþrifamál sitja pikkföst í fyrsta gír. Ljái okkur hver sem vill. Óþægindatilfinning En í miðju sólarstressinu er ekki laust við að óþægindatilfinning sæki að, því framundan er óvissuhaust og líklega þungur vetur. Verðbólgan er ennþá há, kjarasamningar að losna, mörg heimili standa frammi fyrir stóraukinni greiðslubyrði þegar lán á föstum vöxtum losna með haustinu, stórar ákvarðanir í orkumálum eru í lausu lofti, ekkert lát er á stríðsrekstri Rússa í Úkraínu og svo mætti lengi telja. Allt saman mál sem tekist verður á innan fáeinna vikna og öll spjót munu standa á stjórnvöldum. Að mörgu leyti er sumarið tími þessarar ríkisstjórnar. Ákall almennings um svör, skýra stefnu og ákvarðanir dofnar og vonin um að sumarið taki aldrei enda verður yfirsterkari flestu. Fyrir ríkisstjórnina er þetta ávísun á kyrrstöðu og stöðnun sem er hennar kjörstaða. Eitthvað sem við vitum nú að hún kann betur en flestir aðrir. En við sem höfum verið viðloðin stjórnmál til lengri tíma vitum líka að það kemur haust og síðan vetur að afloknu sumri. Svikalogn varir aldrei að eilífu. Að þora að treysta fólki Viðreisn er óhrædd við að standa með sínum stefnumálum allan ársins hring. Við viljum að fólk og fyrirtæki á Íslandi fá val um að búa við meiri stöðugleika. Þar sem heimatilbúnar sveiflur og kostnaður við að halda úti örmynt skekkja ekki myndina og ýta ósjálfrátt undir sveiflukennda samfélagsgerð þar sem annað hvort er sumar eða bara dimmur frostavetur. Við treystum fólki til að taka stórar og flóknar ákvarðanir um eigin framtíð. Við viljum sjá samfélagið færast úr viðjum sérhagsmuna þeirra afla sem svo augljóslega hafa enn tangarhald á gömlu flokkunum. Það sést best þegar ráðherrar innan ríkisstjórnarinnar reyna þó að taka ákvarðanir í takt við nútímann. Þá rísa þessi öfl upp á afturlappirnar, bíta frá sér og minna okkur á að kyrrstaðan helgast af því að þessi öfl hafa sammælst um að halda friðinn svo lengi sem þau halda völdum. Það er ávísun á stutt sumar og langan vetur. Í slíku umhverfi færumst við ekki áfram. Stórum spurningum er ósvarað og ákvarðanir um lítil og stór mál eru ekki teknar. Ríkisfjármálunum hefur enn ekki verið beitt af festu til að ná niður verðbólgu, þrátt fyrir hávært ákall þar um. Vandanum er ýtt yfir á næstu ríkisstjórn og kynslóðir. Endurunnar kynningar um aðgerðir hafa ekki vakið upp traust á mörkuðum, né sent skilaboð til vinnumarkaðarins um að stjórnvöld ætli að gera sitt. Og vegna ágreinings innan ríkisstjórnar fer Ríkissáttasemjari inn í kjaravetur með bitlítil sáttatæki. Ríkisstjórnin hefur haft sex ár til að styrkja heilbrigðisstofnanir okkar, styðja við heilbrigðisstarfsfólk og grynnka á biðlistum. Afraksturinn er lítið annað en óreiða á striga. Ákvarðanir um orkuöflun eru í biðstöðu með afdrifaríkum afleiðingum fyrir samkeppnishæfni okkar, svo ekki sé talað um möguleika okkar til að ná markmiðum okkar í loftslagsmálum. Minni en táknræn mál Síðan eru það öll minni en ekki síður mikilvægu málin sem falla í skuggann af þeim stærri. Oft táknræn mál. Mál sem þau okkar, sem aðhyllast raunverulega hugmyndafræði um frelsi og frjálslyndi, láta ekki hjá líða að breyta þegar tækifæri gefst - líkt og þegar fólk situr í meirihluta á þingi og í ríkisstjórn. Aðgerðarleysi á þeim sviðum segir mikið til um getuleysi stjórnarflokkanna. Við í Viðreisn viljum lækka verðið á matarkörfunni með því að auka frelsi og samkeppni því það hefur sýnt sig að það skilar mestum árangri fyrir neytendur. Verðlagsnefnd búvara og ógagnsæir tollkvótar eru gott dæmi um tangarhaldið sem kyrrstaðan veldur. En ríkisstjórnin rígheldur í kerfi sem þjónar hvorki bændum né neytendum. Og lítur á lítið magn af innfluttum úkraínskum kjúklingabringum sem ógn við úrelt kerfi í stað þess að styðja ódeig baráttu Úkraínu fyrir frelsi og sjálfshjálp. Annað dæmi um úrelt fyrirkomulag er verslun með áfengi, sem er svo gott sem orðin frjáls í gegnum netverslanir. En það er ekki vegna stefnu stjórnvalda heldur stefnuleysis. Og ákvörðunarfælni. Viðreisn fagnar að sjálfsögðu auknu frelsi í verslun með allar vörur, en það veit ekki á gott þegar mál þróast með þeim hætti að lög sem sett eru á Alþingi eru löngu orðin úrelt en stjórnvöld horfa meðvituð í hina áttina. Í stað þess að taka umræðu og ákvarðanir sem gætu verið þeim erfiðar. Þrátt fyrir að það stefni í átakahaust þar sem efnahagsmál og kjaraviðræður munu bera hæst er ljóst að átökin innan ríkisstjórnar um hin ýmsu mál, stór sem smá, verða síst minni. Reynslan af þeim átökum er að lítið hreyfist. Með tilheyrandi tjóni fyrir almannahagsmuni og samfélagið. Eftir gæfuríkt sumar blasir við viðburðaríkt haust. Og Viðreisn er í startholunum. Höfundur er formaður Viðreisnar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Viðreisn Mest lesið Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir Skoðun Það sem Njáll sagði ykkur ekki Inga Lind Karlsdóttir Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson Skoðun Skoðun Skoðun Ávinningur af endurhæfingu – aukum lífsgæðin Ólafur H. Jóhannsson skrifar Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson skrifar Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason skrifar Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson skrifar Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Sótt að réttindum kvenna — núna Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson skrifar Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson skrifar Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Fjórði hver vinnur í verslun og þjónustu Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego skrifar Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Sjá meira
Íslenska sumarið er sannarlega töfrum líkast. Bjartar sumarnætur fá okkur til að gleyma stað og stund og þegar sólin lætur sjá sig og jafnvel lognið líka, þá er hvergi betra að vera. Vitaskuld eigum að njóta þessa tímabils því það er hvorki langt né sérlega áreiðanlegt. Stjórnmálin eru engin undantekning þegar það kemur að áhrifum íslenska sumarsins. Fá mikilvæg mál ná flugi og við viljum flest frekar stressa okkur á því að ná sem mestu út úr fágætum sumardögum en að hugsa um hvers vegna verðbólga og vaxtastig hjá okkur er margfalt hærri en annars staðar. Eða hvers vegna stór þjóðþrifamál sitja pikkföst í fyrsta gír. Ljái okkur hver sem vill. Óþægindatilfinning En í miðju sólarstressinu er ekki laust við að óþægindatilfinning sæki að, því framundan er óvissuhaust og líklega þungur vetur. Verðbólgan er ennþá há, kjarasamningar að losna, mörg heimili standa frammi fyrir stóraukinni greiðslubyrði þegar lán á föstum vöxtum losna með haustinu, stórar ákvarðanir í orkumálum eru í lausu lofti, ekkert lát er á stríðsrekstri Rússa í Úkraínu og svo mætti lengi telja. Allt saman mál sem tekist verður á innan fáeinna vikna og öll spjót munu standa á stjórnvöldum. Að mörgu leyti er sumarið tími þessarar ríkisstjórnar. Ákall almennings um svör, skýra stefnu og ákvarðanir dofnar og vonin um að sumarið taki aldrei enda verður yfirsterkari flestu. Fyrir ríkisstjórnina er þetta ávísun á kyrrstöðu og stöðnun sem er hennar kjörstaða. Eitthvað sem við vitum nú að hún kann betur en flestir aðrir. En við sem höfum verið viðloðin stjórnmál til lengri tíma vitum líka að það kemur haust og síðan vetur að afloknu sumri. Svikalogn varir aldrei að eilífu. Að þora að treysta fólki Viðreisn er óhrædd við að standa með sínum stefnumálum allan ársins hring. Við viljum að fólk og fyrirtæki á Íslandi fá val um að búa við meiri stöðugleika. Þar sem heimatilbúnar sveiflur og kostnaður við að halda úti örmynt skekkja ekki myndina og ýta ósjálfrátt undir sveiflukennda samfélagsgerð þar sem annað hvort er sumar eða bara dimmur frostavetur. Við treystum fólki til að taka stórar og flóknar ákvarðanir um eigin framtíð. Við viljum sjá samfélagið færast úr viðjum sérhagsmuna þeirra afla sem svo augljóslega hafa enn tangarhald á gömlu flokkunum. Það sést best þegar ráðherrar innan ríkisstjórnarinnar reyna þó að taka ákvarðanir í takt við nútímann. Þá rísa þessi öfl upp á afturlappirnar, bíta frá sér og minna okkur á að kyrrstaðan helgast af því að þessi öfl hafa sammælst um að halda friðinn svo lengi sem þau halda völdum. Það er ávísun á stutt sumar og langan vetur. Í slíku umhverfi færumst við ekki áfram. Stórum spurningum er ósvarað og ákvarðanir um lítil og stór mál eru ekki teknar. Ríkisfjármálunum hefur enn ekki verið beitt af festu til að ná niður verðbólgu, þrátt fyrir hávært ákall þar um. Vandanum er ýtt yfir á næstu ríkisstjórn og kynslóðir. Endurunnar kynningar um aðgerðir hafa ekki vakið upp traust á mörkuðum, né sent skilaboð til vinnumarkaðarins um að stjórnvöld ætli að gera sitt. Og vegna ágreinings innan ríkisstjórnar fer Ríkissáttasemjari inn í kjaravetur með bitlítil sáttatæki. Ríkisstjórnin hefur haft sex ár til að styrkja heilbrigðisstofnanir okkar, styðja við heilbrigðisstarfsfólk og grynnka á biðlistum. Afraksturinn er lítið annað en óreiða á striga. Ákvarðanir um orkuöflun eru í biðstöðu með afdrifaríkum afleiðingum fyrir samkeppnishæfni okkar, svo ekki sé talað um möguleika okkar til að ná markmiðum okkar í loftslagsmálum. Minni en táknræn mál Síðan eru það öll minni en ekki síður mikilvægu málin sem falla í skuggann af þeim stærri. Oft táknræn mál. Mál sem þau okkar, sem aðhyllast raunverulega hugmyndafræði um frelsi og frjálslyndi, láta ekki hjá líða að breyta þegar tækifæri gefst - líkt og þegar fólk situr í meirihluta á þingi og í ríkisstjórn. Aðgerðarleysi á þeim sviðum segir mikið til um getuleysi stjórnarflokkanna. Við í Viðreisn viljum lækka verðið á matarkörfunni með því að auka frelsi og samkeppni því það hefur sýnt sig að það skilar mestum árangri fyrir neytendur. Verðlagsnefnd búvara og ógagnsæir tollkvótar eru gott dæmi um tangarhaldið sem kyrrstaðan veldur. En ríkisstjórnin rígheldur í kerfi sem þjónar hvorki bændum né neytendum. Og lítur á lítið magn af innfluttum úkraínskum kjúklingabringum sem ógn við úrelt kerfi í stað þess að styðja ódeig baráttu Úkraínu fyrir frelsi og sjálfshjálp. Annað dæmi um úrelt fyrirkomulag er verslun með áfengi, sem er svo gott sem orðin frjáls í gegnum netverslanir. En það er ekki vegna stefnu stjórnvalda heldur stefnuleysis. Og ákvörðunarfælni. Viðreisn fagnar að sjálfsögðu auknu frelsi í verslun með allar vörur, en það veit ekki á gott þegar mál þróast með þeim hætti að lög sem sett eru á Alþingi eru löngu orðin úrelt en stjórnvöld horfa meðvituð í hina áttina. Í stað þess að taka umræðu og ákvarðanir sem gætu verið þeim erfiðar. Þrátt fyrir að það stefni í átakahaust þar sem efnahagsmál og kjaraviðræður munu bera hæst er ljóst að átökin innan ríkisstjórnar um hin ýmsu mál, stór sem smá, verða síst minni. Reynslan af þeim átökum er að lítið hreyfist. Með tilheyrandi tjóni fyrir almannahagsmuni og samfélagið. Eftir gæfuríkt sumar blasir við viðburðaríkt haust. Og Viðreisn er í startholunum. Höfundur er formaður Viðreisnar.
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar
Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar
Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar
Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar
Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar
Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar
Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun