Það er ekki hægt að stela hugmyndum Klara Nótt Egilson skrifar 30. september 2023 16:00 Ég var orðin rígfullorðin kona þegar mér lærðist að það er ekki hægt að fara með höfundarrétt að hugmynd. Ég var komin áleiðis í háskólanámi og rak upp stór augu, þegar kennari áfanga skýrði fyrir bekknum að höfundarréttur stofnast ekki fyrr en hugmynd er færð á merkingarbært form. „Ha?“ hváðum við bekkjarfélagarnir í kór. „Ertu þá líka að segja að það sé ekki hægt að stela hugmyndum?“ spurðum við einum rómi og biðum í ofvæni eftir svari kennara. „Nei, hættu nú alveg,“ smellti stafrænn sessunautur minn fram. „Ég fékk einu sinni hugmynd og ég sagði vini mínum frá öllu og hann fór og gaf verkið út og ég gat ekkert gert ...“ Hvað er eiginlega merkingarbært form? Ég hélt áfram í háskólanámi og hef allar götur síðan varðveitt orð kennara, sem svaraði okkur því að höfundarréttur verndar ekki hugmyndir. Áfanginn heitir Hagnýtur höfundarréttur og er kenndur við Háskólann á Bifröst en inntak áfangans kenndi mér láta af eigin hugarórum; að skissa teikninguna, rita uppkastið, hljóðrita laglínuna, taka ljósmyndina eða hvað sem mér dytti til hugar og stíga síðar fram með umræddar skissur til útsetninga, mæta mannleg og uppátækjasöm sem ég nú get verið í endalausum eltingarleik mínum við heilagan fullkomleikann sem ávallt er utan seilingar. Íslensku höfundalögin eru listrænn leiðarvísir Ég skrifa þessi orð með eins einföldum hætti og mér er mögulegt í beinu framhaldi af málþingi um skilgreiningu höfundarréttar á skapandi afurðum gervigreindar sem fór fram í Hörpu þann 29. sept. sl. Vísdómsorð fyrrum kennara míns tóku á sig endurnýjaða mynd og því næst komu mér orðin til hugar, sem má lesa í athugasemdum við frumvarp til íslensku höfundalaga: „ ... andleg sköpun, sem er ný og sjálfstæð, a.m.k. að formi til.“ Ég glugga stundum í frumvarpið sem fylgir með íslensku höfundalögunum á vef Alþingis og þykir mikið til koma, því að mínu mati eru íslensku höfundalögin listrænn leiðarvísir og hagnýt vinnuhandbók allra starfandi innan skapandi greina. Þú þarft ekki að skrá höfundarréttinn Í ríflega fimmtíu ára gömlu frumvarpinu hermir að sá sem skapi andlegt verk á sviði bókmennta eða lista, teljist höfundur þess, en að réttur höfundar yfir verkinu stofnist um leið og hugmyndin sjálf tekur á sig merkingarbært form. Að þeim orðum sögðum hefur áleitinni spurningu síðari tíma verið fundið svar; ekki þarf að skrá frumsamið verk til að stofna til höfundarréttar. Það er frumskissan sem ég orðaði hér að ofan, sem stofnar sjálfkrafa til höfundarréttar. Frumvarpið góða, sú merka túlkun á eðli listsköpunar sem fylgir með höfundalögum nr. 73 og voru lögfest á Alþingi þann 29. maí 1972, segir einnig að „ ... hlutverk og efni höfundalaga sé að veita mönnum [manneskjum] réttarvernd á tilteknum andlegum verðmætum: bókmenntum og listum, en að með lögunum sé viðurkenndur réttur þess sem verkið hefur gert, þ.e. höfundarins, til umráða yfir því, sem ýmist er fjárhagslegs eða persónulegs eðlis.“ Ekki henda skissunum þínum Þó er því svo skemmtilega háttað að andlag þess réttar sem lagaverndin spannar er óáþreifanleg en svo segir í inngangi athugasemda við umrætt frumvarp á bls. 14: „Andlag höfundarréttar, sem lagaverndin er veitt, er ávallt ólíkamlegt, þ. e. hugsmíð sú eða sköpunar starfsemi, sem birtist í bókmenntaverki eða listaverki. Ef aðrir menn en höfundurinn sjálfur eiga að geta notið þess, verður að koma því til vitundar þeirra með einhverjum hætti.“ Í einfölduðu máli eru því skissurnar þínar áþreifanlegur stofn höfundarréttar. Eigi þó aðrir en þú að geta notið skapandi hugsmíðar þinnar, verður þú að koma verkinu á merkingarbæru formi til vitundar þeirra með einhverjum hætti en um slíkt gilda önnur ákvæði sem ég tíunda ekki nánar. Gjöful er gervigreindin Það merka veganesti sem ég stakk í listrænan mal minn að loknu málþingi í Hörpu, er mikilvægi alþjóðlegrar umræðu um nauðsyn þess að skilgreina eðli höfundarréttar með nánari hætti en áður. Mér vitanlega, hefur heimsbyggðinni aldrei verið jafnt annt um stofn höfundarréttar fyrr en einmitt nú. Sú opinbera umræða eykur svo verðmætagildi manngerðar listsköpunar og er sannarlega tilkomin vegna hugleiðinga um rétt til nytja af framleiddum verkum gervigreindar og hvernig eigi að standast samanburð við manngerða hugarsmíði. Löngu tímabærar vangaveltur um eðli listsköpunar Að öllu framansögðu hvet ég listhneigða til að koma eigin hugmyndum á merkingarbært form, að varðveita hverja skissu og byggja á eigin frumgerðum við síðari útsetningu. Ekki sitja á eigin hugmyndum. Skissið teikninguna, ritið uppkastið, syngið laglínuna inn á farsímann, takið ljósmyndina og varðveitið gögnin í vinnumöppu, minnug þess hvernig stofnast til höfundarréttar. Umfaðmið tilvist gervigreindarinnar og fagnið opinberri umræðu sem nú ber hvað hæst um eðli skapandi afurða. Lagaleg þróun á skilgreiningu höfundarréttar skapandi afurða gervigreindar hefur hrundið af stað löngu tímabærum vangaveltum um eðli listsköpunar og lögvarinn einkarétt höfunda til að gera eintök af eigin verkum og gera aðgengileg almenningi í upphaflegri eða breyttri mynd, í þýðingu eða annarri aðlögun. Jákvæðari markaðssetningu á verðmætagildi manngerðrar listsköpunar er vart hægt að biðja um! Höfundur er listunnandi Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Höfundarréttur Mest lesið Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun Á jaðrinum með Jesú Daníel Ágúst Gautason Skoðun Er handahlaup valdeflandi? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Til þeirra sem fagna Sigurður Gísli Bond Snorrason Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir Skoðun Sumar og sól – en ekki alltaf sátt í sálinni Ellen Calmon Skoðun Skoðun Skoðun Er handahlaup valdeflandi? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Á jaðrinum með Jesú Daníel Ágúst Gautason skrifar Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar Skoðun Geislameðferð sem lífsbjörg Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Þetta eru ekki eðlileg vinnubrögð Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Hversu mikið er nóg? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Sigurður Gísli Bond Snorrason skrifar Skoðun Að semja er ekki veikleiki – það er forsenda lýðræðis Elliði Vignisson skrifar Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Sumar og sól – en ekki alltaf sátt í sálinni Ellen Calmon skrifar Skoðun Að flokka hver vinnur og hver tapar Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Hagur hluthafanna alltaf og undantekningarlaust í forgangi Jón Kaldal skrifar Skoðun Má berja blaðamenn? Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Vonir um vopnahlé eins og hálmstrá Sveinn Rúnar Hauksson skrifar Skoðun Samfélagið innan samfélagsins Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Til hamingju Íslendingar með nýja Óperu Andri Björn Róbertsson skrifar Skoðun Hvers vegna hatar SFS smábáta? Svarið tengist veiðigjöldum Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun „Oft er flagð undir fögru skinni“ Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir skrifar Skoðun Fjögurra daga vinnuvika – nýr veruleiki? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Ráðherra gengur fram án laga Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hagkvæmur kostur utan friðlands Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Gagnsæi og inntak Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Sumargjöf Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hannað fyrir miklu stærri markaði Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
Ég var orðin rígfullorðin kona þegar mér lærðist að það er ekki hægt að fara með höfundarrétt að hugmynd. Ég var komin áleiðis í háskólanámi og rak upp stór augu, þegar kennari áfanga skýrði fyrir bekknum að höfundarréttur stofnast ekki fyrr en hugmynd er færð á merkingarbært form. „Ha?“ hváðum við bekkjarfélagarnir í kór. „Ertu þá líka að segja að það sé ekki hægt að stela hugmyndum?“ spurðum við einum rómi og biðum í ofvæni eftir svari kennara. „Nei, hættu nú alveg,“ smellti stafrænn sessunautur minn fram. „Ég fékk einu sinni hugmynd og ég sagði vini mínum frá öllu og hann fór og gaf verkið út og ég gat ekkert gert ...“ Hvað er eiginlega merkingarbært form? Ég hélt áfram í háskólanámi og hef allar götur síðan varðveitt orð kennara, sem svaraði okkur því að höfundarréttur verndar ekki hugmyndir. Áfanginn heitir Hagnýtur höfundarréttur og er kenndur við Háskólann á Bifröst en inntak áfangans kenndi mér láta af eigin hugarórum; að skissa teikninguna, rita uppkastið, hljóðrita laglínuna, taka ljósmyndina eða hvað sem mér dytti til hugar og stíga síðar fram með umræddar skissur til útsetninga, mæta mannleg og uppátækjasöm sem ég nú get verið í endalausum eltingarleik mínum við heilagan fullkomleikann sem ávallt er utan seilingar. Íslensku höfundalögin eru listrænn leiðarvísir Ég skrifa þessi orð með eins einföldum hætti og mér er mögulegt í beinu framhaldi af málþingi um skilgreiningu höfundarréttar á skapandi afurðum gervigreindar sem fór fram í Hörpu þann 29. sept. sl. Vísdómsorð fyrrum kennara míns tóku á sig endurnýjaða mynd og því næst komu mér orðin til hugar, sem má lesa í athugasemdum við frumvarp til íslensku höfundalaga: „ ... andleg sköpun, sem er ný og sjálfstæð, a.m.k. að formi til.“ Ég glugga stundum í frumvarpið sem fylgir með íslensku höfundalögunum á vef Alþingis og þykir mikið til koma, því að mínu mati eru íslensku höfundalögin listrænn leiðarvísir og hagnýt vinnuhandbók allra starfandi innan skapandi greina. Þú þarft ekki að skrá höfundarréttinn Í ríflega fimmtíu ára gömlu frumvarpinu hermir að sá sem skapi andlegt verk á sviði bókmennta eða lista, teljist höfundur þess, en að réttur höfundar yfir verkinu stofnist um leið og hugmyndin sjálf tekur á sig merkingarbært form. Að þeim orðum sögðum hefur áleitinni spurningu síðari tíma verið fundið svar; ekki þarf að skrá frumsamið verk til að stofna til höfundarréttar. Það er frumskissan sem ég orðaði hér að ofan, sem stofnar sjálfkrafa til höfundarréttar. Frumvarpið góða, sú merka túlkun á eðli listsköpunar sem fylgir með höfundalögum nr. 73 og voru lögfest á Alþingi þann 29. maí 1972, segir einnig að „ ... hlutverk og efni höfundalaga sé að veita mönnum [manneskjum] réttarvernd á tilteknum andlegum verðmætum: bókmenntum og listum, en að með lögunum sé viðurkenndur réttur þess sem verkið hefur gert, þ.e. höfundarins, til umráða yfir því, sem ýmist er fjárhagslegs eða persónulegs eðlis.“ Ekki henda skissunum þínum Þó er því svo skemmtilega háttað að andlag þess réttar sem lagaverndin spannar er óáþreifanleg en svo segir í inngangi athugasemda við umrætt frumvarp á bls. 14: „Andlag höfundarréttar, sem lagaverndin er veitt, er ávallt ólíkamlegt, þ. e. hugsmíð sú eða sköpunar starfsemi, sem birtist í bókmenntaverki eða listaverki. Ef aðrir menn en höfundurinn sjálfur eiga að geta notið þess, verður að koma því til vitundar þeirra með einhverjum hætti.“ Í einfölduðu máli eru því skissurnar þínar áþreifanlegur stofn höfundarréttar. Eigi þó aðrir en þú að geta notið skapandi hugsmíðar þinnar, verður þú að koma verkinu á merkingarbæru formi til vitundar þeirra með einhverjum hætti en um slíkt gilda önnur ákvæði sem ég tíunda ekki nánar. Gjöful er gervigreindin Það merka veganesti sem ég stakk í listrænan mal minn að loknu málþingi í Hörpu, er mikilvægi alþjóðlegrar umræðu um nauðsyn þess að skilgreina eðli höfundarréttar með nánari hætti en áður. Mér vitanlega, hefur heimsbyggðinni aldrei verið jafnt annt um stofn höfundarréttar fyrr en einmitt nú. Sú opinbera umræða eykur svo verðmætagildi manngerðar listsköpunar og er sannarlega tilkomin vegna hugleiðinga um rétt til nytja af framleiddum verkum gervigreindar og hvernig eigi að standast samanburð við manngerða hugarsmíði. Löngu tímabærar vangaveltur um eðli listsköpunar Að öllu framansögðu hvet ég listhneigða til að koma eigin hugmyndum á merkingarbært form, að varðveita hverja skissu og byggja á eigin frumgerðum við síðari útsetningu. Ekki sitja á eigin hugmyndum. Skissið teikninguna, ritið uppkastið, syngið laglínuna inn á farsímann, takið ljósmyndina og varðveitið gögnin í vinnumöppu, minnug þess hvernig stofnast til höfundarréttar. Umfaðmið tilvist gervigreindarinnar og fagnið opinberri umræðu sem nú ber hvað hæst um eðli skapandi afurða. Lagaleg þróun á skilgreiningu höfundarréttar skapandi afurða gervigreindar hefur hrundið af stað löngu tímabærum vangaveltum um eðli listsköpunar og lögvarinn einkarétt höfunda til að gera eintök af eigin verkum og gera aðgengileg almenningi í upphaflegri eða breyttri mynd, í þýðingu eða annarri aðlögun. Jákvæðari markaðssetningu á verðmætagildi manngerðrar listsköpunar er vart hægt að biðja um! Höfundur er listunnandi
Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun
Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar
Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir skrifar
Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun