Þegar heiftin nær tökum á hrútakofanum Heimir Már Pétursson skrifar 15. febrúar 2025 08:04 Undanfarnar vikur höfum við orðið vör við hjákátlegt jarm og á köflum hljóð sem minna á væl og öskur út úr hrútakofa biturra manna sem kunna tungu sinni ekki forráð vegna þeirra miklu vonbrigða sem þeir urðu fyrir að afloknum síðustu alþingiskosningum. Þar fór Sjálfstæðisflokkurinn í fyrsta skipti í sögunni undir tuttugu prósent í fylgi, ásamt Framsóknarflokknum sem slefaði ekki átta prósentin, einnig í sögulega litlu fylgi í 108 ára sögu þeirrar gömlu samvinnuhreyfingar. Fyrir kosningar hafði formaður Sjálfstæðisflokksins lýst því yfir að Flokkur fólksins væri álitlegur flokkur til samstarfs í ríkisstjórn. Kannanir höfðu gefið til kynna að þessir tveir flokkar gætu myndað saman stjórn með Miðflokknum sem skýrði pólitíska breimið í Bjarna Benediktssyni. Formaður Miðflokksins taldi stjórn þessara flokka einnig vera einu leiðina til að mynda „borgaralega stjórn þar sem skynsemin yrði látin ráða ríkjum.“ Svo mörg voru þau orð. En svo ákvað Inga Sæland og flokkur hennar að ganga til samstarfs við Samfylkinguna og Viðreisn sem reyndi verulega á taugakerfið í Sjálfstæðisflokknum sem er vanur því að stjórna. Enda hefur flokkurinn verið í ríkisstjórn í sextíu ár af síðustu áttatíu árum. Í stað þess að viðurkenna ósigur sinn í auðmýkt og horfast í augu við að flokkurinn ætti við vanda að etja sem hann ræður ekki við, söktu menn sér í sjálfsvorkun og afneitun. Gerðu eins og menn gera stundum í þeim aðstæðum; þeir fóru að kenna öðrum en sjálfum sér um hvernig komið var fyrir þeim. Eiturpennar í Hádegismóum Eiturpennar á Mogganum án alls siðgæðis sem einkennir góða blaðamennsku fóru nú á stjá. Þeir höfðu rekið tærnar í að það „vantað áttunda afrit af eyðublaði númer níu,“ svo vitnaði sé í Megas í skráningu Flokks fólksins hjá ríkisskattstjóra. Annað eins hneyksli höfðu pennar blaðsins, við húrrandi undirtektir þingmanna Miðflokksins og sumra Sjálfstæðismanna, ekki rekið augun í á öllum lýðveldistímanum. Gjaldþrot bankakerfisins og tæknilegt gjaldþrot Seðlabankans, svö önnur feimnismál séu látin liggja á milli hluta, komust ekki á hálfkvist við þetta. Var þessi „saumaklúbbur“ Ingu Sæland, sem sögð var „húrrandi rugluð k...ta“ á ónefndum bar um árið, virkilega að halda því fram að hann væri stjórnmálaflokkur? Hrútarnir höfðu bara ekki fyrir því að nefna að Sjálfstæðisflokkurinn var heldur ekki stjórnmálaflokkur í augum Skattmanns og fjármálaráðuneytisins undir stjórn formanns Sjálfstæðisflokksins sem greiddi þessu félagi áhugafólks um ýmislegt smálegt 167 milljónir hinn 25. janúar 2022. En það ár tóku í fyrsta skipti gildi breytingar á lögum um stuðning við stjórnmálahreyfingar. Í augum Skattmanns gat Sjálfstæðisflokkurinn á þessum tímapunkti allt eins verið Kiwanisklúbbur. Hvernig mátti nokkurn mann renna í grun að þetta Sjálfstæðisfélag væri í raun stjórnmálahreyfing? Kiwanisklúbbur í fyglisleit Bjarni Benediktsson formaður þessa félags eða klúbbs og fjármálaráðherra allt til ársins 2023 vissi auðvitað að hann fór fyrir stjórnmálahreyfingu en ekki broslegum Kiwanis klúbbi sem leitar logandi ljósi að stuðningi í berjamó kjósenda. Hann vissi að góð stjórnsýsla bendir umsækjendum um hitt og þetta á það ef eyðublöð eru ekki fyllt rétt út. Enda tók Sjálfstæðisfélagið á sig rögg og breytti sér í stjórnmálaflokk í bókum Skattmans og fjármálaráðuneytisins, en þó ekki fyrr en tæpum þremur mánuðum eftir að hann hafði auðmjúkur þáð 167 milljónir frá fjármálaráðuneytinu. Semsagt rangstæður. Það var hins vegar ákveðið að vera ekkert að hafa fyrir því að biðjast afsökunar á því að hafa ekki alveg uppfyllt öll skilyrði til að þiggja þessar 167 milljónir. Einhverra hluta vegna hafði ráðuneyti formannsins og um tíma varaformannsins heldur ekki fyrir því að benda öðrum klúbbum og félagasamtökum hér og þar út um koppa og grundir sem einnig höfðu þegið styrki, á það að í raun væru þessi félög ekki stjórnmálaflokkar eins og forráðamenn og konur þeirra hefðu haldið fram í einhverju óráði. Þetta væri alger skynvilla. Píratar rumska, leshringur í Bolholti og sofið við ríkisstjórnarborðið Þannig rumskuðu Piratar ekki við sér fyrr en í mars 2022. Það má þó segja Pírötum til hróss að þeir vöknuði til lífsins í þessum efnum mánuði á undan Sjálfstæðisfélaginu. Sósíalistar fengu sem betur fer einnig vitrun en þó ekki fyrr en seinnipart nóvembermánaðar 2023. Höfðu þá þegið samanlagt 50 milljónir sem einhver leshringur í Bolholtinu sem átti ekkert skilt við stjórnmálahreyfingar. Vinstri gæn, félagsskapur þáverandi forsætisráðherra, svaf hins vegar værum blundi við hlið fjármálaráðherrans við ríkisstjórnarborðið árin 2022, 2023 og rumskaði ekki við sér fyrr en í september 2024. Það var aðeins einum mánuði áður en Bjarni ákvað að henda þessu vinstri-græna félagi út úr stjórnarráðinu ásamt Framsóknarmönnum. Bjarna var kannski farið að gruna að hann hafi verið blekktur. Vinstri græn væru ekki prjónaklúbbur vinstri-náttúruundra og glæpasagnaunnenda heldur hvorki meira né minna en stjórnmálahreyfing. Gott ef ekki hálfgerður kommúnistaflokkur sem hafði fengið um 266 milljónir í styrki á þremur árum. Þvílík martröð sem þetta hlýtur að hafa verið. Fjármálaráðherrann ber pólitíska ábyrgð á greiðslum ráðuneytisins til stjórnmálahreyfinga eins og núverandi fjármálaráðherra hefur opinberlega bent á. Hann telur alla áður nefnda flokka uppfylla anda laga um þennan stuðning og megintilgang þeirra, hvað sem líður heitum í bókhaldi fjármálaráðuneytisins og Skattsins. Það sem vantar í hrútabókhaldið Þegar úrillir hrútarnir í kofanum útmála Flokk fólksins eins og glæpasamtök og heimta að flokkurinn einn flokka endurgreiði styrki til sín, enda hvorki meira né minna en heiður alls réttarkerfsins í húfi, er skuldastaðan þessi, samkvæmt samantekt fjölmiðla, hjá einhverjum algerlega óþekktum félögum með óskýran tilgang og markmið sem þykjast vera stjórnmálahreyfingar: Sjálfstæðisflokkurinn 166.941.000 fyrir 2022 Flokkur fólksins 240.000.000 fyrir 2022-2024 Píratar 66.819.000 fyrir 2022 Vinstri græn 266.566.093 fyrir 2022-2024 Sósíalistaflokkurinn 50.500.000 fyrir 2022-2023 Lögin um fjárhagslegan stuðning við stjórnmálaflokka voru einmitt sett til þess sem í setningunni felst; að styðja við stjórnmálahreyfingar. Það eru nokkur skilyrði fyrir stuðningum. Til að mynda að stjórnmálaflokkar hafi fengið kjörna fulltrúa á Alþingi. Meira segja þeir sem fá enga fulltrúa kjörna, eins og Sósíalistar en fá yfir 2,5 prósent atkvæða, fá líka styrk. Vinstri græn náðu ekki þessu marki í síðustu kosningum og fá því ekki krónu á þessu ári. Ríkisendurskoðun hrósar ársreikningum Flokks fólksins Andi laganna er að styðja við hreyfingar sem sannarlega eru stjórnmálahreyfingar. Það er einnig sett sem skilyrði að flokkar skili ársreikningum til Ríkisendurskoðunar, þar sem Flokkur fólksins hefur fengið hrós fyrir hvað vel og ýtarlega gert er grein fyrir öllum fjárreiðum flokksins. Þar eru tíundaðir allir styrkir, ásamt ríkisstyrknum, aðallega frá einstaklingum og einstaka fyrirtækjum, sem lögum samkvæmt mega ekki fara upp fyrir ákveðna upphæð. Í ársreikningum Flokks fólksins er einnig tíundað í hvað peningarnir voru notaðir, krónu fyrir krónu. Það eru engin leyndarmál í fjármálum Flokks fólksins eins og Ríkisendurskoðun hefur einmitt lýst ánægju sinni með. Allt upp á borðum og það sem meira er, ársreikningarnir eru öllum opnir á vef Ríkisendurskoðunar, einnig eiturpennum og pólitískum hrútum. Flokkur fólksins hefur alltaf uppfyllt öll megin skilyrði laga fyrir því að fá fjárhagslegan stuðning frá ríkinu, eins og aðrir flokkar hafa réttilega fengið styrki samkvæmt sömu lögum, hvað sem þeir voru kallaðir í bókum fjármálaráðuneytisins og Skattsins. Það er auðvitað bagalegt að vera síðastur í röð fimm flokka til að staðfesta það sem liggur í heiti hreyfingarinnar að hún sé vissulega stjórnmálahreyfing. Sú staðfesting verður að fara fram á landsfundi sem átti að fara fram í nóvember í fyrra en landsfundir flokka fara alla jafna fram annað hvert ár. Öllum að óvörum flautaði formaður Sjálfstæðisflokksins leikinn hins vegar af í október og boðaði til kosninga með skemmsta mögulega fyrirvara. Flokkur fólksins einhenti sér því að kosningabaráttunni og vann frækilegan sigur eins og frægt er orðið; sem stjórnmálaflokkur, hvað sem hver segir. Landsfundur flokksins fer fram síðar í þessum mánuði og að honum loknum ætti að róast um í hrútakofanum. Hrútarnir þurfa að fara að huga að fengitímanum vilji þeim ganga betur í næstu kosningum. Höfundur er framkvæmdastjóri þingflokks Flokks fólksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Styrkir til stjórnmálasamtaka Flokkur fólksins Fjölmiðlar Heimir Már Pétursson Mest lesið Þessir píkubörðu menn Eva Hauksdóttir Skoðun Er virkilega hvergi pláss fyrir einhverfan forritara? Elísabet Guðrúnar Jónsdóttir Skoðun Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir Skoðun Valkvæð Sýn Hallmundur Albertsson Skoðun Kæra foreldri, verður barnið þitt af verulegum árs- og ævitekjum ? Jón Pétur Zimsen Skoðun Ísland að grotna niður í fjöldaferðamennsku Eggert Sigurbergsson Skoðun Heldur málþófið áfram? Bolli Héðinsson Skoðun Betra námsumhverfi fyrir börn í Reykjavík Bjarnveig Birta Bjarnadóttir Skoðun Hvernig eigum við að mæta gervigreind í skólanum? Geir Finnsson Skoðun Skoðun Skoðun Reiði og bjartsýni á COP30 Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar Skoðun Heldur málþófið áfram? Bolli Héðinsson skrifar Skoðun Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Þessir píkubörðu menn Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Tolladeilur og hagsmunavörn í alþjóðaviðskiptum Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Betra námsumhverfi fyrir börn í Reykjavík Bjarnveig Birta Bjarnadóttir skrifar Skoðun Á sjötugsaldri inn í nýja iðnbyltingu: Ferðalagið mitt og tækifæri Íslands í gervigreind Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Ísland að grotna niður í fjöldaferðamennsku Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Er virkilega hvergi pláss fyrir einhverfan forritara? Elísabet Guðrúnar Jónsdóttir skrifar Skoðun Fjárfesting til framtíðar - Fjárfestum í börnum Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Kæra foreldri, verður barnið þitt af verulegum árs- og ævitekjum ? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Nóvember er tími netsvikara Gústaf Steingrímsson skrifar Skoðun Hvernig eigum við að mæta gervigreind í skólanum? Geir Finnsson skrifar Skoðun Valkvæð Sýn Hallmundur Albertsson skrifar Skoðun Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir skrifar Skoðun Virkjanir í byggð – er farið að lögum? Gerður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Hver vill eldast ? Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Frá stressi í sjálfstraust: Skrefin sem skipta máli á prófatíma Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Þögnin, skömmin og kerfið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Logndagur eins og þessi – hugleiðing um vindorkuna Einar Sveinbjörnsson skrifar Skoðun Er hægt að sigra frjálsan vilja? Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Það þarf bara rétta fólkið Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar Skoðun Hver er uppruni íslam? Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Hvað þýðir „að vera nóg“ Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Nýjar lóðir í betri og bjartari borg Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Tími kominn til að hugsa um landið allt Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Milljarðakostnaður sérfræðinga Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Sjá meira
Undanfarnar vikur höfum við orðið vör við hjákátlegt jarm og á köflum hljóð sem minna á væl og öskur út úr hrútakofa biturra manna sem kunna tungu sinni ekki forráð vegna þeirra miklu vonbrigða sem þeir urðu fyrir að afloknum síðustu alþingiskosningum. Þar fór Sjálfstæðisflokkurinn í fyrsta skipti í sögunni undir tuttugu prósent í fylgi, ásamt Framsóknarflokknum sem slefaði ekki átta prósentin, einnig í sögulega litlu fylgi í 108 ára sögu þeirrar gömlu samvinnuhreyfingar. Fyrir kosningar hafði formaður Sjálfstæðisflokksins lýst því yfir að Flokkur fólksins væri álitlegur flokkur til samstarfs í ríkisstjórn. Kannanir höfðu gefið til kynna að þessir tveir flokkar gætu myndað saman stjórn með Miðflokknum sem skýrði pólitíska breimið í Bjarna Benediktssyni. Formaður Miðflokksins taldi stjórn þessara flokka einnig vera einu leiðina til að mynda „borgaralega stjórn þar sem skynsemin yrði látin ráða ríkjum.“ Svo mörg voru þau orð. En svo ákvað Inga Sæland og flokkur hennar að ganga til samstarfs við Samfylkinguna og Viðreisn sem reyndi verulega á taugakerfið í Sjálfstæðisflokknum sem er vanur því að stjórna. Enda hefur flokkurinn verið í ríkisstjórn í sextíu ár af síðustu áttatíu árum. Í stað þess að viðurkenna ósigur sinn í auðmýkt og horfast í augu við að flokkurinn ætti við vanda að etja sem hann ræður ekki við, söktu menn sér í sjálfsvorkun og afneitun. Gerðu eins og menn gera stundum í þeim aðstæðum; þeir fóru að kenna öðrum en sjálfum sér um hvernig komið var fyrir þeim. Eiturpennar í Hádegismóum Eiturpennar á Mogganum án alls siðgæðis sem einkennir góða blaðamennsku fóru nú á stjá. Þeir höfðu rekið tærnar í að það „vantað áttunda afrit af eyðublaði númer níu,“ svo vitnaði sé í Megas í skráningu Flokks fólksins hjá ríkisskattstjóra. Annað eins hneyksli höfðu pennar blaðsins, við húrrandi undirtektir þingmanna Miðflokksins og sumra Sjálfstæðismanna, ekki rekið augun í á öllum lýðveldistímanum. Gjaldþrot bankakerfisins og tæknilegt gjaldþrot Seðlabankans, svö önnur feimnismál séu látin liggja á milli hluta, komust ekki á hálfkvist við þetta. Var þessi „saumaklúbbur“ Ingu Sæland, sem sögð var „húrrandi rugluð k...ta“ á ónefndum bar um árið, virkilega að halda því fram að hann væri stjórnmálaflokkur? Hrútarnir höfðu bara ekki fyrir því að nefna að Sjálfstæðisflokkurinn var heldur ekki stjórnmálaflokkur í augum Skattmanns og fjármálaráðuneytisins undir stjórn formanns Sjálfstæðisflokksins sem greiddi þessu félagi áhugafólks um ýmislegt smálegt 167 milljónir hinn 25. janúar 2022. En það ár tóku í fyrsta skipti gildi breytingar á lögum um stuðning við stjórnmálahreyfingar. Í augum Skattmanns gat Sjálfstæðisflokkurinn á þessum tímapunkti allt eins verið Kiwanisklúbbur. Hvernig mátti nokkurn mann renna í grun að þetta Sjálfstæðisfélag væri í raun stjórnmálahreyfing? Kiwanisklúbbur í fyglisleit Bjarni Benediktsson formaður þessa félags eða klúbbs og fjármálaráðherra allt til ársins 2023 vissi auðvitað að hann fór fyrir stjórnmálahreyfingu en ekki broslegum Kiwanis klúbbi sem leitar logandi ljósi að stuðningi í berjamó kjósenda. Hann vissi að góð stjórnsýsla bendir umsækjendum um hitt og þetta á það ef eyðublöð eru ekki fyllt rétt út. Enda tók Sjálfstæðisfélagið á sig rögg og breytti sér í stjórnmálaflokk í bókum Skattmans og fjármálaráðuneytisins, en þó ekki fyrr en tæpum þremur mánuðum eftir að hann hafði auðmjúkur þáð 167 milljónir frá fjármálaráðuneytinu. Semsagt rangstæður. Það var hins vegar ákveðið að vera ekkert að hafa fyrir því að biðjast afsökunar á því að hafa ekki alveg uppfyllt öll skilyrði til að þiggja þessar 167 milljónir. Einhverra hluta vegna hafði ráðuneyti formannsins og um tíma varaformannsins heldur ekki fyrir því að benda öðrum klúbbum og félagasamtökum hér og þar út um koppa og grundir sem einnig höfðu þegið styrki, á það að í raun væru þessi félög ekki stjórnmálaflokkar eins og forráðamenn og konur þeirra hefðu haldið fram í einhverju óráði. Þetta væri alger skynvilla. Píratar rumska, leshringur í Bolholti og sofið við ríkisstjórnarborðið Þannig rumskuðu Piratar ekki við sér fyrr en í mars 2022. Það má þó segja Pírötum til hróss að þeir vöknuði til lífsins í þessum efnum mánuði á undan Sjálfstæðisfélaginu. Sósíalistar fengu sem betur fer einnig vitrun en þó ekki fyrr en seinnipart nóvembermánaðar 2023. Höfðu þá þegið samanlagt 50 milljónir sem einhver leshringur í Bolholtinu sem átti ekkert skilt við stjórnmálahreyfingar. Vinstri gæn, félagsskapur þáverandi forsætisráðherra, svaf hins vegar værum blundi við hlið fjármálaráðherrans við ríkisstjórnarborðið árin 2022, 2023 og rumskaði ekki við sér fyrr en í september 2024. Það var aðeins einum mánuði áður en Bjarni ákvað að henda þessu vinstri-græna félagi út úr stjórnarráðinu ásamt Framsóknarmönnum. Bjarna var kannski farið að gruna að hann hafi verið blekktur. Vinstri græn væru ekki prjónaklúbbur vinstri-náttúruundra og glæpasagnaunnenda heldur hvorki meira né minna en stjórnmálahreyfing. Gott ef ekki hálfgerður kommúnistaflokkur sem hafði fengið um 266 milljónir í styrki á þremur árum. Þvílík martröð sem þetta hlýtur að hafa verið. Fjármálaráðherrann ber pólitíska ábyrgð á greiðslum ráðuneytisins til stjórnmálahreyfinga eins og núverandi fjármálaráðherra hefur opinberlega bent á. Hann telur alla áður nefnda flokka uppfylla anda laga um þennan stuðning og megintilgang þeirra, hvað sem líður heitum í bókhaldi fjármálaráðuneytisins og Skattsins. Það sem vantar í hrútabókhaldið Þegar úrillir hrútarnir í kofanum útmála Flokk fólksins eins og glæpasamtök og heimta að flokkurinn einn flokka endurgreiði styrki til sín, enda hvorki meira né minna en heiður alls réttarkerfsins í húfi, er skuldastaðan þessi, samkvæmt samantekt fjölmiðla, hjá einhverjum algerlega óþekktum félögum með óskýran tilgang og markmið sem þykjast vera stjórnmálahreyfingar: Sjálfstæðisflokkurinn 166.941.000 fyrir 2022 Flokkur fólksins 240.000.000 fyrir 2022-2024 Píratar 66.819.000 fyrir 2022 Vinstri græn 266.566.093 fyrir 2022-2024 Sósíalistaflokkurinn 50.500.000 fyrir 2022-2023 Lögin um fjárhagslegan stuðning við stjórnmálaflokka voru einmitt sett til þess sem í setningunni felst; að styðja við stjórnmálahreyfingar. Það eru nokkur skilyrði fyrir stuðningum. Til að mynda að stjórnmálaflokkar hafi fengið kjörna fulltrúa á Alþingi. Meira segja þeir sem fá enga fulltrúa kjörna, eins og Sósíalistar en fá yfir 2,5 prósent atkvæða, fá líka styrk. Vinstri græn náðu ekki þessu marki í síðustu kosningum og fá því ekki krónu á þessu ári. Ríkisendurskoðun hrósar ársreikningum Flokks fólksins Andi laganna er að styðja við hreyfingar sem sannarlega eru stjórnmálahreyfingar. Það er einnig sett sem skilyrði að flokkar skili ársreikningum til Ríkisendurskoðunar, þar sem Flokkur fólksins hefur fengið hrós fyrir hvað vel og ýtarlega gert er grein fyrir öllum fjárreiðum flokksins. Þar eru tíundaðir allir styrkir, ásamt ríkisstyrknum, aðallega frá einstaklingum og einstaka fyrirtækjum, sem lögum samkvæmt mega ekki fara upp fyrir ákveðna upphæð. Í ársreikningum Flokks fólksins er einnig tíundað í hvað peningarnir voru notaðir, krónu fyrir krónu. Það eru engin leyndarmál í fjármálum Flokks fólksins eins og Ríkisendurskoðun hefur einmitt lýst ánægju sinni með. Allt upp á borðum og það sem meira er, ársreikningarnir eru öllum opnir á vef Ríkisendurskoðunar, einnig eiturpennum og pólitískum hrútum. Flokkur fólksins hefur alltaf uppfyllt öll megin skilyrði laga fyrir því að fá fjárhagslegan stuðning frá ríkinu, eins og aðrir flokkar hafa réttilega fengið styrki samkvæmt sömu lögum, hvað sem þeir voru kallaðir í bókum fjármálaráðuneytisins og Skattsins. Það er auðvitað bagalegt að vera síðastur í röð fimm flokka til að staðfesta það sem liggur í heiti hreyfingarinnar að hún sé vissulega stjórnmálahreyfing. Sú staðfesting verður að fara fram á landsfundi sem átti að fara fram í nóvember í fyrra en landsfundir flokka fara alla jafna fram annað hvert ár. Öllum að óvörum flautaði formaður Sjálfstæðisflokksins leikinn hins vegar af í október og boðaði til kosninga með skemmsta mögulega fyrirvara. Flokkur fólksins einhenti sér því að kosningabaráttunni og vann frækilegan sigur eins og frægt er orðið; sem stjórnmálaflokkur, hvað sem hver segir. Landsfundur flokksins fer fram síðar í þessum mánuði og að honum loknum ætti að róast um í hrútakofanum. Hrútarnir þurfa að fara að huga að fengitímanum vilji þeim ganga betur í næstu kosningum. Höfundur er framkvæmdastjóri þingflokks Flokks fólksins.
Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun
Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir Skoðun
Skoðun Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Á sjötugsaldri inn í nýja iðnbyltingu: Ferðalagið mitt og tækifæri Íslands í gervigreind Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Kæra foreldri, verður barnið þitt af verulegum árs- og ævitekjum ? Jón Pétur Zimsen skrifar
Skoðun Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir skrifar
Skoðun Frá stressi í sjálfstraust: Skrefin sem skipta máli á prófatíma Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar
Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar
Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun
Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir Skoðun