Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar 22. maí 2025 20:01 Það hefur ekki farið fram hjá mörgum að töluvert hefur logað á spjallsíðu Sósíalista síðustu vikur. Þar fer fyrir lítill hópur sem telur sig hlunnfarinn í flokknum og vill fá óskorað vald til að breyta stefnum flokksins sem unnar eru í mjög lýðræðislegu ferli eftir eigin hentisemi. Ég vil taka það fram að mér finnst mjög mikilvægt að félagar fái rými til að gagnrýna stjórnir flokksins og taldi ég ýmislegt gott í þeirri gagnrýni. Sem dæmi hafa sumir setið þar helst til lengi og mikilvægt að fá fjölbreyttar raddir að borðinu. Einnig hafa fjármál flokksins, nánar tiltekið Vorstjörnunnar, verið gerð eitthvað vafasöm í þessari gagnrýni. Ég veit ekki betur en að allt bókhald sé opið og búið sé að svara fyrir þeim röddum. En peningar gera fólk oft brjálað. Upptökin af gagnrýninni á stjórnir flokksins komu einmitt frá manni sem réði sig til vinnu fyrir Samstöðina. Gerð var krafa um ákveðið vinnuframlag sem viðkomandi stóð ekki við svo eðlilegt að laun væru ekki greidd eða lægri en samið væri um. Margt gott kom fram í þessari upphaflegu gagnrýni eins og tregða til að stofna kjördæmaráð og valdefla landsbyggðina. Mikið var talað um andlegt ofbeldi og ofríki Gunnars Smára sem ég skil að hluta. Enda hefur hann verið formaður framkvæmdaráðs frá stofnun. Mér finnst alveg kominn tími til að skipta þar út. Mér hefur líka stundum fundist hann hrokafullur og ekki heilsað sem dæmi þegar maður hittir hann á skrifstofunni. En yfirlýsingarnar um andlegt ofbeldi hans finnast mér stórlega ýktar og lykta af svekkelsi manns sem fékk ekki þau laun sem hann gerði ráð fyrir. Fólk verður að vinna sér inn fyrir laununum sínum og viðkomandi skilaði ekki fullnægjandi vinnuframlagi. Leiðinlegt en svona fór það. Á vagn þessa hóps hafa svo flykkst alls konar “anarkistar” (innan flokks sem utan) sem telja sig hlunnfarna af stjórnunum eða ekki fengið nógu mikla athygli eða pláss á listum eða hvað má guð vita. Alvarlegast á þeim vagni eru samt ranghugmyndir um að stjórnirnar þrjár hafi samið stefnuna og fólk sé nú bara alls ekki sátt við hana. Þarna fer hópur fólks sem vill öfgafyllri Sósíalisma eða hreinlega Kommúnisma en stefna flokksins stendur fyrir. Það sem er alvarlegast við þá ranghugmynd er að þau vilja ná valdi í stjórnum til að geta breytt lögum og komið á ólýðræðislegu ferli til stefnubreytinga eftir eigin hentisemi. Málið er að stefnan er ekki samin af stjórnum heldur slembivöldum hópum úr almennu félagatali af öllu landinu. Gunnar Smári hefur ekki samið einn punkt í öllum 18 stefnuflokkum. Ég starfaði sjálf í málefnastjórn í 4 ár og fór mesta vinna þar í að hringja í félaga og bjóða þeim að taka þátt í stefnumótunarvinnu. Ég fékk ekkert að segja um stefnuna sjálfa. Margir úr hópnum virðast hins vegar ekki einu sinni búnir að lesa stefnuna en eru samt á móti henni fyrirfram af því að þeir eru svo uppteknir af því að gagnrýna valdið. Litli gagnrýnishópurinn segist vilja meira lýðræði en eru að tala á móti lýðræðislegu ferli slembivals og vilja að félagsfundir hafi vald til að breyta stefnum sem almennir flokksfélagar hafa samið saman. Þannig að krafan er um lýðræði er studd ólýðræðislegum rökum. Það er gott og mikilvægt að gagnrýna og skylda stjórna að hlusta á hana en ef hún er persónulega rætin og ólýðræðisleg, full af ranghugmyndum um stefnumótun ofl. Er ekki skrítið að stjórnir vilji svara fyrir sig og benda á það. Sósíalistaflokkurinn er lýðræðislegur flokkur og lög um stefnumótun taka mið af því. Ég tel stórhættulegt ef einstaka málefnafundum af heitum Kommúnistum fái vald til að breyta stefnunni eftir eigin hentisemi. Gagnrýnishópurinn er meira að segja farinn að tala um næsta formann flokksins án þess að það embætti sé til. Það sem er sett í búning lýðræðislegrar gagnrýni er ekkert annað en ólýðræðisleg tilraun til valdayfirtöku. Ég vona að almennir félagsmenn átti sig á þessu og standi á móti lagabreytingum um hið lýðræðislega ferli slembivals. Endilega lesið stefnu flokksins í 18 málaflokkum sem almennir félagar hafa samið saman. Höfundur er framhaldsskólakennari og félagi í Sósíalistaflokknum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sósíalistaflokkurinn Mest lesið Iðjuþjálfun í verki Þóra Leósdóttir Skoðun Geta öll dýrin í skóginum verið vinir? Steinar Bragi Sigurjónsson Skoðun Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson Skoðun Í nafni frelsis og valdeflingar Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal Skoðun Hamona Benedikt S. Benediktsson Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson Skoðun Stúlka frá Gaza sem að missti allt Asil Jihad Al-Masri Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Geta öll dýrin í skóginum verið vinir? Steinar Bragi Sigurjónsson skrifar Skoðun Iðjuþjálfun í verki Þóra Leósdóttir skrifar Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íbúðalán Landsbankans og fyrstu kaupendur Helgi Teitur Helgason skrifar Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal skrifar Skoðun Hamona Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ógn og ofbeldi á vinnustöðum – hvað er til ráða Gísli Níls Einarsson skrifar Skoðun Lesum meira með börnunum okkar Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson skrifar Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson skrifar Skoðun Barnvæn borg byggist á traustu leikskólakerfi Stefán Pettersson skrifar Skoðun Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Ójöfnuður í fjármögnun nýsköpunarverkefna Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þjóð án máls – hver þegir, hver fær að tala? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar Skoðun Lýðræði og samfélagsmiðlar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki tölfræði, heldu líf fólks Sandra B. Franks skrifar Skoðun Stjórnmálaklækir og hræsni Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Samfélag sem stendur saman Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Er biðin á enda? Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hærri skattar á ferðamenn draga úr tekjum ríkissjóðs Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Ósýnilegu bjargráð lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Óttast Þorgerður úrskurð EFTA-dómstólsins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisþjóðin sem gleymdi dansinum Brogan Davison,Pétur Ármannsson skrifar Sjá meira
Það hefur ekki farið fram hjá mörgum að töluvert hefur logað á spjallsíðu Sósíalista síðustu vikur. Þar fer fyrir lítill hópur sem telur sig hlunnfarinn í flokknum og vill fá óskorað vald til að breyta stefnum flokksins sem unnar eru í mjög lýðræðislegu ferli eftir eigin hentisemi. Ég vil taka það fram að mér finnst mjög mikilvægt að félagar fái rými til að gagnrýna stjórnir flokksins og taldi ég ýmislegt gott í þeirri gagnrýni. Sem dæmi hafa sumir setið þar helst til lengi og mikilvægt að fá fjölbreyttar raddir að borðinu. Einnig hafa fjármál flokksins, nánar tiltekið Vorstjörnunnar, verið gerð eitthvað vafasöm í þessari gagnrýni. Ég veit ekki betur en að allt bókhald sé opið og búið sé að svara fyrir þeim röddum. En peningar gera fólk oft brjálað. Upptökin af gagnrýninni á stjórnir flokksins komu einmitt frá manni sem réði sig til vinnu fyrir Samstöðina. Gerð var krafa um ákveðið vinnuframlag sem viðkomandi stóð ekki við svo eðlilegt að laun væru ekki greidd eða lægri en samið væri um. Margt gott kom fram í þessari upphaflegu gagnrýni eins og tregða til að stofna kjördæmaráð og valdefla landsbyggðina. Mikið var talað um andlegt ofbeldi og ofríki Gunnars Smára sem ég skil að hluta. Enda hefur hann verið formaður framkvæmdaráðs frá stofnun. Mér finnst alveg kominn tími til að skipta þar út. Mér hefur líka stundum fundist hann hrokafullur og ekki heilsað sem dæmi þegar maður hittir hann á skrifstofunni. En yfirlýsingarnar um andlegt ofbeldi hans finnast mér stórlega ýktar og lykta af svekkelsi manns sem fékk ekki þau laun sem hann gerði ráð fyrir. Fólk verður að vinna sér inn fyrir laununum sínum og viðkomandi skilaði ekki fullnægjandi vinnuframlagi. Leiðinlegt en svona fór það. Á vagn þessa hóps hafa svo flykkst alls konar “anarkistar” (innan flokks sem utan) sem telja sig hlunnfarna af stjórnunum eða ekki fengið nógu mikla athygli eða pláss á listum eða hvað má guð vita. Alvarlegast á þeim vagni eru samt ranghugmyndir um að stjórnirnar þrjár hafi samið stefnuna og fólk sé nú bara alls ekki sátt við hana. Þarna fer hópur fólks sem vill öfgafyllri Sósíalisma eða hreinlega Kommúnisma en stefna flokksins stendur fyrir. Það sem er alvarlegast við þá ranghugmynd er að þau vilja ná valdi í stjórnum til að geta breytt lögum og komið á ólýðræðislegu ferli til stefnubreytinga eftir eigin hentisemi. Málið er að stefnan er ekki samin af stjórnum heldur slembivöldum hópum úr almennu félagatali af öllu landinu. Gunnar Smári hefur ekki samið einn punkt í öllum 18 stefnuflokkum. Ég starfaði sjálf í málefnastjórn í 4 ár og fór mesta vinna þar í að hringja í félaga og bjóða þeim að taka þátt í stefnumótunarvinnu. Ég fékk ekkert að segja um stefnuna sjálfa. Margir úr hópnum virðast hins vegar ekki einu sinni búnir að lesa stefnuna en eru samt á móti henni fyrirfram af því að þeir eru svo uppteknir af því að gagnrýna valdið. Litli gagnrýnishópurinn segist vilja meira lýðræði en eru að tala á móti lýðræðislegu ferli slembivals og vilja að félagsfundir hafi vald til að breyta stefnum sem almennir flokksfélagar hafa samið saman. Þannig að krafan er um lýðræði er studd ólýðræðislegum rökum. Það er gott og mikilvægt að gagnrýna og skylda stjórna að hlusta á hana en ef hún er persónulega rætin og ólýðræðisleg, full af ranghugmyndum um stefnumótun ofl. Er ekki skrítið að stjórnir vilji svara fyrir sig og benda á það. Sósíalistaflokkurinn er lýðræðislegur flokkur og lög um stefnumótun taka mið af því. Ég tel stórhættulegt ef einstaka málefnafundum af heitum Kommúnistum fái vald til að breyta stefnunni eftir eigin hentisemi. Gagnrýnishópurinn er meira að segja farinn að tala um næsta formann flokksins án þess að það embætti sé til. Það sem er sett í búning lýðræðislegrar gagnrýni er ekkert annað en ólýðræðisleg tilraun til valdayfirtöku. Ég vona að almennir félagsmenn átti sig á þessu og standi á móti lagabreytingum um hið lýðræðislega ferli slembivals. Endilega lesið stefnu flokksins í 18 málaflokkum sem almennir félagar hafa samið saman. Höfundur er framhaldsskólakennari og félagi í Sósíalistaflokknum.
Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun
Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar
Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun