Brjóstkirkjur Örn Bárður Jónsson skrifar 12. mars 2012 06:00 Elsta trúarrit á íslenskri tungu er svonefnd Íslensk hómilíubók frá 12. öld sem er safn helgra texta og prédikana. Þar er minnst á „brjóstkirkjur“ í bæn og vísað með þeim orðum til helgidóma hjartnanna. Brjóstkirkja er fallegt orð. Við eigum öll helgidóm hið innra hver sem trú okkar er. Menn spurðu Jesú forðum um Guðs ríki og hann sagði að það væri hvorki hægt að segja það vera þar eða hér „því Guðs ríki er hið innra með yður.“ Þjóðin er mengi fólks með helgidóm í hverju hjarta. Við þurfum nú að huga að innra lífi okkar. Ástandið í þjóðfélaginu kallar á tiltekt hið innra og afstöðu til þess sem er heilagt í lífi manna á öllum öldum, öllum stöðum og innan allra trúarbragða og kristallast í hinni gullnu reglu Krists um að gera öðrum það sem maður vill að snúi að manni sjálfum og hinu æðsta boðorði um að elska Guð og náungann eins og sjálfan sig. Við höfum horft upp á þjóðfélag okkar riða til falls vegna óráðsíu, óeiningar og samræðuhefðar sem er okkur til skammar. Þegar menn sem gegna ábyrgðarstörfum í þjóðfélaginu kalla hvorn annan bjána á opinberum vettvangi þá er eitthvað mikið að. Við erum samfélag í sárum. Sagt er að 30 þúsund heimili séu undir hamrinum. Úrlausnir eru fáar og sagðar kosta of mikið. En hvað kostar vonleysið, beiskjan og reiðin þegar dæmið verður gert upp? Tilfinningar vonsvikinna einstaklinga rata ekki inn í excel-skjölin, slíkar breytur passa ekki inn í formúlur reiknimeistaranna. Hver er fórnarkostnaður þjóðfélagsins í reiðu og vonsviknu fólki sem búið er að missa trúna á land og þjóð? Ráðaleysi okkar og tafir á viðunandi lausnum á vanda fólks er mikið alvörumál. Sagan sýnir að brjóstkirkjan vaknar í okkur öllum þegar áföll verða. Þegar snjóflóðin á Vestfjörðum dundu yfir hringdu klukkur í brjóstkirkju okkar allra. Flest fólk hefur mjög sterka samkennd með þeim sem líða og standa höllum fæti. Í þekktum sjómannasálmi segir „þegar hendir sorg við sjóinn, syrgir, tregar þjóðin öll“. Við erum ein þjóð í einu litlu landi. Hvernig getum við leyst úr málum okkar sem ein fjölskylda? Sjúkrahússprestur tjáði mér að í hans starfi verði hann var við nöturlegar aðstæður ungs fólks sem á sjúk börn eða berst sjálft við erfiða sjúkdóma því sumt af þessu fólki er svo hræðilega fátækt, segir hann. Hvernig getum við látið slíkt viðgangast í landi sem er jafn gjöfult og raun ber vitni? Gleðilegar fréttir heyrði ég nýlega af því hvernig margt fólk kemst út úr viðjum atvinnuleysis. Minnihluti þess fær störf í gegnum opinberar skrifstofur. Flest störf verða til fyrir tilstilli vina, kunningja og skyldmenna. Nánd og umhyggja skapa ný störf. Er ekki kominn tími til að hringja klukkum í brjóstkirkjunum og vekja okkur öll upp til góðra verka? Í líknarþjónustu við deyjandi fólk á sjúkrahúsum skiptir einna mestu máli hlý nærvera og vinátta. Orð og mælgi skipta þar minna máli. Hlýjan og vináttan læknar og eflir ónæmiskerfið, segja læknar. Hvernig getum við læknað þjóðina, læknað hvert annað? Við getum það með elsku, með hlýrri nærveru, með nýrri samræðuhefð sem er laus við sakbendingar og dómsýki en stefnir þess í stað að sátt og friði í samfélaginu. Látum nú klukkurnar hringja í brjóstkirkjum okkar og hefjumst handa við endurreisn samfélagsins. Við getum læknað Ísland og reist það upp á ný. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Örn Bárður Jónsson Mest lesið Halldór 28.06.2025 Halldór Falleinkunn skólakerfis? Helga Þórisdóttir Skoðun Hvers vegna berðu kross? Hrafnhildur Sigurðardóttir Skoðun Hvar er auðlindarentan? Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Þannig gerum við þetta? Ísak Ernir Kristinsson Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Hver borgar brúsann? Ingibjörg Isaksen Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson Skoðun Hætt við að hækka ekki skatta á almenning Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Raforkuverð: Stórnotendur og almenningur Ingvar Júlíus Baldursson skrifar Skoðun Hætt við að hækka ekki skatta á almenning Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Skattafíkn í skjóli réttlætis: Tímavélin stillt á 2012 Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Hver borgar brúsann? Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvers vegna berðu kross? Hrafnhildur Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þannig gerum við þetta? Ísak Ernir Kristinsson skrifar Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Falleinkunn skólakerfis? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þjónusta sem gleður – skilar sér beint í kassann Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Hvar er auðlindarentan? Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Miðflokkurinn – Rödd skynseminnar í borginni Ómar Már Jónsson skrifar Skoðun Virði barna og ungmenna Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Sættir þú þig við þetta? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Alþingi gleymir aftur fötluðum börnum Lúðvík Júlíusson skrifar Skoðun Lægri gjöld, fleiri tækifæri Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Tölum um stóra valdaframsalsmálið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson skrifar Skoðun Öflugar varnir krefjast stöndugra fréttamiðla Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun Gott frumvarp, en hvað með verklagið? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Augnablikið Magnús Jóhann Hjartarson skrifar Skoðun Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir skrifar Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Lífeyrissjóðirnir og Íslandsbanki, hluthafafundur á mánudag Bolli Héðinsson skrifar Skoðun „Þegar arkitektinn fer á flug“ - opinber umræða á villigötum Eyrún Arnarsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið þarf stjórnvöld með bein í nefinu Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Börn eru hvorki veiðigjöld né öryggis- og varnarmál Grímur Atlason skrifar Skoðun Í vörn gegn sjálfum sér? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks skrifar Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar Sjá meira
Elsta trúarrit á íslenskri tungu er svonefnd Íslensk hómilíubók frá 12. öld sem er safn helgra texta og prédikana. Þar er minnst á „brjóstkirkjur“ í bæn og vísað með þeim orðum til helgidóma hjartnanna. Brjóstkirkja er fallegt orð. Við eigum öll helgidóm hið innra hver sem trú okkar er. Menn spurðu Jesú forðum um Guðs ríki og hann sagði að það væri hvorki hægt að segja það vera þar eða hér „því Guðs ríki er hið innra með yður.“ Þjóðin er mengi fólks með helgidóm í hverju hjarta. Við þurfum nú að huga að innra lífi okkar. Ástandið í þjóðfélaginu kallar á tiltekt hið innra og afstöðu til þess sem er heilagt í lífi manna á öllum öldum, öllum stöðum og innan allra trúarbragða og kristallast í hinni gullnu reglu Krists um að gera öðrum það sem maður vill að snúi að manni sjálfum og hinu æðsta boðorði um að elska Guð og náungann eins og sjálfan sig. Við höfum horft upp á þjóðfélag okkar riða til falls vegna óráðsíu, óeiningar og samræðuhefðar sem er okkur til skammar. Þegar menn sem gegna ábyrgðarstörfum í þjóðfélaginu kalla hvorn annan bjána á opinberum vettvangi þá er eitthvað mikið að. Við erum samfélag í sárum. Sagt er að 30 þúsund heimili séu undir hamrinum. Úrlausnir eru fáar og sagðar kosta of mikið. En hvað kostar vonleysið, beiskjan og reiðin þegar dæmið verður gert upp? Tilfinningar vonsvikinna einstaklinga rata ekki inn í excel-skjölin, slíkar breytur passa ekki inn í formúlur reiknimeistaranna. Hver er fórnarkostnaður þjóðfélagsins í reiðu og vonsviknu fólki sem búið er að missa trúna á land og þjóð? Ráðaleysi okkar og tafir á viðunandi lausnum á vanda fólks er mikið alvörumál. Sagan sýnir að brjóstkirkjan vaknar í okkur öllum þegar áföll verða. Þegar snjóflóðin á Vestfjörðum dundu yfir hringdu klukkur í brjóstkirkju okkar allra. Flest fólk hefur mjög sterka samkennd með þeim sem líða og standa höllum fæti. Í þekktum sjómannasálmi segir „þegar hendir sorg við sjóinn, syrgir, tregar þjóðin öll“. Við erum ein þjóð í einu litlu landi. Hvernig getum við leyst úr málum okkar sem ein fjölskylda? Sjúkrahússprestur tjáði mér að í hans starfi verði hann var við nöturlegar aðstæður ungs fólks sem á sjúk börn eða berst sjálft við erfiða sjúkdóma því sumt af þessu fólki er svo hræðilega fátækt, segir hann. Hvernig getum við látið slíkt viðgangast í landi sem er jafn gjöfult og raun ber vitni? Gleðilegar fréttir heyrði ég nýlega af því hvernig margt fólk kemst út úr viðjum atvinnuleysis. Minnihluti þess fær störf í gegnum opinberar skrifstofur. Flest störf verða til fyrir tilstilli vina, kunningja og skyldmenna. Nánd og umhyggja skapa ný störf. Er ekki kominn tími til að hringja klukkum í brjóstkirkjunum og vekja okkur öll upp til góðra verka? Í líknarþjónustu við deyjandi fólk á sjúkrahúsum skiptir einna mestu máli hlý nærvera og vinátta. Orð og mælgi skipta þar minna máli. Hlýjan og vináttan læknar og eflir ónæmiskerfið, segja læknar. Hvernig getum við læknað þjóðina, læknað hvert annað? Við getum það með elsku, með hlýrri nærveru, með nýrri samræðuhefð sem er laus við sakbendingar og dómsýki en stefnir þess í stað að sátt og friði í samfélaginu. Látum nú klukkurnar hringja í brjóstkirkjum okkar og hefjumst handa við endurreisn samfélagsins. Við getum læknað Ísland og reist það upp á ný.
Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Skoðun Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson skrifar
Skoðun Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir skrifar
Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar