Skipulagsdagar leikskóla - sjónarmið leikskólakennara Haraldur F. Gíslason skrifar 1. maí 2012 06:00 Þann 29.04.2012 skrifuðu Samtök atvinnulífsins grein sem þau birtu á heimasíðu sinni um fjölgun skipulagsdaga í leikskólum Reykjavíkurborgar. Í kjölfarið fór ég að lesa umræðuna um málið í netheimum og sitt sýndist hverjum. Oft litaðist umræðan af mikilli heift út í Samtök atvinnulífsins sem öxulveldi hins illa. Það eru sleggjudómar. Fólkið hjá SA er án efa gott fólk sem vill kannski bara græða á daginn og grilla á kvöldin og það er nákvæmlega ekkert að því. Þó er ekkert víst að öllum hjá SA finnist neitt sérstaklega gaman að grilla. Mér finnst bæði gaman að grilla og svo finnst mér líka grillmatur góður. Eins finnst mér ekkert að því að græða á meðan að gróði minn bitnar ekki á öðrum. Ég er viss um að ég gæti vel vanist því að vera fjárhagslega efnaður. Fjölgun skipulagsdaga úr fimm í sex hjá leikskólum Reykjavíkurborgar á sér að minnsta kosti fjögur sjónarmið. Sjónarmið atvinnulífsins, rekstaraðila, foreldra og leikskólakennara. Ég ætla að skýra aðeins frá sjónarmiði leikskólakennarans. Það vita vonandi flestir að leikskólinn er fyrsta skólastigið. Þar fer fram kennsla allan daginn og við hana fléttast umönnun og umhyggja sem eru nauðsynlegir þættir til þess að einstaklingurinn nemi það sem er verið að kenna honum. Kennslu þarf að undirbúa og þess vegna hefur leikskólakennarinn 4-5 klst. á viku til undirbúnings. Það er mjög lítið ef við miðum við önnur skólastig. Skólastarfið þarf að skipuleggja og þess vegna eru skipulagsdagar. Það er því miður ekki hægt að skipuleggja starfið á meðan að börnin eru í leikskólanum. Skipulagsdagar eru meðal annars notaðir til að útfæra skólanámsskrár og starfsáætlanir. Nú á dögunum kom út ný aðalnámskrá leikskóla sem mennta- og menningarmálaráðuneytið gaf út. Eðlilega eru ærin verkefni fyrir höndum að innleiða hana og laga að skólanámskrá hvers leikskóla fyrir sig. Ég ætla ekki að gera lítið úr þeim óþægindum sem foreldrar geta lent í vegna starfsdaga skóla. Starfsdagar skóla geta verið erfið viðbót við veikindi barna og fleiri óumflýjanlega þætti sem leiða til fjarvista frá vinnu. Flestir foreldrar gera sér samt grein fyrir mikilvægi þess að faglega sé staðið að menntun barna þeirra. Þeir gera sér flestir grein fyrir því að skólastarf þarf að skipuleggja þegar að nemendurnir eru ekki í skólanum. Leikskólakennarar vita að ábyrgð þeirra er mikil að nýta þessa fáu starfsdaga sem best með hagsmuni barnanna að leiðarljósi. Kannski geta Samtök atvinnulífsins lagt sitt lóð á vogarskálarnar til að auðvelda foreldrum að vera heima með börnin sín á starfsdögum án þess að þurfa nota orlofsdagana sína. En hvað er annað til ráða? Það er ljóst í mínum huga að starfsdögum og tækifærum leikskólakennara til að viðhalda gæðum, fagmennsku og þróa framsækið skólastig þarf að fjölga en ekki fækka. Sú var tíðin að fastir starfsmannafundir, utan dagvinnumarka, voru haldnir mánaðarlega allt skólaárið. Það voru að mínu mati mjög góðir fundir sem nýttust vel til að vinna að ýmsum þáttum sem tengdust leikskólastarfinu. Eins væri hægt að ráða inn fleiri leikskólakennara til þess að hægt væri að vinna í teymisvinnu á starfstíma skóla að faglegri þróun allt skólaárið samhliða kennslu. Hægt væri að skipuleggja slíka þróunarvinnu ef mannaflinn væri nægur. Fyrst þyrfti reyndar að gera átak í að fjölga leikskólakennurum sem útskrifast úr HÍ og HA um 180 á ári til að viðhalda stéttinni og uppfylla lög um að lágmarki 2/3 hluta leikskólakennara af starfsfólki leikskóla. Allt kostar þetta peninga og þeir virðast vera af skornum skammti þegar horft er til leikskólans. Ég er handviss um að fyrir hrun var að skapast markaður fyrir 24 stunda leikskóla á Íslandi. Honum hefði fylgt frí heimsendingarþjónusta. Við hefðum getað fyllt leikskólann af börnum upptekinna foreldra. Foreldra sem voru í krefjandi vinnu og þurftu að vinna mikið. Foreldra sem hefðu ekki tíma til að grilla. Foreldra sem þyrftu að græða á daginn og græða á kvöldin. Nú er ég bæði ósanngjarn og ósmekklegur. Það hlýtur samt að vera markmið flestra að búa til fjölskylduvænt þjóðfélag. Ég er ekkert viss um að fókusinn í uppbyggingunni eftir hrun sé endilega svo mikill á það. Við verðum að búa til samfélag sem dansar í takt. Atvinnulífið verður að auðvelda foreldrum að geta verið með börnunum sínum á starfsdögum skóla án þess að tefla fjárhag heimilisins í hættu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haraldur F. Gíslason Mest lesið Halldór 28.06.2025 Halldór Falleinkunn skólakerfis? Helga Þórisdóttir Skoðun Hvers vegna berðu kross? Hrafnhildur Sigurðardóttir Skoðun Hvar er auðlindarentan? Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Þannig gerum við þetta? Ísak Ernir Kristinsson Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Hver borgar brúsann? Ingibjörg Isaksen Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson Skoðun Skattafíkn í skjóli réttlætis: Tímavélin stillt á 2012 Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Hætt við að hækka ekki skatta á almenning Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Raforkuverð: Stórnotendur og almenningur Ingvar Júlíus Baldursson skrifar Skoðun Hætt við að hækka ekki skatta á almenning Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Skattafíkn í skjóli réttlætis: Tímavélin stillt á 2012 Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Hver borgar brúsann? Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvers vegna berðu kross? Hrafnhildur Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þannig gerum við þetta? Ísak Ernir Kristinsson skrifar Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Falleinkunn skólakerfis? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þjónusta sem gleður – skilar sér beint í kassann Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Hvar er auðlindarentan? Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Miðflokkurinn – Rödd skynseminnar í borginni Ómar Már Jónsson skrifar Skoðun Virði barna og ungmenna Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Sættir þú þig við þetta? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Alþingi gleymir aftur fötluðum börnum Lúðvík Júlíusson skrifar Skoðun Lægri gjöld, fleiri tækifæri Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Tölum um stóra valdaframsalsmálið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson skrifar Skoðun Öflugar varnir krefjast stöndugra fréttamiðla Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun Gott frumvarp, en hvað með verklagið? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Augnablikið Magnús Jóhann Hjartarson skrifar Skoðun Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir skrifar Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Lífeyrissjóðirnir og Íslandsbanki, hluthafafundur á mánudag Bolli Héðinsson skrifar Skoðun „Þegar arkitektinn fer á flug“ - opinber umræða á villigötum Eyrún Arnarsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið þarf stjórnvöld með bein í nefinu Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Börn eru hvorki veiðigjöld né öryggis- og varnarmál Grímur Atlason skrifar Skoðun Í vörn gegn sjálfum sér? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks skrifar Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar Sjá meira
Þann 29.04.2012 skrifuðu Samtök atvinnulífsins grein sem þau birtu á heimasíðu sinni um fjölgun skipulagsdaga í leikskólum Reykjavíkurborgar. Í kjölfarið fór ég að lesa umræðuna um málið í netheimum og sitt sýndist hverjum. Oft litaðist umræðan af mikilli heift út í Samtök atvinnulífsins sem öxulveldi hins illa. Það eru sleggjudómar. Fólkið hjá SA er án efa gott fólk sem vill kannski bara græða á daginn og grilla á kvöldin og það er nákvæmlega ekkert að því. Þó er ekkert víst að öllum hjá SA finnist neitt sérstaklega gaman að grilla. Mér finnst bæði gaman að grilla og svo finnst mér líka grillmatur góður. Eins finnst mér ekkert að því að græða á meðan að gróði minn bitnar ekki á öðrum. Ég er viss um að ég gæti vel vanist því að vera fjárhagslega efnaður. Fjölgun skipulagsdaga úr fimm í sex hjá leikskólum Reykjavíkurborgar á sér að minnsta kosti fjögur sjónarmið. Sjónarmið atvinnulífsins, rekstaraðila, foreldra og leikskólakennara. Ég ætla að skýra aðeins frá sjónarmiði leikskólakennarans. Það vita vonandi flestir að leikskólinn er fyrsta skólastigið. Þar fer fram kennsla allan daginn og við hana fléttast umönnun og umhyggja sem eru nauðsynlegir þættir til þess að einstaklingurinn nemi það sem er verið að kenna honum. Kennslu þarf að undirbúa og þess vegna hefur leikskólakennarinn 4-5 klst. á viku til undirbúnings. Það er mjög lítið ef við miðum við önnur skólastig. Skólastarfið þarf að skipuleggja og þess vegna eru skipulagsdagar. Það er því miður ekki hægt að skipuleggja starfið á meðan að börnin eru í leikskólanum. Skipulagsdagar eru meðal annars notaðir til að útfæra skólanámsskrár og starfsáætlanir. Nú á dögunum kom út ný aðalnámskrá leikskóla sem mennta- og menningarmálaráðuneytið gaf út. Eðlilega eru ærin verkefni fyrir höndum að innleiða hana og laga að skólanámskrá hvers leikskóla fyrir sig. Ég ætla ekki að gera lítið úr þeim óþægindum sem foreldrar geta lent í vegna starfsdaga skóla. Starfsdagar skóla geta verið erfið viðbót við veikindi barna og fleiri óumflýjanlega þætti sem leiða til fjarvista frá vinnu. Flestir foreldrar gera sér samt grein fyrir mikilvægi þess að faglega sé staðið að menntun barna þeirra. Þeir gera sér flestir grein fyrir því að skólastarf þarf að skipuleggja þegar að nemendurnir eru ekki í skólanum. Leikskólakennarar vita að ábyrgð þeirra er mikil að nýta þessa fáu starfsdaga sem best með hagsmuni barnanna að leiðarljósi. Kannski geta Samtök atvinnulífsins lagt sitt lóð á vogarskálarnar til að auðvelda foreldrum að vera heima með börnin sín á starfsdögum án þess að þurfa nota orlofsdagana sína. En hvað er annað til ráða? Það er ljóst í mínum huga að starfsdögum og tækifærum leikskólakennara til að viðhalda gæðum, fagmennsku og þróa framsækið skólastig þarf að fjölga en ekki fækka. Sú var tíðin að fastir starfsmannafundir, utan dagvinnumarka, voru haldnir mánaðarlega allt skólaárið. Það voru að mínu mati mjög góðir fundir sem nýttust vel til að vinna að ýmsum þáttum sem tengdust leikskólastarfinu. Eins væri hægt að ráða inn fleiri leikskólakennara til þess að hægt væri að vinna í teymisvinnu á starfstíma skóla að faglegri þróun allt skólaárið samhliða kennslu. Hægt væri að skipuleggja slíka þróunarvinnu ef mannaflinn væri nægur. Fyrst þyrfti reyndar að gera átak í að fjölga leikskólakennurum sem útskrifast úr HÍ og HA um 180 á ári til að viðhalda stéttinni og uppfylla lög um að lágmarki 2/3 hluta leikskólakennara af starfsfólki leikskóla. Allt kostar þetta peninga og þeir virðast vera af skornum skammti þegar horft er til leikskólans. Ég er handviss um að fyrir hrun var að skapast markaður fyrir 24 stunda leikskóla á Íslandi. Honum hefði fylgt frí heimsendingarþjónusta. Við hefðum getað fyllt leikskólann af börnum upptekinna foreldra. Foreldra sem voru í krefjandi vinnu og þurftu að vinna mikið. Foreldra sem hefðu ekki tíma til að grilla. Foreldra sem þyrftu að græða á daginn og græða á kvöldin. Nú er ég bæði ósanngjarn og ósmekklegur. Það hlýtur samt að vera markmið flestra að búa til fjölskylduvænt þjóðfélag. Ég er ekkert viss um að fókusinn í uppbyggingunni eftir hrun sé endilega svo mikill á það. Við verðum að búa til samfélag sem dansar í takt. Atvinnulífið verður að auðvelda foreldrum að geta verið með börnunum sínum á starfsdögum skóla án þess að tefla fjárhag heimilisins í hættu.
Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Skoðun Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson skrifar
Skoðun Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir skrifar
Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar