Það er til mikils að vinna Jóhannes Þór Skúlason skrifar 15. janúar 2019 19:15 Á undanförnum árum hefur vetrarferðaþjónusta verið að vaxa og dafna. Jafnt og þétt hefur verið unnið að því að efla ferðaþjónustu allt árið um kring – um það munar ekki síst á landsbyggðinni. Ísland í fögrum vetrarbúningi með norðurljósin dansandi á himninum er auðlind sem þúsundir ferðamanna sækja okkur nú heim daglega yfir vetrartímann til að njóta þess sem náttúran og samfélagið okkar hefur að bjóða. Og gestgjafarnir eru annars vegar mikill fjöldi fyrirtækja í ferðaþjónustu um land allt og hins vegar þjóðin öll. Í desember sl. komu 137 þúsund erlendir ferðamenn til landsins en í sama mánuði árið 2014 sóttu 54 þúsund gestir okkur heim. Sömu sögu er að segja af janúarmánuði - árið 2014 komu 47 þúsund erlendir ferðamenn til landsins en í fyrra voru þeir um 160 þúsund. Vissulega hefur hægt á þeim mikla vexti sem við höfum upplifað síðustu ár, en þessi þróun sýnir að Vetur konungur ber nafn með réttu sem helsti vaxtarbroddur í komum erlendra ferðamanna til landsins. Þar á öflugt markaðsstarf og mikil uppbygging faglegrar ferðaþjónustu um allt land stóran hlut í árangrinum.Allt samfélagið tapar á verkfallsátökum Hjá fjölmörgum ferðaþjónustufyrirtækjum hefur veturinn að þessu sinni hins vegar einkennst af áhyggjum af stöðu kjaramála. Yfirlýsingar sumra verkalýðsforkólfa landsins um að vænta megi harðra átaka, sem hófust mörgum mánuðum áður en samningar runnu út, gefa ekki fögur fyrirheit um batnandi tíð í ferðaþjónustu. Þvert á móti. Í slíkri umræðu er mjög mikilvægt að allir geri sér grein fyrir því hversu slæm áhrif slík átök geta haft á ferðaþjónustu, sem er í eðli sínu mjög viðkvæm atvinnugrein á margan hátt. Umræða á Íslandi berst víðar í vel tengdum heimi en marga grunar. Og nú er svo komið að síðustu daga og vikur hafa fyrirspurnir áhyggjufullra ferðamanna og ferðaskipuleggjenda tekið að berast. Ef til langvarandi verkfalla kemur má búast við hrinu afbókana og að þeir ferðamenn sem komnir eru til landsins fái ekki þá þjónustu sem þeir hafa greitt fyrir. Orðið er fljótt að berast og rétt eins og að ánægðir ferðamenn eru besta markaðssetning sem ferðamannalandið Ísland getur hlotið, eru óánægðir sú versta. Langvarandi átök geta því haft neikvæð áhrif langt inn í sumarið og haustið og skaðað verulega ávinning samfélagsins af ferðaþjónustunni. Það væri mikilsvert að komast hjá slíkum aðstæðum. Því er það gríðarmikilvægt fyrir ferðaþjónustuna, eins og samfélagið í heild, að aðilar leggi sig enn betur fram við samningaborðið og leggi áherslu á að nálgast hvor aðra með opnum hug, skynsamlegum tillögum og raunverulegri umræðu um þær. Með hverjum fundi verður þannig komist nær sameiginlegum árangri. Það skiptir máli að muna að kjarasamningar eru ekki stríðsátök stétta heldur samvinna aðila vinnumarkaðarins um að bæta lífskjör á Íslandi. Áhættan er mest á landsbyggðinni Það er ljóst að komi til átaka á vinnumarkaði sem beinast gegn ferðaþjónustunni mun áhrifa þeirra ekki síst gæta á landsbyggðinni, sem ekki má við samdrætti eins og staðan er. Komið hefur fram að ferðaþjónustufyrirtæki fjarri höfuðborgarsvæðinu glíma gjarnan við mun hærri launakostnað sem hlutfall af tekjum en þau sem starfa á Suðvesturhorninu. Þar þarf því minna högg til að neikvæðu áhrifin magnist. Áhrif sem hafa sömuleiðis meiri bein neikvæð áhrif á nærsamfélög fyrirtækjanna á landsbyggðinni. Ísland sem áfangastaður fyrir ferðamenn yfir vetrarmánuðina hefur verið að styrkjast á undanförnum árum og þúsundir ferðamanna eiga bókaða gistingu, bílaleigubíla og afþreyingu í viku hverri í febrúar, mars og apríl. Hvers konar stöðvun á þeirri keðju mun óhjákvæmilega hafa alvarlegar afleiðingar. Ábyrgð þeirra sem sitja við samningsborðið er því mikil og rétt að hvetja samningsaðila til að halda áfram að leita skynsamlegra leiða til að ná samningum af heilindum og komast þannig hjá átökum sem skaðað geta ferðaþjónustuna og þar með samfélagið allt. Það er til mikils að vinna. Jóhannes Þór Skúlason, Framkvæmdastjóri Samtaka ferðaþjónustunnar Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jóhannes Þór Skúlason Skoðun Mest lesið Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas skrifar Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Bensínstöðvardíll og Birkimelur Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson skrifar Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Skynsamleg forgangsröðun fjár Ragnhildur Jónsdóttir skrifar Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að sameinast fjölskyldu sinni Guðrún Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson skrifar Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Sumarið verður nýtt vel til uppbyggingar snjóflóðavarna Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Skoðun Fæðing Ísraels - Líkum misþyrmt BIrgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas skrifar Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar Sjá meira
Á undanförnum árum hefur vetrarferðaþjónusta verið að vaxa og dafna. Jafnt og þétt hefur verið unnið að því að efla ferðaþjónustu allt árið um kring – um það munar ekki síst á landsbyggðinni. Ísland í fögrum vetrarbúningi með norðurljósin dansandi á himninum er auðlind sem þúsundir ferðamanna sækja okkur nú heim daglega yfir vetrartímann til að njóta þess sem náttúran og samfélagið okkar hefur að bjóða. Og gestgjafarnir eru annars vegar mikill fjöldi fyrirtækja í ferðaþjónustu um land allt og hins vegar þjóðin öll. Í desember sl. komu 137 þúsund erlendir ferðamenn til landsins en í sama mánuði árið 2014 sóttu 54 þúsund gestir okkur heim. Sömu sögu er að segja af janúarmánuði - árið 2014 komu 47 þúsund erlendir ferðamenn til landsins en í fyrra voru þeir um 160 þúsund. Vissulega hefur hægt á þeim mikla vexti sem við höfum upplifað síðustu ár, en þessi þróun sýnir að Vetur konungur ber nafn með réttu sem helsti vaxtarbroddur í komum erlendra ferðamanna til landsins. Þar á öflugt markaðsstarf og mikil uppbygging faglegrar ferðaþjónustu um allt land stóran hlut í árangrinum.Allt samfélagið tapar á verkfallsátökum Hjá fjölmörgum ferðaþjónustufyrirtækjum hefur veturinn að þessu sinni hins vegar einkennst af áhyggjum af stöðu kjaramála. Yfirlýsingar sumra verkalýðsforkólfa landsins um að vænta megi harðra átaka, sem hófust mörgum mánuðum áður en samningar runnu út, gefa ekki fögur fyrirheit um batnandi tíð í ferðaþjónustu. Þvert á móti. Í slíkri umræðu er mjög mikilvægt að allir geri sér grein fyrir því hversu slæm áhrif slík átök geta haft á ferðaþjónustu, sem er í eðli sínu mjög viðkvæm atvinnugrein á margan hátt. Umræða á Íslandi berst víðar í vel tengdum heimi en marga grunar. Og nú er svo komið að síðustu daga og vikur hafa fyrirspurnir áhyggjufullra ferðamanna og ferðaskipuleggjenda tekið að berast. Ef til langvarandi verkfalla kemur má búast við hrinu afbókana og að þeir ferðamenn sem komnir eru til landsins fái ekki þá þjónustu sem þeir hafa greitt fyrir. Orðið er fljótt að berast og rétt eins og að ánægðir ferðamenn eru besta markaðssetning sem ferðamannalandið Ísland getur hlotið, eru óánægðir sú versta. Langvarandi átök geta því haft neikvæð áhrif langt inn í sumarið og haustið og skaðað verulega ávinning samfélagsins af ferðaþjónustunni. Það væri mikilsvert að komast hjá slíkum aðstæðum. Því er það gríðarmikilvægt fyrir ferðaþjónustuna, eins og samfélagið í heild, að aðilar leggi sig enn betur fram við samningaborðið og leggi áherslu á að nálgast hvor aðra með opnum hug, skynsamlegum tillögum og raunverulegri umræðu um þær. Með hverjum fundi verður þannig komist nær sameiginlegum árangri. Það skiptir máli að muna að kjarasamningar eru ekki stríðsátök stétta heldur samvinna aðila vinnumarkaðarins um að bæta lífskjör á Íslandi. Áhættan er mest á landsbyggðinni Það er ljóst að komi til átaka á vinnumarkaði sem beinast gegn ferðaþjónustunni mun áhrifa þeirra ekki síst gæta á landsbyggðinni, sem ekki má við samdrætti eins og staðan er. Komið hefur fram að ferðaþjónustufyrirtæki fjarri höfuðborgarsvæðinu glíma gjarnan við mun hærri launakostnað sem hlutfall af tekjum en þau sem starfa á Suðvesturhorninu. Þar þarf því minna högg til að neikvæðu áhrifin magnist. Áhrif sem hafa sömuleiðis meiri bein neikvæð áhrif á nærsamfélög fyrirtækjanna á landsbyggðinni. Ísland sem áfangastaður fyrir ferðamenn yfir vetrarmánuðina hefur verið að styrkjast á undanförnum árum og þúsundir ferðamanna eiga bókaða gistingu, bílaleigubíla og afþreyingu í viku hverri í febrúar, mars og apríl. Hvers konar stöðvun á þeirri keðju mun óhjákvæmilega hafa alvarlegar afleiðingar. Ábyrgð þeirra sem sitja við samningsborðið er því mikil og rétt að hvetja samningsaðila til að halda áfram að leita skynsamlegra leiða til að ná samningum af heilindum og komast þannig hjá átökum sem skaðað geta ferðaþjónustuna og þar með samfélagið allt. Það er til mikils að vinna. Jóhannes Þór Skúlason, Framkvæmdastjóri Samtaka ferðaþjónustunnar
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun