Landspítalinn og óábyrg yfirstjórn sóttvarna Vilhelm Jónsson skrifar 25. mars 2020 07:00 Á sama tíma og verið er að setja útgöngubann og aðrar þrengingar til að sporna við útbreiðslu kórónuveirunnar vítt og breitt um heiminn hefur sóttvarnarteymið haft of oft fram að færa ótrúverðugan fréttaflutning. Útbreiðsla veirunnar fékk að fara úr böndunum og höfuðástæðan er að ferðamenn, sem og Íslendingar, fengu að streyma til og frá sýktum löndum of lengi ásamt að of seint var hugað að útgöngubanni. Ef illa fer er full ástæða til að íhuga hvernig hefur verið staðið að verki og óboðlegt að forkólfar geti komið fram með hvaða vitleysu sem er í boði bitlausra fréttamanna. Það er forkastanlegt að sóttvarnarlæknir hafi leyft sér að láta í veðri vaka að 60% þjóðarinnar þyrftu að sýkjast til að ráða niðurlögum Covid-19 varanlega, og hvað búi að baki gjörðum hans. Út um allan heim er verið að leita að mótefni til að ráða niðurlögum veirunnar og þess vegna er ærin ástæða að kaupa sér tíma. Fólk er barið til hlýðni til að sporna við útbreiðslu veirunnar, og ef það hlýðir ekki tilmælum mætir það mikilli hörku. Heilbrigðisyfirvöld höfðu yfir tvo mánuði til að undirbúa sig fyrir þennan skell án þess að aðhafast nægjanlega í ljósi þess hversu illvægur sjúkdómurinn er, í það minnsta var tíminn illa nýttur. Það er einnig forkastanlegt að þegar sóttvarnarlæknir var spurður í síðustu viku hver staðan væri varðandi öndunarvélar var fátt um svör, að vísu rættist eitthvað betur úr þeim vanda þegar Landspítalanum bárust vilyrði um 15 öndunarvélar að gjöf tveimur dögum síðar. Skortur á pinnum hefur orðið þess valdandi að þurft hefur að draga úr sýnatökum, sem getur vart talist eðlilegt í byrjun á jafn illvægum faraldri, og gefur til kynna óábyrgt verklag. Það er full ástæða til að athuga framangreint innkaupaferli þegar látið er liggja að ábyrgð liggi annars staðar, sem svo vekur furðu hversu illa hefur verið farið með takmarkaðar birgðir. Fólk út um allan heim er að reyna verja sig eftir bestu getu fyrir sýkingum, t.d. með maska, engu að síður leyfði sóttvarnarlæknir sér kynroðalaust þegar hann var spurður að tala niður notkun á hefðbundnum möskum, þar sem þeir væru óþarfir og kæmu að litlum notum, sem verður að teljast mjög ótrúverðugt. Að blanda saman sóttvarnaspítala og annarri starfsemi Landspítalans, eins og hefur átt sér stað undanfarin ár, er galið við að tryggja útbreiðslu á smitum, og örugglega við þær aðstæður sem hafa verið til staðar í Fossvogi. Breytt sóttvarnaraðstaða er eflaust mun betri en engu að síður vafasöm og býður upp á að stórslys geti orðið vegna smitleiða. Landspítalinn er rekinn á litlum afköstum þessar vikurnar (var nú ekki beysinn fyrir) vegna skorts á sjúkrateymi og óábyrgrar stjórnunar, og er þess vegna að valda fjölda sjúklinga óbætanlegum skaða. Þó svo að forstjóri Landspítalans státi sig þessa dagana að því að ástandið sé gjörbreytt, og engir sjúklingar á göngum og betra ástand á bráðamóttöku, sem er ekki í neinu samræmi við vandann þar sem flestallt er sett á bið. Ekki svo ósjaldan hefur komið fram á stöðufundum sóttvarnateymis síðustu vikur að gjörgæsla og önnur læknaþjónusta sé undirmönnuð og aðstöðuleysið bágborið. Heilbrigðisyfirvöld brugðust seint og illa við aðstöðuleysi sínu, sem kom berlega í ljós hjá forstjóra Landspítalans í síðustu viku, þegar hann nefndi að það hefði verið lyft grettistaki á síðustu 10 dögum til að koma upp sóttvarnaraðstöðu til hjúkrunar og gjörgæslu. Slík ummæli gefa fyllilega til kynna að það var ekki brugðist við fyrr en alltof seint. Almenningur hefur þurfti að berja á yfirvöldum til að heilbrigðisyfirvöld vöknuðu úr rotinu og í stað þess að vera í afneitun ætti landlæknisembættið að sýna sóma sinn og auðmýkt og biðja þjóðina afsökunar á óábyrgu háttarlagi sínu. Læknastéttin ætti einnig að íhuga andvara og kjarkleysi sitt að hafa ekki verið háværari eftir að hafa horft steinþegjandi á undanfarin ár hvernig komið er fyrir heilbrigðiskerfinu. Það er ekki nóg að sverja læknaeið og láta sig síðan litlu varða að heilbrigðiskerfið sé í molum vegna þess að yfirvöld eru ekki að standa sig. Holan við Hringbraut er glöggt dæmi um hvaða skrípaleikur á sér stað hjá yfirvöldum og löngu er orðið tímabært að stöðva framkvæmd, sem mun aldrei ljúka, þó svo að búið sé að moka tugum milljörðum framreiknað síðustu 20 ár í hítina. Það virðist loða við landann að sjá og skilja ekki í hvað stefni fyrir en of seint. Það er löngu orðið tímabært að stjórnvöld verði dregin til ábyrgðar hvernig heilbrigðiskerfinu hefur verið haldið í fjársvelti. Einnig er lágmarkskrafa að forstjóri Landspítalans sé hæfur til að stýra skútunni með vitrænum hætti, yfirklórið og kattarþvotturinn sem hann viðhafði varðandi úttekt á stofnuninni kom berlega í ljós eftir Svíaúttektina á bráðamóttöku spítalans. Þeir sem til þekkja, og hafa þurft að nýta sér þjónustu Landspítalans, er löngu orðið ljóst að litla sem enga þjónustu er að hafa um helgar og eftir kl. 16 virka daga, og slíkt hið sama á við um bráðamóttöku og heilsugæsluna þegar sjúklingar takast á við margra klukkustunda biðraðir. Eldri borgarar búa við sóttvarnir og einangrun mánuðum saman með þungbærari hætti en almenningur og það er ekki nóg að sóttvarnarteymið ítreki að við eigum að vera góð hvert við annað. Í það minnsta njóta þeir þess ekki sem dvelja á elli og hjúkrunarheimilum, og fjöldi annarra sem eiga um sárt að binda og eru ekki í návist við sína nánustu mánuðum saman, fari fram sem horfir. Eftir því sem núverandi ástand dregst á langinn eru verulega miklar líkur á að starfsfólk og aðrir sofni á verðinum og fari óvarlega, sem getur orðið dvalarheimilum aldraða og sjúkrastofnunum afdrifaríkt. Það er ekki nóg að tala og benda á að þjóðin sýni samhug og samkennd, verkin þurfa að tala og það strax, þó svo að kærleikur sé góðra gjalda verður. Drottinn blessar ekki alltaf alla sem skyldi. Svipan svíður en hún á líka að skera, og mun gera það enn frekar fari allt úr böndunum, ekki síst þegar fólk þarf að gjalda fyrir með lífi sínu. Það er löngu komið nóg af reiknilíkum og öðru háskólahjali, samanber að veirusmit eigi að vera í hámarki föstudaginn langa! Það vantar aðeins að nefna klukkan hvað til að fullkomna bullið. Þjóðin var dregin á asnaeyrum og fram af bjargbrúninni eins og blindir kjúklingar fyrir rúmum áratug fyrir tilverknað ábyrgðarlausra stjórnmálamanna, sem sitja enn þá við Austurvöll eins og illskeytt krabbamein, og það virðist ætla að endurtaka sig að ári. Í það minnsta hefur efnahagsleg velferð verið á niðurleið þó svo að Covid-19 hafi ekki verið til staðar. Þjóðin er búin að temja sér óábyrga hegðun og enginn axlar ábyrgð af gjörðum sínum, og þar við situr að fátt breytist til betri vegar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Faraldur kórónuveiru (COVID-19) Samkomubann á Íslandi Vilhelm Jónsson Mest lesið Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson Skoðun Frá, frá, frá. Fúsa liggur á Eiríkur Hjálmarsson Skoðun Á uppgjör frá TR að koma eldri borgurum á óvart? Björn Snæbjörnsson Skoðun Skoðun Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Skoðun Fæðing Ísraels - Líkum misþyrmt BIrgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas skrifar Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Tíðaheilbrigði er lykilatriði í jafnrétti kynjanna Berit Mueller skrifar Skoðun Þjóðarmorð – frá orðfræðilegu sjónarmiði Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Þakkir til starfsfólk Janusar Sigrún Ósk Bergmann skrifar Skoðun Mun gervigreindin senda konur heim? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Frá, frá, frá. Fúsa liggur á Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Nokkur orð um stöðuna Dögg Þrastardóttir skrifar Skoðun Kynbundinn munur í tekjum á efri árum Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun #blessmeta – þriðja grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvernig tryggir þú stærstu fjárfestingu lífins? Berglind Halla Elíasdóttir skrifar Skoðun Ritunarramminn - verkfæri fyrir kennara! Katrín Ósk Þráinsdóttir skrifar Skoðun Hvalveiðar eru ekki mannréttindi. Þetta er atvinnugrein sem hefur mistekist Ed Goodall skrifar Skoðun Feluleikur Þorgerðar Katrínar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ráðalaus ráðherra Högni Elfar Gylfason skrifar Skoðun Spólum til baka Snævar Ingi Sveinsson skrifar Skoðun Sögulegur dómur Hæstaréttar – staðfestir sjálfstæði Alþingis Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Að vera fatlaður á Íslandi er full vinna Birna Ösp Traustadóttir skrifar Skoðun Sæluríkið Ísland Einar Helgason skrifar Sjá meira
Á sama tíma og verið er að setja útgöngubann og aðrar þrengingar til að sporna við útbreiðslu kórónuveirunnar vítt og breitt um heiminn hefur sóttvarnarteymið haft of oft fram að færa ótrúverðugan fréttaflutning. Útbreiðsla veirunnar fékk að fara úr böndunum og höfuðástæðan er að ferðamenn, sem og Íslendingar, fengu að streyma til og frá sýktum löndum of lengi ásamt að of seint var hugað að útgöngubanni. Ef illa fer er full ástæða til að íhuga hvernig hefur verið staðið að verki og óboðlegt að forkólfar geti komið fram með hvaða vitleysu sem er í boði bitlausra fréttamanna. Það er forkastanlegt að sóttvarnarlæknir hafi leyft sér að láta í veðri vaka að 60% þjóðarinnar þyrftu að sýkjast til að ráða niðurlögum Covid-19 varanlega, og hvað búi að baki gjörðum hans. Út um allan heim er verið að leita að mótefni til að ráða niðurlögum veirunnar og þess vegna er ærin ástæða að kaupa sér tíma. Fólk er barið til hlýðni til að sporna við útbreiðslu veirunnar, og ef það hlýðir ekki tilmælum mætir það mikilli hörku. Heilbrigðisyfirvöld höfðu yfir tvo mánuði til að undirbúa sig fyrir þennan skell án þess að aðhafast nægjanlega í ljósi þess hversu illvægur sjúkdómurinn er, í það minnsta var tíminn illa nýttur. Það er einnig forkastanlegt að þegar sóttvarnarlæknir var spurður í síðustu viku hver staðan væri varðandi öndunarvélar var fátt um svör, að vísu rættist eitthvað betur úr þeim vanda þegar Landspítalanum bárust vilyrði um 15 öndunarvélar að gjöf tveimur dögum síðar. Skortur á pinnum hefur orðið þess valdandi að þurft hefur að draga úr sýnatökum, sem getur vart talist eðlilegt í byrjun á jafn illvægum faraldri, og gefur til kynna óábyrgt verklag. Það er full ástæða til að athuga framangreint innkaupaferli þegar látið er liggja að ábyrgð liggi annars staðar, sem svo vekur furðu hversu illa hefur verið farið með takmarkaðar birgðir. Fólk út um allan heim er að reyna verja sig eftir bestu getu fyrir sýkingum, t.d. með maska, engu að síður leyfði sóttvarnarlæknir sér kynroðalaust þegar hann var spurður að tala niður notkun á hefðbundnum möskum, þar sem þeir væru óþarfir og kæmu að litlum notum, sem verður að teljast mjög ótrúverðugt. Að blanda saman sóttvarnaspítala og annarri starfsemi Landspítalans, eins og hefur átt sér stað undanfarin ár, er galið við að tryggja útbreiðslu á smitum, og örugglega við þær aðstæður sem hafa verið til staðar í Fossvogi. Breytt sóttvarnaraðstaða er eflaust mun betri en engu að síður vafasöm og býður upp á að stórslys geti orðið vegna smitleiða. Landspítalinn er rekinn á litlum afköstum þessar vikurnar (var nú ekki beysinn fyrir) vegna skorts á sjúkrateymi og óábyrgrar stjórnunar, og er þess vegna að valda fjölda sjúklinga óbætanlegum skaða. Þó svo að forstjóri Landspítalans státi sig þessa dagana að því að ástandið sé gjörbreytt, og engir sjúklingar á göngum og betra ástand á bráðamóttöku, sem er ekki í neinu samræmi við vandann þar sem flestallt er sett á bið. Ekki svo ósjaldan hefur komið fram á stöðufundum sóttvarnateymis síðustu vikur að gjörgæsla og önnur læknaþjónusta sé undirmönnuð og aðstöðuleysið bágborið. Heilbrigðisyfirvöld brugðust seint og illa við aðstöðuleysi sínu, sem kom berlega í ljós hjá forstjóra Landspítalans í síðustu viku, þegar hann nefndi að það hefði verið lyft grettistaki á síðustu 10 dögum til að koma upp sóttvarnaraðstöðu til hjúkrunar og gjörgæslu. Slík ummæli gefa fyllilega til kynna að það var ekki brugðist við fyrr en alltof seint. Almenningur hefur þurfti að berja á yfirvöldum til að heilbrigðisyfirvöld vöknuðu úr rotinu og í stað þess að vera í afneitun ætti landlæknisembættið að sýna sóma sinn og auðmýkt og biðja þjóðina afsökunar á óábyrgu háttarlagi sínu. Læknastéttin ætti einnig að íhuga andvara og kjarkleysi sitt að hafa ekki verið háværari eftir að hafa horft steinþegjandi á undanfarin ár hvernig komið er fyrir heilbrigðiskerfinu. Það er ekki nóg að sverja læknaeið og láta sig síðan litlu varða að heilbrigðiskerfið sé í molum vegna þess að yfirvöld eru ekki að standa sig. Holan við Hringbraut er glöggt dæmi um hvaða skrípaleikur á sér stað hjá yfirvöldum og löngu er orðið tímabært að stöðva framkvæmd, sem mun aldrei ljúka, þó svo að búið sé að moka tugum milljörðum framreiknað síðustu 20 ár í hítina. Það virðist loða við landann að sjá og skilja ekki í hvað stefni fyrir en of seint. Það er löngu orðið tímabært að stjórnvöld verði dregin til ábyrgðar hvernig heilbrigðiskerfinu hefur verið haldið í fjársvelti. Einnig er lágmarkskrafa að forstjóri Landspítalans sé hæfur til að stýra skútunni með vitrænum hætti, yfirklórið og kattarþvotturinn sem hann viðhafði varðandi úttekt á stofnuninni kom berlega í ljós eftir Svíaúttektina á bráðamóttöku spítalans. Þeir sem til þekkja, og hafa þurft að nýta sér þjónustu Landspítalans, er löngu orðið ljóst að litla sem enga þjónustu er að hafa um helgar og eftir kl. 16 virka daga, og slíkt hið sama á við um bráðamóttöku og heilsugæsluna þegar sjúklingar takast á við margra klukkustunda biðraðir. Eldri borgarar búa við sóttvarnir og einangrun mánuðum saman með þungbærari hætti en almenningur og það er ekki nóg að sóttvarnarteymið ítreki að við eigum að vera góð hvert við annað. Í það minnsta njóta þeir þess ekki sem dvelja á elli og hjúkrunarheimilum, og fjöldi annarra sem eiga um sárt að binda og eru ekki í návist við sína nánustu mánuðum saman, fari fram sem horfir. Eftir því sem núverandi ástand dregst á langinn eru verulega miklar líkur á að starfsfólk og aðrir sofni á verðinum og fari óvarlega, sem getur orðið dvalarheimilum aldraða og sjúkrastofnunum afdrifaríkt. Það er ekki nóg að tala og benda á að þjóðin sýni samhug og samkennd, verkin þurfa að tala og það strax, þó svo að kærleikur sé góðra gjalda verður. Drottinn blessar ekki alltaf alla sem skyldi. Svipan svíður en hún á líka að skera, og mun gera það enn frekar fari allt úr böndunum, ekki síst þegar fólk þarf að gjalda fyrir með lífi sínu. Það er löngu komið nóg af reiknilíkum og öðru háskólahjali, samanber að veirusmit eigi að vera í hámarki föstudaginn langa! Það vantar aðeins að nefna klukkan hvað til að fullkomna bullið. Þjóðin var dregin á asnaeyrum og fram af bjargbrúninni eins og blindir kjúklingar fyrir rúmum áratug fyrir tilverknað ábyrgðarlausra stjórnmálamanna, sem sitja enn þá við Austurvöll eins og illskeytt krabbamein, og það virðist ætla að endurtaka sig að ári. Í það minnsta hefur efnahagsleg velferð verið á niðurleið þó svo að Covid-19 hafi ekki verið til staðar. Þjóðin er búin að temja sér óábyrga hegðun og enginn axlar ábyrgð af gjörðum sínum, og þar við situr að fátt breytist til betri vegar.
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar
Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar
Skoðun Kynbundinn munur í tekjum á efri árum Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Hvalveiðar eru ekki mannréttindi. Þetta er atvinnugrein sem hefur mistekist Ed Goodall skrifar
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun